«Hey… hey… hey… Φίλτατοι, φέτος αντί για τα παραδοσιακά κάλαντα, θα μου επιτρέψετε ν’ αρχίσω με τους καθ’ όλα επίκαιρους στίχους: “[…] ανάθεμα την ώρα Κατάρ-α τη στιγμή / φυλάκισαν οι Βέλγοι την Εύα Καϊλή…” Δυστυχώς, η πτώση του ανθρώπου («προπατορικό αμάρτημα») με μια Εύα ξεκίνησε και με μια άλλη Εύα συνεχίζεται ακάθεκτα. Και αυτό θα ήταν το λιγότερο (!) αν γνωστός καθηγητής γλωσσολογίας και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών δεν είχε δηλώσει παλαιότερα σε ανάρτησή του για την μετέπειτα αντιπρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου (που συνελήφθη πρόσφατα από τις βελγικές αρχές ύστερα από έρευνα για διαφθορά και χρηματισμό στην υπόθεση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ: “Όσοι ψηφίζουν ΚΙΝΑΛ αξιοκρατικά μπορούν να υπερψηφίσουν την κ. Εύα Καϊλή η οποία με το ήθος, τη συνέπεια και τη μαχητικότητά της για το εθνικό θέμα της Μακεδονίας. Η Ευρωβουλή χρειάζεται τέτοια Ελληνικά στελέχη.” (Γεώργιος Μπαμπινιώτης). Αν χρειάζεται λέει!… Ευτυχώς που η αιωνία Ελλάς δεν υστερεί σε «εξαγωγή» πολιτισμού, καθώς διαθέτει στη φαρέτρα μας άλλα δύο μεγάλα… «αστέρια» του Ευρωκοινοβουλίου: τη Μαρία Σπυράκη (της ΝΔ που ερευνάται για διαφθορά κι έχει παυθεί από τη θέση της) και τον Γιάννη Λαγό (πρωτοπαλίκαρο της Χρυσής Αυγής που εκτίει ποινή φυλάκισης 13 ετών) τα οποία αναμφίβολα… δοξάζουν το ελληνικό όνομα στην Εσπερία. Οφείλω, συνεπώς, να συγχαρώ εγκαρδίως τον πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη που, ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης, πρέπει να αισθάνεται περήφανος για την επάξια ελληνική αντιπροσώπευση στη μεγάλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια. Ο καλός Θεός να μας κόβει μέρες και να δίνει χρόνια σ’ αυτά τα άξια τέκνα της πατρίδας μας. Αμήν!
Κλείνω με το εξής ζήτημα που με αφορά άμεσα: Εννοώ το μπαλαμούτιασμα του Άδωνι Γεωργιάδη με τη φάμπρικα των… «καλαθιών» (που δεν ξέρουμε τελικά αν είναι… της νοικοκυράς, του νοικοκύρη, ή του νοικοκυριού) που έστησε ο αθεόφοβος! Τον καταγγέλλω για αντιποίηση αρχής,
καθώς επιχειρεί να καταργήσει το ρόλο του Αϊ-Βασίλη, αντικαθιστώντας τα δικά μου δώρα με τα δικά του (fake). Τον εγκαλώ επίσης διότι, εκτός του ότι προσφέρει στο λαό ένα σωρό «καλάθια» με δώρα (τόσα που κοντεύει να μας φύγει το… καφάσι), αυτά δεν περιλαμβάνουν ούτε για δείγμα… κουραμπιέδες και μελομακάρονα! Γι’ αυτό και με εξώδικο, του απαγορεύω να συμπεριλάβει στα «καλάθια του» ίχνος δικής μου βασιλόπιτας! Τέλος, προς ένδειξη διαμαρτυρίας, τα δικά μου δώρα δεν θα προσφερθούν σε «καλάθια» αλλά σε αμπαλάζ με logo και copyright Αϊ-Βασίλη, που θα πιστοποιεί τη γνησιότητά τους.
Αυτά και καλά… ξεμπερδέματα με τα καμώματα των πατερούληδων και των μαμάδων του Έθνους. Στον δε ελληνικό λαό αφιερώνω τους πάντα καίριους στίχους του Διονύση Σαββόπουλου: «Φταίνε τα τραγούδια του, φταίει κι ο λυράρης, / μα φταίει κι ο ίδιος ο λαός γιατί είναι μαραζιάρης» («Μαύρη θάλασσα»)
Καλή Χρονιά!
