Συνέντευξη στην ιστοσελίδα της ΕΟΑΚ παραχώρησε η Βασιλική Καλογεροπούλου πριν τη συμμετοχή της στους αγώνες επίδειξης του Αυστραλιανού Όπεν. Το πρώτο Grand Slam της σεζόν (16-29 Ιανουαρίου 2023), που ενέταξε στο πρόγραμμά του, αγώνες επίδειξης με τους κορυφαίους αθλητές και αθλήτριες με προβλήματα ακοής.

Η Ελληνίδα Ολυμπιονίκης, η οποία τον περασμένο Μάιο κατέκτησε την 5η θέση στους Ολυμπιακούς Κωφών, στη Βραζιλία, θα εκπροσωπήσει το ελληνικό τένις, στο τουρνουά κατά το οποίο θα διεξαχθούν μονά και διπλά παιχνίδια.

Αναλυτικά, η συνέντευξη της Βασιλικής Καλογεροπούλου στην ιστοσελίδα της ΕΟΑΚ:

Βασιλική τι σημαίνει αυτή η πρόσκληση του Australian Open για σένα;

Β.Κ: Πραγματικά, είναι μεγάλη μου τιμή, όνειρο ζωής θα έλεγα. Δεν μπορεί να πάει ο οποιοσδήποτε σε αυτό το τουρνουά και το ότι με προσκάλεσε το ίδιο το Australian Open, είναι κάτι το θεσπέσιο. Δύσκολο να περιγράψω τα συναισθήματα μου με λόγια.

Περίμενες ποτέ όταν άρχιζες το τένις ότι θα έφθανες να συμμετέχεις σε ένα από τα μεγαλύτερα grand slam;

Β.Κ.: Πραγματικά, δεν το πίστευα αυτό. Το να με καλέσουν σε ένα τόσο μεγάλο τουρνουά για επίδειξη, είναι πολύ σημαντικό για μένα. Αν και άρχισα σε μεγάλη ηλικία για τένις, εν τούτοις έχω δουλέψει πάρα πολύ και πιστεύω ότι αυτό είναι και μια επιβράβευση της προσπάθειάς μου.

Αλήθεια, πώς άρχισες το τένις;

Β.Κ.: «Σε μεγάλη ηλικία (για τένις), δηλαδή στα 15 μου. Ήθελα από πιο πριν να ασχοληθώ με το άθλημα αυτό, όταν το έβλεπα στην τηλεόραση. Μέναμε όμως σε ένα χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη και δεν υπήρχε κάποιος προπονητής ή προπονήτρια, για να μπορώ να προπονηθώ. Ώσπου ένα Σαββατοκύριακο, ήρθε ένας προπονητής να κάνει μάθημα. Δεν έχασα την ευκαιρία, γράφτηκα αμέσως και έτσι άρχισε η πορεία μου, που συνεχίζω έως και σήμερα. Πιο εντατικά άρχισα να προπονούμαι κυρίως από τα 18 μου, λόγω του ότι έμαθα ότι διεξάγονται Ολυμπιακοί Αγώνες Κωφών και συμπεριλαμβάνεται και το τένις μέσα σε αυτούς».

Η βαρηκοΐα σου σε «φρέναρε» ποτέ; Στάθηκε ποτέ εμπόδιο; Μπορείς με λίγα λόγια να μας πεις πως προέκυψε; (η βαρηκοΐα εννοώ)

Β.Κ.: «Πάνω στον αθλητισμό, θα έλεγα πως δεν με…φρέναρε τόσο. Κάποιες φορές δυσκολευόμουν να αντιληφθώ το τι μου έλεγε ο απέναντι μου, ο οποίος βρισκόταν μακριά μου, αλλά δεν ήταν τελικά κάτι τόσο σοβαρό, ώστε να σταθεί εμπόδιο. Όσο για το πως προέκυψε η βαρηκοΐα ακόμη δε γνωρίζουμε. Υποθέτουμε πως, όταν ήμουν ενός ετών, είχα πάρει κάποιο φάρμακο για την ουρολοίμωξη, που μου παρουσιάστηκε, στην πορεία το συγκεκριμένο φάρμακο απαγορεύτηκε(προκάλεσε θανάτους σε κάποια μωρά). Το πρόβλημα ακοής το ανακάλυψαν οι γονείς μου, όταν ήμουν 1.5 χρονών και όταν έφθασα στα 2, έβαλα τα πρώτα μου ακουστικά».

Στους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες πήρες την 5η θέση περίμενες κάτι καλύτερο;

Β.Κ.: Ναι, μπορούσα να κατακτήσω μετάλλιο, γιατί πιστεύω και πίστευα πως το είχα. Απλά ήμουν άτυχη τη συγκεκριμένη ημέρα. Η αντίπαλος μου, με είχε μελετήσει τόσο καλά, που ήξερε και με έβγαλε εκτός. Εάν το διαχειριζόμουν αλλιώς, πιο ψύχραιμα, θα είχε άλλη τροπή το παιχνίδι. Αλλά, αυτό είναι ένα καλό μάθημα για μένα, στο να μην επαναληφθεί. Ειδικά στη Βραζιλία πιέστηκα πολύ ψυχολογικά. Είχα αποφασίσει να σταματήσω, η απογοήτευση μου ήταν μεγάλη. Ευτυχώς μετά από συζήτηση που είχα με τους δικούς μου ανθρώπους, πήρα την απόφαση να συνεχίσω. Αποφάσισα να προσπαθήσω για μένα, ελπίζοντας να αποφορτιστώ.