Η Έλφα Μωραϊτάκη μεγάλωσε στα Χανιά Κρήτης πριν πάρει το δρόμο της επιστροφής για το Σίδνεϊ, την πόλη που γεννήθηκε.
Αφού ολοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές της σπουδές στην Koινωνιολογία, εντάχθηκε στον παροικιακό δημοσιογραφικό χώρο -η πρώτη γυναίκα δημοσιογράφος του Σίδνεϊ- αλλά σύντομα την κέρδισε ο ευρύτερος μεταναστευτικός χώρος και διορίστηκε στο Αντικαρκινικό ως υπεύθυνη ενημέρωσης των ελληνόφωνων μεταναστών.

Στη συνέχεια, απασχολήθηκε στον οργανισμό παροχής βοήθειας στους μετανάστες της περιοχής St. George, και αργότερα κάλυψε τη θέση της υπεύθυνης του τομέα των ηλικιωμένων στον οργανισμό που σήμερα ηγείται, ονομαζόμενος SydWest Multicultural Services.

Πρόκειται για τον μεγαλύτερο μεταναστευτικό Οργανισμό στην ευρύτερη περιοχή του Δυτικού Σίδνεϊ.
Από αυτό το μετερίζι επιδόθηκε σε έναν αγώνα δρόμου για να παράσχει υπηρεσίες σε όλο το μήκος και πλάτος του Δυτικού Σίδνεϊ, περιοχή που αριθμεί πάνω από 2 εκατομμύρια ψυχές.

Ανέλαβε τα ηνία του οργανισμού πριν από μια πενταετία ως διευθύνουσα σύμβουλος, και σε αυτό το διάστημα, δημιούργησε έναν οικονομικά εύρωστο οργανισμό, πενταπλασιάζοντας τον κύκλο εργασίας μέσα σε λίγα χρόνια και παράλληλα, αύξησε το έμψυχο δυναμικό του οργανισμού στα σχεδόν 200 άτομα.

Ο οργανισμός SydWest Multicultural Services δραστηριοποιείται, κατά βάση, στη Δημοτική περιοχή του Blacktown, που αριθμεί πάνω από 400.000 κατοίκους, όπου ομιλούνται 183 διαφορετικές γλώσσες, δηλαδή μια πραγματικά πολυπολιτισμική περιοχή με τις ανάγκες που χρίζουν τόσο οι νεόφερτοι, νόμιμοι πρόσφυγες όσο και οι παλαιοί ηλικιωμένοι μετανάστες από όλες τις χώρες του κόσμου. Διατηρεί γραφεία και προσφέρει υπηρεσίες σε άλλα τρία προάστια δυτικότερα και βόρεια του Σίδνεϊ.

Ο Οργανισμός προσφέρει υπηρεσίες σε εκατοντάδες ηλικιωμένους, υπηρεσίες στο σπίτι που προφανώς γνωρίζουν αρκετοί συμπαροίκων.

Προσφέρει υπηρεσίες μετεγκατάστασης στην Αυστραλία για τους πρόσφυγες, αλλά και για τους νέους που βρίσκονται στα πρώτα στάδια εγκατάστασής τους στη χώρα, υπηρεσίες πρόληψης της ενδοοικογειακής βίας, υπηρεσίες παιδικής φροντίδας, προώθηση θεμάτων και προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, ιδιαίτερα για γυναίκες δίχως γλωσσική επάρκεια ή/και με φοβερά οικονομικά προβλήματα, υπηρεσίες σε άτομα με αναπηρίες και υπηρεσίες στον τομέα στέγασης.

Οι προσπάθειες της Έλφας εκτιμήθηκαν δεόντως και αναδείχτηκε Γυναίκα της Χρονιάς στο Blacktown το 2017, ενώ ένα χρόνο αργότερα προτάθηκε ως η πιο πετυχημένη απόφοιτη της χρονιάς του Πανεπιστημίου ΝΝΟ (Alumni) στον τομέα των Κοινωνικών Υπηρεσιών.

