Ποτέ δεν είναι πολύ …νωρίς να κυνηγήσεις τα όνειρά σου!

Η Connie Tsekouras μιλάει στον "Νέο Κόσμο" για το πάθος της για τη μουσική, και το θάρρος και την επιμονή της να ακολουθήσει τα όνειρά της

Λένε ότι για να βρεις το πάθος σου, πρέπει να επιστρέψεις στην εποχή που ήσουν οχτώ χρονών, και να θυμηθείς τί ήταν αυτό που λάτρευες τόσο πολύ να κάνεις, που ξέχναγες να φας ή να κοιμηθείς, λέει στον «Νέο Κόσμο», η νεαρή μουσικός από τη Μελβούρνη, Connie Tsekouras.

«Πολλές φορές σκέφτομαι εκείνο το μικρό κοριτσάκι που ήμουν κάποτε, και πόσο περήφανη θα ήταν αν με έβλεπε σήμερα.

Γιατί από τότε που ήμουν μικρή, πάντα ονειρευόμουν να παίξω μουσική ή να τραγουδήσω μπροστά σε κοινό», προσθέτει η μαθήτρια της Γ’ λυκείου, που τα τελευταία δύο χρόνια έχει αφοσιωθεί στη μουσική απόλυτα, γράφοντας στίχους, τραγουδώντας και παίζοντας μουσική σε παραστάσεις της Σχολής της, αλλά και στους δρόμους και τις αγορές της πόλης.

Καθώς μεγάλωνε, λέει ότι κατά κάποιο τρόπο έχασε τον δρόμο της, φοβούμενη ότι η μουσική δεν θα μπορούσε να είναι μια επιλογή, και επικεντρώθηκε αντ’ αυτού στον αθλητισμό και το σχολείο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

«Aπό τότε που ήμουν μικρή, πάντα ονειρευόμουν να παίξω μουσική ή να τραγουδήσω μπροστά σε κοινό». Στη φωτογραφία η Connie είναι 9 χρονών. Φώτο: Supplied

Ο εγκλεισμός έδωσε στην Connie, τον χρόνο και το θάρρος να ξαναβρεί το πάθος της

Ερωτεύτηκε ξανά τη μουσική, όταν επιβλήθηκε το lockdown, και η ταλαντούχα 16χρονη τότε Ελληνίδα, άρχισε να σκέφτεται τί θέλει από τη ζωή της.

«Υπό κανονικές συνθήκες, είμαστε πάντα τόσο απασχολημένοι, περιτρυγιρισμένοι από άλλους ανθρώπους και κάνουμε συνεχώς πράγματα, οπότε ξεχνάμε να αναλογιστούμε τι κάνουμε στη ζωή μας, και γιατί το κάνουμε».

Εξηγεί ότι ο εγκλεισμός τη βοήθησε πολύ σε αυτό το κομμάτι. «Με βοήθησε να ανακαλύψω αυτό που αγαπώ να κάνω πιο πολύ. Είχα και πάρα πολύ χρόνο για να σκεφτώ τη ζωή μου και τί ήθελα να κάνω στο μέλλον.

Τόλμησα να σπρώξω τον εαυτό μου να επιλέξει μαθήματα μουσικής και θεάτρου στο σχολείο, που μέχρι τότε, παρά την αγάπη μου γι’ αυτά, δεν είχα το θάρρος να κυνηγήσω. Είχα και τον χρόνο να εμβαθύνω στον εαυτό ώστε να ξέρω τί θα με κάνει χαρούμενη».

«Παρακολουθούσα όλα αυτά τα βίντεο στο YouTube και τελικά έμαθα όλες τις συγχορδίες. Έμαθα τις νότες και πώς να τις συνδυάζω, έτσι ώστε να μπορώ να παίξω τραγούδια, απλά ακούγοντάς τα». Φώτο: Supplied

Σε αυτό το διάστημα έμαθε μόνη της να παίζει πιάνο και κιθάρα.

«Από μικρή είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου, τη θέληση να μάθω πιάνο και κιθάρα», κι έτσι όταν επιβλήθηκε το πολύμηνο lockdown στη Βικτώρια, τον Χειμώνα του 2020, αφιέρωσε τον χρόνο της στην εκμάθηση αυτών των μουσικών οργάνων.

«Παρακολουθούσα όλα αυτά τα βίντεο στο YouTube και τελικά έμαθα όλες τις συγχορδίες. Έμαθα τις νότες και πώς να τις συνδυάζω, έτσι ώστε να μπορώ να παίξω τραγούδια, απλά ακούγοντάς τα».

Αυτές οι νέες δεξιότητες άνοιξαν ένα εντελώς νέο κεφάλαιο καλλιτεχνικής έκφρασης για την Connie, καθώς μπορούσε πλέον να μετατρέψει την ποίησή της σε μουσική και στίχους, και να αρχίσει να γράφει τα δικά της τραγούδια.

«Πάντα λάτρευα τη μουσική, αλλά παράλληλα μου άρεσε να γράφω και ποίηση, από τότε που ήμουν 13 ετών. Έτσι, όταν άρχισα γράφω τα δικά μου τραγούδια, τα δύο πράγματα που λατρεύω, συνδυάστηκαν, πράγμα που είναι απλά υπέροχο».
«Τα τραγούδια μου είναι συνήθως αρκετά προσωπικά, νοσταλγικά. Άνθρωποι τα έχουν περιγράψει ως ονειρικά».

