Μένοντας πιστός στο ευ αγωνίζεσθαι των αρχαίων Ελλήνων και ακολουθώντας τα βήματα του Αντώνη Χριστοφορίδη, του πρώτου Έλληνα επαγγελματία πρωτοπυγμάχου, ο Γιώργος Καμπόσος αυτοανακηρύσεται αυτοκράτορας, στο Madison Square Garden, επικρατώντας του Τιοφίμο Λόπες 2-1, πανηγυρίζοντας τους τίτλους IBF, WBA και WBO !

Ο Χριστοφορίδης είχε γεννηθεί στη Σμύρνη και μετανάστευσε στην Αμερική, έχοντας άει με την μητέρα και τις δυο αδελφές του στην Αθήνα μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Ολοκλήρωσε την εκπληκτική του καριέρα με ρεκόρ 53 νικών (13 νοκ άουτ) – 15 ήττες και 8 ισοπαλίες, έχοντας αναδειχθεί πρωταθλητής, EBU μπροστά στον Αδόλφο Χίτλερ το 1938 και NBA στην κατηγορία των ελαφρών βαρών, κόντρα στον Μέλιο Μπετίνα.

Ξεκινώντας την πορεία του από την  Αυστραλία και ο 28χρονος, Γιώργος Καμπόσος έφτασε σε μία μυθική νίκη, έπειτα από 400 ημέρες αναβολών (υπήρξαν τρεις), επιβιώνοντας στον 10ο γύρο από νοκ ντάουν του Αμερικανού Λόπες.

Ο αγώνας που έδωσε ο Καμπόσος ήταν πραγματικά για σεμινάρια στρατηγικής, πειθαρχίας, αυτοσυγκέντρωσης και αποτελεσματικότητας. Έχοντας εκ των προτέρων κατά νου ότι έχει απέναντι του έναν αντίπαλο σαφώς ανώτερο, κατάφερε να τον εξουδετερώσει χάρη στην σοφία και την οξυδέρκεια του. Κατάφερε να «κρυφτεί» από τον Λόπες πάνω στο ρινγκ και με ξαφνικές αντεπιθέσεις έπαιρνε τα σημεία που τον οδήγησαν στη νίκη, τηρώντας στο μεταξύ αμυντική στάση, με υποδειγματική καρτερία, όταν ο Aμερικανός τον σφυροκοπούσε.

 

Μετά το νοκ ντάουν του 10ου γύρου, ο Καμπόσος, έμοιαζε να έχει αναγεννηθεί από τις στάχτες του και έχοντας ανακτήσει τις δυνάμεις του πέτυχε απανωτά δυνατά κατά μέτωπο χτυπήματα, αφήνοντας σκισμένο το αριστερό μάτι του Λόπες, που είδε το αίμα του να πλημμυρίζει το πρόσωπο και το σώμα του. Εκεί ουσιαστικά χάθηκε το ματς, αφού ο Αμερικανός «ανοίχτηκε» για να πάρει τον αγώνα, με τον «δαιμόνιο» Καμπόσο, να παραμένει ψύχραιμος, συγκεντρωμένος και να συνεχίζει να εκτελεί με χειρουργική ακρίβεια το πλάνο που είχε εξ’ αρχής.

Η μάχη ολοκληρώθηκε με τους δύο πυγμάχους να στέκονται δίπλα από τον διαιτητή και τον Λόπες να βιάζεται να πανηγυρίσει… Η αναγγελία των αποτελεσμάτων ξεκινά με την απόφαση του πρώτου κριτή ο οποίος δίνει τη νίκη στον Καμπόσο με 115-112, ακολουθεί ο δεύτερος κριτής ο οποίος αποκαθιστά την ισορροπία με νίκη  114-113 στον Λόπες και ενώ όλοι περιμένουν την απόφαση του τρίτου κριτή ακούγεται ότι, «Πρωταθλητής είναι ο αήττητος…», με τον Λόπες να σπεύδει να σηκώνει το χέρι του και να το κατεβάζει λίγα κλάσματα του δευτερολέπτου αργότερα όταν εμβρόντητος άκουσε: «Γιώργος Καμπόσος με 115-111».

Με καταγωγή από την Σπάρτη, ο Γιώργος Καμπόσος, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των ομογενών της Αυστραλίας διατηρούν ισχυρούς δεσμούς με καθετί ελληνικό, πανηγυρίζοντας τη νίκη του τυλιγμένος με την «γαλανόλευκη».

Ο Γιώργος Καμπόσος εφαρμόζοντας με θρησκευτική ευλάβεια το ρητό που έχει κάνει τατού στην πλάτη του «Ποτέ μην υποχωρείς, ποτέ μην παραδίδεσαι», ήταν κάποτε ένα παχουλό αγόρι που έπαιζε ράγκμπι και πολύ συχνά αποτελούσε αντικείμενο χλεύης από τα άλλα παιδιά, εξαιτίας του βάρους του. Να χάσει βάρος και να μπορεί να προστατεύει τον εαυτό του από τους νταήδες, ήταν οι λόγοι που ο πατέρας του αποφάσισε να τον γράψει στην πυγμαχία στα 11 του χρόνια.

