Η ζωή της βαρόνης Vanessa Leyonhjelm, μπορεί να ήταν σχετικά σύντομη σε αυτόν τον κόσμο, αλλά αυτό που αφήνει πίσω της καταγράφεται για πάντα στις σελίδες της ιστορίας.

Επαναστατικά και πρωτοπόρα χαρακτηρίζονται τα σχέδια που υλοποίησε για τους χορευτές του Μπαλέτου Αυστραλίας, η εμβληματική ομογενής σχεδιάστρια και, κυρίως, για την παράσταση “Divergence”, η οποία συζητείται μέχρι σήμερα.

Την πρώτη ημέρα του Ιουλίου, η κορυφαία σχεδιάστρια μόδας, Vanessa Leyonhjelm, το γένος Πετροπούλου, άφησε την τελευταία της πνοή στα εξήντα δύο της χρόνια, στη Μελβούρνη όπου και γεννήθηκε.

Η ζωή της ήταν σαν παραμύθι. Λάτρευε τις τέχνες, τη μουσική, την ομορφιά της μόδας και του χορού, και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Σχέδιο Μόδας στο Πανεπιστήμιο RMIT της Μελβούρνης. Παντρεύτηκε τον γεννημένο στην Αυστραλία, Σουηδό αριστοκράτη, βαρόνο Guy Leyonhjelm, αποκτώντας κι εκείνη τον τίτλο της βαρόνης.

“Η αδελφή μου ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερή μου. Ήταν φωτεινή, έξυπνη και σπιρτόζα με καταπληκτικό χιούμορ”, θυμάται ο αδελφός της Ρικ Πετρόπουλος.

“Στο σχολείο ήταν πολύ δημοφιλής και πετύχαινε στην τελειότητα όποιο στόχο έβαζε. Λάτρευε τη μουσική και ακαδημαϊκά ήταν πολύ καλή” είπε στον “Νέο Κόσμο” ο κ. Πετρόπουλος, προσθέτοντας ότι όλα τα μάτια έπεφταν πάνω της, μόλις έμπαινε σ’ έναν χώρο.

Μητέρα της ήταν η αγαπητή στην παροικία μας, κ. Καλλιόπη Πετροπούλου, από τη Θεσσαλονίκη, που δίδαξε με πολύ αγάπη τα ελληνόπουλα της Μελβούρνης για σαράντα χρόνια. Ο πατέρας, Βλάσσης Πετρόπουλος, καταγόταν από την Πελοπόννησο.

Στη ζωή της, η Ελληνοαυστραλή σχεδιάστρια ταξίδεψε τον κόσμο, καθώς τα σχέδια της προσέλκυσαν το ενδιαφέρον κορυφαίων οίκων της μόδας στη Νέα Υόρκη και το Παρίσι, με τη Vogue, να αφιερώνει σελίδες ολόκληρες στα σχέδια και την εντυπωσιακή πορεία της.

Σύντομα την κέρδισε η μαγεία του χορού, το κλασικό μπαλέτο, όπου μεγαλούργησε, αφιερώνοντας ένα μεγάλο μέρος της ζωής της σε αυτό. Το πρώτο της πρότζεκτ στο χώρο του μπαλέτου, ήταν και αυτό που έμεινε στην ιστορία, τα κουστούμια της παράστασης Divergence. Τα γλυπτά κορμάκια, τα κυλινδρικά ‘tutu’ θεωρήθηκαν σχέδια πρωτοπόρα και διαχρονικά.

Σε συνέντευξή της είχε πει κάποτε πόσο λάτρευε να σχεδιάζει τα κουστούμια για το Μπαλέτο της Αυστραλίας, καθώς οι συνθήκες ήταν ίδιες με αυτές που επικρατούν στους οίκους υψηλής ραπτικής, όπου είχε το ελεύθερο να φανταστεί και να υλοποιήσει μέχρι και την πιο μικρή λεπτομέρεια.

Σχεδιάζοντας τα κουστούμια για το Divergence είχε πει ότι ένα πράγμα την απασχολούσε κυρίως: “Πώς μπορώ να τα κάνω σύγχρονα; Πώς μπορώ να τα κάνω σύγχρονα, για πάντα;”

Πέρασε πολλά βράδια άγρυπνη, σχεδιάζοντας διαφορετικά tutu αλλά τελικά επέλεξε το πιο απλό σχέδιο και το καλύτερο. “Το μόνο που έμενε ήταν να βρω το ιδανικό υλικό, για να το φτιάξω”.

Τελικά κατέληξε να χρησιμοποιήσει το μονωτικό υλικό κλιματιστικών για τη δημιουργία των αξέχαστων αυτών κουστουμιών!

Στο χώρο αυτό του κλασικού μπαλέτου, πέρασε τα σύνορα της Αυστραλίας, σχεδιάζοντας τα κουστούμια για το Μπαλέτο της Ολλαδνίας, του Houston, μεταξύ άλλων.

Τα κουστούμια της συνεχίζουν να εκτίθενται χρόνια αργότερα σε συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης Αυστραλίας, μαζί με άλλα κορυφαία σχέδια που έμειναν στην ιστορία, όπως και τα πρώτα κουστούμια που φορέθηκαν στην Όπερα του Σίδνεϊ.