Έναν παραμυθένιο χριστουγεννιάτικο κόσμο ανταμώνουν μικροί και μεγάλοι που θα περάσουν αυτές τις ημέρες από στη γειτονιά της Ελένης Ζάκκα στο Ivanhoe της Μελβούρνης.
Το σπίτι και ο κήπος της 80χρονης ομογενούς στην οδό Sherwood, μεταμορφώνεται κάθε χρόνο από το 2005 για τη γιορτή των Χριστουγέννων, με πολύχρωμα λαμπάκια, γιορτινά στολίδια, καμπανούλες, Άη Βασίληδες, ταράνδους και έλκηθρα, δίνοντας χαρά όχι μόνο στα παιδιά και τα εγγόνια της αλλά και σε όλη τη γειτονιά.
Η φήμη της κας Ελένης έφτασε και μέχρι την αυστραλιανή εφημερίδα «The Age» που δημοσίευσε ένα μεγάλο αφιέρωμα για την ιδιαίτερη αυτή γυναίκα που κάθε χρόνο μεταδίδει τη γιορτινή διάθεση στους συνανθρώπους της.
«Ξεκίνησα [αυτό το έθιμο] πριν από 17 χρόνια», λέει στον «Νέο Κόσμο» η κα Ελένη. Μετά από μία πολύμηνη περιπέτεια με την υγεία της, μας λέει, ότι μια μέρα επιστρέφοντας με τον άνδρα της από τον ιατρό, είδαν ένα μαγαζί με Χριστουγεννιάτικα και μπήκαν μέσα. Από τότε κάθε χρόνο αγοράζει νέα στολίδια, και με τα δώρα που της φέρνουν και τα παιδιά της, το Χριστουγεννιάτικο χωριό της γίνεται ολοένα και πιο λαμπερό.
«Αν περάσετε από το σπίτι και το δείτε θα καταλάβετε ότι πρόκειται για τεράστιο όγκο δουλειάς για οποιονδήποτε, πόσο μάλλον για μια γυναίκα κάποιας ηλικίας», μας λέει η κόρη της η Ντίνα. Η κα Ελένη ξεκινάει να στολίζει τον κήπο της και το σπίτι από τις αρχές Νοεμβρίου για να είναι έτοιμο την 1η Δεκεμβρίου, που θα ανάψει τα φωτάκια. Το γιορτινό σκηνικό παρεμένει εκεί για όλους να το θαυμάσουν μέχρι τις 5 Ιανουαρίου.
«Είναι σαν να πηγαίνω διακοπές», εξηγεί η κα Ελένη. Έχοντας 23 χρόνια να πάει κάπου διακοπές, αυτό το γιορτινό σκηνικό την ταξιδεύει και γι’ αυτό της αρέσει τόσο πολύ. «Βγαίνω στον κήπο και βλέποντάς το έτσι στολισμένο φαντάζομαι ότι είμαι αλλού».
Το μεγαλύτερο από τα τρία εγγόνια της είναι 16 ετών, οπότε όλα τους μεγάλωσαν με αυτό το ξεχωριστό έθιμο της γιαγιάς τους.
Η Ελένη και ο σύζυγός της, Ηλίας Ζάκκας, μετανάστευσαν χωριστά από την Ήπειρο τη δεκαετία του 1960 και μέχρι να συνταξιοδοτηθούν το 2000, διατηρούσαν ένα milk bar στην οδό Wingrove, στο Alphington.
Σήμερα ζουν σ’ ένα ήσυχο δρόμο του Ivanhoe, σ’ ένα σπίτι με κήπο, που ήταν το όνειρό τους.
«Όλα τα χρόνια οι γονείς μου είχαν ένα milk bar, και δούλευαν επτά ημέρες την εβδομάδα από τις 7πμ μέχρι τις 9μμ το βράδυ, και αυτό για 30 χρόνια. Ποτέ δεν πήγαμε διακοπές εφόσον έπρεπε να κρατήσουν ανοιχτό το μαγαζί. Η μητέρα μου δεν είχε ποτέ έναν κήπο, οπότε από τότε που πήραν αυτό το σπίτι, το απολαμβάνει στο έπακρο… να καλλιεργεί τον κήπο και να ομορφαίνει αυτόν τον χώρο. Έχει 75 τριανταφυλλιές να φανταστείς!» λέει η Ντίνα.
«Απλά το λατρεύει γιατί πιστεύω ότι της φέρνει χαρά και την ηρεμεί. Και το λατρεύουν και οι γείτονες που είναι φανταστικοί άνθρωποι κι έτσι αισθάνεται ότι τους δίνει κι εκείνους χαρά».
Το σπίτι τα Χριστούγεννα, γίνεται αξιοθέατο, προσθέτει η Ντίνα. «Περνάει πολύς κόσμος με τα αυτοκίνητα, σταματάνε για να τραβήξουν φωτογραφίες, τη γνωρίζουν πλέον και πάντα θα τη χαιρετίσουν».
