Με το καλοκαίρι να μπαίνει στην Ελλάδα, ένα νέο μυθιστόρημα με πρωταγωνίστρια μια Ελληνοαγγλοαυστραλή που αποδρά στο νησί της Ικαρίας, έρχεται την πιο κατάλληλη στιγμή.

«Οι περισσότεροι από εμάς δεν είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε πραγματικές διακοπές για περισσότερα από δύο χρόνια. Το να διαβάζουμε τέτοιου είδους βιβλία μας βοηθάει να ταξιδέψουμε έστω νοερά, κι είναι ό,τι καλύτερο μετά από ένα αεροπορικό εισιτήριο» λέει η συγγραφέας Anne Freeman στον «Νέο Κόσμο» σε μια συνέντευξη για την έκδοση του πρώτου της μυθιστορήματος “Returning to Adelaide”.

Το βιβλίο της ομογενούς συγγραφέας από τη Μελβούρνη έλαβε το Βραβείο των εκδόσεων Hawkeye για την ανάπτυξη Χειρογράφου και ήταν επίσης φιναλίστ για το Βραβείο Valerie Parv των Συγγραφέων Ρομαντικών Μυθιστορημάτων για το 2021.

Η πλοκή ακολουθεί τη ζωή της Adelaide Jones, συζύγου και μητέρας που, όταν η υπέροχη ζωή της αρχίζει να καταρρέει, αποφασίζει να δραπετεύσει στο απομακρυσμένο νησί της Ικαρίας, για να βρει ξανά τον εαυτό της, όπου και ξανασυνατά τους Έλληνες φίλους της από την εφηβεία της.

Στην ιστορία, η πρωταγωνίστρια θυμάται ένα ταξίδι στην Ελλάδα που έκανε ως έφηβη. Οι μνήμες της Adelaide προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από ένα ταξίδι που έκανε η συγγραφέας με τη μητέρα της το 1994, για να επισκεφθεί τη γιαγιά της στο Κιάτο. «Όπως και η Adelaide, έτσι κι εγώ, έκανα παρέα με δύο αδέρφια που ζούσαν στο διαμέρισμα από πάνω μας, και η φιλία μας διαρκεί μέχρι σήμερα» εξηγεί η Freeman.

Η συγγραφέας άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα όταν και τα δύο παιδιά της ήταν κάτω των 3 ετών -το μικρότερο ακόμα ένα μωρό στην αγκαλιά της- και παρόλο που μπορεί να φαίνεται βουνό για μια νέα μητέρα να καταπιαστεί με τη συγγραφή, η Freeman λέει ότι η διαδικασία την γέμισε ενέργεια.

«Η μητρότητα είναι μια υπέροχη εμπειρία. Αλλά ταυτόχρονα, σε αποσυναρμολογεί πραγματικά. Πρέπει να ξαναχτίσεις τον εαυτό σου ως άτομο. Νομίζω ότι ξεκίνησα να γράφω για να επανασυνδεθώ με τον εαυτό μου, να θυμηθώ ποια ήμουν πριν, ως γυναίκα, ως άτομο, καθώς εκείνον τον καιρό ήμουν τόσο βυθισμένη στον ρόλο της μητέρας. Χρειαζόμουν, επίσης, μια διανοητική και δημιουργική διέγερση».

Και όπως η Anne Freeman βρίσκει τον εαυτό της μέσα από τη διαδικασία της συγγραφής, το ίδιο κάνει και η πρωταγωνίστρια, και ελπίζει ότι οι γυναίκες που θα το διαβάσουν θα ακολουθήσουν κι εκείνες.

«Σύμφωνα με τις κοινωνικές προσδοκίες, όταν οι γυναίκες γίνονται μητέρες, δεν χρειάζονται τίποτα άλλο. Και αυτό δεν είναι αλήθεια. Φυσικά, μπορεί να ισχύει για κάποιες γυναίκες, αλλά από την εμπειρία μου και από αυτό που διαπιστώνω από τις συνομήλικές μου, αυτό δεν ισχύει».

Ο πατέρας της Anne Freeman είναι Άγγλος και η μητέρα της κατάγεται από την Κορινθία, απ’ όπου μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1967 μαζί με την οικογένειά της.

«Ήταν μία από τις πολλές ελληνικές οικογένειες που έβαλαν ρίζες στην Αυστραλία μέσω του «Πατρίς». Αν αυτό το πλοίο μπορούσε να μιλήσει, θα είχε τόσες ιστορίες να πει!» λέει η Freeman.

«Ο πατέρας μου δεν έχει οικογένεια εδώ στην Αυστραλία και έτσι πάντα εκτιμούσα και απολάμβανα την ελληνική πλευρά της οικογένειάς μου».

Η Freeman εξηγεί ότι η διπλή καταγωγή της, την έκανε πάντα να αισθάνεται ότι βρίσκεται με το ένα πόδι σε κάθε πατρίδα. «Κι έτσι, στην ουσία δεν ανήκεις πουθενά. Ταυτόχρονα, όμως, εκτιμώ πραγματικά την ελληνική κληρονομιά μου, γιατί νομίζω ότι έχει πολύ περισσότερα επίπεδα. Δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο για μένα, από την αγγλική πλευρά, δεν υπάρχει τελετή, δεν είναι τόσο βαθιά ριζωμένες οι τελετουργίες και οι τόσο όμορφες παραδόσεις. Θυμάμαι τη θεία μου, που είναι και η νονά μου, να μου δίνει κάθε χρόνο την πασχαλινή λαμπάδα. Έπαιρνε τη μεγαλύτερη, την πιο περίτεχνη με όλες τις κορδέλες, και ένιωθα τόσο απίστευτα ξεχωριστή».

“Returning to Adelaide” είναι το πρώτο της μυθιστόρημα, οπότε η Freeman απολαμβάνει κάθε σχόλιο που λαμβάνει από τους αναγνώστες της.

«Ο κάθε αναγνώστης βλέπει κάτι διαφορετικό, και αυτό γιατί ο καθένας είναι μοναδικός. Πιστεύω ότι μια ιστορία παίρνει “σάρκα και οστά” ανάμεσα στον συγγραφέα και τον αναγνώστη. Ο συγγραφέας παρέχει μόνο το μισό σκέλος, και μέσω του αναγνώστη η ιστορία ζωντανεύει».

Λέει ότι κάποιοι αναγνώστες απόλαυσαν την απόδραση, ενώ άλλοι τον μεσογειακό ήλιο πάνω στο δέρμα τους. Αρκετοί ταυτίστηκαν με τις αγωνίες και τις χαρές της μητρότητας, τη γυναικεία αλληλεγγύη, και πολλοί ενθουσιάστηκαν με την ερωτική ιστορία.

«Είναι σαν να είναι ένα διαφορετικό βιβλίο για κάθε άτομο! Και ως συγγραφέας αυτού του βιβλίου, είναι εκπληκτικό να βλέπω το έργο μου μέσα από τα μάτια κάποιου άλλου. Μπορείς να γράψεις εκατό βιβλία και να τα έχεις στο συρτάρι του γραφείου σου, αλλά αυτό είναι μόνο το μισό ταξίδι».

*Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.annefreeman.com.au ή ακολουθήστε τη συγγραφέα στο Instagram www.instagram.com/annefreemanwrites