ΟΠΩΣ έγραψα στη στήλη της περασμένης εβδομάδας, η Western United από θέση αουτσάιντερ είχε τη δυνατότητα να σηκώσει το πρωτάθλημα. Τα κατάφερε και, μάλιστα, σχετικά άνετα, κερδίζοντας στον τελικό την περσινή κάτοχο του τίτλου Melbourne City με 2-0.
ΑΝ ΚΑΙ δεν τερμάτισε στην πρώτη θέση της κανονικής διάρκειας, πιστεύω ότι δίκαια κατέκτησε το πρωτάθλημα αφού είχε σταθερή και καλή απόδοση στους αγώνες της και παίκτες που έκαναν τη διαφορά, όπως τον Σέρβο Aleksandar Prijović, αλλά και τον 36χρονο τερματοφύλακα, Jamie Young, που αρκετές φορές έδειξε την κλάση του.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ χαρά αισθάνομαι για τον Γιάννη Αναστασιάδη (JA) που στο σύντομο αυτό ταξίδι του στο A-League, κατέκτησε, έστω και ως βοηθός προπονητή των «πρασινόμαυρων», την κούπα – που δεν είναι κούπα, αλλά ένα τρόπαιο σε μορφή δαχτυλιδιού.
ΔΕΝ ξέρω αν παρακολουθήσατε το πλάνο στο Paramount Plus, όταν ο JA χαιρετήθηκε πριν τη σέντρα με ανθρώπους από το προπονητικό τιμ της City. Κάποια στιγμή, η κάμερα κάλυψε την στιγμή όταν ο πιο επιτυχημένος κόουτς της περασμένης δεκαετίας στο NPL Βικτώριας συναντήθηκε με τον τεχνικό τερματοφυλάκων των «πολιτών» Jeff Olver. Εκεί δεν υπήρξε μόνο χειραψία, αλλά μια πολύ ζεστή αγκαλιά.
ΕΠΙΣΗΣ, ιδιαίτερη χαρά πρέπει να αισθανόμαστε ως Έλληνες που ζούμε στην Αυστραλία για δύο ακόμα 22χρονους ελληνικής καταγωγής ποδοσφαιριστές, που είχαν συμμετοχή στην λαμπρή αυτή σεζόν για το νεοσύστατο ποδοσφαιρικό σωματείο των δυτικών προαστείων της Μελβούρνης, τον Τζέρι Σκοτάδη και τον Κρίστιαν Θεοχάρους.
Ο ΠΡΩΤΟΣ προέρχεται από τη N.N.Oυαλία και πήγε στην Western αφού πρώτα έκανε ντεμπούτο στους WS Wanderers, παίζοντας σε 17 επίσημα παιχνίδια, και ο δεύτερος πιο γνώριμος σε εμάς αφού η πρώτη φορά που κλώτσησε μπάλα ήταν στα τμήματα υποδομής των Bentleigh Greens για να έρθει μετά σε πρώιμη ηλικία το ντεμπούτο του στο A-League την σεζόν 2017-2018 με την Melbourne Victory και η εμπειρία ζωής στην Bundesliga με την Borussia Mοnchengladbach ΙΙ. Ο ελληνοκυπριακής καταγωγής Αυστραλός έπαιξε σε τέσσερις φετινούς αγώνες για το συγκρότημα του John Aloisi.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ βέβαια και δύο ακόμα περιπτώσεις όπου ο Ηρακλής και ο Παγκύπριος έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται υπερηφάνεια. Ο λόγος για τον επίσης 22χρονο αμυντικό, Ben Collins, που αναπτύχθηκε και ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στον Ηρακλή, και τον πιο γνωστό μας αναπληρωματικό πορτιέρο της Western, Ryann Scott, που είχε θεαματική θητεία για πολλά έτη κάτω από τα δοκάρια του Παγκυπρίου.
ΑΥΤΑ με το A-League, που αγωνιστικά θα μας απασχολήσει πάλι τον προσεχή Οκτώβριο…
ΕΦΥΓΕ από τη ζωή πριν μερικές ημέρες ο γνωστός από τη θητεία του ως αθλητικός συντάκτης του “Νέου Κόσμου” και άλλων παροικιακών εντύπων Μάνος Μήλιος. Δεν έτυχε να συνεργαστούμε σε κοινή δημοσιογραφική ομάδα ποτέ, τον συνάντησα ελάχιστες φορές και πρέπει να είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο μία ή δύο φορές.
