Ο ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ Κυπελλούχος Βικτώριας…. Ένα έργο που έχουμε δει ξανά και ξανά!

Τι και αν το Oakleigh ήταν φαβορί να σηκώσει την κούπα, οι Bentleigh Greens ανέτρεψαν -όπως το έχουν κάνει και πάλι- τα προγνωστικά!

ΟΙ «ΠΡΑΣΙΝΟΙ» είχαν και έχουν ένα φωτεινό άστρο να τους ακολουθεί… Από το 2015 μέχρι το 2022 κάθε σεζόν κερδίζουν έναν τίτλο, είτε αυτό είναι πρωτάθλημα είτε Dockerty Cup! Δεν ξέρω αν πιστεύεται στις συμπτώσεις αλλά η περίπτωση Παγκυπρίου με κάνει να πιστεύω πως NAI υπάρχουν…

ΟΤΑΝ η χρονολογία λήγει σε μονό αριθμό, οι «πράσινοι» κάθε δύο χρόνια κερδίζουν πρωτάθλημα και όταν λήγει σε ζυγό από το 2016 και μετά σηκώνουν το Dockerty Cup.

Jack Webster, ο απόλυτος σούπερσταρ έχει κερδίσει τα… πάντα όλα με τους “πράσινους”.

ΚΑΙ για του λόγου του αληθές…

ΤΟ 2015 στο δεύτερο grand final της ιστορίας τους -είχε προηγηθεί ο χαμένος τελικός με αντίπαλο τον Ηρακλή στο AAMI Park- επικράτησαν στην παράταση με 3-1 στο Lakeside της Ελλάς Μελβούρνης κατακτώντας το πρώτο τους πρωτάθλημα…

ΔΥΟ χρόνια (2017) στο ίδιο γήπεδο κερδίζουν στην παράταση με 2-1 τον Αλέξανδρο με εκείνο το γκολ του Λάμπρου Χώνου στο 106′, πανηγυρίζοντας το δεύτερό τους πρωτάθλημα…

ΤΟ 2019 -και πάλι ως αουτσάιντερ- με έδρα το AAMI Park, σε μία ακόμα ψυχοφθόρο διαδικασία κερδίζουν το τρίτο τους πρωτάθλημα, στα πέναλτι αυτή τη φορά έχοντας ως αντίπαλο το διψασμένο Avondale (1-1) με 4-3 στα πέναλτι.

ΚΑΙ τώρα ας δούμε τους τελικούς του Dockerty Cup, με την αρχή να γίνεται το 2016! Σε εκείνο τον τελικό που διεξήχθη στο ABD Stadium, η ομάδα-μοντέλο του Γιάννη Αναστασιάδη νίκησε στην παράταση το Green Gully με 1-0!

ΣΕΙΡΑ παίρνει το 2018 όπου στο ίδιο γήπεδο κατακτά το δεύτερο Dockerty Cup, κερδίζοντας στη διαδικασία των πέναλτι τον Αλέξανδρο (1-1) με 5-4 και, ουσιαστικά, παίρνει την ρεβάνς από τους «κιτρινόμαυρους» για τον χαμένο τελικό του 2017…

ΚΑΙ αφού λόγω πανδημίας πέρασαν δύο άγονα χρόνια χωρίς ποδόσφαιρο, ήρθε το 2022 και ο πρώτος -δίχως την ψυχοφθόρο διαδικασία της παράτασης και των πέναλτι από τους έξι συνολικά τίτλους- που ο Παγκύπριος κέρδισε με ανατροπή του σκορ 2-1 την Oakleigh Cannons, στο γνώριμο και γουρλίδικο Lakeside Stadium, με το λυτρωτικό γκολ να έρχεται στο 88′ από τον Yacoub Mustafa!

«ΑΧ! ΜΟΥΣΤΑΦΑ, αχ! Μουσταφά εσύ μου άναψες φωτιά…» όπως λέει και το παλιό λαϊκό άσμα που τραγούδησε ο Μανώλης Αγγελόπουλος… Το τραγούδι πέφτει γάντι στην περίπτωση, καθώς ο νοτιοσουδανικής καταγωγής επιθετικός από τη Δυτική Αυστραλία, άναψε «φωτιά» δίνοντας κατά κάποιο τρόπο με το δικό του γκολ τον τίτλο στον Παγκύπριο.

ΤΩΡΑ σε όλη αυτή την ιστορία, μόνο ένα μέλος της ομάδας έχει ζήσει τα πάντα όλα… Είναι ο 32χρονος Άγγλος στην καταγωγή με αυστραλιανή υπηκοότητα, αρχηγός του Παγκυπρίου, Jack Webster. Αν το εξετάσει κανείς, δεν πρέπει να υπάρχει κάποια άλλη περίπτωση που ένας παίκτης έχει κερδίζει τόσους τίτλους παίζοντας σε μία μόνο ομάδα!

ΗΤΑΝ ο πρώτος τίτλος Dockerty για τον Νίκο Τόλιο που προσωπικά πιστεύω ακολουθεί στα χνάρια του Γιάννη Αναστασιάδη… Είναι νωρίς ακόμα, ας περιμένουμε όμως, θα γράψει η ιστορία γι’ αυτό!

ΠΑΝΤΩΣ, την Κυριακή στη ραδιοφωνική εκπομπή «Μεγάλη Κερκίδα» του Rythmos Radio, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον συνάδελφό μου, Νίκο Κομνηνάκη, ο πολυνίκης ποδοσφαιριστής των «πρασίνων», Jack Webster, και σε ερώτηση αν μπορεί να κάνει μία σύγκριση ανάμεσα στον Γιάννη και τον Νίκο, ο αρχηγός ήταν σαφής: «They are similar but Nick has his own style»!

ΜΑΛΙΣΤΑ, ο αρχηγός αποκάλυψε ότι μετά τον τελικό έλαβε συγχαρητήριο μήνυμα για την κατάκτηση του Dockerty Cup από τον Johnny A.

ΟΣΟ για το Oakleigh τι να πει κανείς… Oι «κανονιέρηδες» έφτασαν στη βρύση για πέμπτη φορά αλλά νερό δεν ήπιαν…

«Αχ Μουσταφά, αχ Μουσταφά, εσύ μου άναψες φωτιά…» Φώτο: Behind The Lens-LMR

Τρεις φορές σε Grand Final για το στέμμα του πρωταθλητή Βικτώριας και άλλοι δύο για το βαρύτιμο ιστορικό τρόπαιο Dockerty Cup.

ΚΑΙ θα ήταν πολύ όμορφα να ερχόταν ένας τίτλος για την φετινή επέτειο 50 χρόνων…

ΣΕ αντίθεση με τους «πράσινους», που το Σάββατο κατάφεραν το έξι στα οκτώ! Αυτό είναι αναμφισβήτητα ένα πολύ μεγάλο success story για τους Bentleigh Greens!

ΕΠΙΣΗΣ, για να μην ξεχαστώ, αυτός ήταν και ο πρώτος τίτλος για τον πρόεδρο, Τρύφωνα Ρέλλο, που μετά τον αγώνα δικαιολογημένα βρισκόταν στην τρελή χαρά, κάνοντας, όπως και πολλοί άλλοι παράγοντες του Παγκυπρίου, την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο.