Στα εκατό σχεδόν χρόνια λειτουργίας των ελληνικών σχολείων της παροικίας της Μελβούρνης, πολλοί ήταν εκείνοι που με την περίσσεια της ψυχής τους και με πενιχρές ή συχνά χωρίς καθόλου απολαβές, προσέφεραν τον καλύτερο εαυτό τους σε έναν ιερό σκοπό: τη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού στις νεότερες γενιές.
Μία από αυτούς υπήρξε η Αλεξάνδρα Βραχνά, μία εμβληματική προσωπικότητα της Ελληνικής Ομογένειας που έμεινε στην ιστορία της παροικίας μας ως μια αφοσιωμένη δασκάλα που κατάφερε να μεταδώσει τη μεγάλη αγάπη της για την ελληνική γλώσσα στους μαθητές της.
Η Αλεξάνδρα Βραχάμη-Βραχνά, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη τον Αύγουστο του 1896, όπου μετά την ολοκλήρωση των γυμνασιακών σπουδών της, αποφοίτησε από το τότε Πατριαρχικό Διδασκαλείο και τη Γαλλική Ακαδημία.
Το 1919 μετέβη στην Ελλάδα όπου παντρεύτηκε τον ομογενή επιχειρηματία από το Σίδνεϊ, Ιωάννη Βραχνά, τον οποίο ακολούθησε στην Αυστραλία το 1922. Μετά το θάνατο του συζύγου της το 1930, η Αλεξάνδρα ξεκίνησε να διδάσκει στο απογευματινό κοινοτικό σχολείο του Σίδνεϊ.
Όταν το 1934 εγκαταστάθηκε στη Μελβούρνη μαζί με τα τρία της παιδιά, εργάστηκε στο σχολείο του Εκπαιδευτικού Συνδέσμου Μελβούρνης και το 1940 έγινε η πρώτη γυναίκα διευθύντρια του σχολείου της Κοινότητας, θέση την οποία διατήρησε έως το τέλος του 1966, οπότε και αποχώρησε.
Παράλληλα με το σχολείο της Κοινότητας, η Αλεξάνδρα Βραχνά δίδασκε Ελληνικά και Γαλλικά για μερικές ώρες την εβδομάδα στο Πολιτειακό Σχολείο Γλωσσών της Μελβούρνης, από το 1935 έως το 1967, ενώ εργαζόταν και ως διερμηνέας στα δικαστήρια.
Φύση ανήσυχη που αγαπούσε την προσφορά, ανέπτυξε πλούσια κοινωνική δράση, συμμετέχοντας ως εθελόντρια στην οργάνωση θεατρικών παραστάσεων του Συνδέσμου “Ορφέας”, στο Σύστημα Ελλήνων Προσκόπων και το Ελληνικό Τμήμα του Αυστραλιανού Ερυθρού Σταυρού. Για την προσφορά της στον Ερυθρό Σταυρό τιμήθηκε με Μετάλλιο.
Αρκετοί από τους πολλούς μαθητές που πέρασαν από τα… χέρια της Αλεξάνδρας πριν και μετά τον πόλεμο, εξελίχθηκαν μετέπειτα σε εξέχουσες προσωπικότητες της αυστραλιανής κοινωνίας και δεν την ξέχασαν, όσα χρόνια και αν πέρασαν.
Μάλιστα, όταν το 1961 θέλησε να επισκεφθεί την Ελλάδα για ένα εξάμηνο, οι παλιοί μαθητές της συγκέντρωσαν ένα χρηματικό ποσό για να τη βοηθήσουν να πραγματοποιήσει αυτό το ταξίδι.
Επίσης, ο Σύλλογος Ελλήνων Επιστημόνων, από το 1972 και επί σειράν ετών, οργάνωνε προς τιμήν της την Ετήσια Διάλεξη «Αλεξάνδρα Βραχνά».
Όπως προαναφέρθηκε, η Αλεξάνδρα Βραχνά αποσύρθηκε από τα σχολεία της Κοινότητας στο τέλος του 1966, με μια μικρή τιμητική σύνταξη που λάμβανε από την Κοινότητα. Το 1972 ταξίδεψε στην Αθήνα για να επισκεφθεί τους δικούς της.
Κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης, όμως, προσβλήθηκε από μηνιγγίτιδα και, δυστυχώς, πέθανε το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς.
*Πηγή: Δρ Χρήστος Φίφης, «Από τους καθ’ ημάς Αντίποδες – Όψεις της ιστορίας της Ελληνοαυστραλιανής παροικίας», Εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, 2015.
