ΑΡΚΕΤΗ θεατρικότητα και μάλιστα κάλπικη, έχει πέσει τελευταία στα τα του οίκου μας, εννοώ στα της χώρας που ζούμε.

Μέχρι και ο υμνητής της ακροδεξιάς Κρίστενσεν, αυτός που έχει ταχθεί ανοιχτά κατά των μεταναστών, των ιθαγενών, του έστω και κουτσουρεμένου αυτού πολυπολιτισμού, χαρακτηρίζει… Ναζί τον Νταν Άντριους!…

ΤΑ δικά του κατά καιρούς ακροδεξιά παραληρήματα ξεχάστηκαν δια μιας, και μάλιστα στο όνομα μιας αόριστης και άυλης “ελευθερίας” για την οποία μας τριβελίζουν το μυαλό οι διάφοροι αντιεμβολιαστές και τα παπαγαλάκια τους.

ΕΚΛΟΓΕΣ έρχονται, βλέπετε, και όλοι οι υπερασπιστές της… “ελευθερίας” και όλοι οι αντι-Ντανικοί μπαρουτοκαπνισμένοι διαδηλωτές τρέχουν και δεν φτάνουν.

ΟΧΙ, δεν τρέχουν σε κάποια ευγενή άμιλλα για κείνο και για τ’ άλλο ιδανικό, όπως είναι η πραγματική ελευθερία…

ΤΡΕΧΟΥΝ για να εξαργυρώσουν και πολιτικά τα όποια ηρωικά τους ανδραγαθήματα.

Τρέχουν να γίνουν μέλη του κόμματος του κυρίου Πάλμερ (ναι, αυτού του ιδίου που οδήγησε εν μια νυκτί στην ανεργία εκατοντάδες εργαζόμενους…) αλλά και του έτερου πολιτικού αστέρα Γκρεγκ Κέλυ…

ΚΑΤΙ που, βέβαια, όταν έρθει η ώρα της μοιρασιάς των κουκιών, θα αποβεί προς όφελος των Φιλελεύθερων, που θα καρπωθούν τις δεύτερες και τρίτες προτιμήσεις των ψηφοφόρων των εν λόγω πολιτικών αστέρων…

ΕΤΣΙ και για να μην έχουμε καμία αυταπάτη και αμφιβολία, η σύγχρονη πολιτική είναι… μπίζνα και τίποτε άλλο. Οι αρχηγοί και οι βουλευτές των κομμάτων, με τα ατσαλάκωτα κουστούμια τους και το λόγο τους μέσα από τους γιάλινους προσωπικούς τους πύργους, δίνουν την εντύπωση ότι δεν είναι πολιτικοί, αλλά executives εταιριών.

ΑΛΛΩΣΤΕ, η σύγχρονη πολιτική είναι ακριβώς αυτό, μπίζνα, χρήμα, ανταλλάγματα, deals κάτω από το τραπέζι, και σε τίποτα δεν θυμίζει τις Συντακτικές της Γαλλικής Επανάστασης και της Κομμούνας των Παρισίων.

ΕΓΩ ήξερα ότι οι ηθοποιοί, οι συγγραφείς, γενικά όλοι εκείνοι που ασχολούνται με τις Τέχνες, είναι ευαίσθητοι άνθρωποι και το κριτήριό τους είναι πιο διευρυμένο σε σχέση με άλλους όσον αφορά κοινωνικά ζητήματα.

ΦΑΙΝΕΤΑΙ, όμως, ότι ο Άρης Σερβετάλης ενδιαφέρεται πρωτίστως για τον εαυτό του με το πρόσχημα του ότι πιστεύει στον… Θεό. Δεν εξηγείται αλλιώς να προκαλέσει τη διακοπή της παράστασης, τη στιγμή που δεν σκέφτεται τους υπόλοιπους ηθοποιούς και συναδέλφους του.

ΑΥΤΟΥΣ που αντιμετώπιζαν ξεκάθαρα πρόβλημα επιβίωσης, μιας και τόσο ο κορονοϊός όσο και η ελληνική κυβέρνηση, διαμέσου της υπουργού Πολιτισμού, φαίνεται ότι είχαν κηρύξει υπό διωγμό το θέατρο, τη μουσική σκηνή και άλλα, με το πρόσχημα της καταπολέμησης του ιού – που ειδικά στην Ελλάδα δεν καταπολεμείται ο άτιμος…

ΕΤΣΙ λοιπόν όλοι εκείνοι που δεν θέλουν να πάρουν ευθύνη, ούτε καν για τον εαυτό τους και για τις αποφάσεις τους, μεταθέτουν τις όποιες ευθύνες σε έναν κάποιο αόριστο και αόρατο… Θεό.

