ΠΟΙΟΣ να το περίμενε, ότι στη λεβεντομάνα Κρήτη, στην ξακουστή μεγαλόνησο για την περηφάνια και την παλικαριά των τέκνων της, θα υπήρχε ένας τόπος θανάτωσης ηλικιωμένων.

Το πιο εξοργιστικό απ’ όλα είναι ότι το Άουσβιτς των Χανίων δεν αποτελεί εξαίρεση.

Τα ίδια πάνω-κάτω συμβαίνουν σε πολλά γηροκομεία σε όλο τον κόσμο.

Γεμάτος από Θανατοκομεία ηλικιωμένων είναι ο πλανήτης.

Η Κοινή Γνώμη αναστατώνεται, ως συνήθως, και ζητάει την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων, όσο οι σοκαριστικές αποκαλύψεις είναι ακόμα νωπές…

Τον ίδιο καιρό, τα… social media και τα Μέσα Ενημέρωσης -που έλκονται όπως οι μύγες από τα σκατά και τη μπόχα των αποκαλύψεων- πέφτουν όπως τα κοράκια στα κουφάρια των πτωμάτων…

Εντάξει, μπορεί να μην μπορούσαν να να βάλουν χέρι σε περιουσίες και κληρονομιές γερόντων, αλλά…

Τα Μέσα Ενημέρωσης, όλο και κάτι… τσίμπησαν σε νούμερα τηλεθέασης που φέρνουν διαφημίσεις και τα αρπακτικά κοράκια των social media σε προβολή αναρτήσεων και influence…

Δεν είναι λίγο πράγμα στις μέρες μας να είσαι influential…

Τύφλα νάχουν οι πανεπιστημιακές διατριβές και τα διδακτορικά.

Και όταν τελειώσουν όλοι οι πιο πάνω και οι παρατρεχάμενοί τους, πιάνουν… δουλειά κυβερνήσεις, οι αρμόδιες Αρχές και οι επιτροπές εμπειρογνωμόνων που διορίζουν οι… αρμόδιοι, κατόπιν κυβερνητικών εντολών…

Και μέχρι οι στρατιές των καλοπληρωμένων ειδικών και επιτροπών βγάλουν μια άκρη για το πόσοι ήταν οι νεκροί, ποιος γιατρός ή υγειονομικός, ποιον ή πόσους σκότωσε και πόσα τσέπωσε, όλοι θα έχουν ξεχάσει την ιστορία αυτή και τα χαρτομάντηλα θα έχουν τελειώσει…

Και επειδή ο κόσμος είναι αυτός που είναι…

Και επειδή οι άνθρωποι θα συνεχίζουν να γερνάνε…

Και επειδή τα παιδιά ή τα εγγόνια τους θα τους “παρκάρουν” σε ένα Γηροκομείο και θα τους ξεχνούν…

Πάντα θα υπάρχουν απρόθυμοι γιατροί, νοσοκόμοι, συνδικαλιστές και συμβολαιογράφοι να… φροντίζουν, με το αζημίωτο, βέβαια, τους ξεχασμένους ηλικιωμένους και να τους… λυτρώνουν από τα επίγεια βάσανα μια ώρα γρηγορότερα.

Να δείτε ότι τίποτα δεν θα γίνει και με αυτή την ιστορία, όπως δεν θα γίνει τίποτα και με τα φονικά και τη βιαιότητα των χούλιγκαν, όταν τα φώτα της δημοσιότητας στραφούν αλλού.

Και ενδεχομένως κανείς ποτέ να μην ενδιαφερθεί να μάθει τον πραγματικό αριθμό των δολοφονιών στο Άουσβιτς των Χανίων…

Που σημαίνει ότι, μετά λίγα χρόνια, ή 80 σκότωναν οι γιατροί και νοσηλευτές, ή 100, ή 250 δεν θα κάνει διαφορά…

Η ζωή και η πραγματικότητα, είναι πολύ πιο κυνική από τους αριθμούς και από τους πιο κυνικούς ανθρώπους…

Την ιστορία στις μέρες μας δεν την γράφουν τα πραγματικά γεγονότα, αλλά η επικαιρότητα η οποία και ξεχνιέται πολύ γρήγορα.
Κάθε θαύμα τρεις μέρες και το μεγάλο τέσσερις, έλεγε ο παππούς μου.

Το ζητούμενο είναι, να μην ξεχαστούν πριν περάσουν στην αιώνα και άχρονη λησμονιά…