Έφυγε από τη ζωή ο κορυφαίος Ελληνοϊταλός ελληνιστής Μάριο Βίττι.
Ερευνητής της Της Ελληνικής Φιλολογίας και ομότιμος καθηγητής της ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Tuscia στο Βιτέρμπο της Ιταλίας).
Γεννήθηκε το 1926 στην Κωνσταντινούπολη. Από την πλευρά της μητέρας του, ο Βίττι ήταν ελληνικής καταγωγής. Μεγάλωσε μέσα στην ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης. Λίγο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η οικογένεια μετακόμισε από την Κωνσταντινούπολη στην Ιταλία. Σπούδασε στη Ρώμη, όπου ξεκίνησε το έργο του ως ερευνητής της νέας ελληνικής λογοτεχνίας και ήταν πρόεδρος της Ιταλικής Ένωσης των Νέων Ελληνικών Σπουδών. Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους εμπειρογνώμονες της Ιταλίας σχετικά με το πλήρες φάσμα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.
Η ελληνική λογοτεχνία χρωστά στον Βίττι τη δεύτερη γέννηση του παλαιότερου κειμένου του σύγχρονου Ελληνικού Θεάτρου (ο διάλογος του Νικολάου Σοφιανού), του θρησκευτικού δράματος Ευγένα – (Βενετία 1646) του Θεόδωρου Μοντσελέζε από τη Ζάκυνθο, καθώς και δύο τόμων κειμένων του Ανδρέα Κάλβου. Ο Βίττι ανακάλυψε και έκανε γνωστό το βιβλίο ενός ανώνυμου Έλληνα συγγραφέα, που δημοσιεύθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1870, με τίτλο Η Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι).
Ο Βίττι μελέτησε τα έργα των Ελύτη και Σεφέρη. Είχε λάβει τιμητικά διδακτορικούς τίτλους από τα πανεπιστήμια Παρισιού, Θεσσαλονίκης και Κύπρου, και βραβεύθηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών.
Ήταν κορυφαίος μελετητής της γλώσσας μας, στενός φίλος του Οδυσσέα Ελύτη, του Μίκη Θεοδωράκη και πολλών άλλων λογοτεχνών και καλλιτεχνών. Είχε δημοσιεύσει στην Ιταλία το πολυμεταφρασμένο έργο του «Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» και είχε διδάξει για πολλά χρόνια Νέα Ελληνικά στο πανεπιστήμιο της Τούσια, στην κεντρική Ιταλία. Πρόσφατα, η έδρα Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Ρώμης τού είχε αφιερώσει το Παρατηρητήριο του Εργαστηρίου για την Ελληνική Γλώσσα.
Η «Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» του Βίττι είναι ένα γερά συγκροτημένο έργο, που είναι δυνατόν να χρησιμεύσει ως πολύτιμος οδηγός για όσους χρειάζονται μια γενική εισαγωγή στα βασικά ζητήματα του αντικειμένου της. Μια άξια εργασία καμωμένη από τα χέρια ενός από τους σημαντικότερους νεοελληνιστές της εποχής μας.
Τέλος, να σημειώσουμε εδώ πως η πρώτη μετάφραση του έργου αξιολογήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους πρώτους φοιτητές του Τμήματος των Νεοελληνικών του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης από το 1974 – όταν μπήκαν τα Ελληνικά στο δικό μας Πανεπιστήμιο – και εντεύθεν και αποτέλεσε ένα αξιόλογο βοήθημα δίπλα από το ομότιτλο έργο του Λίνου Πολίτη.
*Τιμητική αφιέρωση: Θωμάς Γ. Ηλιόπουλος.
