Διαβάζοντας την εφημερίδα ”ΤΟΛΜΗ” της πατρίδας μου Ηγουμενίτσας Θεσπρωτίας, η οποία έχει αντλήσει τις πληροφορίες της από τον Steve Georgiou και αναφέρεται στην αείμνηστη Αικατερίνη Πλέσσου – Κράμερ, καθώς και σε δύο αγαπητούς μου τόπους: το χωριό που γεννήθηκε Πλεσίβιτσα Φιλιατών Θεσπρωτίας και το δικό μας απέναντι από τον Μύτικα νησί του Καλάμου, προβαίνω στην αναδημοσίευση από τις παραπάνω πηγές, από ιδιαίτερη συγκίνηση και για μία ενδιαφέρουσα ιστορική πληροφόρηση η οποία έχει ως εξής:

«Η Αικατερίνη Πλέσσου, γεννήθηκε στο χωριό Πλεσίβιτσα (σημερινό Πλαίσιο) της Θεσπρωτίας το 1809 ή το 1810.
Ο πατέρας της Γιώργος, που ήταν έμπορος από τις Σέρρες, ταξίδευε συχνά και έτσι η δεκατετράχρονη μητέρα της Βασιλική, μεγάλωνε μόνη τα δύο νήπια παιδιά της, την Αικατερίνη και τον Κωστούλα.

Η Βασιλική ήταν πανέμορφη και την πολιορκούσαν πολλοί άνδρες.

Την είδε ο γιος του Αλή Πασά, ο Μουχτάρ, την ερωτεύτηκε και την πήγε στο χαρέμι του.

Απείλησε, μάλιστα, τον σύζυγό της να μην την ξαναπλησιάσει γιατί θα τον σκότωνε.
Η Κατερίνα όσο μεγάλωνε γινόταν όλο και πιο όμορφη.

Ο γιος του Αλή Πασά άρχισε να γλυκοκοιτάζει και αυτή με αποτέλεσμα η μάνα της να αρραβωνιάσει εσπευσμένα την δωδεκάχρονη κόρη της με τον γιατρό του Αλή Πασά που δεν ήταν άλλος από τον Ιωάννη Κωλέττη, μετέπειτα Πρωθυπουργό της Ελλάδος.

Ο αρραβώνας διαλύθηκε όταν πέθανε ο Αλή Πασάς και ο γιος του και η Κατερίνα βρέθηκαν στο Μεσολόγγι. Εκεί γνώρισε το λόρδο Βύρωνα και έκαναν στενή παρέα, μάλιστα ήταν από τους τελευταίους ανθρώπους που τον είδαν εν ζωή.

Μετά την έξοδο του Μεσολογγίου, η νεαρή κοπέλα περιπλανήθηκε αρκετά και βρέθηκε στο νησάκι της Καλάμου, κοντά στις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας.

Εκεί, γνώρισε και παντρεύτηκε το 1827, τον διοικητή της βρετανικής φρουράς του νησιού και βετεράνο της μάχης του Βατερλό, Τζέημς Χένρυ Κράμερ.

Το ζευγάρι ταξίδεψε σε διάφορες περιοχές λόγω του επαγγέλματος του Βρετανού αξιωματικού, ώσπου η χώρα του τον έστειλε να υπηρετήσει στην Αυστραλία.

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1835, η Αικατερίνη Πλέσσου, φθάνει στο Σίδνεϋ με ένα πλοίο που μεταφέρει 300 κατάδικους και γίνεται η πρώτη Ελληνίδα έποικος στο Νιουκάστλ.
Στην Αυστραλία θα γεννηθεί το έκτο παιδί τους. Απέκτησαν συνολικά έντεκα παιδιά, εκ των οποίων έζησαν πέρα από τα παιδικά τους χρόνια, μόνο τα έξι.
Από αυτούς μόνο ο γιος της Ρόμπερτ απέκτησε απόγονους και έτσι συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, η οικογένεια των Κράμερ – Πλέσσου.

Η Κατερίνα Πλέσσου έζησε ήρεμα αλλά σχετικά φτωχικά στην Αυστραλία, αφού στην κατοχή της η οικογένεια είχε μόνο ένα μικρό αγρόκτημα και τον στρατιωτικό μισθό του συζύγου.

Μετά τον θάνατό του, το 1864, η Αικατερίνη μετακόμισε στο Σίδνεϋ, όπου ήδη είχε εγκατασταθεί ο γιος της Χένρυ. Μαζί έμειναν μέχρι τον θάνατό της, στις 8 Αυγούστου του 1907, σε ηλικία 98 ετών.

Η τελευταία της οικία στο προάστιο Darlinghurst στο ανατολικό Σύδνεϋ δεν υπάρχει πια, αφού κατεδαφίσθηκε τη δεκαετία του 1970 για την διαπλάτυνση λεωφόρου.
Κάθε χρόνο οι Ηπειρώτες της Αυστραλίας τελούν μνημόσυνο στο τάφο της».

Από το ίδιο χωριό Πλεσίβιτσα, σημερινό Πλαίσιο Φιλιατών Θεσπρωτίας, καταγόταν και η κυρά Βασιλική του Αλή Πασά, που είναι θαμμένη στο Αιτωλικό.
Για την μεταφορά των οστών της στο χωριό της, έχω ασχοληθεί στο παρελθόν με δημοσιεύματα μου και άλλες ενέργειες μαζί με τον συγχωριανό της φίλο μου Αχιλλέα Νίνο, αλλά βρήκαμε αντιδράσεις και δεν τα καταφέραμε.

Μύτικας 10 Οκτωβρίου 2021

*Νίκος Θωμά Νταής, σ. Συμβολαιογράφος
Επίτιμο Μέλος της Εθνικής Ομοσπονδίας Ιταλικού Τύπου
FEDERAZIONE NAZIONALE STAMPA ITALIANA (FNSI)