Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας και απευθυνθήκαμε σε μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας για να μας μιλήσουν για την προσπάθεια και τα εγχειρήματά τους σχετικά με την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό. Η κ. Μ. Τριδήμα είναι εκπαιδευτικός και κοινωνιολόγος με έντονη δραστηριότητα στο πεδίο της ελληνομάθειας.
-Ερώτηση: Από την επιστροφή σας στην Ελλάδα, το 2019 έως και σήμερα, ερευνάτε τη σημασία της διαδικτυακής εκπαίδευσης των εφήβων για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού. Γιατί;
MT: Πράγματι, αρκετά χρόνια τώρα μελετώ συστηματικά και συνομιλώ με μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας για τη σημασία της διαδικτυακής εκπαίδευσης των εφήβων σε μία βάση “1-1” για την ελληνομάθεια, εξαιτίας μίας σειράς ευκαιριών και προκλήσεων. Ξεκινώντας με τις ευκαιρίες, θα σας έλεγα ότι η διετής πιλοτική εφαρμογή του εκπαιδευτικού προγράμματος μεταξύ 2016-2018 υπό τον τίτλο «Μελβούρνη-Αθήνα: Μια διαδρομή Φιλίας», η οποία θεμελιώθηκε στο τρίπτυχο: “1-1” μεντορεία, τεχνολογία και ελληνομάθεια, έδωσε πολύ “τροφή για σκέψη”. Εάν και ο «ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» έχει γράψει πολλά για αυτή την πρωτοβουλία, είναι σημαντικό να θυμίσουμε ότι η πρωτοβουλία έφερνε σε επαφή εφήβους της Ελλάδος, που ομιλούν τα Ελληνικά ως μητρική γλώσσα, και νέους της διασποράς για να συνομιλήσουν στην ελληνική γλώσσα σε μία βάση “1-1” δημιουργώντας πολλά οφέλη, τα οποία εξετάσουμε έως και σήμερα.
Συνεχίζοντας με τις ευκαιρίες, θα σας έλεγα ότι η πανδημία αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό λόγο για να συνεχίσω την έρευνα μου, καθώς επιτάχυνε την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Υπό αυτές τις συνθήκες, μελετώ συστηματικά τις εξελίξεις στη διαδικτυακή εκπαίδευση, με σκοπό να παρουσιάσω εμπεριστατωμένες προτάσεις αναφορικά με τα κίνητρα μάθησης των νέων της διασποράς.
-Ερώτηση: Μιλήστε μας για τις προκλήσεις που ενθαρρύνουν την πραγματοποίηση έρευνας σχετικά με τη διαδικτυακή “1-1” εκπαίδευση των εφήβων για την ελληνομάθεια, ποιες ήταν αυτές;
MT: Οι προκλήσεις θα έλεγα ότι είναι δύο. Γενικότερα, αφορούν: α) στην έλλειψη κινήτρου των μαθητών της διασποράς και β) στο «διασπορικό έλλειμμα ενημέρωσης» των μαθητών της Ελλάδος. Εξετάζοντας τις εγγραφές στα Κοινοτικά Σχολεία Γλωσσών της Βικτώριας, εύκολα μπορεί να δει κανείς ότι ο αριθμός τους είναι σχετικά χαμηλός. Οι εγγραφές δε, για την εκμάθηση των ελληνικών στα δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένου των προγραμμάτων γλωσσών του Victorian School of Languages (VSL), αντιπροσωπεύαν μόλις το 0.5%, επί του συνόλου των εγγραφών στα προγράμματα γλωσσών στη Βικτώρια, καθώς αρκετοί νέοι ελληνικής καταγωγής έχουν μειωμένο κίνητρο.
Από την πλευρά του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, σημαντική πρόκληση αποτελεί το «διασπορικό έλλειμμα ενημέρωσης» των μαθητών της Ελλάδος, καθώς επίσης και η έλλειψη διαπολιτισμικής αντίληψης, αφού τα σχολικά εγχειρίδια της ιστορίας, της πολιτικής παιδείας και της γεωγραφίας είναι συχνά ευρωκεντρικά και εθνοκεντρικά. Ως κοινωνιολόγος και εκπαιδευτικός γνωρίζω ότι οι χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι μη ευρωπαϊκοί πληθυσμοί παραμένουν ανεξερεύνητοι στα σχολικά εγχειρίδιά μας. Η διεξαγωγή έρευνας σχετικά με τις δυνατότητες υλοποίησης ενός προγράμματος διαδικτυακής αλληλεπίδρασης που δημιουργεί αλληλεπίδραση ανάμεσα στα σχολεία και τους νέους της Ελλάδος και της διασποράς θα εμπλουτίσει το διάλογο γύρω από συζήτηση για τη διπολιτισμική εκπαίδευση στην Ελλάδα και την ελληνομάθεια. Παράλληλα, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την καλλιέργεια πιο σύνθετων ταυτοτήτων για όλους τους νέους.
-Ερώτηση: Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον μας στα σχολεία, το τελευταίο διάστημα έχετε διευρύνει το πεδίο μελέτης σας, και εξετάζεται τη δυνατότητα για οργανωμένες σχέσεις μεταξύ των σχολείων της Ελλάδος και της διασποράς. Σωστά;
MT: Το τελευταίο διάστημα, εξετάζω προσεκτικά τη δυνατότητα ανάπτυξης οργανωμένων συνεργασιών ανάμεσα στα σχολεία της Ελλάδος και της Αυστραλίας, προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα για τη βιωσιμότητα των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και κινητοποίηση της διασποράς. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η γλώσσα θα πρέπει να μαθαίνεται σε φυσικό περιβάλλον. Στην Αυστραλία, καθώς δεν έχουμε το φυσικό περιβάλλον, αφού η ελληνική γλώσσα ομιλείτε λίγο στο σπίτι, λίγο στο σχολείο, οι επιλογές μας +είναι δύο: ή θα αναπτυχθούν οργανωμένες σχέσεις με την Ελλάδα για κίνητρο ή ελκυστική παιδαγωγική από τα σχολεία. Υπό αυτή την έννοια, εξετάζω το θεσμικό πλαίσιο και τα εμπόδια που υπάρχουν για την ανάπτυξη οργανωμένων σχέσεων ανάμεσα στα σχολεία. Το έδαφος είναι πιο προσοδοφόρο, αφού τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί σημαντικά οι συνεργασίες ανάμεσα στα σχολεία της Ελλάδος και της Βικτώριας, και πέρα τη συνεργασία του Oakleigh και του Alphington Grammar με σχολεία της Ελλάδος, υπάρχουν οι συνεργασίες των Τμημάτων Ελληνικής Γλώσσας όπως είναι του Αγ. Παντελεήμονα Dandenong της Μελβούρνης και των εκπαιδευτηρίων «Ζήνων» να μας εμπνέουν.
-Ερώτηση: Ποια θα είναι η συνέχεια, και τι άλλο έχουμε να περιμένουμε από εσάς;
MT: Η έρευνα μου πραγματοποιήθηκε για τη συγγραφή πτυχιακής εργασίας στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Πειραιώς (Σχολή Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών, Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης) με την ουσιαστική στήριξη των καθηγητών μου. Έτσι, ετοιμάζω μια δημοσίευση για το 3ο Διεθνές συνέδριο Ελληνικής διασποράς που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Μάιο από το πανεπιστήμιο του Charles Darwin, συνεχίζοντας το διάλογο για την ελληνομάθεια και τις σύγχρονες μαθησιακές ανάγκες των νέων της Ελλάδος και της διασποράς.
