Πριν από λίγες εβδομάδες, η Lily Maglaras έδινε ακόμα τις τελευταίες γραπτές εξετάσεις του Λυκείου στο σπίτι της στο Warrnambool.
Πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι, η 17χρονη ομογενής, με τη συγκατάθεση των γονέων της, πήρε το δρόμο για το τσίρκο, όπου ζει τον τελευταίο καιρό, παρουσιάζοντας τις εναέριες ακροβατικές χορογραφίες της στο κοινό.
Η θαρραλέα ακροβάτισσα μίλησε στον «Νέο Κόσμο» για τα πρώτα βήματά της μακριά από την οικογενειακή στέγη, τις σόλο εμφανίσεις της στο Circus Royale στο Melton, σαν να είναι κάτι που κάνει μια ζωή.
Άλλωστε, ήταν μόνο επτά χρόνων όταν γράφτηκε στο στούντιο PhysiPole, σ’ ένα πρόγραμμα εναέριας ακροβατικής γυμναστικής με επίκεντρο τον χορό σε στύλο καθώς και άλλες εναέριες τέχνες.
«Ξεκίνησε ως μια εξωσχολική δραστηριότητα, αλλά άρχισε να με ενδιαφέρει όλο και περισσότερο. Και οι άνθρωποι εκεί ήταν τόσο θετικοί» είπε.
Μετά από πέντε χρόνια στη σχολή, αγάπησε ιδιαίτερα το Silk, ένα πανί τεσσάρων μέτρων με ένα στεφάνι στο τέλος, μία εναέρια γυμναστική που ξεκίνησε και η ίδια να διδάσκει στο στούντιο, σε παιδιά και εφήβους, ενώ παράλληλα διαμόρφωνε τις δικές της χορογραφίες για να λάβει μέρος σε διαγωνισμούς, σε πολιτειακό και εθνικό επίπεδο.
Μέσα από αυτούς τους αγώνες έμαθε να εκτελεί το νούμερό της μπροστά σε κοινό, αλλά εξηγεί ότι οι θεατές στο τσίρκο έχουν άλλες προσδοκίες, και είναι λιγότερο επικριτικοί από τους ανθρώπους που έρχονται να δουν τις παραστάσεις σε διαγωνισμούς.
Θυμάται την αγωνία που είχε στην πρώτη της παράσταση στο τσίρκο, τον Ιούλιο, που ήταν και το δοκιμαστικό της για να ενταχθεί στον θίασο του Circus Royale, που τότε βρισκόταν στο Caroline Springs. Αντί για το μεταξωτό πανί τεσσάρων μέτρων που είχε συνηθίσει στο PhysiPole, σε αυτή την παράσταση έπρεπε να κάνει τα ακροβατικά της πάνω σ’ ένα ύφασμα δέκα μέτρων, και μάλιστα μόνη της, ζωντανά, και μπροστά σε κοινό.
«Θέλεις το κοινό να απολαύσει το πρόγραμμα. Και ξέρεις ότι έχεις κερδίσει την προσοχή τους, όταν τους ακούς να αναφωνούν και όταν χειροκροτούν».
Οι προπονήσεις και η προετοιμασία μιας παράστασης μπορεί να είναι αρκετά επώδυνη, προσθέτει, καθώς συχνά παθαίνει εγκαύματα από τις τριβές με το πανί αλλά και από το σκληρό σκελετό του στεφανιού απ’ όπου αιωρείται. Εξηγεί πόσο σημαντικό είναι να μην το παρακάνεις, και να ακούς το σώμα σου όταν αισθάνεσαι πόνο κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης
Η ζωή στο τσίρκο είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που είχε συνηθίσει στο σπίτι της.
«Έφυγα από την οικογένειά μου. Είναι διαφορετικά εδώ και στην αρχή ήταν τρομακτικό, αλλά μιλάω μαζί τους, συνεχώς, κάθε μέρα, και αυτό με διευκόλυνε».
«Οι γονείς μου, ο Δημήτρης και η Ρεβέκκα, με έχουν στηρίξει και είναι περήφανοι για μένα, αλλά ανησυχούν επίσης» δήλωσε η κα Maglaras, η οποία έχει ρίζες από την Πελοπόννησο.
Παράλληλα με το δικό της σόου, εκτελεί χρέη βοηθού μάγου σε κλασικά μαγικά κόλπα, μπαίνοντας στο κουτί που πριονίζεται, ή βγαίνοντας μπροστά στο έκπληκτο κοινό, μέσα από τις φλόγες.
«Είμαι η μικρότερη (που εργάζεται στο τσίρκο) και μαθαίνω τα πάντα γύρω από την τέχνη του θεάματος. Πρέπει να είσαι εκεί για όλους τους άλλους, όχι μόνο για τον εαυτό σου. Μερικές φορές μπορώ να προβλέψω τις αντιδράσεις του κοινού. Ένα μικρότερο κοινό για παράδειγμα, είναι πιο απρόθυμο να χειροκροτήσει απ’ ό,τι ένα μεγαλύτερο».
«Υπάρχουν πολλές δουλειές και πολλές ευθύνες στο τσίρκο, αλλά το λατρεύω και δεν θα το άλλαζα με τίποτα στον κόσμο. Το να ζεις στο τσίρκο είναι σαν να είσαι μέλος μιας μικρής οικογένειας, και απολαμβάνω το να βρίσκομαι μαζί τους».
«Στόχος μου είναι να συνεχίσω να δίνω παραστάσεις για μερικά χρόνια και να συγκεντρώσω χρήματα για να ανοίξω το δικό μου στούντιο, μία σχολή τσίρκου. Πάντα ήθελα να δουλέψω με παιδιά και άλλους ανθρώπους και βρήκα τον τρόπο να το κάνω».
