Παρακολουθώντας το ξέσπασμα του κορονοϊού στο Σίδνεϊ, είχα την αίσθηση ότι ξαναζούσα τα όσα συνέβησαν στη Μελβούρνη πέρσι με το δεύτερο κύμα. Και στις δύο περιπτώσεις τα κρούσματα εστιάζονταν σε προάστια της εργατικής τάξης, όπου συγκεντρώνονται μεγάλοι πληθυσμοί μεταναστών.
Μιλάμε για ανθρώπους που δεν μπορούν να εργαστούν από το σπίτι επειδή απασχολούνται σε βασικούς αλλά υψηλού κινδύνου κλάδους, οι οποίοι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι περιστασιακής απασχόλησης χωρίς πρόσβαση σε εισοδηματική υποστήριξη, και εάν προσθέσουμε σε αυτό και τα γλωσσικά εμπόδια καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλες είναι οι προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν.
Μπορώ μόνο να εκφράσω τη συμπόνια μου για τους κατοίκους του Σίδνεϊ και να τους ευχηθώ κάθε επιτυχία.
Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να αισθάνεται υποχρεωμένος να εργάζεται όταν θα πρέπει να είναι απομονωμένος. Οι κοινότητες πρέπει να αποτελούν τη βασική προτεραιότητα κάθε κυβέρνησης με στρατηγικές υποστήριξης εισοδήματος και στοχευμένες ενημερωτικές εκστρατείες που να απευθύνονται σε όλους τους ευάλωτους πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών. Μεγάλο ρόλο σε αυτό θα μπορούσαν να διαδραματίσουν τα εθνοτικά ΜΜΕ.
Το δεύτερο κύμα χτύπησε τη Βικτώρια όταν ακόμα δεν υπήρχαν εμβόλια διαθέσιμα στην Αυστραλία. Τα εμβόλια μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα. Θα μπορούσαν να βάλουν τέλος στα lockdown και να επιτρέψουν στην Αυστραλία να ανοίξει και πάλι με προσοχή στον κόσμο, όπως γίνεται σε άλλες προηγμένες οικονομίες.
Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε ένα πολυπολιτισμικό έθνος όπου αυτή τη στιγμή οι οικογένειες δεν μπορούν να επισκεφτούν τους συγγενείς τους εξαιτίας της πανδημίας που η διάρκειά της από ό,τι φαίνεται θα ξεπεράσει τα δύο χρόνια.
Πρόσφατα, το Υπουργικό Συμβούλιο ανακοίνωσε ένα σχέδιο τεσσάρων σταδίων για το άνοιγμα της Αυστραλίας το οποίο όμως δεν ήταν αρκετά σαφές ως προς τα χρονοδιαγράμματα και τους απαιτούμενους στόχους εμβολιασμού με αποτέλεσμα ορισμένα άτομα να καθυστερήσουν τον εμβολιασμό τους.
Πολλοί με ρωτούν γιατί πρέπει να εμβολιαστώ τώρα αφού δεν θα μπορώ να ταξιδέψω στο εξωτερικό έως το 2022; Η απάντηση είναι, γιατί το εμβόλιο μπορεί να σώσει τη ζωή σου αύριο.
Τώρα που αυξάνονται τα ποσοστά εμβολιασμού, θα πρέπει να οριστικοποιηθεί άμεσα αυτό το εθνικό σχέδιο. Θα δώσει στους Αυστραλούς ελπίδα και μεγαλύτερη αίσθηση ότι πρέπει να εμβολιαστούν, ειδικά εάν καθιερωθούν τα «διαβατήρια εμβολίων».
Πολλές προηγμένες οικονομίες κινούνται προς τη χαλάρωση των περιορισμών και τα «διαβατήρια εμβολίων» επιτρέπουν στους εμβολιασμένους μεγαλύτερη ελευθερία να ταξιδεύουν και να συμμετέχουν σε μεγάλες ανοιχτές εκδηλώσεις.
Πρέπει επίσης να υπάρξει συντονισμένη προσπάθεια εμβολιασμού των ηλικιωμένων στις κοινότητες μεταναστών σε ολόκληρη την Αυστραλία. Από τις 24 Ιουλίου, το 76,9% των Αυστραλών ηλικίας άνω των 70 ετών είχαν κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου, αλλά μόνο το 36% είχε κάνει και τη δεύτερη. Έχουμε στη διάθεσή μας δύο εμβόλια που μας προσφέρουν πολύ υψηλότερο επίπεδο προστασίας.
