Ο κορονοϊός έφερε τα πάνω-κάτω και στον πληθυσμό ανά την Αυστραλία, με τη μετανάστευση από το εξωτερικό να… παγώνει, αλλά και σημαντικές ανακατατάξεις στο εσωτερικό της χώρας, με πολλούς να επιλέγουν να φύγουν από τη Βικτώρια και τη Νέα Νότια Ουαλία για άλλες Πολιτείες, ειδικά προς Κουίνσλαντ μεριά.

Η κατάσταση ωστόσο δείχνει να επανέρχεται στα προπανδημίας επίπεδα και η Μελβούρνη να διεκδικεί και πάλι τον τίτλο της πολυπληθέστερης πόλης της Αυστραλίας από το Σίδνεϊ, έστω και με νέα καθυστέρηση.

Πιο συγκεκριμένα, το Κέντρο Πληθυσμού (Centre for Population) της ομοσπονδιακής κυβέρνησης εκτιμά ότι η αύξηση του πληθυσμού ανά τη χώρα ναι μεν επιβράδυνε, αλλά θα συνεχίσει -με τη βοήθεια της μετανάστευσης- και θα φτάσει σχεδόν στα 30 εκατομμύρια μέχρι το 2032-33, με καθυστέρηση σχεδόν διετίας, σε σχέση με την προηγούμενη πρόβλεψη το 2021.

Μέχρι τότε μάλιστα, αν δεν υπάρξουν… απρόοπτα, είναι επίσης πιθανό να δούμε τον τίτλο της πολυπληθέστερης πόλης της Αυστραλίας να μετατοπίζεται από το Σίδνεϊ στη Μελβούρνη, αλλά η Νέα Νότια Ουαλία εκτιμάται ότι θα παραμείνει η πολυπληθέστερη Πολιτεία.

Το προβάδισμα της Μελβούρνης μπορεί να διαρκέσει μόνο ένα χρόνο, καθώς οι προβλέψεις προβλέπουν ότι και οι δύο πόλεις θα έχουν πληθυσμό 6,1 εκατομμυρίων το 2032-33. Σε κάθε περίπτωση, πολλά μπορεί να αλλάξουν τα επόμενα δέκα χρόνια.

Το 2010, προβλεπόταν ότι η Μελβούρνη, θα καταστεί η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Αυστραλίας μέχρι το 2037. Η πόλη αναπτυσσόταν όμως με τόσο ταχύ ρυθμό τα επόμενα χρόνια που η πρόβλεψη «μεταφέρθηκε» μία δεκαετία νωρίτερα, στο 2027.

Αλλά προέκυψε… ο κορονοϊός, τα κλειστά διεθνή σύνορα και τα lockdowns -ανάμεσα σε άλλα- που δημιούργησαν ένα σημαντικό κύμα «εξόδου» κατοίκων ειδικά από τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας.

Έτσι, «φρέναρε» και η ανατροπή στην… κορυφή βάσει πληθυσμού. Ο κοινωνικός ερευνητής Mark McCrindle, προ δύο μηνών περίπου, ανέφερε ότι η Μελβούρνη θα ξεπεράσει το Σίδνεϊ στις 7 Σεπτεμβρίου 2030.

Εν μέσω της πανδημίας ο πληθυσμός της Μελβούρνης βρέθηκε κάτω από τα 5 εκατομμύρια, σύμφωνα με την Απογραφή του 2021 (ήταν περί τα 2,6 εκατ. το 1972, 2,9 εκατ. το 1982, 3,2 εκατ. το 1992, 3,4 εκατ. το 2002, 4,1 εκατ. το 2012).

Αλλά πλέον … ανεβάζει στροφές και πάλι. Οι διεθνείς φοιτητές έχουν ηγηθεί της ανάκαμψης με την καθαρή μετανάστευση να πηγαίνει από -53.000 το 2020-21 σε +49.000 το 2021-22. Το επόμενο οικονομικό έτος αναμένεται η «καθαρή μετανάστευση» από το εξωτερικό να ανεβαίνει στις 81.000.

Όσον αφορά στα τελευταία στοιχεία του Κέντρου Πληθυσμού, η ευρύτερη περιοχή του Σίδνεϊ αναμένεται να φιλοξενεί 6,06 εκατομμύρια ανθρώπους έως το 2032-33.

