ΚΑΘΕ φορά που γίνεται αναφορά στους αυτόχθονες και στην ποικιλομορφία του πολιτισμικού μωσαϊκού της χώρας που ζούμε, έρχεται στο νου μου το Heide Museum & Modern Art, επί της Templestowe Road, στο Bulleen. Είναι κτισμένο στη γη των Wurundjeri του έθνους Kulin. Πρόκειται για ένα μεγάλο κτήμα που στο βάθος περνά ένα ποτάμι. Εκεί που οι ιθαγενείς, έκαναν τις τελετές τους την Εποχή του Ονείρου, το Dreamtime.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ βλέπω το Heide, ως σημείο αναφοράς της χιλιετούς παρουσίας τους στη χώρα, που εμείς κάναμε δεύτερη πατρίδα.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, με αφορμή την δημόσια αργία για την Ημέρα της Αυστραλίας, 26 Ιανουαρίου, γίνεται πολύς λόγος για αναθεώρηση της στάσης έναντι των ανθρώπων των Πρώτων Εθνών. Σε άρθρο του ο Δρ. Θήο Θεοφάνους («Ν.Κ.», 26/1/2023, με τίτλο «Voice of Parliament – Ένα κρίσιμο σταυροδρόμι»), μεταξύ άλλων επισημαίνει ότι η «υποστηρίζοντας τη Φωνή των αυτοχθόνων στη Βουλή, προσφέρουμε Δημοκρατία και σε αντάλλαγμα θα πάρουμε από τη σοφία τους».
ΟΝΤΩΣ. Δίνοντάς τους φωνή στη Βουλή και ανοίγοντας την πόρτα στην φιλοσοφία τους, θεωρώ ότι έχουμε πολλά να μάθουμε από τους μύθους τους για τη δημιουργία των δικών τους φυλών. Ας το δούμε, λοιπόν, ως μια προσθήκη κοντά στις τόσες άλλες που φέραμε μαζί μας και ριζώσαμε όλοι εμείς οι μετανάστες, κάνοντας την Αυστραλία μοντέλο πολυπολιτισμού».
ΜΕ ΤΗΝ ευκαιρία, να πω ότι στην Κύπρο φιλοξενείται Έκθεση με πίνακες σε ευκάλυπτο που αποτυπώνουν την ιστορία των Αβοριγίνων από την Εποχή του Ονείρου. «Ένας εικαστικός διάλογος ανάμεσα στην Κύπρο και την Αυστραλία, πλούσιες χώρες και ένα ισχυρό μυθικό παρελθόν». («Ν.Κ.», 28/1/2023).
ΤΕΛΟΣ, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι το δεύτερο εξάμηνο θα γίνει δημοψήφισμα το δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, για τη συνταγματική αναγνώριση των πληθυσμών των Αβοριγίνων. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, πρέπει πρώτα να περάσει από τη Βουλή ο σχετικός νόμος και να γίνει τροποποίηση του Συντάγματος. Ας είμαστε λοιπόν σε αναμονή της εφαρμογής των υποσχέσεων.
ΠΩΣ ΕΚΛΑΒΑΤΕ την είδηση ότι μια εξέταση αίματος μπορεί να ανιχνεύσει το Alzheimer έως 3,5 χρόνια προτού εμφανιστούν τα πρώτα προειδοποιητικά συμπτώματα; («Ν.Κ.», 30/1/2023). Η είδηση που έρχεται μετά από επιστημονικές έρευνες του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του Βασιλικού Κολλεγίου του Λονδίνου, δίνει ελπίδες στην πρόβλεψη της νόσου που επηρεάζει την γνωστική ή/και μνημονική μας ικανότητα. Μακάρι!
ΠΩΣ ΤΑ πάτε με τα καμώματα του καιρού, καλοί μας αναγνώστες; Θα μου πείτε, δεν είμαστε πρωτάρηδες. Συνηθίσαμε στα σκαμπανεβάσματα του θερμόμετρου. Ναι, αλλά αυτές οι υποτιθέμενες αθώες βροχούλες και απότομες ζέστες (αναφέρομαι στη Βικτώρια), καταστρέφουν τους λαχανόκηπους που ο καρπός τώρα έπρεπε να γεμίζει κοφίνια! Αντί αυτού, τα πεσκέσια που μού έρχονται, είναι 3 με 4 ντοματούλες και κανένα αγγουράκι, δείγμα της παραγωγής τους.
ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ το άρθρο του συνάδελφου, Φώτη Καπετόπουλου, στον «Ν.Κ.» της Πέμπτης; Λέει ότι είναι ίσως ο μοναδικός (Έλληνας) που αντί να μικρύνει το επίθετό του, το μεγάλωσε! Τους λόγους τους εξήγησε ο ίδιος κατόπιν πίεσης του γιου του. Και εγώ μαζί του!
