Το ποσοστό γεννήσεων στη Βικτώρια κυμαίνεται κοντά στο χαμηλότερο επίπεδο στην ιστορία της, σύμφωνα με άρθρο που δημοσίευσε η εφημερίδα The Age.
Το 2020, ο δείκτης γονιμότητας της Βικτώριας μειώθηκε σε μόλις 1,43 μωρά ανά γυναίκα, που ήταν το χαμηλότερο στην ιστορία της, αλλά και σε όλη τη χώρα. Από τότε, ο αριθμός των γεννήσεων αυξήθηκε ελάχιστα, κατά 2,4% το 2021, αντιστρέφοντας μόνο εν μέρει την πτώση κατά 4,9% που σημειώθηκε το 2020.
Το δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Βικτώρια (ο πληθυσμός της οποίας προβλέπεται να αυξηθεί κατά μόλις 30.000 άτομα το επόμενο οικονομικό έτος) θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη η πολιτειακή κυβέρνηση, δεδομένου ότι ο πληθυσμός της συρρικνώνεται ραγδαία και από άλλους παράγοντες, όπως τη μαζική έξοδο κατοίκων εν μέσω πανδημίας προς άλλες Πολιτείες ή πίσω στις πατρίδες τους, και τη γήρανση του πληθυσμού.
Το προηγούμενο οικονομικό έτος, ο πληθυσμός της Βικτώριας συρρικνώθηκε κατά 45.000 άτομα, σχεδόν – εν μέρει επειδή 18.300 άτομα κατέφυγαν σε άλλες Πολιτείες και χιλιάδες αλλοδαποί επέστρεψαν στις χώρες καταγωγής τους. Τα δεδομένα δείχνουν ότι η φυγή προς άλλες Πολιτείες θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό ακόμη. Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι μέχρι τον Ιούνιο, η Βικτώρια θα χάσει ακόμα 17.300 κατοίκους, ενώ θα ακολουθήσουν 5.000 ακόμα μέχρι το τέλος Ιουνίου του 2023.
Ωστόσο, οι ειδικοί είναι αισιόδοξοι και ποντάρουν στην ανάκαμψη του πληθυσμού της Βικτώριας, στα ζευγάρια, αλλά και στην επιστροφή στην τεκνοποίηση στα ίδια ποσοστά που ήταν προ διετίας.
Ο δείκτης γονιμότητας, σύμφωνα με το ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών θα ανακάμψει στο 1,66% και θα παραμείνει εκεί για τα επόμενα δύο χρόνια. Όμως, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, το αν θα συμβεί αυτό μοιάζει αμφίβολο.
Εάν προσθέσουμε σε αυτό και τη γήρανση του πληθυσμού της Πολιτείας, η Βικτώρια θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια δημογραφική ωρολογιακή βόμβα, χωρίς αρκετούς εργαζόμενους για να κρατήσουν τον τόπο όρθιο τις επόμενες δεκαετίες.
Μπορεί οι κυβερνώντες να περηφανεύονται για το χαμηλό ποσοστό ανεργίας, ωστόσο οι ελλείψεις δεξιοτήτων είναι ήδη ιδιαίτερα έντονες στον τομέα της Υγείας, ιδιαίτερα, με τη Βικτώρια να αγωνίζεται να προσελκύσει νοσηλευτές, ιατρούς και άλλους επαγγελματίες Υγείας ακόμα εκτός συνόρων.
Σύμφωνα με την Αυστραλιανή Στατιστική Υπηρεσία (ABS), τον Φεβρουάριο υπήρχαν 101.800 κενές θέσεις εργασίας στη Βικτώρια. Αυτό είναι υπερδιπλάσιο από τις 42.100 διαθέσιμες θέσεις που υπήρχαν δύο χρόνια νωρίτερα, τον Φεβρουάριο του 2020, λίγο πριν αισθανθούμε τις σφοδρές επιπτώσεις της πανδημίας.
Η ανεργία μπορεί να έχει μειωθεί στο χαμηλότερο ποσοστό των τελευταίων 14 ετών, αλλά οι οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος.
Από τη μία πλευρά,το χαμηλό ποσοστό ανεργίας είναι ένα καλό πρόβλημα. Μετά από χρόνια ελάχιστης αύξησης των μισθών, οι εργαζόμενοι είναι πιθανό να λάβουν κάποιες αξιοπρεπείς αυξήσεις, καθώς οι εργοδότες αγωνίζονται για να προσελκύσουν προσωπικό.
Αλλά είναι, επίσης, ένα σημάδι του ότι η Βικτώρια πρέπει να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στις δημογραφικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει τώρα.
Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, ο πρωθυπουργός, Scott Morrison, υπόσχεται 1,3 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας σε πέντε χρόνια, και εκτιμά ότι μπορεί να το πετύχει αυτό χωρίς να υπερβεί το ανώτατο όριο στον αριθμό μεταναστών στους οποίους θα δοθεί άδεια μόνιμης κατοικίας (160.000 συμπεριλαμβανομένων 109.900 εξειδικευμένων εργαζομένων).
Τόσο ο Morrison όσο και ο Andrews, θα διαφημίσουν τη χαμηλή ανεργία στις προεκλογικές τους εκστρατείες. Αλλά μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές της 21ης Μαΐου και τις πολιτειακές εκλογές της 26ης Νοεμβρίου, οι προκλήσεις αυτές δεν θα εξαφανιστούν.
Κάποια στιγμή, οι πολιτικές σε επίπεδο έθνους και Πολιτείας, θα πρέπει να υπερβούν την αντιμετώπιση των δημογραφικών προκλήσεων μέσω της προσέλκυσης περισσότερων ανθρώπων από μεταναστευτικά προγράμματα, και να διευκολύνουν τις νεότερες οικογένειες να αποκτήσουν παιδιά. Ενισχύοντας την πρόσβαση στην παιδική φροντίδα από τη μία και από την άλλη, να διευκολύνουν τους ανθρώπους να εισέλθουν στην αγορά κατοικίας, αντί να αντιμετωπίζουν μια δυαδική επιλογή μεταξύ παιδιών ή περιουσίας.