Πρέπει να εξετάσουμε τα δημογραφικά στοιχεία του σχεδόν ενός τετάρτου των ηλικιωμένων μας που δεν έχουν εμβολιαστεί ούτε μία φορά. Από ποιες κοινότητες προέρχονται, σε ποια προάστια ζουν και για ποιους λόγους δεν εμβολιάζονται; Λόγω της διστακτικότητάς τους έναντι των εμβολίων, της έλλειψης πληροφόρησης ή της αδυναμίας πρόσβασης σε κάποια κλινική;
Ποιες είναι οι προβλέψεις για εμβολιασμό ηλικιωμένων στο πλαίσιο των πακέτων φροντίδας στο σπίτι;
Πέρυσι η Βικτώρια έστελνε ανθρώπους να χτυπούν τις πόρτες για να κάνουν το τεστ τους πολίτες. Πρέπει να αρχίσουν να πραγματοποιούνται κατ’ οίκον επισκέψεις και για τον εμβολιασμό των πιο ευάλωτων.
Ρωτώ συστηματικά τους ανθρώπους αν έχουν εμβολιαστεί. Με προβληματίζει το γεγονός ότι αρκετοί ηλικιωμένοι Ελληνοαυστραλοί διστάζουν να εμβολιαστούν, ειδικά με το Astra Zeneca. Από την άλλη, οι συχνά μεταβαλλόμενες οδηγίες σχετικά με το ποιο εμβόλιο συνιστάται για συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες δεν βοηθούν καθόλου, κατά γενική ομολογία. Η διαφημιστική καμπάνια πρέπει να βελτιωθεί και να είναι πιο εμπνευσμένη.
Είμαι βαθιά ευγνώμων στην Ελληνική Ιατρική Ένωση Αυστραλίας, στην Ελληνική Κοινότητα της Μελβούρνης και σε άλλους οργανισμούς που κάλεσαν τους Έλληνες Αυστραλούς να εμβολιαστούν. Μπαίνουν μπροστά και εφιστούν την προσοχή στις κυβερνήσεις σε όλα τα επίπεδα για τη διστακτικότητα που υπάρχει σχετικά με τα εμβόλια.
Αναγνωρίζοντας δημόσια το πρόβλημα, οι κυβερνήσεις θα μπορέσουν να κινητοποιήσουν τους επικεφαλής των εθνοτικών μέσων ενημέρωσης και κοινοτήτων ώστε να συμβάλουν για την αντιμετώπισή του.
Θα πρέπει να παρέχεται η κατάλληλη οικονομική υποστήριξη στους γιατρούς που διαθέτουν κάποιο πολιτιστικό υπόβαθρο, ώστε να έρχονται σε επαφή με ηγέτες και ομάδες εθνοτικών κοινοτήτων και να κάνουν πράγματα όπως ραδιοφωνικές συνεντεύξεις.
Γνωρίζω ότι μερικοί το έχουν ήδη κάνει και πρέπει να επαινεθούν για τις προσπάθειές τους. Πέρυσι αποδείχτηκε πόσο σημαντικός ήταν ο ρόλος τους γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις θα πρέπει να τους υποστηρίξουν ώστε να μπορέσουν να κάνουν ακόμη περισσότερα.
Εγώ είμαι 52 ετών, αλλά δεν είχα κανέναν ενδοιασμό να εμβολιαστώ με το Astra Zeneca και, παρόλο που οι οδηγίες άλλαξαν για τα άτομα που είναι στα 50 τους, δεν θα διστάσω να κάνω και τη δεύτερη δόση Astra Zeneca σύντομα.
Καλώ όλα τα μέλη της ελληνικής κοινότητας της Αυστραλίας να επικοινωνήσουν άμεσα με τον γιατρό τους για να συζητήσουν το θέμα του εμβολιασμού τους ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες υγείας του καθενός που θα καθορίσουν και την καταλληλόλητά τους για να εμβολιαστούν.
Τα επιστημονικά στοιχεία μας λένε ότι ο κίνδυνος για ένα άτομο ηλικίας άνω των 70 να νοσήσει ή να πεθάνει από το Covid-19 είναι πολύ μεγάλος, σε σχέση με τον κίνδυνο θανάτου από θρόμβο που είναι σπάνιος.
Συζητείστε το τώρα με το γιατρό σας και μην αναβάλετε να κάνετε κάτι που θα μπορούσε να προστατεύσει εσάς και τους αγαπημένους σας.
*Η Τζένη Μικάκου είναι πρώην υπουργός Υγείας της Βικτώριας