Πριν λίγο περισσότερο από μία δεκαετία, το 2010, προβλεπόταν ότι η Μελβούρνη, θα καταστεί η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Αυστραλίας μέχρι το 2037, παίρνοντας τα σκήπτρα από το Σίδνεϊ.
Η Μελβούρνη αναπτυσσόταν ωστόσο με τόσο ταχύ ρυθμό τα επόμενα χρόνια που πρόβλεψη μεταφέρθηκε μία δεκαετία νωρίτερα, στο 2027.
Αλλά προέκυψε… ο κορονοϊός, τα κλειστά διεθνή σύνορα, που γονάτισαν τη μετανάστευση από το εξωτερικό, και τα lockdowns -ανάμεσα σε άλλα- που δημιούργησαν ένα σημαντικό κύμα «εξόδου» κατοίκων ειδικά από τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας.
Ως εκ τούτου «φρέναρε» και η ανατροπή στην… κορυφή, βάσει πληθυσμού, με το «χρονοδιάγραμμα» να πηγαίνει προς τα πίσω κατά 3 χρόνια.
Ειδικότερα, όπως έγραψε η Herald Sun, με βάση τα επίσημα στοιχεία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ο κοινωνικός ερευνητής Mark McCrindle προβλέπει ότι η Μελβούρνη θα ξεπεράσει το Σίδνεϊ στις 7 Σεπτεμβρίου 2030, με πληθυσμό περίπου 5,8 εκατομμύρια.
Εν μέσω της πανδημίας ο πληθυσμός της Μελβούρνης βρέθηκε κάτω από τα 5 εκατομμύρια, σύμφωνα με την Απογραφή του 2021 (ήταν περί τα 2,6 εκατ. το 1972, 2,9 εκατ. το 1982, 3,2 εκατ. το 1992, 3,4 εκατ. το 2002, 4,1 εκατ. το 2012).
Ο κ. McCrindle δήλωσε ότι η κατάσταση «μετάCOVID» αλλάζει με το άνοιγμα των συνόρων και την αύξηση του αριθμού των ειδικευμένων εργαζομένων από το εξωτερικό και των διεθνών φοιτητών που έρχονται στην Πολιτεία.
«Μπορούμε να περιμένουμε ότι οι αριθμοί που αφορούν τη μετανάστευση επανέρχονται, και η Μελβούρνη είναι ένας βασικός διεκδικητής», είπε.
Ο κ. McCrindle εξήγησε επίσης ότι σε σύγκριση με το Σίδνεϊ, η Μελβούρνη έχει λιγότερους κατοίκους που μετακινούνται σε περιφερειακά μέρη και σε διαπολιτειακές περιοχές.
Ο ίδιος επεσήμανε πάντως το πρόβλημα με την ακρίβεια στη στέγαση, είτε όταν αφορά στην αγορά κατοικίας ή ακόμη και την ενοικίαση, με τη διαθεσιμότητα να μειώνεται διαρκώς.
«Οι άνθρωποι μετακομίζουν σε κάποια από αυτά τα δυτικά προάστια της Μελβούρνης, ακόμη και σε ορισμένες από τις περιοχές του κέντρου της πόλης, όχι απαραίτητα για να ζήσουν (για πάντα), αλλά είναι ένα σημείο εκκίνησης», εξήγησε.
«Επιλέγουν τα χαμηλότερου κόστους ενοίκια. Δεν είναι ένα σπίτι για πάντα».
«Αυτό που συνέβη τα τελευταία δύο χρόνια είναι ότι η ανοχή των ανθρώπων στις μετακινήσεις έχει αυξηθεί, δηλαδή αισθάνονται πιο ασφαλείς να ζουν μακριά το CBD».
«Έχουμε πλέον μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και στο περιβάλλον εργασίας από το σπίτι».
«Η περιφερειακή Βικτώρια έχει μόνο το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Πολιτείας, αλλά θα δούμε όχι μόνο τους αριθμούς να αυξάνονται».
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Έρευνας Πληθυσμού της Αυστραλίας, Δρ Bob Birrell, συμφώνησε ότι παράγοντες όπως η εργασία από το σπίτι οδήγησαν στη μετατόπιση προς την επαρχία, αλλά καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η τιμή της κατοικίας, ιδίως για τις νέες οικογένειες.
«Οι millennials (ηλικίας από τα τέλη της δεκαετίας των 20 ετών έως τα μέσα της δεκαετίας των 40) προσκρούουν σε ένα σημαντικό εμπόδιο, το οποίο είναι ότι οι περισσότερες μονοκατοικίες ανήκουν σε baby boomers (γεννηθέντες 1946-1964)», δήλωσε στην Herald Sun.
Επεσήμανε ότι αυτό θα αναγκάσει τα νεότερα ζευγάρια και τις οικογένειες που αναζητούν φθηνότερη στέγαση να στραφούν στις παρυφές των πόλεων, στις περιφερειακές περιοχές και σε άλλες Πολιτείες.
«Αυτή είναι η μεγάλη αλλαγή που δεν είχε προβλεφθεί πριν από την πανδημία, η οποία διευκολύνεται από τις αυξανόμενες ευκαιρίες για εργασία από το σπίτι», είπε.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της πολιτειακής κυβέρνησης Victoria in Future, ο αριθμός των κατοίκων της Βικτώριας ηλικίας 30-44 ετών (περίπου millennials) θα αυξηθεί από 1,31 εκατομμύρια το 2016 σε 1,87 εκατομμύρια μέχρι το 2036.
Ωστόσο, ο Δρ Birrell αμφισβήτησε το κατά πόσον η εισροή μεταναστών στη Μελβούρνη θα φτάσει στα προ της πανδημίας επίπεδα, δεδομένης της αβεβαιότητας σχετικά με τον μελλοντικό αριθμό των φοιτητών από το εξωτερικό και του υψηλού κόστους στέγασης.
«Παρά τις προσπάθειες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης να ανοίξει τη φοιτητική βιομηχανία και τη μετανάστευση γενικότερα, η Μελβούρνη και το Σίδνεϊ δεν είναι τόσο ελκυστικές όσο ήταν», είπε. «Ακόμη και σε παγκόσμια κλίμακα, είναι απλησίαστες».
