Σε όποια γωνιά της Ελλάδας κι αν ζεις, το Μεγαλοβδόμαδο, είναι ο ορισμός της άνοιξης, όπως είπε και ο ποιητής.

Οι μυρωδιές, τα χρώματα κι εκείνη η γενικότερη αίσθηση της αναγέννησης των πάντων μετά από την παρατεταμένη χειμερία νάρκη.

Είναι η περίοδος που οι νοικοκυρές «σηκώνουν» τα χαλιά, αλλάζουν τις ντουλάπες και κάνουν την εαρινή γενική φασίνα της χρονιάς, έτσι ώστε όλα να είναι έτοιμα για την Ανάσταση του Χριστού και της φύσης.

Όπως και να το κάνουμε, το Πάσχα στην Ελλάδα, είναι αλλιώς. Κι εκείνο που λέγαν οι παλιοί, «Χριστούγεννα στην πόλη και Πάσχα στο χωριό» είχε τη σημασία του.

Έτσι, λοιπόν, φέτος, αποφασίσαμε στον «Νέο Κόσμο» να κάνουμε ένα νοερό ταξίδι, στην επαρχία της Ελλάδας και της Κύπρου για να θυμηθούμε και να γνωρίσουμε τα πασχαλινά έθιμα της πατρίδας μας.

Με επίκεντρο τα νησιά μας, σε Ιόνιο και Αιγαίο αλλά και την όμορφη Κύπρο μας, ψάχνουμε για ιδιαιτερότητες και ανατροπές στα καθιερωμένα.

Με φλαούνες ή τσουρέκια, με λαμπριάτη, καππαμά ή αρνάκι σουβλιστό, με φογάτσες ή λαμπροκουλούρες, με γαλακτοκούλουρα ή λαμπρόπιτες, με μπότηδες ή βίκες με βεγγαλικά ή αερόστατα, με φωτιές στους δρόμους και με κάψιμο του Ιούδα, το συμπέρασμα είναι ένα: η Ελλάδα μας είναι τόσο πλούσια σε πασχαλινές παραδόσεις και γεύσεις που δεν μπορεί να πει κανείς ποτέ με σιγουριά πως τα έχει ζήσει ή τα έχει απολαύσει όλα.

Από την άλλη, όσο και αν αλλάζουν τα έθιμα από γωνιά σε γωνιά, η στιγμή της Ανάστασης – που είναι και το αποκορύφωμα του Μεγαλοβδόμαδου είναι κοινή για όλους τους Ορθόδοξους.

Έστω και για μια στιγμή, το Μεγάλο Σάββατο, όλοι μας θα ανταλλάξουμε το φιλί της Αγάπης με την υπόσχεση να αναγεννηθούμε κι εμείς όπως η φύση γύρω μας και να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι…

Αυτό λείπει από τον κόσμο μας σήμερα κι αυτό είναι το νόημα των ημερών.

Καλή Ανάσταση!