Συγκλονισμένη όλη η Ελλάδα, αλλά και ο απανταχού Ελληνισμός  από τον πρόωρο χαμό ενός σπουδαίου ανθρώπου και ενός μεγάλου αθλητή. Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης μετά από γενναία μάχη με ένα σπάνιο τύπο καρκίνου, το καρκίνωμα nut, ταξίδεψε σήμερα «για κάπου καλύτερα ή και για το πουθενά».

Για τον θάνατο του η “Εφημερίδα των Συντακτών” γράφει:

“Στη συγκλονιστική τελευταία ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook περιγράφει όσα έζησε τα τελευταία δύο χρόνια. «Σε αυτή τη ζωή που είμαστε όλοι περαστικοί, μεγαλύτερη σημασία έχει τι αποτύπωμα θα έχουμε αφήσει, και όχι πώς ή πότε θα φύγουμε» έγραψε για τελευταία φορά.

Από την ώρα που έγινε γνωστή η θλιβερή είδηση πολίτες σπεύδουν στο γυμναστήριο που διατηρούσε και αφήνουν ένα λουλούδι στην είσοδο του κτιρίου θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να τιμήσουν τη μνήμη του.

Στο Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο Πολίχνης οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες ενώ εντός του γηπέδου κρεμάστηκε ένα πανό που αναφέρει «στο γήπεδο που έχει το όνομά σου θα σε θυμόμαστε για πάντα».

Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 15 Οκτωβρίου. Η σορός θα εκτίθεται προς χαιρετισμό στον Ιερό Ναό από τις 15.00. Θα ακολουθήσει η εξόδιος ακολουθία στις 16.00 και κατόπιν ο ενταφιασμός στα Κοιμητήρια του Φιλύρου Θεσσαλονίκης, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η οικογένεια του Ολυμπιονίκη.

Σε δημοπρασία τα μετάλλια που κέρδισε στου Ολυμπιακούς Αγώνες

Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης είχε στο ενεργητικό του αρκετές διακρίσεις σε διεθνείς και ευρωπαϊκές διοργανώσεις με σημαντικότερη τα αργυρά μετάλλια στην κατηγορία των +80 κιλών (τάε κβον ντο) στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο.

Η τελευταία του επιθυμία ήταν τα δύο αργυρά του Ολυμπιακά μετάλλια να βγουν σε δημοπρασία: «το ποσό που θα συγκεντρωθεί να δοθεί σε δομές για τα παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά μου. Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου. Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου».

Ο γιατρός του Νικολαΐδη
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθανάσιος Δημόπουλος, υπήρξε γιατρός του Νικολαΐδη. Βίωσε τη γενναία μάχη που έδωσε και σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Alpha μίλησε για την ασθένεια. «Διαγνώσθηκε με μία πολύ σπάνια μορφή καρκίνου του πνεύμονα σε προχωρημένο ήδη στάδιο. Αντιμετωπίστηκε με όλες τις ενδεδειγμένες θεραπευτικές αγωγές, ωφελήθηκε από αυτές για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά δυστυχώς ότι διαγνώστηκε με τη νόσο σε μεταστατικό στάδιο δεν του έδωσε τη δυνατότητα να το ξεπεράσει» είπε ο κ. Δημόπουλος.

Μετέφερε από τον τηλεοπτικό αέρα τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια του Αλέξανδρουκαι εξήρε την προσπάθεια που έκαναν για «τη συμπαράσταση που του έδειξαν στην προσπάθεια αυτή και τον αγώνα που έκανε για 2 χρόνια για τον καρκίνο».

► Ο Αλ. Νικολαΐδης (η φωτογραφία απο την  σελίδα του στο Facebook)  υπήρξε υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και διετέλεσε αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος της Κουμουνδούρου.

Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος τον αποχαιρετά
Ο Αλέξης Τσίπρας, με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αποχαιρετά «έναν σπουδαίο άνθρωπο» που «στη σύντομη ζωή του πρόλαβε να κάνει περισσότερα και σημαντικότερα από τον καθένα μας». Και καταλήγει: «Σήκωσε ψηλά την ελληνική σημαία στους Ολυμπιακούς, μα ακόμη πιο ψηλά τα όμορφα ιδανικά της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης στους αγώνες της ζωής. Καλό σου ταξίδι Αλέξανδρε».

