Θα ήθελα να συγχαρώ προσωπικά τον «Νέο Κόσμο», για τις πρωτοβουλίες που παίρνει σχετικά με τα 200 Χρόνια Ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Ως γνωστόν, δεν είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε σαν παροικία όλες τις εκδηλώσεις που διοργάνωσαν οι οργανισμοί μας φέτος.
Είναι λυπηρό ότι δεν τα καταφέραμε λόγω κορονοϊού, αλλά η καλή διάθεση και η υπερηφάνεια για την καταγωγή μας δεν έλειψε από κανέναν. Για μια ακόμη φορά αποδείξαμε πόσο κοντά είμαστε στην πατρίδα. Ο «Νέος Κόσμος» είναι πρωτεργάτης και στήριγμα, πάντα, της Επιτροπής Εθνικής Επετείου και των εκδηλώσεων της παροικίας.
Του χρόνου, όμως, έχουμε μια νέα επέτειο και μια νέα ευκαιρία να δείξουμε για μια ακόμη φορά την ίδια αγάπη και αφοσίωση στη χώρα καταγωγής μας. Του χρόνου ολοκληρώνονται 100 χρόνια από την Καταστροφή της Μικράς Ασίας και ως Ελληνισμός η μνήμη αυτή μας πονάει.
Ειδικότερα, αυτό το μήνα διανύουμε το μήνα που οι συμπατριώτες μας από τη Σμύρνη και όλη τη Μ.Α. εκδιώχθηκαν κακήν κακώς από τα πατρογονικά τους εδάφη. Γι’ αυτό ίσως είναι ευκαιρία να γίνει μια οργανωμένη προσπάθεια, όπως αυτή για τα 200 χρόνια παλιγγενεσίας, από όλους τους οργανισμούς οι οποίοι θα μπορούν να οργανώσουν εκδηλώσεις Μνήμης του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Η Μικρασιατική Καταστροφή θεωρείται από τις μεγαλύτερες, αν όχι η μεγαλύτερη, συμφορά του ελληνισμού διαχρονικά. Με την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας εξαφανίστηκε από εκεί ύστερα από δύο χιλιάδες χρόνια δημιουργίας και πολιτισμού στις περιοχές όπου έζησε.
Το σχεδόν χρεοκοπημένο Ελληνικό κράτος έπρεπε τάχιστα να στεγάσει και να περιθάλψει αυτόν τον τεράστιο πληθυσμό που βρέθηκε ξαφνικά σε άθλια κατάσταση, παρ’ όλη την πολιτισμική προσφορά που είχε στην Ιωνία, Κωνσταντινούπολη, Ανατολική Θράκη, Πόντο, Καππαδοκία κ.ά.
Πάνω από ενάμιση εκατομμύριο Έλληνες αναγκάστηκαν είτε να εγκαταλείψουν τις εστίες των προγόνων τους και να έρθουν πρόσφυγες στην Ελλάδα, είτε άφησαν πίσω περισσότερους από εξακόσιες χιλιάδες νεκρούς.
Η σημερινή Ελλάδα και ο Ελληνισμός ανά τον κόσμο δεν πρέπει να ξεχάσει τα δεινά των αδερφών, συμπατριωτών μας που έχασαν τα πάντα. Κυρίως έχασαν την τιμή και προσωπικότητά τους ως ανθρώπινα όντα με ανθρώπινα δικαιώματα. Καμία ελληνική ψυχή δεν θα ξεχαστεί, κανένας Έλληνας ή Ελληνίδα δεν θα χαθεί από τη μνήμη.
Του χρόνου θα υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες να εκφραστούμε ως σύνολο και ως συμπαραστάτες της πρώτης εθνικής μας ταυτότητας, έστω και σαν Αυστραλοί πολίτες που αγαπάμε απερίφραστα την Αυστραλία.
Ως εκ τούτου, κάνω θερμή έκκληση στην ελληνική παροικία, τα μέσα ενημέρωσης, τους οργανισμούς και την Αρχιεπισκοπή να συμμετέχουν σύσσωμοι.
Όλοι μπορούν να διοργανώσουν όποιες εκδηλώσεις νομίζουν ότι θα τιμήσουν την επέτειο και θα δείξουν ότι δεν ξεχάσαμε.
Θέλω να πιστεύω επίσης ότι θα έχουμε και την ευκαιρία να ονομάσουμε τη χρονιά 2022 ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.