ΜΕΡΙΚΕΣ δεκαετίες πριν είχε έλθει ως αποσπασμένη εκπαιδευτικός από την Ελλάδα για τα Ελληνικά Απογευματινά μας σχολεία, η κα Μαρία… Έλα όμως που το επίθετό της δεν λεγόταν με τίποτε. Ξέρετε τα παιδιά, είναι πονηρούτσικα και εκμεταλλεύονται κάτι τέτοια. Τα κυκλοφορούν και σε ανυποψίαστο χρόνο έχει γίνει βούκινο. Οπότε, για πρόληψη απροόπτων καταστάσεων, ο τότε διευθυντής των σχολικών μονάδων, μάς σύστησε να την προσφωνούμε μόνο με το μικρό. Σκέτο Μαρία. Καλή σου ώρα κα Μ.Φ. όπου και νάσαι.
ΓΙΑ ΤΟ περιστατικό με τον σκύλο που «πάτησε» την σκανδάλη της καραμπίνας στο Κάνσας των Ηνωμένων Πολιτειών και το άλλο στην Τουρκία, όταν ο κυνόδοντας του τετράποδου πάτησε την σκανδάλη του οπλισμένου κυνηγετικού και σκοτώθηκαν τα αφεντικά τους, τι να πω; Φοβάμαι μήπως και κατηγορηθώ από τους ζωόφιλους.
ΤΙΣ ΠΡΟΑΛΛΕΣ, σκύλος ξέφυγε από το φράκτη του σπιτιού του και επιτέθηκε σε φίλη μου στο δεξιό μάγουλο και στο αριστερό χέρι. Αποτέλεσμα 11 ράμματα και τριήμερη νοσηλεία σε νοσοκομείο. Άλλη δαγκώθηκε στα οπίσθια από τον σκύλο, που «ξέφυγε» από την προστασία του συνοδού του, με κατάληξη πάλι στο νοσοκομείο. Και τα περιστατικά δεν έχουν τελειωμό…
ΟΜΩΣ δεν μπορώ να μην αναφερθώ και στον σκύλο που «φύλαγε» στο μέση του δρόμου ένα άλλο σκυλί που χτυπήθηκε από αυτοκίνητο και αφέθηκε αβοήθητο. Ως φύλακας-άγγελος, δεν άφησε άνθρωπο να πλησιάσει, παρά μόνο όταν έφτασε το αυτοκίνητο φιλόζωης ομάδας, η οποία το περιμάζεψε.
ΑΛΛΟ πάλι και τούτο: Το ρέψιμο και άλλα αέρια που παράγονται από τα ζώα και το μεθάνιο που εκλύεται, έχουν καταστροφικές συνέπειες στο περιβάλλον. Αν ζούσε η μητέρα μου θα σταυροκοπιόταν. Μη σας πω ότι διαβάζοντας τον τίτλο, το ίδιο έκανα και εγώ. Αλλά αφού το λένε οι επιστήμονες τα δικά μας σχόλια είναι περιττά. Μην ξεχνάμε ότι άλλοι λίγο-άλλοι πολύ, νοιαζόμαστε για τον πλανήτη μας.
ΤΑ ΣΚΗΠΤΡΑ στα καρναβάλια τα κατέχει η Πάτρα. Η οποία, φυσικά, δηλώνει πανέτοιμη μετά από δυο χρόνια αποχής, για την μεγάλη παρέλαση του καρνάβαλου και όχι μόνο. Εικόνες θα δούμε κι εμείς από την τηλεόραση με τους καρναβαλιστές να δηλώνουν ότι περνάνε «Τέλεια». Μπράβο τους και του χρόνου.
ΕΧΟΥΜΕ όμως κι εμείς τα δικά μας καρναβάλια. Σας βλέπω να μειδιάτε και θαρρώ πως το μυαλό σας πήγε… αλλού. Κυριολεκτώ. Η Κοινότητα Moorabbin ετοιμάζεται πυρετωδώς για το ολοήμερο, καθιερωμένο πλέον καρναβάλι, την Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου, που θα γίνει στο 57 Madden Road στο Heatherton. Θα υπάρχουν δραστηριότητες για όλη την οικογένεια.
ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΩ με αγάπη και πολλές ευχές για καλή υγεία.
Κ.Γ.
ΟΜΟΛΟΓΩ ότι δεν έχω ξανακούσει παρέλαση για εθνική επέτειο να γίνεται σε γήπεδο ποδοσφαίρου. Μπορεί και να έγινε κάπου, κάποτε, αλλά τουλάχιστον εγώ δεν το θυμάμαι…
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ με καλλιτεχνικό ή άλλο πρόγραμμα, ναι, έχουν γίνει και εξακολουθούν να γίνονται. Αλλά παρέλαση…
ΒΑΣΙΚΑ, για τους δικούς μου ιδεολογικούς και πολιτικούς λόγους, δεν είμαι … fan των παρελάσεων και στο σχολείο πάντα τις απέφευγα… Προτιμούσα να αράξω σε μια πλατεία ή στο σπίτι μου παρά να κορδώνομαι για 100 μέτρα για να με θαυμάσει ένα κάποιο φιλοθεάμον κοινό.