Με βαθιά οδύνη και συντριβή αποχαιρετά ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία τον Ολυμπιονίκη, αγωνιστή αριστερό και αναπληρωτή εκπρόσωπο Τύπου, Αλέξανδρο Νικολαΐδη.

Ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., Δημήτρης Μάντζιος σε ανακοίνωσή του αναφέρει: «Αποχαιρετούμε με θλίψη και οδύνη τον Αλέξανδρο Νικολαϊδη, Πρωταθλητή, Ολυμπιονίκη και ενεργό Πολίτη. Έναν σπουδαίο άνθρωπο, που αγωνίστηκε για υψηλές αξίες και έδωσε με αξιοπρέπεια τη μεγάλη μάχη για τη ζωή. Που δημιούργησε, ακόμη και με τον αδόκητο χαμό του και το τελευταίο μήνυμά του σε όλους μας, ένα σπάνιο παράδειγμα θάρρους, ελπίδας και προσφοράς. Θερμά συλλυπητήρια και συμπαράσταση στην οικογένειά του».

Το ΚΚΕ «εκφράζει τη θλίψη του για την πρόωρη απώλεια του Αλέξανδρου Νικολαΐδη που έδωσε με αξιοπρέπεια τη μάχη με την ασθένειά του, όπως μαχητικός υπήρξε στο αγώνισμά του και την πολιτική και κοινωνική του δράση». Εκφράζει τέλος τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και όλους τους οικείους του.

«Αποχαιρετούμε με θλίψη τον δις αργυρό Ολυμπιονίκη του Τάε Κβον Ντο και αναπληρωτή εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξανδρο Νικολαΐδη και εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια, τους οικείους, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες του» αναφέρει το ΜέΡΑ25.

«Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης ανέβηκε στον Όλυμπο του αθλητισμού και συμπεριλαμβάνεται στο Πάνθεο του Ολυμπισμού», τόνισε σε δήλωσή του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου αναφερόμενος στον αδόκητο θάνατο του ολυμπιονίκη Αλέξανδρου Νικολαϊδη, εκφράζοντας τα συλλυπητήρια του στους οικείους του.

«Η απώλεια του Αλέξανδρου Νικολαϊδη μάς γεμίζει θλίψη. Ο Αλέξανδρος ήταν πρωταθλητής Ευρώπης και κατάφερε να πάρει δύο αργυρά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Επιτεύγματα σπουδαία, που τίμησαν την Ελλάδα και μας έκαναν όλους υπερήφανους», τόνισε, σε ανάρτησή του στο Facebook, ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, Τάσος Γαϊτάνης.

Η Ελληνική Λύση «εκφράζει τα θερμά συλλυπητήριά της στην οικογένεια του Ολυμπιονίκη μας, Αλεξάνδρου Νικολαΐδη, του ανθρώπου που τίμησε τα εθνικά μας χρώματα διδάσκοντας ήθος μέχρι την τελευταία του πνοή».

► Με στίχους από το «Μονόγραμμα» του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, σε μία λιτή ανάρτηση στο Instagram, η σύζυγος του Oλυμπιονίκη, Δώρα Τσαμπάζη, λέει το δικό της «αντίο»: «Ποιός μιλεί στα νερά και ποιός κλαίει – ακούς; Ποιός γυρεύει τον άλλο, ποιός φωνάζει – ακούς; Είμ’ εγώ που φωνάζω κι είμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς. Σ΄αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς».

«Έσπασε, μαμά έσπασε»: Όταν ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης χτύπησε το πόδι του στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ

Η πρώτη του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν σπαρακτική – Είχε σπάσε το πόδι του ξανά λίγους μήνες νωρίτερα σε τροχαίο

Κάποιος που έχει δει τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη να σπάει το πόδι του ζωντανά, σε αγώνα των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ, δεν μπορεί να βγάλει την εικόνα από το μυαλό του. Μια τόσο δυνατή και σπαρακτική στιγμή που έκανε τον 21χρονο τότε αθλητή από τη Θεσσαλονίκη να γίνει ακόμα πιο δυνατός.