Ωστόσο, περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι αναμένεται να εγκαταλείψουν το Σίδνεϊ το 2032 -σχεδόν τριπλάσιοι από όσους προβλέπεται να εγκαταλείψουν τη Μελβούρνη- ενώ οι διεθνείς μετανάστες θα προτιμήσουν επίσης την πρωτεύουσα της Βικτώριας, βοηθώντας την να φτάσει σε πληθυσμό 6,1 εκατ. το 2032-33.

Ο πληθυσμός του Σίδνεϊ αναμένεται να αυξηθεί με ρυθμό περίπου 1,1% έως το 2032, σημαντικά λιγότερο από το 1,6% που προβλέπεται για τη Μελβούρνη και επίσης λιγότερο από το 1,3% που προβλέπεται για το Μπρίσμπαν.

Ο πληθυσμός της Ν.Ν.Ο. ωστόσο θα αυξηθεί σε 9,1 εκατ. μέσα στη δεκαετία και θα παραμείνει η πολυπληθέστερη Πολιτεία.

Πιο αναλυτικά, ανά την Αυστραλία:

Η Μελβούρνη «χτυπήθηκε» περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πόλη της Αυστραλίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, εν μέσω πολύ αυστηρών περιορισμών και με αρνητικό ρεκόρ ημερών εγκλεισμού σε σύνολο.

Η αύξηση του πληθυσμού «πέρασε» σε αρνητικό έδαφος και μειώθηκε κατά 1,6% το 2020-21, καθώς η μετανάστευση από το εξωτερικό σταμάτησε και χιλιάδες κάτοικοι μετακόμισαν στην επαρχία ή σε άλλες Πολιτείες.

Ωστόσο, η Μελβούρνη εξακολουθεί να βρίσκεται σε καλό δρόμο για να ξεπεράσει το Σίδνεϊ ως η μεγαλύτερη πόλη της χώρας μέχρι το 2031-32 (λίγο αργότερα από ό,τι προβλεπόταν προηγουμένως) και να φτάσει τα 6,1 εκατομμύρια το 2032-2033.

Συνολικά, ο πληθυσμός της Βικτώριας πρόκειται να αυξηθεί από περίπου 6,6 εκατομμύρια τώρα σε 7,8 εκατομμύρια έως το 2032-33.

Η πανδημία έβαλε στον «πάγο» την αύξηση του πληθυσμού της Νέας Νότιας Ουαλίας, με 0% για το 2020-21. Ωστόσο, η Πολιτεία εξακολουθεί να αναμένεται να είναι η πιο πολυπληθής μέχρι το 2032-33, όταν προβλέπεται να φιλοξενεί 9,1 εκατομμύρια ανθρώπους.

Ο πληθυσμός του Σίδνεϊ αναμένεται να είναι λίγο πάνω από 6 εκατομμύρια μέχρι τότε, καθιστώντας το τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αυστραλίας, πίσω από τη Μελβούρνη.

Όπως στις περισσότερες χώρες, η επιστροφή της υπερπόντιας μετανάστευσης αναμένεται να τροφοδοτήσει μεγάλο μέρος της αύξησης του πληθυσμού κατά την επόμενη δεκαετία.

Το Κουίνσλαντ, παρά την πανδημία, συνέχισε να βαδίζει… προς τα εμπρός, με αύξηση του πληθυσμού 0,8% το 2020-21.

Η «καθαρή διαπολιτειακή μετανάστευση» ήταν ο μεγαλύτερος συντελεστής αυτής της αύξησης, καθώς χιλιάδες Αυστραλοί αποφάσισαν να μετακομίσουν στην «Ηλιόλουστη Πολιτεία» (Sunshine State).

Ο πληθυσμός του Κουίνσλαντ αναμένεται να αυξηθεί από 5,3 εκατομμύρια τώρα σε περίπου 6,2 εκατομμύρια μέχρι το 2032-33. Στην Πολιτεία μοιράζεται περίπου κατά το ήμισυ μεταξύ του Μπρίσμπαν και της περιφέρειας.

Η Τασμάνια μπήκε στην πανδημία μετά από τρία χρόνια ισχυρής αύξησης του πληθυσμού, που κατά μέσο όρο ξεπερνούσε το 2% ετησίως.

