Η “έξοδος” 50.000 εκπαιδευτικών από τις αίθουσες διδασκαλίας την επόμενη τριετία και οι προβλέψεις ότι το 2025 η Αυστραλία θα αντιμετωπίζει έλλειψη περισσότερων από 4.000 εκπαιδευτικούς έχει βάψει μαύρο το μέλλον του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας, με τους ειδικούς να κάνουν λόγο για πρωτοφανή κρίση που πρέπει να διορθωθεί από τις βάσεις.
Ο ομοσπονδιακός υπουργός Παιδείας, Jason Clare, κάλεσε πρόσφατα σε μια Σύνοδο Κορυφής τους υπουργούς Παιδείας όλων των Πολιτειών και Περιοχών της Αυστραλίας για να συζητήσουν τις σοβαρές ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό όπως προκύπτουν από τα αποτελέσματα κυβερνητικής έρευνας που δημοσιεύθηκε στις 8 Αυγούστου.
Η Natalie Hutchins, υπουργός Παιδείας της Βικτώριας, δήλωσε ότι η Σύνοδος ήταν παραγωγική και ότι έγιναν “δυναμικές συζητήσεις”, όπου “άκουσε απευθείας από το απίστευτο εκπαιδευτικό δυναμικό”.
Η υπουργός Παιδείας της Βικτώριας δήλωσε ότι στη Σύνοδο συζητήθηκε το “πώς να υποστηρίξουμε καλύτερα τους εκπαιδευτικούς για να κάνουν αυτό που κάνουν καλύτερα, και πώς να διατηρήσουμε το εργατικό δυναμικό μας από ταλαντούχους, αφοσιωμένους εκπαιδευτικούς”.
Η υπουργός Παιδείας της Ν. Ν. Ουαλίας, Sarah Ann Mitchell, κατέθεσε την άποψη να αμείβονται οι εκπαιδευτικοί με βάση τις επιδόσεις τους, ώστε να ανταμείβονται για τις προσπάθειές τους και να διατηρούνται οι καλύτεροι εκπαιδευτικοί.
Τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών, από την πλευρά τους, ζητούν άμεση δράση.
Ο Άγγελος Γαβριελάτος -πρόεδρος του Συνδικάτου Εκπαιδευτικών (Australian Education Union) της ΝΝΟ- χαιρέτισε τη σύγκλιση της Συνόδου, αλλά δεν έδειξε τον ίδιο ενθουσιασμό με τους πολιτειακούς υπουργούς.
Συνεχάρη τον Jason Clare για την πρωτοβουλία σύγκλισης μιας “εθνικής στρογγυλής τράπεζας για την έλλειψη εκπαιδευτικών”.
“Όχι όμως και τους άλλους υπουργούς, γιατί έχουν το μερίδιο ευθύνης τους στην πρωτοφανή αυτή κρίση”.
“Η συμβουλή μου προς τους υπουργούς, είναι να προχωρήσουν πέρα από τις κοινοτοπίες και να διορθώσουν τα βαθύτερα αίτια της έλλειψης εκπαιδευτικών”, δήλωσε ο κ. Γαβριελάτος στον “Νέο Κόσμο”.
Η έλλειψη σύμφωνα με τον ομογενή πρόεδρο του συνδικάτου των εκπαιδευτικών μπορεί να αποδοθεί σε “μη ανταγωνιστικούς μισθούς και μη βιώσιμο φόρτο εργασίας”.
Η κρίση επιδεινώθηκε από την παγκόσμια πανδημία, αλλά η COVID “απλώς αποκάλυψε ενδημικά διαρθρωτικά ζητήματα που γνωρίζουν οι κυβερνήσεις τα τελευταία 10 χρόνια”.
Είπε ότι οι μισθοί των εκπαιδευτικών μειώθηκαν “σε σχέση με άλλα επαγγέλματα όπως οι λογιστές και οι μηχανικοί”.
“Οι νόμοι της αγοράς εργασίας υπαγορεύουν ότι αν θέλετε να προσελκύσετε περισσότερους εκπαιδευτικούς και να διατηρήσετε αυτούς που έχετε, αυτό έγκειται στις αμοιβές και τις συνθήκες”.
Ο κ. Γαβριελάτος δήλωσε ότι μέχρι το 2027 η ΝΝΟ. θα χρειαστεί 3.800 επιπλέον εκπαιδευτικούς και μέχρι το τέλος της δεκαετίας 15.000 εκπαιδευτικούς επιπλέον. Στη ΝΝΟ η Καθολική Εκπαίδευση αντιμετωπίζει έλλειμμα 15% σε εκπαιδευτικούς .
