“ΟΠΟΙΟΣ βιάζεται σκοντάφτει” λέει η γνωστή λαϊκή μας ρήση… Και είναι απόλυτα σωστή!
– Οπαδός της Μάντσεστερ Γιουν., όταν έμαθε ότι ο Κριστιάνο Ρονάλντο διαπραγματεύεται με την Μάντσεστερ Σίτι και είναι πολύ κοντά στο να φορέσει τη φανέλα της, “τρελάθηκε”.
Τι έκανε; Έβγαλε στο κήπο του, μια φανέλα του C7 από τον καιρό που ο αγαπημένος του σταρ αγωνιζόταν με τους κόκκινους, την κρέμασε κάπου και την έ κ α ψ ε, ανεβάζοντας στον λογαριασμό του στο Instagram, σχετικό βίντεο.
Η μοίρα, όμως, ο Κριστιάνο και ο μάνατζέρ του, του έπαιξαν ένα άσχημο παιχνίδι, μια και ο C7 κατέληξε τελικά στις… “ρίζες” του.
Τι έκανε ο… βιαστικός οπαδός όταν έμαθε ότι ο Ρονάλντο δεν είναι… προδότης και υπέγραψε στους “κόκκινους”; Ζητούσε συγγνώμη από τις… στάχτες της καμένης φανέλας!
Γι’ αυτό “σπεύδε βραδέως” όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, μια και “το γοργόν και χάριν έχει” δεν ταιριάζει συχνά με το όποιος βιάζεται σκοντάφτει…
ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ωστόσο ότι ο Πεπ Γκουαρδιόλα, τον είχε για σίγουρο τον C7, για να γίνουμε μάρτυρες της μεγάλης ανατροπής.
– Στα πιο ουσιώδη (;) τώρα:
Έχω δηλώσει πιστός θαυμαστής του αείμνηστου Ντιέγκο Μαραντόνα και στην πιο “σύγχρονη” εποχή, του Λίο Μέσσι. Τον Κριστιάνο τον θαυμάζω ως ποδοσφαιριστή, αλλά ποτέ δεν πείστηκα ότι είναι ο καλύτερος του κόσμου. Έχω και κάποια θεματάκια με το υπέρ το δέον υπεροπτικό υφάκι του και την έπαρση που τον διακρίνει…
Η επιστροφή του στην United, όμως, με έκανε να αναθεωρήσω κάποια πράγματα και να τον συμπαθήσω. Κι αυτό γιατί τον “είδα” να λειτουργεί για πρώτη ίσως, φορά με το συναίσθημα.
Τι εννοώ; Τα λεφτά που του πρόσφεραν οι πρίγκιπες της “Σίτι”, ήταν πολλά! Προτίμησε, όμως, την United, γιατί εκεί ξεκίνησαν όλα.
Στις 5 Φεβρουαρίου που πέρασε, ο γεννημένος το 1985 Πορτογάλος σταρ, γιόρτασε τα 36α του γενέθλια. Σε λίγο θα είναι 37, κρίσιμη για ποδοσφαιριστή ηλικία. Γι’ αυτό τον εκτίμησα.
Γιατί γύρισε την πλάτη στους Σαουδάραβες και προτίμησε να ολοκληρώσει, με το τελευταίο, ίσως, κεφάλαιο, την προσωπική του ιστορία, παρέα με παίκτες που γνωρίζει και στη… σκιά του πρώην τεχνικού του και μέντορα, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, για τον οποίο λέγεται ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την απόφαση του C7 να ντυθεί και πάλι στα “κόκκινα”.
Σύμφωνα με τους καλά γνωρίζοντες το παρασκήνιο, ένα τηλεφώνημα του Σερ Άλεξ στον… “μαθητή” του, που πλέον ενηλικιώθηκε, ήταν αρκετό για να αλλάξει η πορεία, αλλά και ο ρους της ιστορίας τόσο του C7, όσο και της United!
ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ με Κριστιάνο…:
Εκείνο που συζητιέται πολύ μετά την επιστροφή του στο Μάντσεστερ, είναι το “πόσος ενεργός ποδοσφαιρικός χρονος του απομένει;” Ενας χρόνος; Δύο χρόνια;
Δύσκολα να απαντήσει κανείς και προσωπικά πιστεύω, ότι για το επίπεδο στο οποίο αγωνίζεται, με τις έντονες καθημερινές απαιτήσεις (προπονήσεις, πρωταθλητισμός, Τσάμπιονς Λιγκ, εθνική ομάδα, κλπ) είναι πολύ δύσκολο να ανταποκριθεί κάποιος, έστω κι αν είναι η “μ η χ α ν ή”, που λέγεται Κριστιάνο Ρονάλντο! Τα 38, ή ακόμη και τα 37 ηλικιακά χρόνια, είναι… απαγορευτική ηλικία. Για να δούμε αν με… διαψεύσει τελικά ο C7.
