«Ενθουσιώδης, αποφασιστικός και δοτικός». Με αυτές τις τρεις λέξεις σκιαγραφεί ο ομογενής επιχειρηματίας, Κώστας Σκρινής τον χαρακτήρα του, δίνοντας ταυτόχρονα και τα βασικά υλικά της συνταγής για την επιτυχία του.

Επέλεξε τα δύσκολα από πολύ νωρίς, μόλις στα 16 του, όταν ανακοίνωσε στους γονείς του ότι θα παρατήσει το σχολείο. Η απάντησή τους ήταν πως θα πρέπει να βρει μια δουλειά. Για να τον βοηθήσουν, κάλεσαν στο σπίτι έναν γνωστό τους που είχε κάποιες γνωριμίες. Εκείνος είχε δύο προτάσεις, όσες ήταν και οι διασυνδέσεις του: μηχανικός αυτοκινήτων ή ηλεκτρολόγος.

Ο Κώστας, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι από την απάντησή του θα κρινόταν ολόκληρη η ζωή του, επέλεξε το δεύτερο. Κι έτσι ξεκίνησε η «φωτεινή» -κυριολεκτικά και μεταφορικά- διαδρομή του στον χώρο των επιχειρήσεων.

ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ… «MOONLIGHTING»

Στα 20 του, ο Κώστας Σκρινής ξεκίνησε να εργάζεται σε μια εταιρία κατασκευής διαφημιστικού φωτισμού, όπου και παρέμεινε για αρκετά χρόνια. Όμως, η ανήσυχη φύση του, πιθανότατα λόγω και της χιώτικης καταγωγής του, τον έσπρωχνε να εγκαταλείψει τα σίγουρα και να ανοίξει τα δικά του φτερά.

Το 1991, σε ηλικία 28 ετών ξεκινά την πρώτη του επιχείρηση στο χώρο του διαφημιστικού φωτισμού με την επωνυμία «Moonlighting».

«Κατασκευάζαμε προϊόντα φωτισμού σε δικό μας εργοστάσιο στην Αδελαΐδα, είχαμε γραφεία σε ολόκληρη την Αυστραλία και αναλαμβάναμε μεγάλα έργα διαφημιστικού φωτισμού. Η εταιρία απασχολούσε 150 υπαλλήλους στην κατασκευή, τη διανομή και τις πωλήσεις και ήταν πολύ επικερδής» λέει ο Κώστας Σκρινής στον «Νέο Κόσμο».

Όταν ο επιχειρηματίας αισθάνθηκε ότι η εταιρία είχε κάνει τον κύκλο της για τον ίδιο, προχώρησε στην πώλησή της το 2004 και στράφηκε σε μια νέα πρόκληση.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΩΤΕΙΝΟΥΣ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΣ

Αυτό που μπορεί να πει κανείς με σιγουριά για τον Κώστα Σκρινή είναι ότι δεν του αρέσει να επαναπαύεται. «Η αλλαγή με αναζωογονεί και με ανανεώνει ψυχικά. Μου αρέσουν τα νέα ξεκινήματα. Με συγκινεί το ρίσκο» λέει.

Αυτός ήταν και ο λόγος που αμέσως μετά τη μεταβίβαση της επιτυχημένης πρώτης του επιχείρησης έστησε την «Traffic Technologies».

«Ήμαστε οι πρώτοι που εισάγαμε τους φωτεινούς σηματοδότες LED στην Αυστραλία. Όλα τα φανάρια της χώρας είναι τεχνολογίας LED πλέον και η Traffic Technologies υπήρξε πρωτοπόρος σε αυτή την αλλαγή» λέει ο κ. Σκρινής.

ΟΛΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟ… «FOS»

Η ενέργεια του ανήσυχου επιχειρηματία παρέμεινε συγκεντρωμένη στο χώρο των φωτεινών σηματοδοτών μέχρι το 2012, οπότε και ανέλαβε την εισηγμένη στο Χρηματιστήριο εταιρία κατασκευής ανταλλακτικών ηλεκτρικών συσκευών, Stokes.

Το 2019, επιστρέφει στο χώρο του φωτισμού ιδρύοντας την «FOS Lighting» η οποία έχει επίσης εισαχθεί στο Χρηματιστήριο.

«Η τωρινή μου επιχείρηση είναι παρόμοια με την πρώτη, τη Moonlighting. Ασχολούμαστε με το διαφημιστικό φωτισμό και έχουμε και ένα δικό μας εργοστάσιο παραγωγής ειδών φωτισμού στο Μπρίσμπαν. Δραστηριοποιούμαστε σε ολόκληρη την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία και απασχολούμε 55 εργαζόμενους».

Ο τομέας της κατασκευής είναι πολύ σημαντικός για τον κ. Σκρινή. «Πιστεύω πως υπάρχει χώρος για βιομηχανίες στη χώρα. Ως επιχείρηση δεν μας ενδιαφέρει μόνο να εισάγουμε, όπως κάνουν οι περισσότεροι. Δεν λέω ότι δεν εισάγουμε, αλλά προσπαθούμε να παράγουμε όσα μπορούμε εγχώρια. Έτσι, όταν ενημερωθήκαμε γι’ αυτό το εργοστάσιο που έκλεινε στο Μπρίσμπαν, το αγοράσαμε, κρατήσαμε τους 20 εργάτες που δούλευαν εκεί, προσλάβαμε και άλλους 20 και παράγουμε κάποια από τα προϊόντα μας εκεί».