Το Πανεπιστήμιο La Trobe διαπίστωσε πρόσφατα ότι μόνο το 70% των φοιτητών ολοκληρώνουν προπτυχιακές σπουδές, ενώ κατά μέσο όρο, μόνο οι μισοί φοιτητές που εγγράφονται στο Παιδαγωγικό Τμήμα θα αποφοιτήσουν.
“Υπάρχει μια “έξοδος” έμπειρων εκπαιδευτικών από το επάγγελμα, και μια συνεχής μείωση όσων εισέρχονται στην αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών”, δήλωσε ο κ. Γαβριελάτος στον “Νέο Κόσμο”.
Είπε ότι η ιδέα της “εισαγωγής” εκπαιδευτικών από το εξωτερικό – που προτείνεται από ορισμένες κυβερνήσεις είναι “απλώς ευφάνταστη, οι λύσεις πρέπει να είναι τοπικές”.
Έκθεση του Ινστιτούτου Στατιστικής της UNESCO εκτιμά ότι υπάρχει παγκόσμιο έλλειμμα 69 εκατομμυρίων εκπαιδευτικών, για την επίτευξη των εκπαιδευτικών στόχων της UNESCO για το 2030.
“Πρέπει να βάλουμε σωστά θεμέλια”, δήλωσε ο Γαβριελάτος.
“Ο μισθός ενός δασκάλου στη ΝΝΟ ξεκινά από τα $72.000, και φτάνει στην κορυφή γύρω στα 108.000 δολάρια. Ακόμη και τότε ο εκπαιδευτικός έχει “κολλήσει” χωρίς καμία επαγγελματική εξέλιξη, σε σύγκριση με άλλα επαγγέλματα”.
“Πρέπει να επιληφθούμε της έλλειψης εκπαιδευτικών τώρα, σήμερα”.
Οι εκπαιδευτικοί των ανεξάρτητων σχολείων βρίσκονται, επίσης, υπό πίεση. Ο David Brear -αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Ένωσης Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών Βικτώριας-Τασμανίας (IEU) δήλωσε στον “Νέο Κόσμο” ότι “η σημερινή κρίση προσφοράς εκπαιδευτικών οφείλεται σε διάφορους παράγοντες”.
“Ο μισθός είναι ένα ζήτημα, αλλά ίσως πιο σημαντικό είναι ο τεράστιος φόρτος εργασίας που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι εκπαιδευτικοί, ο οποίος οδηγεί τους ανθρώπους εκτός επαγγέλματος”, δήλωσε ο κ. Brear στον “Νέο Κόσμο”.
Δεν υπάρχουν “εύκολες βραχυπρόθεσμες λύσεις”.
“Οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται περισσότερους πόρους για να αντιμετωπίσουν την αυξημένη πολυπλοκότητα του έργου που επιτελούν και χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να κάνουν αυτό το έργο”.
“Άρα, αξίζουν καλύτερων αμοιβών, αλλά αν δεν επιλυθούν αυτά τα άλλα ζητήματα, η βασική αιτία του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε τώρα, θα παραμείνει”, δήλωσε ο ο κ. Brear.
Ο “Νέος Κόσμος” μίλησε με καθηγητές της Μελβούρνης, οι οποίοι ζήτησαν να μην αναφερθούν τα ονόματά τους.
Ένας δάσκαλος από έγκριτο δημόσιο σχολείο της Μελβούρνης, με 35 χρόνια εμπειρίας, δήλωσε στον “Νέο Κόσμο” ότι η υπόσχεση ότι η τεχνολογία θα ελαφρύνει τον φόρτο εργασίας δεν έχει επαληθευτεί.
“Κάποτε είχα ένα ντουλάπι αρχειοθέτησης, με συρτάρια και φακέλους – τώρα τα αρχεία μου είναι παντού. Χρησιμοποιώ τρεις διαφορετικούς τύπους λογισμικού καθημερινά- και είναι ένας υπερβολικά περίπλοκος τρόπος εργασίας”.
Ο συγκεκριμένος δάσκαλος διδάσκει 125 μαθητές και χρειάζεται “να παρακολουθεί την πρόοδο αυτών των μαθητών μέσα σε έναν ωκεανό δεδομένων, να την αξιολογεί και να ενημερώνεται από αυτά”.
“Πνίγεσαι στα δεδομένα και δεν είμαι σίγουρος για το πόσο ουσιαστικά είναι κάποια από αυτά”.
“Ο χρόνος είναι το ζητούμενο … Χρειαζόμαστε λιγότερο χρόνο για διαδικασίες συμμόρφωσης και να τσεκάρουμε κουτάκια”.
Οι εκπαιδευτικοί ξοδεύουν τώρα πολύ χρόνο σε αυτά τα διαδικαστικά ζητήατα, αντιμετωπίζουν πιο απαιτητικούς γονείς και έρχονται αντιμέτωποι με περισσότερη πολυπλοκότητα σε όλες τις τάξεις του σχολείου.
