Τριάντα υπέροχα χρόνια έχει περάσει ο Κιμ Πεταλάς στο τιμόνι του κινηματογραφικού προγράμματος του ιστορικού Palace Cinemas.

Μετά από μία διαδρομή γεμάτη συγκινήσεις και ξεχωριστές στιγμές, αποχωρεί από τη θέση του στο τέλος του χρόνου, παίρνοντας μαζί του και την κορυφαία αναγνώριση για το Έργο Ζωής που του απένειμε στις αρχές Οκτωβρίου η Ένωση Διανομέων Ανεξάρτητου Αυστραλιανού Κινηματογράφου (Australian Independent Distributors Association – AIDA).

«Αισθάνθηκα απίστευτα ευγνώμων όταν μου δόθηκε το βραβείο για το Επίτευγμα Ζωής από την AIDA. Ήταν κάτι εντελώς απροσδόκητο, αλλά ήταν μεγάλη τιμή για μένα να αναγνωρίζομαι από συναδέλφους μου σε έναν κλάδο που είναι μέσα στην καρδιά μου» είπε ο κ. Πεταλάς στον «Νέο Κόσμο», σε μια συνέντευξη για τη διαδρομή που χάραξε στις αίθουσες του σινεμά.

Η ζωή του ήταν πάντα συνυφασμένη με τον κινηματογράφο. Αυτά που έζησε στο Palace Cinemas είναι ό,τι ονειρευόταν μικρός, όταν ανακάλυπτε τα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης στην αίθουσα προβολής, που είχε στήσει ο πατέρας του, Άγγελος Πεταλάς, μέσα στο σπίτι τους.

«Ειλικρινά και ταπεινά, είχα την απόλυτη τιμή να γνωρίσω τόσους πολλούς ανθρώπους από το χώρο του θεάματος κατά τη διάρκεια της καριέρας μου. Έχω δειπνήσει με τον Samuel Jackson, την Catherine Deneuve, τον William Defoe, τον Roger Corman. Έχω συναντήσει τον Jerry Lewis και τόσους ακόμα…, τον Jon Voight, τον Peter Fonda. Αυτά τα πράγματα ονειρευόμουν ως παιδί. Ονειρευόμουν να συναντήσω ανθρώπους σαν κι αυτούς» εξηγεί με κάποιο δέος ο κ. Πεταλάς, διευθυντής του εθνικού προγράμματος των Palace Cinemas και υπεύθυνος για το Φεστιβάλ Βρετανικού Κινηματογράφου.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το σκέλος της καριέρας του που παίρνει μαζί του από όλη αυτήν την εμπειρία.

«Είναι επίσης οι πολλές υπέροχες φιλίες που δημιούργησα στον χώρο του κινηματογράφου, όχι μόνο στην Αυστραλία αλλά και διεθνώς. Από διανομείς ταινιών μέχρι και ιδιοκτήτες κινηματογράφων. Είμαστε μια μικρή κοινότητα… αλλά όλοι έχουμε το ίδιο όραμα και πάθος να προβάλουμε ταινίες στη μεγάλη οθόνη, μέσα στο καλύτερο δυνατό περιβάλλον. Για εμάς οι ταινίες δεν είναι απλώς μια δουλειά, είναι τρόπος ζωής. Αναπνέουμε και ζούμε μέσα από τις ταινίες, είναι όλα όσα κάνουμε».

Ο Κιμ Πεταλάς διδάχθηκε από τους κορυφαίους κινηματογραφιστές, καθώς μεγαλώνοντας απολάμβανε σε φιλμ 35 χιλιοστών, μέσα στο σπίτι του, τις ταινίες που άφησαν εποχή: του Βισκόντι, του Φρανσουά Τρυφώ, αλλά και εμπορικά αριστουργήματα όπως ‘Ο Καουμπόι του Μεσονυκτίου’, ‘Ο Πρωτάρης’, ‘Θάνατος στη Βενετία’, ‘Οι Καταραμένοι’.

«Από μικρό παιδί λάτρευα τον κινηματογράφο και στα εφηβικά μου χρόνια βοηθούσα τον πατέρα μου στο πρόγραμμα και στις προβολές ταινιών στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, The Union Theatre. Ήταν για τους φοιτητές του πανεπιστήμιου και ήταν πάντα γεμάτο κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ. Εκεί ήταν που πήρα τη μόρφωσή μου στον κινηματογράφο».