ΒΕΒΑΙΑ, η δράση του δεν περιορίστηκε στα δημοσιεύματα του που είχαν να κάνουν κυρίως με τα ελληνικά συγκροτήματα κατώτερων πρωταθλημάτων αλλά με τη συμμετοχή του στο ποδόσφαιρο αρχικά ως παίκτης και μετέπειτα ως προπονητής, έχοντας μάλιστα καταγράψει σημαντικές επιτυχίες.
Ο ΤΑΚΗΣ Σβίγκος, μου διηγήθηκε μια ιστορία από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 που, ίσως, λίγοι από εσάς γνωρίζεται. Λίγο πριν τη μετοίκησή τους εδώ στους Αντίποδες είχαν παίξει ως αντίπαλοι, ο Τάκης στον Βύζαντα Μεγάρων και ο Μάνος στον Αθηναϊκό.
Η επόμενή τους συνάντηση έγινε εντελώς τυχαία στη Μελβούρνη και, συγκεκριμένα, στο ποδοσφαιρικό σωματείο “Αθηνά”. Δεν είχαν περάσει πολλά χρόνια από το παιχνίδι που έπαιξαν αντίπαλοι και έτσι ο ένας θυμήθηκε εύκολα τον άλλον.
Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ “Αθηνά” βρισκόταν στα πρόθυρα της διάλυσης και ο Μάνος που αρχίζει να ασχολείται με την προπονητική, καλεί τότε τον Τάκη στο λιμάνι για να αναλάβει βοηθός του στη Νέα Ελλάς. Την επόμενη χρονιά άλλαξαν οι ρόλοι, με τον Τάκη προπονητή και τον Μάνο βοηθό. Μαζί πανηγύρισαν σε δύο διαδοχικές χρονιές το δημοφιλές εκείνης της εποχής τουρνουά «Θερινό Κύπελλο» με τις “Αθηνά” και Νέα Ελλάς.
Ο ΜΑΝΟΣ Μήλιος ήρθε στη Μελβούρνη στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και η πρώτη ομάδα που έπαιξε ήταν ο Ολυμπιακός Carlton, για να ακολουθήσουν οι δύο μετέπειτα σταθμοί στην πορεία του με τις “Αθηνά” και Νέα Ελλάς. Στη συνέχεια, παράλληλα με την ποδοσφαιρική δημοσιογραφία, ξεκινά η πορεία του ως προπονητή των Νέα Ελλάς, Πέλοπα Hawthorn, Δόξα Yarraville, ΠΑΟΚ Altona, Clifton Hill, Clarinda, Oakleigh Cannons, Κρήτη South Wantirna και Ανταγόρα West Preston.
ΣΥΜΦΩΝΑ με όσα μου είπε ο Τάκης Σβίγκος, σε όλες τις ομάδες είχε επιτυχίες, με πιο σπουδαία το 1990, όταν με το Oakleigh κέρδισε την άνοδο στο μεγάλο πρωτάθλημα Βικτώριας που τότε είχε την ονομασία State League.
Η ΕΙΔΗΣΗ του θανάτου του παρακίνησε ομάδες και παράγοντες που έζησαν από κοντά τον Μάνο Μήλιο να εκδηλώσουν τη θλίψη τους και να δώσουν συλλυπητήρια στους οικείους του.
ΚΑΛΟ ταξίδι και από εμένα στο αιώνιο ταξίδι Μάνο…
ΛΙΓΕΣ ημέρες αργότερα ήρθε μία ακόμα άσχημη είδηση να ταράξει την ποδοσφαιρική μας κοινότητα, ο ξαφνικός θάνατος του Πίτερ Ηλιόπουλου, πατέρα του ποδοσφαιριστή των Cannons, Ιάκωβου.
Συλλυπητήρια μηνύματα μέσω του Facebook δημοσιεύτηκαν από το σωματείο του Oakleigh, αλλά και του Ηρακλή καθώς ο εκλιπών ήταν συνδεδεμένος για πολλά χρόνια με την ομάδα του Northcote, προσφέροντας εθελοντικά τις υπηρεσίες του.
Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι λίγες ημέρες πριν τον θάνατό του έφυγε από την ζωή και ο αδελφός του Έρικ…
ΚΟΥΡΑΓΙΟ στον Ιάκωβο, ο οποίος λίγες ημέρες μετά τον πρόσφατο σοβαρό τραυματισμό του, υπέστη τεράστιο σοκ από τη απώλεια του πατέρα και του θείου του.
Καλή δύναμη και θερμά συλλυπητήρια από καρδιάς του ευχόμαστε…