Γρήγορα ο πιτσιρικάς αδυνάτισε και ξεχώρισε από τα άλλα παιδάκια, έχοντας 85 νίκες σε 100 ερασιτεχνικούς αγώνες, προτού ακολουθήσει επαγγελματική καριέρα.
Σε ηλικία μόλις 19 ετών ο Καμπόσος δίνει τον πρώτο του επαγγελματικό αγώνα κόντρα στον Φιλιππινέζο, Τζέισον ΜακΓκούρα, τον οποίο νίκησε στο δεύτερο γύρο με τεχνικό νοκ άουτ. Πέντε χρόνια αργότερα ο Καμπόσος θα επιλεγεί από τον Μάνι Πακιάο, ως ο βασικός του σπάρινγκ πάρτνερ για να προετοιμαστεί ενόψει του αγώνα με τον Τζεφ Χορν και θα παραμείνει δίπλα στον θρυλικό «Πάκμαν», ο οποίος θεωρείται από τους κορυφαίους πυγμάχους όλων των εποχών.

Τον Μάιο του 2018 ο Καμπόσος κάνει πρεμιέρα στις ΗΠΑ, βγάζοντας νοκ άουτ τον Χοσέ Φορέρο σε μόλις ένα λεπτό και 48 δευτερόλεπτα. Στις 7 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς αγωνίζεται στο Ολυμπιακό Κέντρο του Γαλατσίου, στην Αθήνα κόντρα στον Βενεζουελάνο, Ρίτσαρντ Πέντα, τον οποίο συντρίβει στην κατάμεστη αίθουσα, με νοκ άουτ στον έκτο γύρο.

Το ματς για τον Καμπόσο είχε κριθεί ουσιαστικά από τον πρώτο γύρο όταν θυμήθηκε τον αγώνα του Μοχάμεντ Αλί με τον Φρέιζιερ: «Όταν ο Μοχάμεντ Αλί δέχτηκε ένα απίστευτο χτύπημα από τον Τζό Φρέιζιερ, πήγε στον Κους Ντ’ Αμάτο και τον ρώτησε “Τι να κάνω;” Εκείνος (σ.σ. ο Ντ’ Αμάτο) του απάντησε: “Τον χτυπάς με το καλύτερο δεξί που έριξες ποτέ στη ζωή σου στον πρώτο γύρο και αλλάζεις τον αγώνα” Αυτό έκανα . Αυτό είχα στο μυαλό μου. Αυτή ήταν η σκέψη μου: “Θα χτυπήσω καθαρά αυτόν τον τύπο, θα τον χτυπήσω δυνατά και να τον ρίξω κάτω” Και αυτό τελικά άλλαξε τον αγώνα.

Πίστεψα στον εαυτό μου, τον υποστήριξα. Είπα πάμε ξανά και ξανά. Μπορεί να μην το πιστεύετε, αλλά το πίστεψα εγώ, πίστεψα στον εαυτό μου. Και κοιτάξτε με τώρα. Έχω τα «κοσμήματα». Δεν είμαι ο βασιλιάς, είμαι ο αυτοκράτορας. Πήγα σε όλες τις άλλες χώρες και τους νίκησα έναν προς έναν.

Η νίκη αυτή είναι για τα παιδιά μου, για τον παππού μου, Γιώργο Καμπόσο, που πέθανε δύο μήνες πριν και είναι μαζί μου τώρα στο ρινγκ και το είχε πει. Για την οικογένεια μου. Και για τον πατέρα μου. Τώρα θέλω να χαρώ με τα τρία παιδιά μου, είναι ότι σημαντικότερο έχω».

Ο Λόπες διέκοψε αρπάζοντας το μικρόφωνο και είπε ότι νίκησε ότι έκανε ότι έπρεπε να κάνει, για να αποδοκιμαστεί από το κοινό.
Ο Καμπόσος όχι μόνο δεν εκνευρίστηκε αλλά είπε ότι είναι σπουδαίος πρωταθλητής και ότι έχει τον σεβασμό του, προσθέτοντας ότι: «Δεν πιστεύω ότι ήταν ένας κλειστός αγώνας. Φίλε προχώρα. Ήρθα εδώ με σεβασμό, σου έδειξα σεβασμό στο ρινγκ και σε νίκησα, πήρα τη ζώνη και τον τίτλο. Προχώρα, θα το ξανακάνουμε στην Αυστραλία».
Τα λόγια αυτά εξευμένισαν τον Λόπεθ, ο οποίος συμφώνησε, σημειώνοντας ότι θέλει να πάει στον γιο του που γεννήθηκε πριν από 11 ημέρες. Απολογήθηκε δε, σε όλους όσους πίστεψαν σε εκείνον και τους απογοήτευσε. «Όλα συμβαίνουν για έναν λόγο. Πιστεύω στον θεό, τον φοβάμαι».

Ο Γιώργος Καμπόσος δεν ακολούθησε το δρόμο του trash talk που χάραξαν οι μετρ του είδους για να προκαλέσει, αλλά το δρόμο του ευ αγωνίζεσθαι που τον δίδαξαν οι πρόγονοι του για να φτάσει παλικαρίσια σε ένα επικό ρεκόρ με συνολικά 20 νίκες (10 νοκ άουτ) σε ισάριθμους αγώνες! Τα καλύτερα έπονται…