Άσχημα τα νέα, μιας και ο χρόνος που σε λίγο φεύγει μας αφήνει όχι μόνο ευχάριστα αλλά και δυσάρεστα νέα. Μόλις την προηγούμενη βδομάδα γράψαμε για την απονομή ενός από τα πλέον σημαντικά Λογοτεχνικά Βραβεία στην Αυστραλία, του Patrick White Award, στην ποιήτριά μας και συγγραφέα Αντιγόνη Κεφαλά, και τώρα είμαστε αναγκασμένοι να γράψουμε για το φευγιό της, την Παρασκευή το βράδυ στο Σίδνεϊ.
Η Αντιγόνη Κεφαλά γεννήθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας, σε μια εύπορη οικογένεια που κατοικούσε στη χώρα για πολλές γενεές. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την επικράτηση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1947, η οικογένεια αναγκάστηκε να διαφύγει στην Ελλάδα όπου έμειναν μέχρι το 1951, στο στρατόπεδο προσφύγων του Λαυρίου. Τον επόμενο χρόνο μετανάστευσαν στη Νέα Ζηλανδία και από το 1959 η Αντιγόνη μετακόμισε στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, όπου ζούσε μέχρι τώρα. Άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα και πεζά στα αγγλικά, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 και συνέχισε εν μέσω των πολυποίκιλων αλλαγών που πραγματοποιήθηκαν στην κοινωνική, πολιτική και καλλιτεχνική ζωή της Αυστραλίας.
Το έργο της συγκεντρώθηκε σε έναν μικρό τόμο το 1992 υπό τον τίτλο Absence: New and Selected Poems (Hale & Iremonger 1992.)
Η Κεφαλά δημοσίευσε επίσης πεζά, διηγήματα, αλληγορικούς μύθους και παραμύθια μεταφρασμένα από τα ρουμανικά. Ιδιαίτερη σημασία έχει ο ημερολογιακός τόμος Sydney Journals: Reflections 1970-2000 (Giramondo, 2008) καθώς και η συλλογή Fragments (Giramondo 2016), για την οποία έλαβε ένα από τα πλέον σημαντικά ποιητικά βραβεία της χώρας, το Judith Wright Calanthe Award.
Για μας τους Ελληνοαυστραλούς, η απονομή του φετινού Βραβείου Patrick White στην Αντιγόνη Κεφαλά έχει μια ιδιαίτερη σημασία, μιας και η Αντιγόνη είναι από τους πλέον χαρακτηριστικούς εκπροσώπους αυτού που στην Αυστραλία ονομάζουμε μεταναστευτική λογοτεχνία.
Στην πρόσληψη του έργου της Αντιγόνης Κεφαλά από την ελληνοαυστραλιανή παροικία, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η έκδοση τεσσάρων έργων της από το Owl Publishing, που διηύθυνε η πρώην ακαδημαϊκός και εκδότρια Ελένη Νίκα, η οποία πάντα διέκρινε την ανάγκη του να προωθηθεί το έργο προβεβλημένων λογοτεχνών μας πρωτίστως στην παροικία.
Όπως έγραψε και ο καθηγητής, Βρασίδας Καραλής, “Η Κεφαλά δεν αισθάνεται μετανάστρια και ξεριζωμένη και δεν έχει αγγιχτεί καθόλου από τον εύκολο συναισθηματισμό παρόμοιων νοσταλγιών και αυτομυθεύσεων. Νιώθει ωστόσο ότι υπαρξιακά είμαστε πάροικοι και παρεπίδημοι και πως δεν έχουμε μένουσαν πόλιν, ενώ αγωνιζόμαστε καθημερινά να βρούμε την πόλη μας και να αισθανθούμε έστω και λίγο μόνιμοι και παντοτινοί”.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
The Alien (St Lucia, Qld: Makar Press, 1973).
The First Journey (Sydney: Wild and Woolley, 1975)
Thirsty Weather (Melbourne: Outback Press, 1978).
The Island (Hale & Iremonger: 1984)
Alexia: a tale of two cultures (Sydney: John Ferguson, 1984)
European Notebook (Sydney: Hale and Iremonger, 1988).
Absence: New and Selected Poems (Sydney: Hale and Iremonger, 1992).
Poems (Melbourne: Owl Publishing, 2000).
Summer Visit: Three Novellas (Giramondo Publishing: 2003)
Sydney Journals (Giramondo Publishing: 2008)
Max: The Confessions of a Cat (Owl Publishing: 2009)
Fragments (Sydney: Giramondo Poets, 2016)
Journeys (Melbourne: Owl Publications, 2019)
Vrasidas Karalis and Helen Nickas (eds.), Antigone Kefala: A Writer’s Journey, (Melbourne: Owl Publishing, 2013).