ΚΑΙ από την “αρρώστια” αυτή δεν φαίνεται να ξεφεύγουν ούτε ηθοποιοί και διάφοροι άλλοι “προοδευτικοί” και “συνειδητοποιημένοι”. Ε, βέβαια, … βαράμε μια αποχώρηση και καταδικάζουμε τους πάντες στο όνομα του… Θεού

ΝΑΙ, είδα ότι διάφοροι τον υπερασπίζονται τον Άρη Σερβετάλη, μιλώντας για το ήθος του, λέγοντας ότι τάσσεται με υπευθυνότητα απέναντι στο όλο ζήτημα του διαχωρισμού εμβολιασμένων και μη, και ότι τέτοιες αξίες τείνουν να εκλείψουν… Σοβαρά!…

ΠΡΟΣΟΧΗ, δεν κατακρίνω τον καθένα για τις προσωπικές του, θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις. Δικαίωμά του. Αλλά όταν καταδικάζεις, με το όποιο πρόσχημα και δικαιολογία, τον άλλο στην ανέχεια και την πείνα, αυτό κατά τη γνώμη μου λέγεται αντιανθρωπισμός, και όλο αυτό συνιστά σκοταδισμό…

ΕΠΙΣΗΣ, είναι δικαίωμα του καθένα να πιστεύει ό,τι θέλει, ακόμα και το να διατείνεται ότι με τη θεία κοινωνία είναι αδύνατον να κολλήσει τον όποιο ιό. Αλλά είναι και μένα δικαίωμά μου να πιστεύω ότι όλα αυτά δεν είναι ούτε κατά διάνοια σοβαρά και ότι στερούνται ακόμα και της παραμικρής επιστημονικής εξήγησης.

ΛΥΠΑΜΑΙ για την απογοήτευση που θα προκαλέσω, αλλά ο κόσμος μας δεν είναι προϊόν κάποιας εξωπραγματικής, απόκοσμης και αόριστης δύναμης, είναι προϊόν δικό μας, των ανθρώπων και μόνο. Οπότε, εμείς έχουμε το πεπόνι εμείς και το μαχαίρι…

Δ.Τ.

ΝΑ την χαιρόμαστε. Την κυρία ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ εννοώ, που ήλθε να ταράξει τα “ανήσυχα” νερά του κορονοϊού.

Δεν ξέρω πώς την αντιλαμβάνεστε και πώς την διαχειρίζεστε, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι στο όνομά της, μίλησαν πρωθυπουργοί, υπουργοί, βγήκαν αμέτρητες φωτογραφίες, χύθηκε πολύ μελάνι, έγιναν και γίνονται πορείες διαμαρτυρίας και πρώτο θέμα στα παροικιακά πηγαδάκια και όχι μόνο.

ΠΡΟΣΟΧΗ. Πρέπει να έχουμε υπόψη, ότι η αφεντιά της, ισχύει μόνο για τους πλήρως εμβολιασμένους. Γιατί όπως είπε ο πρωθυπουργός μας (“Ν.Κ”, 20/11/2021) “θα πρέπει να (μάθουμε) να ζούμε με τον COVID-19 χωρίς… περιορισμούς».

Επιβάλλεται λοιπόν σε κάθε περίπτωση, η τήρηση των κανόνων και παραμένει απαραίτητο το COVIDSafe plan.

ΠΑΝΤΩΣ, οι της Υγείας λένε, ότι η Βικτώρια «χαρτογραφεί ένα μονοπάτι για την υπόλοιπη Αυστραλία για το πώς θα ζούμε με τον κορονοϊό ανάμεσά μας. Το παρουσιάζουν ως μια διαχειρίσιμη ενδημική ασθένεια και ότι αναπόφευκτα τα κρούσματα θα αυξηθούν». Οπότε, καλού-κακού, όπου μπορούμε ας φοράμε τη μάσκα και ας κρατάμε αποστάσεις. Προστασία προσφέρουν.

ΚΑΙ ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, πορείες κ.λπ., και ο αριθμός των κρουσμάτων και θανάτων παραμένει προβληματικός, η δημοτικότητα του Ντάνιελ Άντριους, σύμφωνα με την Newspoll, εκτοξεύεται στα ύψη. Σημαντικό για την Εργατική κυβέρνηση που ετοιμάζεται για εκλογές το 2022.