ΑΠΟ ΤΑ ΦΩΤΑ… ΣΤΟ TIRAMISU2U

O Κώστας Σκρινής δεν είναι, όμως, μόνο επιχειρηματίας. Είναι τρυφερός πατέρας δύο παιδιών, του 27χρονου Ανδρέα και της 24χρονης Αριάννας, αλλά και… ζαχαροπλάστης. Το τιραμισού του με τη συνταγή της γιαγιάς Ευτυχίας κάνει πάταγο μεταξύ των φίλων και των μελών της οικογένειας εδώ και μια δεκαπενταετία.
Εδώ και δυο μήνες δε το απολαμβάνει ολόκληρη η Μελβούρνη κι αυτό χάρη στην πανδημία και έναν ιερό φιλανθρωπικό σκοπό.

Ο ίδιος μας εξηγεί τι ακριβώς συνέβη και πώς συνδέονται… τα φώτα με τη γαστρονομία. «Πριν από οκτώ χρόνια επισκέφθηκα τα γραφεία της φιλανθρωπικής καμπάνιας “Polished Man” που συγκεντρώνει χρήματα για την καταπολέμηση της βίας κατά των παιδιών. Μετακόμιζαν και ήθελαν φωτισμό στο νέο χώρο. Πήγα για να τους βοηθήσω αλλά έμαθα για τη δράση τους και συγκινήθηκα. Σε πρώτη φάση τους δώρισα τα είδη φωτισμού που χρειάζονταν, αλλά ενδιαφέρθηκα να μάθω περισσότερα για το φιλανθρωπικό τους έργο. Έτσι, αποφάσισα να συμμετάσχω και συγκέντρωσα κάποια χρήματα. Τη δεύτερη χρονιά με έκαναν πρεσβευτή της καμπάνιας και στη συνέχεια άρχισα να ψάχνω τρόπους για να συγκεντρώσουμε περισσότερα χρήματα. Έτσι, ξεκίνησα να κάνω πάρτι στο σπίτι μου, όπου καλούσα φίλους και συγγενείς. Το πάρτι που γινόταν κάθε χρόνο είχε αποκλειστικά φιλανθρωπικό χαρακτήρα και έτσι βάζαμε είσοδο, κάναμε δημοπρασίες και άλλες δωρεές και συγκεντρώναμε αρκετά μεγάλα ποσά για το σκοπό μας. Το κάναμε για μερικά χρόνια μέχρι που χτύπησε η πανδημία το 2020».

Τα πάρτι απαγορεύτηκαν, αλλά, όπως λένε, όπου υπάρχει θέληση υπάρχει τρόπος και αυτό το απέδειξε περίτρανα ο κ. Σκρινής, που είδε την πρόκληση ως μια ακόμη ευκαιρία για να βγει μπροστά και να την αντιμετωπίσει. Πώς; Χρησιμοποιώντας ένα ακόμα κρυφό ταλέντο του, αυτό της ζαχαροπλαστικής και δη της παρασκευής του φημισμένου χειροποίητου τιραμισού του.

«Σκέφτηκα να φτιάξω τιραμισού σε οικογενειακές συσκευασίες και να τα δωρίζω σε όσους προσέφεραν στην καμπάνια. Πέρσι περιορίστηκα σε φίλους και συγγενείς και μαζέψαμε γύρω στις 5.000 δολάρια. Φέτος αποφάσισα να το ξανακάνω σε μεγαλύτερη κλίμακα και πιο επαγγελματικά. Κι έτσι ξεκίνησε η επιχείρηση Tiramisu2U, με τον πρώτο μήνα λειτουργίας της να είναι αποκλειστικά αφιερωμένος στην καμπάνια Polished Man. Δώσαμε περίπου 150 τιραμισού και συγκεντρώσαμε 17.000 δολάρια».

Και μπορεί η συγκέντρωση δωρεών να έκλεισε για φέτος, όμως, ο κ. Σκρινής αποφάσισε να εξακολουθεί να δωρίζει ένα δολάριο από την πώληση κάθε τιραμισού στο Polished Man καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

«Τον επόμενο Οκτώβρη θα έχουμε και πάλι έναν μήνα όπου όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις των τιραμισού θα πηγαίνουν στην καμπάνια», εξηγεί ο επιχειρηματίας.

Πόσο περήφανη, αλήθεια, θα ήταν η γιαγιά Ευτυχία – η οποία ήταν και γιαγιά του ιδιοκτήτη και διευθυντή της εφημερίδας μας, Χριστόφορου Γκόγκου, μητέρα του αείμνηστου ιδρυτή του «Νέου Κόσμου», Τάκη Γκόγκου – αν έβλεπε το τρυφερό ταξίδι της συνταγής της…

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

Λένε πως όταν δεν ξέρεις πού θέλεις να πας, τότε όλοι οι δρόμοι που ακολουθείς είναι λάθος. Ο Κώστας Σκρινής διάλεξε από νωρίς τον δρόμο του, έμεινε σε αυτόν, γι’ αυτό και όλη η μέχρι τώρα πορεία του υπήρξε σταθερή, φωτεινή και, όπως αποδείχτηκε, πάνω στους σωστούς δρόμους.

Στα 58 του αισθάνεται ικανοποιημένος και ολοκληρωμένος από όλα όσα έχει καταφέρει σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο και δεν διστάζει να μοιραστεί τη μυστική συνταγή του για μια πετυχημένη ζωή με τη νέα γενιά.

«Όλα είναι θέμα αποφασιστικότητας και επιμονής. Δεν έχει σημασία τι κάνεις, αλλά ό,τι κι αν είναι αυτό, πρέπει να το κάνεις με αφοσίωση, σκληρή δουλειά και πείσμα μέχρι να επιτύχεις. Δεν τα παρατάμε στην πρώτη δυσκολία. Όλα χρειάζονται το χρόνο τους».