Πληθαίνουν οι φωνές των γυναικών της ομογένειας, που αντιδρούν στην ανάρτηση που έκανε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος για τις αμβλώσεις την περασμένη εβδομάδα και, συγκεκριμένα, στη φράση του ότι «όταν μια γυναίκα σκοτώνει το έμβρυο δεν κάνει το καθήκον της ως μητέρα. Διεκδικεί δικαιώματα για τον εαυτό της αλλά την ίδια ώρα καταργεί το δικαίωμα του εμβρύου να ζήσει».

Πλέον πάνω από 150 Ελληνίδες του Σίδνεϊ και της Μελβούρνης, έχουν υπογράψει το Υπόμνημα που καταδικάζει την άποψη του Αρχιεπισκόπου που αφήνει να εννοηθεί “ότι οι γυναίκες είναι απλοί φορείς ενός εμβρύου και ότι οι ανάγκες και οι επιθυμίες τους είναι δευτερεύουσες”.

Σε αυτό, τονίζουν, επίσης, ότι το θέμα των αμβλώσεων αφορά την ισότητα των γυναικών και τα ανθρώπινα δικαιώματα και ότι “όλες οι γυναίκες θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε νόμιμες αμβλώσεις, έτσι ώστε η ασφάλειά τους να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα”.

Εν τω μεταξύ, μετά τις ανακοινώσεις της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και του Δικτύου Ελληνίδων Αυστραλίας «Food for Thought», στις οποίες διαχωρίζουν τις θέσεις τους από την τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου, κυκλοφόρησε την Πέμπτη και η δήλωση της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Νέας Νότιας Ουαλίας, η οποία καταδικάζει την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ για την απαγόρευση των αμβλώσεων, υποστηρίζοντας ότι «περιορίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών και την δυνατότητα της επιλογής και μας γυρίζει πίσω στις μεσαιωνικές εποχές».

Υπέρ του δικαιώματος των γυναικών να επιλέξουν, τάχθηκε και η πρώην υπουργός Υγείας της Βικτώριας, Τζένη Μικάκου, η οποία έζησε από πρώτο χέρι τη διαδικασία αποποινικοποίησης της άμβλωσης στη Βικτώρια, ως μέλος του Κοινοβουλίου το 2008.

«Ήταν η κυβέρνηση Brumby που εισήγαγε τη νομοθεσία, η οποία υπόκειται σε ψηφοφορία κατά συνείδηση για όλα τα μέλη της κυβέρνησης από όλα τα πολιτικά κόμματα» δήλωσε η κα Μικάκου στον «Νέο Κόσμο».

Πριν ψηφίσει τότε, η κα Μικάκου εξηγεί ότι έκανε πολλές διαβουλεύσεις με τα μέλη της εκλογικής της περιφέρειας, της τοπικής κοινότητας.

«Μίλησα με παράγοντες της Εκκλησίας, με μέλη της Ελληνικής Κοινότητας, με ανθρώπους όλων των εθνικοτήτων και θρησκειών στην εκλογική μου περιφέρεια και στην κοινωνία».

Επρόκειτο για ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, τονίζει, και οι άνθρωποι είχαν πολύ έντονες απόψεις από τη μία και από την άλλη πλευρά, αλλά αυτό που της έκανε πραγματικά εντύπωση ήταν ότι η πρώτη γενιά Ελληνίδων μεταναστών ήταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία υπέρ της επιλογής, και της είχαν εκμυστηρευτεί τις δικές τους προσωπικές ιστορίες.

«Είμαι χριστιανή και αποδέχομαι τις διδασκαλίες της Εκκλησίας μου σχετικά με την ιερότητα της ανθρώπινης ζωής, αλλά ως εκλεγμένη αντιπρόσωπος ήταν καθήκον μου να εκπροσωπήσω αυτό που έβλεπα ότι ήταν για το γενικότερο καλό της ευρύτερης κοινότητάς μου. Ότι έπρεπε να το υποστηρίξω αυτό. Γνωρίζουμε ότι όταν οι γυναίκες που βρίσκονται σε ανάγκη δεν έχουν πρόσβαση σε αμβλώσεις, θα προχωρήσουν σε παράνομες ή μη ασφαλείς αμβλώσεις».

Και αυτό συνέβαινε τη δεκαετία του ’60. Γυναίκες πέθαιναν από αιμορραγία και έλλειψη μετεγχειρητικής περίθαλψης μετά από αυτές τις παράνομες κρυφές αμβλώσεις, από ανειδίκευτους ανθρώπους.

«Δεν βλέπω την άμβλωση ως εναλλακτική λύση στην αντισύλληψη», τονίζει η κα Μικάκου. «Χρειάζονται οι γυναίκες και όλοι οι άνθρωποι, συμβουλευτική υποστήριξη και ευαισθητοποίηση όσον αφορά τη σεξουαλική υγεία, από νεαρή ηλικία, για το ασφαλές σεξ και πώς να αποτρέψουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Όμως, θα υπάρξουν περιστάσεις όπου θα υπάρξουν ανεπιθύμητες και μη ασφαλείς εγκυμοσύνες, δυστυχώς. Είτε πρόκειται για βιασμό ή αιμομιξία είτε για μια έκτοπη εγκυμοσύνη που θέτει σε κίνδυνο την υγεία της γυναίκας, μεταξύ πολλών άλλων καταστάσεων και επιπλοκών που μπορεί να προκύψουν, και πρέπει να υπάρχει επιλογή».

«Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι γυναίκες μπορεί να επιδιώξουν την άμβλωση και άποψή μου είναι ότι οι λόγοι αυτοί δεν είναι ποτέ εύκολοι.

Ο νόμος πρέπει να το αντικατοπτρίζει αυτό και να μην υποθέτει ότι οι γυναίκες λαμβάνουν αυτές τις αποφάσεις ελαφρά τη καρδία. Δεν νομίζω ότι το κάνουν ποτέ. Και το είδα αυτό ξεκάθαρα κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεών μου εκείνη την εποχή» συνεχίζει η κα Μικάκου και προσθέτει ότι «η απόφαση στις ΗΠΑ προκάλεσε σαφώς το ενδιαφέρον όλου του κόσμου για τα θέματα αυτά. Είναι σημαντικό για τις γυναίκες παντού, όπως και στην Αυστραλία, να παραμείνουν σε εγρήγορση για αυτά τα ζητήματα. Δεν θα πρέπει να πιέσουμε για να αντιστρέψουμε τους νόμους που έχουμε τώρα. Αυτά τα δικαιώματα πρέπει να προστατευθούν και οι γυναίκες πρέπει να μπορούν να επιλέγουν».