Αϊ-ΒΑΣΙΛΗΣ (Ο γνήσιος)
*
Κατερίνα Σακελλαροπούλου
Στην αξιότιμο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, χαρίζω ένα ματάκι-φυλαχτό για την πολυαγαπημένη γατούλα της Καλυψώ, για να μην την πιάνει το κακό μάτι. Επίσης μια τιμητική πλακέτα, προκειμένου να την απονείμει – σε ειδική εκδήλωση – στον προκάτοχό της, πολυμήχανο και χαρισματικό κ. Προκόπη Παυλόπουλο, για την επινοητικότητά του. Δηλαδή στο να “εφεύρει”… μια ξεχωριστή σημαία-εθνόσημο για την Προεδρία της Δημοκρατίας και να την τοποθετήσει στο γραφείο του. Έτσι αυθαίρετα και με τον τσαμπουκά του! (Τι ανώτατος πολιτειακός άρχων θα ήταν άλλωστε;). Όπως διαβάζω σε σοβαρή αθηναϊκή εφημερίδα, «Στην αρχή εμφάνιζε [αυτή τη δική του σημαία] μόνο όταν είχε επισκέψεις από αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων. Εν συνεχεία έμεινε εκεί ως μόνιμο ντεκόρ του προεδρικού γραφείου, ωσάν η Προεδρία να είχε ανάγκη δικής της σημαίας, διαφορετικής από τη σημαία του κράτους». Η κ. Σακελλαροπούλου – προς τιμήν της – αφαίρεσε, φυσικά, την… παυλοπουλικής έμπνευσης σημαία, λέγοντας ότι «η Προεδρία της Δημοκρατίας δεν έχει δική της σημαία, έχει μόνο την ελληνική σημαία» και αυτή τοποθέτησε στο γραφείο της. Τόσο απλά. Εντούτοις νομίζω ότι οφείλει να τιμήσει δεόντως τον προκάτοχό της. Αν μη τι άλλο για την εκκεντρική του έπαρση κι ευρηματικότητα. Κυρίως όμως, έτσι, για να κάνει λίγο χαβαλέ το δύσμοιρο πανελλήνιο…
Κυριάκος
Μητσοτάκης
Στον πολύπαθο και γκαντέμη Έλληνα πρωθυπουργό, χαρίζω ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια Adidas. Επειδή, ως γνωστόν, είναι “fitness enthusiast” (όπως θα έλεγε και ο ίδιος αγγλιστί), αλλά κι εξίσου φανατικός του τζόκινγκ. Κυρίως όμως επειδή έχει κυριολεκτικά χάσει πλέον τα αβγά και τα… καλάθια. Όχι αυτά του Άδωνι, αλλά με τη χιονοστιβάδα των σκανδάλων που αντιμετωπίζει, έχοντας βγάλει τελευταία… σπυράκια, λόγω της κυρίας Μαρίας Σπυράκη – έτσι που τρέχει και δεν φτάνει ο φουκαράς… Με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να καταλήξει κυριολεκτικά στον κάλαθο των αχρήστων στις επικείμενες εκλογές. Κι ακόμη, χαρίζω την κλασική Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια των 24 τόμων του Χάρη Πάτση. (Προσοχή! Όχι του Ανδρέα Πάτση – αστέρα-δικηγόρο των Γρεβενών και τέως βουλευτή της ΝουΔούλας ο οποίος έμεινε στο libro d’ Οro της Ιστορίας του κόμματος του εθνάρχη Καραμανλή και στα χρονικά της ελληνικής Πολιτικής με τα καραμπινάτα σκάνδαλά του), αλλά του παλαιού εκδότη Χάρη Πάτση). Αν μη τι άλλο, προκειμένου να εντρυφήσει στο Κουτί της Πανδώρας και τα συναφή καλούδια του: κοριούς (παρακολουθήσεων), “predators” (κακόβουλων λογισμικών), ακρίδες (του Δημοσίου), ψύλλους (στα ευήκοα ώτα διεφθαρμένων ανθρώπων) και άλλα ευτράπελα τινά, από το βασίλειο των (δίποδων) ζώων… Ούτε ψύλλος στον κόρφο του γκαντέμη Έλληνα πρωθυπουργού …
Αλέξης
Τσίπρας
