Την περασμένη Κυριακή πολυάριθμοι ομογενείς είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια «διαφορετική» θεατρική παράσταση στην Μελβούρνη.
Πρόκειται για το θεατρικό έργο «Είκοσι Δύο», που ουσιαστικά ήταν μια σύνθεση από τραγούδια και προσωπικές αφηγήσεις για την Μικρασιατική Καταστροφή και την προσφυγιά που ακολούθησε, αλλά και μια σκηνή από το βιβλίο του Ιάκωβου Καμπανέλλη “Η αυλή των θαυμάτων”.
Ιδιαίτερα ευρηματική η σκηνοθεσία του Jeremy Artis, ενός νέου καλλιτέχνη πολλά υποσχόμενου για το μέλλον.
Το έργο ανέβηκε από την ομάδα του Κέντρου Δημιουργικού Δράματος και Τεχνών της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και οι ηθοποιοί (Ιωάννα Κοθρούλα, Μαρία-Στέλλα Παπαγεωργίου, Γιάννης Λύρης, Jeremy Artis, Μαρία Μπακαλίδου, Σύρμω Καπούτση, Παμ Πολλάλη, Πάνος Αποστόλου και Ιωάννα Γκαγκάνη) που απόδωσαν αποσπάσματα από πρωτότυπα μυθιστορήματα και προσωπικές αφηγήσεις με θέμα την Μικρασιατική Καταστροφή καθήλωσαν το κοινό με τις ερμηνείες τους που τους αντάμειψε με το θερμό χειροκρότημά του.
Εξαιρετικοί και οι μουσικοί Γιώργος Αθανασόπουλος, Θοδωρής Αθανασόπουλος, και Χριστίνα Αθανασοπούλου (τραγούδι).
Δυστυχώς, την εξαιρετική παράσταση αδίκησε η επιλογή του χώρου.
Η αίθουσα της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου αποδείχθηκε ακατάλληλη για την συγκεκριμένη θεατρική παράσταση. Πολλοί θεατές ούτε έβλεπαν ούτε άκουγαν.
Και στην συγκεκριμένη παράσταση η προσέλευση του κοινού ξεπέρασε τις προσδοκίες των οργανωτών.
Και, βεβαίως, μετά την παράσταση ένα ζήτημα που τέθηκε από πολλούς θεατρόφιλους ήταν ακριβώς αυτό: Η ανάγκη να αποκτήσει η παροικία μας θεατρική στέγη, Δυστυχώς, οι προτάσεις, πριν μερικά χρόνια, η συγκεκριμένη αίθουσα να γίνει το θέατρο της παροικίας δεν εισακούστηκε.
Ευτυχώς χάρη στις ενέργειες του προέδρου της Κοινότητας Βασίλη Παπαστεργιάδη και του συμβουλίου του η Εργατική κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι θα διαθέσει περίπου 400.000 δολάρια στην Κοινότητα για την ανακαίνιση της αίθουσας του Prahran σε ένα χώρο πολλαπλών χρήσεων.
Έτσι η αίθουσα αυτή, μελλοντικά, θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για θεατρικές και μουσικές παραστάσεις.
Όπως τόνιζαν πάντως οι θεατρόφιλοι την Κυριακή οι σύλλογοί μας που διαθέτουν πολλά ακίνητα που στην πλειοψηφία τους δεν εξυπηρετούν, πλέον τις ανάγκες της παροικίας, οφείλουν να συνεργαστούν με την Κοινότητα για την απόκτηση ενός αξιόλογου παροικιακού κέντρου με χώρους για θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις κ.α.