«Τα τραγούδια μου είναι συνήθως αρκετά προσωπικά, νοσταλγικά. Άνθρωποι τα έχουν περιγράψει ως ονειρικά». Φώτο: Supplied

Κατά τη διάρκεια του 2021, η Connie επικεντρώθηκε απόλυτα στη μουσική της, γεγονός που της χάρισε το βραβείο της «Μαθήτριας της Χρονιάς» στη Σχολή Μουσικής, CK Singing School, για την αξιοθαύμαστη αφοσίωσή της, και το ταλέντο της.

«Το βραβείο αυτό στο τέλος της χρονιάς, ήταν μια ωραία αναγνώριση για όλη τη δουλειά που έκανα τόσο στη Σχολή Μουσικής όσο και στο σχολείο μου».

Το να μοιράζεσαι τη μουσική σου με το κοινό, μπορεί επίσης να είναι μια τρομακτική εμπειρία, προσθέτει.

«Στην ποίηση, στη μουσική και στις τέχνες γενικότερα, αισθάνεσαι πολύ ευάλωτος όταν καλείσαι να μοιραστείς αυτό που έχεις δημιουργήσει, με άλλους».

«Πάντα με τρόμαζε η ιδέα, να τραγουδήσω μπροστά σε κοινό. Ειδικά αν ερμηνεύω τα δικά μου τραγούδια που είναι τόσο προσωπικά, και ανησυχώ μήπως δεν είναι αρκετά καλά».

«Την πρώτη φορά που εμφανίστηκα μπροστά σε κόσμο σε μια αγορά, ήμουν τόσο αγχωμένη. Για να το ξεπεράσω επικεντρώθηκα απόλυτα στο τραγούδι που ερμήνευα, και φανταζόμουν ότι είμαι εντελώς μόνη μου στο δωμάτιο μου.

Πιστεύω ότι με την εξάσκηση, γίνεται όλο και πιο εύκολο να τραγουδάς μπροστά σε κόσμο. Και ύστερα, προφανώς, αισθάνεσαι τόσο περήφανος για τον εαυτό σου που τα κατάφερες».

Το θάρρος της να ακολουθήσει τα όνειρά της ενισχύεται από τους δικούς της ανθρώπους αλλά και τους καλλιτέχνες και μουσικούς που θαυμάζει.

«Η οικογένειά μου αποτελείται από τους πιο όμορφους ανθρώπους, και έχω επίσης όμορφους φίλους, οι οποίοι με στηρίζουν και με παρακινούν κάθε μέρα να κάνω αυτό που αγαπώ. Επίσης, οι μουσικοί που θαυμάζω είναι πηγή έμπνευσης για μένα».

Τα τραγούδια της και η μουσική που αγαπάει ανήκουν σε μια άλλη εποχή. «Πάντα μου άρεσε και με τραβούσε η μουσική περασμένων δεκαετιών, γιατί είναι συναισθηματική, επικεντρώνεται στη σύνθεση και στους στίχους, κάτι που μου ταιριάζει πολύ».

Μεγαλώνοντας λάτρευε τους Prince, Fleetwood Mac, The Smashing Pumpkins, και ιδιαίτερα, τη Joni Mitchell. Μεταξύ των πιο πρόσφατων καλλιτεχνών, ξεχωρίζει την Amy Winehouse, Lana Del Rey, Lady Gaga.

Όμως η 18χρονη ταλαντούχα τραγουδίστρια, εξελίσσεται συνεχώς, καθώς τώρα που ανακαλύπτει την ομορφιά παλιών ελληνικών ασμάτων, εξερευνά το ενδεχόμενο να τραγουδήσει κι εκείνη ελληνικά τραγούδια, με την καθοδήγηση της καθηγήτριάς της στο τραγούδι, Christine Kounnas, που είναι επίσης Ελληνίδα και αποτελεί πρότυπο για τη νεαρή Connie.

Η Connie Tsekouras ανήκει στην τρίτη γενιά Ελλήνων μεταναστών. Θεωρεί ότι είναι τυχερή που ζει στη Μελβούρνη, καθώς με τόσο μεγάλο ελληνικό πληθυσμό, είναι πιο εύκολο να παραμείνεις συνδεδεμένος με τις ρίζες σου σε αυτή την πόλη, παρά οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, εκτός των συνόρων της Ελλάδας.

Αν και για εκείνη, είναι κυρίως τα μικρά πράγματα που την συγκινούν και τη συνδέουν με την ελληνική της ταυτότητα.

«Όπως το να παρακολουθούμε κάθε χρόνο στη μεταμεσονύκτια λειτουργία και να γιορτάζουμε μαζί το ελληνικό Πάσχα. Ή ακόμα και πιο απλά πράγματα, όπως το να επισκέπτομαι τη γιαγιά μου για έναν ελληνικό καφέ, ή όταν φτιάχνουμε μαζί κουλούρακια. Είναι όλα αυτά τα μικρά πράγματα που με βοηθούν να συνδεθώ με τις ρίζες μου».

Η Connie Tsekouras σχεδιάζει με προσοχή τα επόμενά βήματά της, καθώς σκέφτεται πολύ το μέλλον, και κατά πόσο θα μπορέσει να κάνει αυτό που αγαπάει, για πάντα, και να ζήσει και από αυτό.

Πριν πάει στο Πανεπιστήμιο, θέλει να ταξιδέψει στην Αυστραλία και στο εξωτερικό, σε μέρη που θα της δώσουν την ευκαιρία να συμμετάσχει σε μουσικές εκδηλώσεις, είτε συνοδεύοντας μουσικούς στο πιάνο ή την κιθάρα, είτε ως back-up τραγουδίστρια, ή μαζί με μουσικούς του δρόμου, καθώς θέλει να χτίσει την εμπειρία της στον χώρο, πριν επιλέξει αυτό που θα σπουδάσει.

Μπορείτε να ακολουθήσετε την Connie Tsekouras στο Instagram www.instagram.com/connietsekouras/