Μία ταινία που του έχει μείνει και τον ακολουθεί πάντα, είναι το «Σινεμά ο Παράδεισος», καθώς του θυμίζει τη δική του ζωή.

«Ταυτίζομαι με αυτή την ταινία. Κάποιες φορές όταν βλέπω το αγόρι σε αυτήν την ταινία, θυμάμαι τον εαυτό μου, να κόβω όλα αυτά τα μικρά κομμάτια φιλμ. Ήταν κάτι που έκανα συχνά. Όταν τυλίγαμε το φιλμ με τον πατέρα μου, σταματούσα για να θαυμάσω το κάθε καρέ και μαγευόμουν!»

Θα έλεγε κανείς ότι ήταν η μοίρα του να ακολουθήσει μία καριέρα στον χώρο του κινηματογράφου.

O κ. Πεταλάς πιστεύει ότι βρέθηκε στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή, όταν εξιστορεί πώς ξεκίνησε να εργάζεται για το Palace Cinemas το 1991.

«Ήμουν πολύ τυχερός που βρέθηκα εκεί, και εντάχθηκα τότε στην οικογένεια του Palace, η οποία ήταν υπέροχη μαζί μου καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας μου. Την εποχή που ξεκίνησα, το Palace Cinemas ετοιμαζόταν να επεκταθεί δραματικά. Πιστεύω ότι βρέθηκα εκεί τη σωστή στιγμή, και μαζί καταφέραμε να καθιερώσουμε ένα υπέροχο πρόγραμμα, και είμαι ιδιαίτερα περήφανος γι’ αυτό».

Το Palace εκείνη την εποχή άλλαξε το πρόσωπο του κινηματογράφου στην Αυστραλία. Έφεραν μια νέα αίσθηση φιλοξενίας στους χώρους του σινεμά, πιο ευρωπαϊκή, πιο ελκυστική στους θεατές, αλλάζοντας δραματικά και την εμφάνιση των κινηματογράφων.

«Επαναπροσδιορίσαμε την εμπειρία της επίσκεψης στον κινηματογράφο με τη δημιουργία μπαρ, όπου οι σινεφίλ θα μπορούσαν να απολαύσουν έναν καφέ ή ένα ποτήρι κρασί. Το Palace εγκαινίασε την κουλτούρα του καφέ και των πανέμορφων μπαρ και καθισμάτων, γιατί νιώθαμε ότι οι θεατές ήθελαν μία πιο εκλεπτυσμένη εμπειρία και όχι να στοιβάζονται στις ουρές για να δουν ένα έργο».

Ένα σημαντικό βήμα που έκανε το Palace Cinemas, επίσης, ήταν να φέρει τον παγκόσμιο κινηματογράφο στο αυστραλιανό κοινό.

«Καθιερώσαμε μία σειρά από κινηματογραφικά φεστιβάλ όπου οι πελάτες μας θα είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν ταινίες από τον διεθνή κινηματογράφο. Καθιερώσαμε τα Φεστιβάλ Ιταλικού, Βρετανικού, Σκανδιναβικού, Γερμανικού και Ελληνικού Κινηματογράφου».

Μέσα από αυτά τα Φεστιβάλ Κινηματογράφου, ο Κιμ Πεταλάς θα γνωρίσει την μετέπειτα σύζυγό του, Άννα, με καταγωγή από την Κρήτη, η οποία συμμετείχε συχνά στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου.

Ο αξιόλογος ομογενής, με καταγωγή από την Ιθάκη και την Κεφαλλονιά, είναι αυτός που ξεκίνησε και τρέχει μέχρι σήμερα, το Φεστιβάλ Βρετανικού Κινηματογράφου.

«Μέσα στα χρόνια έβλεπα ότι τα βρετανικά φιλμ είχαν τεράστια απήχηση στο κοινό και πίστευα ότι ένα φεστιβάλ για το Βρετανικό σινεμά θα έδινε στους πελάτες μας την ευκαιρία να ανακαλύψουν τις ταινίες που θα κυκλοφορούσαν μετά από έξι μήνες.

Ήταν και μια καλή ευκαιρία για να δούμε κι εμείς ποιες ταινίες θα πάνε καλά. Καμιά φορά ανακαλύπτεις πραγματικά διαμάντια, και οι διανομείς ταινιών συχνά αλλάζουν εντελώς την στρατηγική τους με βάση την αντίδραση του κοινού στα έργα που προβάλλονται στα Φεστιβάλ».

