Έχουν περάσει πέντε μήνες από την ημέρα που κάθισε για πρώτη φορά η δικαστής Maria Tsikaris στην έδρα του Επαρχιακού Δικαστηρίου της Βικτώριας (County Court of Victoria) και, σύμφωνα με τον σύζυγό της, Paul Gianasmidis, απολαμβάνει ιδιαίτερα τον νέο της ρόλο και τις καινούργιες προκλήσεις.
Η δικαστής Maria Tsikaris, είναι η δεύτερη γυναίκα ελληνικής καταγωγής που διορίζεται σε αυτή τη κρίσιμη θέση, μόνο λίγους μήνες μετά την δικαστή Νόλα Καραπαναγιωτίδη, επίσης ομογενή.
Για 32 χρόνια άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα, οπότε έχει επίγνωση της βαριάς ευθύνης που κουβαλά ο ρόλος του δικαστή που απαιτεί να είναι αμερόληπτη, δίκαιη και ανοιχτή να ακούσει όλες τις πλευρές μιας υπόθεσης, όπως είχε πει στον Άλεξ Οικονόμου του “Νέου Κόσμου”, όταν ανακοινώθηκε ο διορισμός της τον Μάρτιο.
“Οι αποφάσεις της θα επηρεάσουν τις ζωές κάποιων ανθρώπων, και έχει αναλάβει αυτή την ευθύνη με μεγάλη ευαισθησία”, συνεχίζει ο σύζυγός της κ. Gianasmidis, προσθέτοντας ότι η ομογενής δικαστής έχει βαθιά εκτίμηση για τους ανθρώπους και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθώς και η ίδια προέρχεται από οικογένεια μεταναστών, και γνωρίζει από πρώτο χέρι ποιες μπορεί να είναι οι προκλήσεις.
Ήταν μόνο δύο χρόνων, και ο αδελφός της, Στίβεν, τεσσάρων, όταν μετανάστευσαν με τους γονείς τους, Αναστάσιο και Αρετή Τσίκαρη, στη Μελβούρνη, από ένα χωριό κοντά στα Τρίκαλα. Ο πατέρας της βρήκε δουλειά στη General Motors Holden στο Port Melbourne και η μητέρα της σ’ ένα ζαχαροπλαστείο.
Ως παιδί μεταναστών, ενήργησε συχνά ως διερμηνέας των γονέων της όταν έπρεπε να συνεννοηθούν με τράπεζες, με ιατρούς. “Από τότε είχα αναλάβει τον ρόλο ‘συνηγόρου'”, είχε πει η δικαστής Tsikaris.
“Πολλοί μετανάστες πρώτης γενιάς δεν γνώριζαν αγγλικά και τα παιδιά τους, που μόλις άρχιζαν να μαθαίνουν τη γλώσσα, έγιναν οι μεσάζοντες. Ο αδελφός μου και εγώ ενεργούσαμε με αυτόν τον τρόπο και δεν διαφέραμε από τις ελληνικές και άλλες μεταναστευτικές κοινότητες”.
Από μικρή την ενδιέφερε η Νομική, ενώ λάτρευε τις αστυνομικές και νομικές σειρές, όπως το “Petrocelli” και το “Paper Chase”.
Στα μαθητικά της χρόνια συμμετείχε στην κοινωνική οργάνωση Trikallini όπου βοηθούσε και στη διοργάνωση εκδηλώσεων της Λέσχης Νέων.
Απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Monash, ήταν δραστήρια στην Ένωση Ελληνοαυστραλών Φοιτητών (National Union of Greek-Australian Students – NUGAS) κατά τη διάρκεια των σπουδών της.
Στο ξεκίνημα της καριέρας της, το 1990, επικεντρώθηκε στο ασφαλιστικό δίκαιο, την αστική ευθύνη και τις δικαστικές διαφορές για σωματικές βλάβες και εργάστηκε σε αρκετά δικηγορικά γραφεία μέχρι το 2003, όταν υπηρέτησε ως ανώτερη νομική σύμβουλος σε ιατρικές επιτροπές παρέχοντας εξειδικευμένες νομικές συμβουλές σε επαγγελματίες υγείας.
“Το 2005, πήρα την απόφαση να γίνω μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου της Βικτώριας. Για δυόμιση μήνες παρακολούθησα μαθήματα και ύστερα εργάστηκα για εννέα μήνες πλάι στον μέντορά μου, στο γραφείο του, καθώς με καθοδηγούσε στον ρόλο της παρουσίασης υποθέσεων στο δικαστήριο”, είπε.
“Όταν βρίσκεσαι στο δικαστήριο και επιχειρηματολογείς υπέρ των πελατών σου (ως δικηγόρος), αποκτάς μια εκτίμηση για το έργο των δικαστών”.
“Ο διορισμός αντιπροσωπεύει μια τεράστια ευθύνη απέναντι στους ανθρώπους που θα εμφανιστούν μπροστά μου. Μου ανατίθεται η ευθύνη να λαμβάνω αποφάσεις. Είναι μια τιμή και ένα προνόμιο που είμαι ενθουσιασμένη που θα ξεκινήσω”.
Η τελετή για την υποδοχή της στο Επαρχιακό Δικαστήριο της Βικτώριας πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο παρουσία της οικογένειάς της.