ΑΚΟΜΑ, στα γήπεδα της γενέτειρας όταν πήγαινα το έκανα γιατί γινόταν κάποια συναυλία με συγκροτήματα που μου άρεσαν και “καιγόμουν” να την παρακολουθήσω. Το 99,9% των περιπτώσεων που έχω πάει σε γήπεδο στην Ελλάδα ήταν για συναυλία.
ΩΣΤΟΣΟ, ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω, ρε παιδί μου, ότι παρέλαση για εθνική μας επέτειο θα γίνει σε γνωστό γήπεδο. Άραγε, τι θα επακολουθήσει όταν τα παρελαύνοντα τμήματα κάνουν τον γύρο του γηπέδου; Τουλάχιστον να γινόταν και κάποιος αγώνας…
ΠΛΑΚΑ-πλάκα, θέλω να δω ποιος θα κάνει τη… σέντρα, ποιος θα διατητεύσει ποιον και, γενικά, ποιο θα είναι το … ποδοσφαιρικό χρώμα που θα πάρει η όλη εκδήλωση. Γιατί, εδώ δεν μιλάμε για μια συνηθισμένη ποδοσφαιρική συνάντηση, αλλά για εθνική εορτή … γηπεδοποιημένη.
ΠΑΝΤΩΣ, πέρα από την πλάκα, χάθηκαν άλλοι χώροι; Από ό,τι γνωρίζω, στην Νέα Υόρκη, στην Αστόρια, η εκεί ελληνοαμερικανική παροικία, κάνει τις παρελάσεις της στην κεντρική λεωφόρο. Ίσως και αλλού όπου υπάρχει ικανή αριθμητικά ομογένεια.
ΧΑΘΗΚΕ δηλαδή ο κόσμος να γίνει η παρέλαση σε έναν κεντρικό δρόμο κάποιου “ελληνοκρατούμενου” προαστείου; Nα γίνει συννενόηση με Δήμο, Αστυνομία και υπεύθυνους φορείς και υπηρεσίες, να καθοριστεί μια διαδρομή 100 μέτρων για ένα event τριών ωρών και this is it…
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, βρε αδελφέ, θα είναι ένας ανοιχτός, ανοιχτότατος χώρος, που θα προσελκύσει και “περίεργα” βλέμματα ανθρώπων που δεν έχουν τις δικές μας έγνοιες και σκοτούρες, αλλά που ίσως ενδιαφερθούν να μάθουν περί του τι και του πώς.
ΕΝΩ στο γήπεδο ποιος θα έρθει ρε παιδιά; Εμείς κι εμείς θα είμαστε… Ποιος πέρα από εμάς θα μπει σε έναν κλειστό χώρο και μάλιστα σε μια φιέστα που μοιάζει αποκλειστικά με μια απολύτως ιδιωτική υπόθεση;
ΠΡΟΣ σεβαστό επιστολογράφο: Συγγνώμη, κύριε, αν είναι η ελληνική παροικία να επανεκκινεί κάθε φορά που έρχεται ένας Τσιτσιπάς ή κάποιος άλλος, τότε … κλάφτα Χαράλαμπε, που λένε και στο χωριό μου το κατακαημένο.
ΑΥΤΑ, κατά τη γνώμη μου, είναι συνταγές -ρετσέτες τις έλεγε η γιαγιά μου- που μοιάζουν με παυσίπονα και που δεν λύνουν κανένα θεσμικό ή καθοριστικό ζήτημα.
ΑΣΕ που ο αγαπητός καλύτερος Έλληνας τενίστας όλων των εποχών δεν αγωνίζεται για κάποια Ελλάδα.
ΓΙΑ τη διόγκωση της περιουσίας του αγωνίζεται. Γι’ αυτό και η λαχτάρα όλων των επαγγελματιών του τένις να πάνε όσο το δυνατόν πιο ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη…
ΤΕΛΟΣ, τα χρήματα που πήρε ο εν λόγω για τη συμμετοχή του στο Australian Open, όχι μόνο δεν φτάνουν για να χτίσει ένα σχολείο, αλλά ούτε για την αγορά του οικοπέδου δε φτάνουν…
ΑΛΛΑ, είπαμε, οι δηλώσεις περί παντός επιστητού δεν έχουν κάτι το βαρυσήμαντο. Άσε που όταν τις κάνεις δεν πληρώνεις, ανέξοδες είναι.
Δ.Τ.