ΜΗΠΩΣ μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει, γιατί στις πορείες των τελευταίων μηνών κατά του εμβολιασμού κ.λπ., οι διαδηλωτές κατεβαίνουν στους δρόμους για να διεκδικήσουν τα προσωπικά τους πιστεύω, ανεμίζουν τα εθνικά μας σύμβολα; Ποια είναι η θέση της ελληνικής και της κυπριακής σημαίας σε τέτοιου είδους πορείες και εκδηλώσεις;

ΣΤΟ μεταξύ, το “έλα να δεις” γίνεται και στην παροικία.

Οι εναπομείναντες ανεμβολίαστοι και εκ των πραγμάτων χωρίς θωράκιση κατά του COVID-19, υψώνουν όλο και περισσότερο φωνή διαμαρτυρίας.

Έχουν αποθηκεύσει στα τηλέφωνα θεωρίες κάποιων (μεγάλων!) γιατρών, τάχατες διεθνούς φήμης, από αυτές που υπάρχουν εν αφθονία στο διαδύκτυο, και, για χάρη εντυπωσιασμού, σε δεδομένη στιγμή κατεβάζουν αυτομάτως σελίδες επί σελίδων, για να μας πείσουν για το αλάθητο της θεωρίας τους.

Ήθελα να ήξερα, θα συνεχίσουν αυτή την τακτική και όταν με το καλό δοθεί το “πράσινο φως” για ταξίδια στο εξωτερικό; Γιατί όπως μαθαίνουμε οι επιβάτες περνούν από 40 κόσκινα.

ΤΗΝ περασμένη Κυριακή κατέβηκα στο Όκλι. Όλα ήταν ήρεμα. Παρέες μέσα και έξω στα εστιατόρια, φαίνονταν να απολαμβάνουν το φαγητό και την κουβεντούλα τους. Μικρές «πολυτέλειες», που μας έλειψαν και που τονίζουν το ηθικό και φτιάχνουν τη διάθεση!

ΕΙΜΑΙ στην Αυστραλία πάνω από πέντε δεκαετίες και πρώτη φορά το ακούω. Το Christmas Island το νησί των Χριστουγέννων (“Ν.Κ.”, 22/11/2021), βορειοδυτικά της Πέρθης με 1500 κατοίκους περίπου και με εθνικά πάρκα και αιωνόβια δάση, πλημμύρισε από εκατομμύρια καβούρια.

Τους μήνες Νοέμβρη προς Δεκέμβρη, που αρχίζει η ομαδική ματανάστευση, περνούν μέσα από τις πόλεις, διασχίζουν γέφυρες που η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ειδκά για αυτά, με κατεύνθυση τον Ινδικό ωκεανό, προκειμένου να ζευγαρώσουν σε λάκκους κοντά στο νερό.

Το άρθρο είναι τόσο καλογραμμένο, που θεωρώ ότι η «κυρά καβουρίνα» ως κεντρική ιδέα, θα ενέπνεε τον λογοτέχνη, να γράψει ένα υπέροχο παιδικό παραμύθι.

ΑΝΤΕ λοιπόν τι περιμένουμε. Ας εμβολιαστούμε για να ταξιδέψουμε. Η Αυστραλία που είναι η δεύτερη πατρίδα μας, έχει όντως θαυμάσια και ενδιαφέροντα μέρη.

ΚΑΙ μιας και ζέστανε ο καιρός και χαλάρωσαν κάπως τα μέτρα κατά του κορονοϊού, επανήλθε στα πηγαδάκια η συζήτηση γύρω από το φύτεμα των ζαρζαβατικών. Μεγάλη υπόθεση για τους ομογενείς που εξελίχθηκαν σε μάστορες στην καλλιέργεια και παραγωγή ποικιλιών, απαραίτητες για το καλάθι της νοικοκυράς.

Σε μια συνάντηση γυναικών, έμεινα άφωνη από το ενδιαφέρον και τις γνώσεις τους. Οπότε, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, θα φάμε καλά!…

Η ΒΙΚΤΩΡΙΑ καλοσωρίζει του νέους επισκόπους κ. Κυριακό Σωζοπόλεως και κ. Ευμένιο Κερασούντος. Ο Σωζοπόλεως κ. Κυριακός Μιχαήλ είναι αρχιεπισκοπικός επίτροπος της Περιφέρειας Μελβούρνης και ο Κερασούντος κ. Ευμένιος Βασιλόπουλος, της Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας Northcote. Υγεία, μακροημέρευση και καρποφόρο ποιμαντικό έργο στους κόλπους της ομογένειας και για το καλό της Αυστραλιανής κοινωνίας.

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!

Κ.Γ.