Η Αυστραλία «βγάζει» τρομερούς ηθοποιούς και σκηνοθέτες, τονίζει επίσης ο κ. Πεταλάς, κι εξηγεί ότι πολύ συχνά θα κάνουν ένα μεγάλο όνομα στο εξωτερικό.

Πιστεύει ότι η αιτία που ξεχωρίζουν τόσοι πολλοί Αυστραλοί βρίσκεται στο γεγονός ότι καλλιεργούν σε βάθος την τέχνη τους, καθώς δεν έχουν τον τεράστιο προϋπολογισμό που έχουν στη διάθεσή τους οι σκηνοθέτες του Hollywood, ούτε την πολυτέλεια που απολαμβάνουν τα αστέρια του Hollywood.

Και με την ευκαιρία, προσθέτει το θαυμασμό του για ένα νέο ταλέντο της Αυστραλίας, την ηθοποιό Odessa Young, που θα έχουμε την τύχη να απολαύσουμε στη μεγάλη οθόνη στο Φεστιβάλ Βρετανικού Κινηματογράφου.

«Στην ταινία Mothering Sunday η Odessa Young είναι απλά εξαιρετική. Αυτοί είναι οι τύποι των ηθοποιών, οι Margo Robbies, που πραγματικά βγαίνουν για να κάνουν ένα μεγάλο όνομα για τον εαυτό τους στο Χόλιγουντ ή στον διεθνή κινηματογράφο».

Κοιτώντας πίσω, τον ρωτάμε ποιος ηθοποιός ξεχωρίζει στις αναμνήσεις του, από τις τόσες γνωριμίες που είχε την τύχη να κάνει στο Palace Cinemas.

«Ήταν όλοι πάντα εξαιρετικά ευγενικοί. Ένας ηθοποιός που μου έκανε φοβερή εντύπωση ήταν ο Jon Voight. Δειπνήσαμε μαζί στο European στο κέντρο και στη συνέχεια καταλήξαμε σ’ ένα μπαρ στη St Kilda. Ήταν απίστευτα φιλικός, έδειξε ενδιαφέρον για μένα και την οικογένειά μου. Τηλεφώνησε ακόμη και στον πατέρα μου για να συνομιλήσει μαζί του….. Φαντάσου την έκπληξη του πατέρα μου όταν σήκωσε το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη ήταν ο Jon Voight!»

Είναι τόσα που θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε ακόμα τον κ. Πεταλά για την πορεία του στον κινηματογράφο, για τις διασημότητες, για τις ταινίες που ξεχωρίζουν στο φετινό πρόγραμμα. Άλλωστε, το σινεμά είναι η πιο δημοφιλής μορφή τέχνης, και ένα σημείο αναφοράς για όλους μας.

«Ο κινηματογράφος μας διδάσκει για άλλες χώρες, επισκεπτόμαστε άλλα μέρη, δραπετεύουμε για λίγες ώρες, μαθαίνουμε για τις σχέσεις, ανακαλύπτουμε νέες ιστορίες. Ο κινηματογράφος συνεχώς μας διδάσκει», εξηγεί ο κ. Πεταλάς.

Καμιά φορά, μια ταινία θα καταγραφεί στην ιστορία. «Είναι οι κλασικές, αυτές που αντέχουν στον χρόνο, και μερικές φορές είναι πιο επίκαιρες σήμερα από ό,τι ήταν όταν πρωτοκυκλοφόρησαν».

Η ανακάλυψη μιας κλασικής ταινίας συμβαίνει ακόμα και τυχαία. «Όταν αρχίζουμε να ψάχνουμε τις πρώιμες δουλειές ενός επιτυχημένου σκηνοθέτη, καμιά φορά θα βρούμε ένα κρυμμένο διαμάντι που αγνοήθηκε όταν κυκλοφόρησε αρχικά».

Μετά από τριάντα υπέροχα χρόνια στο σινεμά, ο Κιμ Πεταλάς, μπορεί να κάνει ένα βήμα πίσω, με την αποχώρησή του για να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στους δικούς του, αλλά τονίζει ότι θα είναι πάντα διαθέσιμος να στηρίξει ή να συμβουλέψει τα στελέχη που θα αναλάβουν τα ηνία από την αρχή του επόμενου έτους.