Τον Οκτώβριο του 1999 πήρε την πολυπόθητη πρόκριση για τους Ολυμπιακού Αγώνες που θα γίνονταν στην Αυστραλία και έναν μήνα αργότερα έσπασε το πόδι του σε τροχαίο, καθώς πήγαινε στην προπόνηση. Μια στιγμή που θα λύγιζε οποιονδήποτε. «Δεν είχα την πολυτέλεια να σταθώ πολύ στο πώς και γιατί έγινε γιατί τον Σεπτέμβριο του 2000 έπρεπε να αγωνιστώ. Από την δεύτερη μέρα που ξάπλωσα στο κρεβάτι με σπασμένο πόδι σκεφτόμουν πώς θα γίνει να βγάλω τον γύψο όσο πιο γρήγορα γίνεται για να μπορώ έστω να συμμετάσχω. Το ξεπέρασα αρκετά εύκολα, το δύσκολο ήταν όταν το έσπασα ξανά στους Ολυμπιακούς», δήλωσε σε μια μεγάλη συνέντυξη για τη ζωή του στο OneMan.

Ο συγκλονιστικός τραυματισμός του ήρθε σε έναν αγώνα κόντρα στον Κολομβιανό Μίλτον Κάστρο. Σε μία προσπάθειά του να αποσπάσει τον πόντο από τον αντίπαλό του, έσπασε το δεξί του πόδι. Αμέσως έπεσε στο έδαφος σφαδάζοντας από τους πόνους και άρχισε να φωνάζει «Έσπασε, έσπασε μαμά». Είδε το όνειρό του για μετάλλιο να εξαφανίζεται σαν καπνός και ένας νέος γολγοθάς να ανοίγεται μπροστά του.

Ωστόσο, εκείνος δεν το έβαλε ποτέ κάτω και δεν απογοητεύτηκε από την άτυχη και σοκαριστική αυτή στιγμή και επιβραβεύτηκε γι’ αυτό με τα δύο αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια, που κατέκτησε αργότερα στην Αθήνα και στο Πεκίνο.

Δεν το έβαλε κάτω, αλλά γύρισε πιο δυνατός και αυτή του η επιστροφή τον καθιέρωσε. Και φυσικά όλες τις δυσκολίες τις ξεπερνούσε έχοντας τη στήριξη της οικογένειάς του.

«Αυτές οι στιγμές διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου. Ήταν ακριβώς το ίδιο σπάσιμο, στο ίδιο σημείο. Έπρεπε να κρατήσω τον γύψο τέσσερις μήνες την πρώτη φορά και τον έβγαλα στους δυόμισι. Όταν μου είχαν πει ‘έκλεισε, αλλά δεν είναι έτοιμο’ εγώ άκουσα μόνο το πρώτο σκέλος. Τον έβγαλα, ξεκίνησα τις προπονήσεις συντηρητικά μεν στην αρχή, αλλά όταν ένα κόκκαλο δεν έχει θρέψει… Στις προπονήσεις το είχα χτυπήσει πολύ πιο δυνατά και πολύ πιο άσχημα και δεν με είχε ενοχλήσει. Στο Σίδνεϊ άνοιξε ακριβώς στο ίδιο σημείο και μάλιστα λίγο περισσότερο από την πρώτη φορά. Αναγκάστηκα να κάνω χειρουργείο και να βάλω σίδερο στο πόδι μου. Συνολικά έχω κάνει 13 σκόρπια χειρουργεία, για να βάλεις λάμα, να βγάλεις λάμα, σε γόνατα, χέρια, κουντεπιέ, δάχτυλα», δήλωνε επίσης για να καταλήξει: «Μέχρι να σπάσει το πόδι μου στους Ολυμπιακούς ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση. Δεν μπορούσα όμως πλέον να φανταστώ πως θα γίνουν σε τέσσερα χρόνια οι Ολυμπιακοί στην Ελλάδα και εγώ δεν θα αγωνιστώ».