Αλλά είδε την αύξηση του πληθυσμού της να διολισθαίνει στο 0,8% το 2020-21. Προβλέπεται ωστόσο να ανακάμψει, φτάνοντας πιθανότατα περίπου τις 650.000 μέχρι το 2032-33. Μέχρι το 2033, ο πληθυσμός του Χόμπαρτ είναι πιθανό να πλησιάσει τις 300.000, ενώ περίπου 350.000 άνθρωποι ζουν σε άλλα μέρη της Πολιτείας.

Μπαίνοντας στην πανδημία, η Δυτική Αυστραλία είχε βγει από αρκετά χρόνια αρνητικής διαπολιτειακής μετανάστευσης, καθώς η άνθιση των ορυχείων της δεκαετίας του 2000 και του 2010 είχε εξασθενίσει.

Όμως η τάση αυτή αντιστράφηκε εν μέσω… κορονοϊού, καθώς περισσότεροι Αυστραλοί αποφάσισαν να δοκιμάσουν τη ζωή στη δυτική ακτή. Αυτή η ώθηση την βοήθησε σε αύξηση 1,2% το 2020-21.

Κατά την επόμενη δεκαετία, ο πληθυσμός της Δυτικής Αυστραλίας προβλέπεται να αυξηθεί από περίπου 2,8 εκατομμύρια τώρα σε 3,2 εκατομμύρια μέχρι το 2032-33. Η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού της πολιτείας ζει στο Περθ, και η τάση αυτή δεν αναμένεται να αλλάξει, με την πόλη να αναμένεται να φτάσει τα 2,6 εκατομμύρια μέχρι το 2032-33.

Η ετήσια αύξηση του πληθυσμού της Νότιας Αυστραλίας υποχώρησε στο 0,5% το 2020-21, καθώς η πανδημία έπληξε τη μετανάστευση από το εξωτερικό. Θα είχε κάνει περαιτέρω «βουτιά» μάλιστα, αν η Πολιτεία δεν είχε δει «καθαρή» αύξηση της διαπολιτειακής μετανάστευσης κατά την ίδια περίοδο.

Η Νότια Αυστραλία προβλέπεται να αυξήσει τον πληθυσμό της από 1,82 εκατομμύρια τώρα σε 2 εκατομμύρια μέχρι το 2032-33. Ο πληθυσμός της Αδελαΐδας αναμένεται να αυξηθεί από 1,42 εκατομμύρια τώρα σε σχεδόν 1,6 εκατομμύρια μέχρι το 2032-33.

Η πανεθνική τάση για περισσότερους θανάτους από γεννήσεις είναι πιθανό να έχει μεγάλο αντίκτυπο στη Νότια Αυστραλία, η οποία, όπως σημείωσε το Κέντρο Πληθυσμού, έχει μεγαλύτερη ηλικιακή «δομή» από άλλες Πολιτείες. Ωστόσο, η σταδιακή αύξηση της εσωτερικής μετανάστευσης αναμένεται να αντισταθμίσει αυτή την αρνητική πίεση.

Κατά την έναρξη της πανδημίας, η αύξηση του πληθυσμού στη Βόρεια Περιοχή αυξήθηκε ελαφρώς, 0,1% το 2020-21. Αναμένεται να έχει επίσης μια αργή αύξηση του πληθυσμού της από περίπου 249.000 τώρα σε 293.000 μέχρι το 2032-33. Η μεγαλύτερη «κινητήρια δύναμη» είναι η φυσική αύξηση, λόγω του νεαρού πληθυσμού και του υψηλού ποσοστού γονιμότητας.

Όπως το μεγαλύτερο μέρος της Αυστραλίας, η αύξηση του πληθυσμού της Καμπέρα επιβραδύνθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, καθώς απαγορεύτηκε η είσοδος σε διεθνείς φοιτητές.

Ένας υψηλότερος ρυθμός γεννήσεων από ό,τι θανάτων αναμένεται να στηρίξει την αύξηση του πληθυσμού τα επόμενα χρόνια, καθώς ο πληθυσμός της Περιοχής της Πρωτεύουσας ανεβαίνει από περίπου 460.000 τώρα σε 550.000 έως το 2032-33.