Στον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και προαλειφόμενο πρωθυπουργό του Ελλαδιστάν, χαρίζω ένα αγιασμένο… φυλαχτό (δι’ ευλογιών δύο σύγχρονων, πολυσυζητημένων οσιομαρτύρων “πατέρων” της Ελλαδικής Εκκλησίας: του πατρός Δημητρίου Λουπασάκη – τέως ιερατικού προϊσταμένου του Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων, Λυκαβηττού, και του πατρός Αντωνίου Παπανικολάου, εγκέφαλο-ιδρυτή της πολύπαθης «Κιβωτού του Κόσμου» που μπάζει νερά από παντού) για να τον προστατεύει από τη… βασκανία. Ειδικότερα, από τις διάφορες γλωσσικές κακοτοπιές και τα συνεχή λεκτικά στραπάτσα και σαρδάμ του. Διότι δεν φτάνει που το, κατά τα άλλα, “χαμογελαστό παιδί της ελληνικής πολιτικής” έχει άθλιες επιδόσεις στην αγγλική γλώσσα, προφανώς δεν τα πάει καλά ούτε και με την ελληνική! Παλαιότερα λ.χ. σε ομιλία του έκανε λόγο για… «τα παιδιά και τα κορίτσια». Όταν αργότερα ανάρτησε στα σόσιαλ μίντια την ομιλία του, διόρθωσε – ευτυχώς – το λάθος του κι έγραψε το σωστό: «Στις γυναίκες και τους άνδρες που βρήκαν το θάρρος να ανοίξουν την ψυχή τους». Πάλι καλά που ανένηψε, έστω και κατόπιν εορτής… Πρόσφατα, πάλι, κατά την περιοδεία του στην Πέλλα, μπέρδεψε τους «παγετούς» με τους… «παγετώνες»! Μιλώντας σε παραγωγούς της περιοχής, και αναφερόμενος στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, επικαλέστηκε «τους παγετώνες [που] κάποιες φορές καταστρέφουν την παραγωγή…»! Ο ταπεινός μποναμάς μου συνοδεύεται από ένα ποιηματάκι εκκολαπτόμενης ποιήτριας που του αφιέρωσε όταν ήταν πρωθυπουργός κι έχει ως εξής: «Θεατρίνος με γραβάτα, θεατρίνος και χωρίς, / χρέη βάζει – μεταθέτει, άκρη δεν μπορείς να βρεις. / Δεν σκαρώνεις τόσο ψέμα, αν δεν το ‘χεις μες στο αίμα. / Ψέμα με ουρά και χρέη, αλλά είμαστε ωραίοι!» Τι να γίνει; «Οι ωραίοι έχουν χρέη και πληρώνουν με φιλιά…», όπως αποφαίνεται το γνωστό λαϊκό άσμα…
Νίκος
Ανδρουλάκης
(Ή και “Βλάχο” κατά τους στενούς φίλους του – εξαιτίας της έντονης επαρχιώτικης προφοράς του): Στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ ή, για να παραθέσω τον φίλο Γιώργο Βέλτσο, «”Πανελλήνιου Σοκαριστικού”, διότι το “Κίνημα” έχει πάψει προ πολλού να “κινείται” και ο σοσιαλισμός να το (συν)αρπάζει», χαρίζω το CD του άσματος του Μίκη Θεοδωράκη «Το γελαστό παιδί». Βέβαια το δικό μου άσμα αναφέρεται στο… «γελαστό ξανθό κορίτσι» – την και πρωταγωνίστρια των ημερών Εύα Καϊλή. Συνεπώς έχουμε μια ελαφριά παραλλαγή των στίχων: «[…]ανάθεμα την ώρα Κατάρ-α τη στιγμή / φυλάκισαν οι Βέλγοι την Εύα Καϊλή». Επίσης του χαρίζω το μυθιστόρημα κατασκοπείας του Phillip Kerr «Η άλλη πλευρά της σιωπής». Σ’ αυτό το έργο (απ’ τα διασημότερα μυθιστορήματα κατασκοπείας όλων των εποχών) ίσως βρει μια απάντηση για τους λόγους που παρακολουθείτο ως… κατάσκοπος από την ΕΥΠ και το κακόβουλο λογισμικό “Predator”, αφού η κυβέρνηση Μητσοτάκη αδυνατεί να του εξηγήσει τους λόγους παρακολούθησής του. Του χαρίζω επίσης τον τίτλο, «Οι κοριοί στον Ανδρουλάκη έφαγαν τον Μητσοτάκη» για πιθανόν μυθιστόρημα που ενδέχεται να γράψει μελλοντικά με ήρωα τον ίδιο. Πάντως χρήσιμο θα ήταν (για το καλό του κόμματός του στις επικείμενες εκλογές) να υιοθετήσει την παλαιότερη πρόταση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Μιχαλογιαννάκη προς τον τότε Πρωθυπουργό και Πρόεδρο της Βουλής «να χτιστεί ένα εκκλησάκι για τον Άγιο Σωτήριο στο προαύλιο της Βουλής προκειμένου να προσεύχονται οι βουλευτές…» Αν και κανείς δεν του εγγυάται ότι θα ωφεληθεί εκλογικά το κόμμα του απ’ αυτή την ενέργεια, τουλάχιστον θα σώσει την ψυχή του! Λίγο είναι;