Η ίδια προτιμά να μιλά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κοινότητες του Δυτικού Σύδνεϊ παρά για τον εαυτό της, ωστόσο γνωρίζουμε ότι είναι μέλος του Δ.Σ. (Director) του NCOSS (NSW Council Of Social Services). Είναι επίσης μέλος του Δ.Σ. του SSI (Settlement Services International) μαζί με τη γνωστή συμπάροικο, Βούλα Μεσημέρη, του οποίου ηγείται μια ακόμη αξιόλογη Ελληνίδα, η Βιολέτα Ρουμελιώτη.

Η Έλφα Μωραϊτάκη με τον σύζυγό της Βασίλη Γκονόπουλο

Η Ελφα, πάντως, αδημονεί να συζητήσει για το δια ταύτα. Τι γίνεται σήμερα στην περιοχή της που διανύει την πέμπτη εβδομάδα εγκλεισμού, που τόσο καλά γνωρίζουν οι συμπάροικοι της Μελβούρνης. Η ίδια λέει:

«Οκτώ Δήμοι του Σίδνεϊ βρίσκονται σε πλήρη αποκλεισμό (σύντομα αναμένονται και άλλοι), με το Blacktown να βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησης για πολλούς και ποικίλους λόγους. Όλοι θέλουμε να είμαστε και να παραμείνουμε υγιείς και κάνουμε ο,τιδήποτε δυνατό να μεταφέρουμε το μήνυμα σε όλες τις κοινότητες της περιοχής. Βασικό όμως ρόλο παίζει και η ψυχική υγεία του ανθρώπου.

Στο Δυτικό Σίδνεϊ κατοικοεδρεύουν μετανάστες, νέοι και παλιοί, όπως επίσης και πολλοί ενταγμένοι πλέον, αλλά και νεοφερμένοι πρόσφυγες.

Η απόφαση της κυβέρνησης να ξεκινήσει περιπολίες προσωπικού του στρατού στα προάστια που βρίσκονται σε λόκνταουν, σε συνδυασμό με την παρουσία της Αστυνομίας, δεν ανακοινώθηκε ξεκάθαρα, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί σύγχυση. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι πρόσφυγες έχουν εγκαταλείψει τις χώρες τους από ολοκληρωτικά καθεστώτα όπου η αστυνομία και ο στρατός ήταν το φόβητρο όλων.

Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουν τις στρατιωτικές περιπολίες χωρίς άγχος; Έχουν κλειστεί στα σπίτια τους και οι πληροφορίες μας λένε ότι μερικοί στερούνται βασικών αγαθών.

Το προσωπικό του Οργανισμού μας βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία μαζί τους ώστε να διασφαλίσουν ότι έχουν τα απαραίτητα μέχρι να περάσει αυτή η κατάσταση. Ο κόσμος ήδη παρουσιάζει σημάδια ψυχικής κατάπτωσης. Η παρουσία του στρατού επαναφέρει στην επιφάνεια τις τραυματικές εμπειρίες που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν οι πρόσφυγες στην περιοχή.

Κι ενώ πιστεύουμε ότι οι Αρχές θέλουν να κάνουν ό,τι το καλύτερο να βοηθήσουν την κατάσταση, οι αποφάσεις δυστυχώς παίρνονται δίχως να δίνεται η ευκαιρία συμβολής στελεχών από τις διαφορετικές κοινότητες.

Υπάρχει μια εστία στο Blacktown όπου ζουν νέοι σχολικής ηλικίας, αλλά δεν υπάρχει ιντερνέτ να συνδεθούν και να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους. Θα έπρεπε να είχαν ήδη βρεθεί λύσεις για παρόμοιες περιπτώσεις ώστε τα παιδιά αυτά να μην βρίσκονται σε μειονεκτική θέση έναντι των υπολοίπων.

Υπάρχουν ηλικιωμένοι, όπως συνέβη και στη Μελβούρνη, δίχως πρόσβαση στο διαδίκτυο και δίχως οικογένειες, που βρίσκονται σε πλήρη απομόνωση. Είναι οι άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους ώστε να γίνει η Αυστραλία η χώρα που είναι σήμερα… κι όμως φαίνεται πως έχουν ξεχαστεί».