Ένας άλλος επικεφαλής γλωσσικού διδακτικού προσωπικού μίλησε στον “Νέο Κόσμο” και αντιπαρέβαλε τις διοικητικές απαιτήσεις και τις επιπτώσεις τους με το “τι είναι καλύτερο για την τάξη”.
“Μια τάξη LOTE [Γλώσσες Εκτός της Αγγλικής] θα έπρεπε να έχει το πολύ 25 μαθητές, και υπάρχουν πολλοί περισσότεροι από αυτούς”.
“Δεν μπορείς να χωρίσεις την τάξη λόγω κόστους και δεν θέλεις να στερήσεις από τα παιδιά την ευκαιρία, οπότε τα παίρνεις ανεξάρτητα.”
Οι νέοι εκπαιδευτικοί δυσκολεύονται και εξαντλούνται γρήγορα. Δεν υπάρχει χρόνος για καθοδήγηση από έμπειρους εκπαιδευτικούς.
“Ως μέντορες δεν έχουμε την πολυτέλεια να τους φροντίζουμε [τους νέους εκπαιδευτικούς]- ρίχνονται στα βαθιά και πολλοί δεν επιβιώνουν”.
Οι εκπαιδευτικοί θέλουν, επίσης, οι κυβερνήσεις να δείξουν περισσότερη “εμπιστοσύνη” στις ικανότητές τους.
“Πρέπει να μας εμπιστεύονται και όχι να μας μετρούν με βάση δεδομένα και μετρήσεις, πολλές από τις οποίες είναι άσχετες, οι οποίες στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για να μας κάνουν να δικαιολογούμαστε για διάφορα”.
Μία άλλη εκπαιδευτικός, η κα Κ., επέστρεψε στη διδασκαλία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μετά από δύο δεκαετίες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Για να διδάσκει κανείς ξανά απαιτείτο ένα πτυχίο στην εκπαίδευση, “όχι μεταπτυχιακό”.
“Για μεταπτυχιακό θα πήγαινες αφού εργαζόσουν κάποια χρόνια ως εκπαιδευτικός – οπότε αμφισβητείται η ακεραιότητα του τίτλου σπουδών”.
Η καριέρα της κας Κ. ξεκίνησε όταν οι φοιτητές του Παιδαγωγικού Τμήματος συμμετείχαν σε μια συνέντευξη στο υπουργείο Παιδείας. Οι επιτυχόντες υποψήφιοι ήταν είτε προτεινόμενοι είτε ιδιαίτερα προτεινόμενοι. Μόνο τότε λάμβαναν την πλήρη εγγραφή τους στο επάγγελμα.
“Τώρα παίρνουν αυτή την απόφαση ενώ διδάσκεις μέσω ενός προγράμματος αρχικής εκπαίδευσης εκπαιδευτικών (ITE) και αυτό προκαλεί μεγάλη πίεση, οπότε οι απόφοιτοι πρέπει να αναλάβουν πάρα πολλά μόνο και μόνο για να βάλουν το πόδι τους στην πόρτα”.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ “ΛΑΜΨΗ” ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ
Μέσα από την Σύνοδο Κορυφής που κάλεσε ο κ. Clare την περασμένη Παρασκευή, η Κοινοπολιτεία αναγνώρισε ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα αντιμετωπίζει ένα πολύπλοκο πλέγμα προβλημάτων.
Η ομοσπονδιακή και οι πολιτειακές κυβερνήσεις θα χρειαστεί να διοχετεύσουν πολύ περισσότερα χρήματα. Πόσα περισσότερα, από πού θα προέλθουν και ποιος θα πληρώσει τι, είναι ζητήματα που θα πρέπει να αποφασίσουν ο ομοσπονδιακός και οι πολιτειακοί αρμόδιοι υπουργοί.
Η πρώην ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Συνασπισμού δεν φαινόταν πρόθυμη να παρέμβει στις πολιτειακές γραφειοκρατίες στον χώρο της εκπαίδευσης, ανεξάρτητα από τη ρητορική της.
Από την άλλη πλευρά, τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών επικεντρώθηκαν στη χρηματοδότηση των δημόσιων σχολείων, αποφεύγοντας κατά καιρούς τα διάφορα άλλα ζητήματα της υποβάθμισης των εκπαιδευτικών προτύπων στην Αυστραλία.
Η κυβέρνηση Albanese ακολουθεί μια πιο διαλλακτική στρατηγική και ο ομοσπονδιακός υπουργός Παιδείας, Jason Clare, φαίνεται έτοιμος να αντιμετωπίσει την έλλειψη εκπαιδευτικών σε εθνική κλίμακα. Είναι μια αρχή.