Δημήτρης
Κουτσούμπας
Στον γενικό γραμματέα του ιστορικού μεν, μουσειακού είδους δε ΚΚΕ, χαρίζω το κλασικό βιβλίο του Ηλία Κανέτι «Μάζα και Εξουσία». Γιατί; Μα για να το πετάξει στα μούτρα των επικριτών του που τον κατηγορούν ότι είναι εμμονικός με το ξεσήκωμα του λαού σε πορείες, διαμαρτυρίες και τα ρέστα. Προκειμένου να ανοίξουν τα στραβά τους και να διαβάσουν το εξής παράθεμα: «[…] η μάζα μπορεί να λυτρώσει τον άνθρωπο απ’ τον φόβο της επαφής. Είναι η μοναδική κατάσταση στην οποία αυτός ο φόβος μεταστρέφεται στο αντίθετό του […] ο καθένας νιώθει ίδιος με τους άλλους […] Αυτός που μας στριμώχνει είναι σαν τον ίδιο τον εαυτό μας […] όλα γίνονται όπως στο εσωτερικό ενός και μόνου σώματος […] Όσο πιο δυνατά σφίγγονται οι άνθρωποι ο ένας με τον άλλο, τόσο πιο ασφαλής αισθάνονται, τόσο λιγότερο φοβούνται ο ένας τον άλλο…» Και με τον Covid τι γίνεται; θα ρωτήσουν μερικοί καλοθελητές. Μα, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του Κανέτι, δεν υπήρχε Covid!
Κυριάκος
Βελόπουλος
Στον αρχηγό της Ελληνικής Λύσης και, κατά πολλούς σχολιαστές, τον «μεγαλύτερο παραγωγό fake news και τηλε-πωλητή στην Ελλάδα», χαρίζω μια μεγάλη… λαμπάδα ίσα με το μπόι του. Για να την ανάψει στην εικόνα του προστάτη του Αγίου Σώστη που τον βοήθησε να αθωωθεί απ’ την κατηγορία για το αδίκημα αντιποίησης ιατρικού επαγγέλματος, με αφορμή ό,τι κατά το παρελθόν είχε παρουσιάσει ο Κ. Βελόπουλος στις τηλεοπτικές του εκπομπές ως ιατρικά προϊόντα. Συγκεκριμένα, η υπόθεση αφορούσε μήνυση εναντίον του από ηλικιωμένο άνδρα ο οποίος υποστήριζε ότι «του έδωσε μια κρέμα για τη… στύση και δεν είδε αποτέλεσμα»! Τελικά η ολομέλεια της Βουλής απέρριψε το αίτημα για άρση ασυλίας του Κ. Βελόπουλου. (Σύμφωνα με εκπρόσωπο της Ελληνικής Λύσης, ο μηνυτής επιθυμούσε να ενταχθεί προεκλογικά στο εν λόγω κόμμα). Τελικά ο κ. Βελόπουλος όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει, θεραπεύοντας “πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν…”
Γιάνης
Βαρουφάκης
(ή και “Μπαρουφάκης”): Στον (όχι για πολύ ακόμη) αρχηγό του ΜέΡΑ-25, χαρίζω ένα λεύκωμα-ανθολόγιο με τα καλύτερα ανέκδοτα που έχουν κυκλοφορήσει στην ελληνική επικράτεια. Μάλλον θα του χρειαστεί για να το συμπεριλάβει στην αυτοβιογραφία του που σκοπεύει να γράψει κατά την οσονούπω συνταξιοδότησή του – αφού δεν θα καταφέρει να μπει το κόμμα του στη Βουλή – σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδημόνων. Ένα δειγματοληπτικό απάνθισμα:
-Ο Γιάνης Βαρουφάκης άρχισε τις περικοπές. -Τι εννοείς; -Έκοψε το ένα “ν” από το Γιάνης! -Σε τι διαφέρει ο Γιάνης Βαρουφάκης από τους προηγούμενους υπουργούς Οικονομικών; -Ο Γιάνης Βαρουφάκης βάζει συνέχεια τα χέρια στις τσέπες του. Οι προηγούμενοι συνάδελφοί του τα έβαζαν στις δικές μας. -Ο Γιάνης Βαρουφάκης έκοψε το ένα “ν” από το Γιάνης! -Εμείς στη Λάρισα του κόψαμε και το “η”. Τον λέμ’ “Γιανς”! -Ο Βαρουφάκης όταν βάζει το χέρι στην τσέπη, τι κρατάει; -Την «τρόικα»! -Ευτυχώς θα γράψει βιβλίο ο Γιάνης. -Φοβήθηκα ότι με τόσες συνεντεύξεις την ημέρα δεν θα προλάβαινε…
Νικόλαος
Παναγιωτόπουλος
Στον υπουργό Εθνικής Άμυνας χαρίζω το δημοφιλές CD σε στίχους και μουσική του γνωστού ρεμπέτη Μιχάλη Γενίτσαρη με τίτλο: «Θα ‘ρθω νύχτα τοίχο τοίχο» (1969) και τους εξής στίχους: «Δώσ’ μου το κλειδί από την πόρτα / να μπω μέσα σαν και πρώτα // Θα ‘ρθω νύχτα τοίχο τοίχο / και για σύνθημα θα βήχω // Κοίτα φως να μην ανάψεις / μη με δούνε και με κάψεις // Θα ‘ρθω νύχτα τοίχο τοίχο // και για σύνθημα θα βήχω // Πρόσεξέ το αυτό κυρά μου / θα ‘ναι ο βήχας σύνθημά μου // Θα ‘ρθω νύχτα τοίχο τοίχο / και για σύνθημα θα βήχω». Προκειμένου να το κάνει… πεσκέσι στον Τούρκο ομόλογό του Χουλουσί Ακάρ, αποδεικνύοντάς του ότι η απειλή του προϊσταμένου του σουλτάνου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (ότι «θα έρθουμε ξαφνικά μια νύχτα στην Ελλάδα…»), εκτός από γελοία, είναι και καραμπινάτη λογοκλοπή από το παραπάνω άσμα του Γενίτσαρη.
Λίνα
Μενδώνη
Στην υπουργό Πολιτισμού, χαρίζω ένα συμβολικό χρυσό κλειδί της πόλης των Αθηνών, όχι “τιμής ένεκεν” λόγω της οσονούπω αποχώρησής της από την πολιτική (άλλωστε δεν το αξίζει λόγω της ανάμιξής της στο περιβόητο σκάνδαλο Λιγνάδη…) αλλά ως γουρλίδικο. Δηλαδή μήπως δρομολογήσει κάποιες έρευνες και συνέδρια που θα ρίξουν άπλετο φως σ’ έναν απ’ τους μεγαλύτερους γρίφους της ανθρωπότητας: Συγκεκριμένα, γιατί στα γυμνά αγάλματα της ελληνικής αρχαιότητας, οι άνδρες είχαν τόσο μικρά… μόρια! Διότι, τελικά, είναι ζήτημα εθνικής αξιοπρέπειας και αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας, καθώς προσβάλλεται βάναυσα το αρχαίον κλέος της χώρας και αμφισβητείται ο… “ανδρισμός” των αρχαίων θεών, ημιθέων, ηρώων κλπ., κλπ.
Σπυρίδωνας-Άδωνις Γεωργιάδης
Στον αμφιλεγόμενο υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων, μετά απ’ την περιπέτειά του με τους τραμπούκους του αντιεξουσιαστικού “Ρουβίκωνα” (που πέταξαν… μακαρόνια (!) έξω από το σπίτι του), ως ενθύμιο, του χαρίζω την παλιά γνωστή και ίσως διασημότερη ελληνική διαφήμιση όλων των εποχών που έλεγε: «Ακάκιε! Μην ξεχάσεις τα μακαρόνια να είναι Μίσκο!» Το δώρο μου συνοδεύεται αναγκαστικά και από ένα CD με το παλιό ρεμπέτικο «Τρίτη-Πέμπτη μακαρόνια»: «[…] Στο Γεντί-Κουλέ είν’ ωραία / πιο καλά κι απ’ τον Περαία // Στην Κασσάνδρα είναι πιο φίνα / έχει και ωραίο κλίμα // Και Τρίτη-Πέμπτη μακαρόνια / φάτε μάγκες, βγάλτε χρόνια // Και την Κυριακή έχει κρέας / τζάμπα είναι κι ο κουρέας».
ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!
*Ο Δρ. Γιάννης Βασιλακάκος είναι πανεπιστημιακός (νεοελληνιστής), συγγραφέας και μεταφραστής λογοτεχνίας. Το τελευταίο του βιβλίο τιτλοφορείται: «Με τον Μπόρχες στον Ευρώτα» (διηγήματα), εκδ. Οδός Πανός, Αθήνα, 2022.