ΑΥΤΑ, συμπληρώνοντας ότι με έκπληξη πρόσεξα ότι δεν έγινε μεγάλη συζήτηση και θόρυβος, για τα οικονομικά ανταλλάγματα του Κριστιάνο, για την επιστροφή του στους “κόκκινους”.
Τι να συζητήσεις, όμως, με ποδοσφαιριστή που πάει να υπογράψει την μεταγραφή του σε άλλη ομάδα, με το δικό του Τζετ;
ΚΑΙ αφού αναφέρθηκα σε οικονομικά θέματα, θα τονίσω ότι είναι καιρός να σοβαρευτούν οι FIFA, UEFA και όλες οι ποδοσφαιρικές Συνομοσπονδίες και να κάνουν κάτι για την Π Ρ Ο Κ Λ Η Σ Η, που λέγεται “ποδόσφαιρο και $$$$$$$$”.
Σε μια εποχή που ο πλανήτης Γη, είναι έτοιμος να… καταρρεύσει, είναι -επιεικώς- εγκληματικό να διαβάζουμε ότι η Ρεάλ ανέβασε στα 170 εκατομμύρια ευρώ, την προσφορά της για την απόκτηση του Κύλιαν Μμπαπέ από την Παρί και ότι έγινε προσφορά 600.000 αγγλικών λιρών στον Λεβεντόφσκι της Μπάγερν, για ν’ αλλάξει ομάδα!…
Έλεος, έλεος, έλεος. Κάποιοι πρέπει να “σφυρίξουν” ένα τέλος στο παράλογο αυτό “παιχνίδι” εξουσίας, δύναμης και καταστρατηγήσεις κάθε έννοιας λογικής.
ΝΑΙ, η αγγλική Πρέμιερ Λιγκ, είναι το πιο γνωστό πλυντήριο “μαύρου χρήματος”. Ποιος νιάζεται όμως; Κανείς, γιατί “το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι”…
-Να θυμίσω ότι οι Σεπ Μπλάτερ και Μισέλ Πλατινί, τέθηκαν στο περιθώριο για οικονομικές ατασθαλίες (… και κονόμες) σε FIFA, UEFA αντίστοιχα; Και εδώ στην γειτονιά μας, στην Ασία, πάμπολλα τα σκάνδαλα και οι αποκαλύψεις για παρατυπίες σε επίπεδο υψηλά ιστάμενων παραγόντων…
ΓΙΑΤΙ γράφω για πράγματα γνωστά και… “ευλογημένα”, θα μου πείτε, δικαιολογημένα. Απλά, γιατί ανησυχώ και φοβάμαι ταυτόχρονα.
Φοβάμαι γιατί η λαμογιά και η απληστία δεν έχουν πια, όρια.
ΤΑ 84α γενέθλιά του έκλεισε την περασμένη εβδομάδα ο Γιάννης Μαργαρίτης, ο περισσότερο γνωστός μας Γιαννέλος.
– Ο κορυφαίος -σε διάρκεια- Έλληνας ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε στην Αυστραλια!
– Πετυχημένος και ως προπονητής, οδηγώντας τη Γιουβέντους της Βικτώριας στην κατάκτηση εθνικού πρωταθλήματος και… “προετοιμάζοντας” την Ελλάς Αδελαΐδας για τη δική της ανάδειξη σε πρωταθλητρια, λίγες αγωνιστικές, πριν την απόλυσή του από έναν ανεκδιήγητο παράγοντα.
– Διεθνής στις εθνικές ομάδες της πατρίδας και σταρ σε μια θρυλική ομάδα του ΠΑΟΚ, με συμπαίκτες τους θρύλους του δικεφάλου, Κουϊρουκίδη, Γιαντζή, Λέανδρο, Χαβανίδη και άλλους παικταράδες εκείνης της εποχής.
Βιβλίο θα μπορούσα να γράψω για τον Γιαννέλο, και τις ατέλειωτες ιστορίες της ζωής του. ‘Ομως πρέπει να βάλω στο “κάδρο” και τον Λεωνίδα Ανεζάκη. Τον Σαλονικιό πρόεδρο της Ελλάς, κολλητό φίλο μέχρι σήμερα του Γιαννέλου.
Γι’ αυτό υπόσχομαι να επανέλθω…
