Παρουσία πολλών εκλεκτών προσκεκλημένων εκπροσώπων ομογενειακών οργανισμών και μέσα σε μια εξαιρετικά ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του Ιδρύματος «ΑΓΑΠΗ» για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας, την Τετάρτη, ανήμερα της επετείου, στο ξενοδοχείο Olympic στο Preston.

Από τις 9 το πρωί και μέχρι αργά το μεσημέρι, οι δεκάδες παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να ακούσουν πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες σχετικά με το νόημα της ημέρας και το ειδικότερο θέμα που ήταν η σημασία της τεχνολογίας και της καινοτομίας για την προώθηση της ισότητας των φύλων. Οι ομιλητές έδειξαν πώς η τεχνολογία μπορεί να διευρύνει τις οδούς προς την εκπαίδευση και τις ευκαιρίες για τις γυναίκες και τα κορίτσια, αλλά και πώς την ίδια στιγμή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για να ενισχύσει την κακοποίηση και το μίσος.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ

Τον κύκλο ομιλιών άνοιξε η διευθύνουσα σύμβουλος του Ιδρύματος «Αγάπη», κα Μαίρη Γακοπούλου, η οποία αναφέρθηκε στο θέμα της ισότητας των φύλων και στους τρόπους με τους οποίους υποστηρίζουν τις γυναίκες εργαζόμενες στην «Αγάπη».

«Ενώ η καινοτομία έχει τη δύναμη να μεταμορφώσει ζωές, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ακόμη πολλά εμπόδια για την ισότητα. Η μετάβαση στο “DigitALL” μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, με πρόσβαση σε ψηφιακές τεχνολογίες χωρίς αποκλεισμούς και εκπαίδευση, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την ανύψωση των γυναικών», είπε η κα Γακοπούλου και σχολίασε χαρακτηριστικά ότι «η εστίαση στην ισότητα των φύλων πρέπει να αποτελεί μέρος του DNA κάθε κοινωνίας. Δημιουργώντας έναν κόσμο χωρίς αποκλεισμούς, όπου όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται ισότιμα, ανεξάρτητα από τη φυλή, τη θρησκεία και τις πεποιθήσεις, και δίνοντας στις γυναίκες την ελευθερία να κάνουν επιλογές».

«Ο εορτασμός και η ενίσχυση της προβολής και των επιτευγμάτων των γυναικών στην εργασία, στο σπίτι και στην κοινότητά τους είναι ζωτικής σημασίας. Ιδιαίτερα όταν ακόμη και σήμερα, βλέπουμε σε όλο τον κόσμο, να αφαιρούνται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα από τις γυναίκες.

Φαίνεται ότι ακόμα δεν έχουμε μάθει από τα λάθη του παρελθόντος- παιδιά που απομακρύνθηκαν από τις μητέρες τους, κορίτσια και γυναίκες που εξαναγκάστηκαν σε γάμους, που δεν τους επιτράπηκε να μιλήσουν, που δεν τους επιτράπηκε να εργαστούν ή να έχουν δικά τους χρήματα ή να λάβουν εκπαίδευση», είπε.

Για την κα Γακοπούλου, η λύση βρίσκεται στην «προώθηση της εκπαίδευσης, της κατάρτισης, της ευαισθητοποίησης, της οικοδόμησης αυτοπεποίθησης, της διεύρυνσης των επιλογών, της αυξημένης πρόσβασης και του ελέγχου των πόρων και του μετασχηματισμού των δομών και των θεσμών που ενισχύουν και διαιωνίζουν τις διακρίσεις και την ανισότητα λόγω φύλου», ως σημαντικών εργαλείων «για την ενδυνάμωση των γυναικών και των κοριτσιών ώστε να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους».

Στην AGAPI Care «παρέχουμε ευκαιρίες που προάγουν τη συμμετοχή τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών στο εργατικό δυναμικό, την ικανοποίηση των εργαζομένων και την παραγωγικότητα. […] είναι σημαντικό να εξετάσουμε πώς μπορούμε να εξοπλίσουμε τα κορίτσια και τις γυναίκες με τις δεξιότητες και την εμπειρία που χρειάζονται για να ευδοκιμήσουν στη σταδιοδρομία τους, να προετοιμάσουμε και να εμπνεύσουμε τα κορίτσια και τις γυναίκες να ακολουθήσουν σταδιοδρομία μέσω αμειβόμενης πρακτικής άσκησης, μεντόρων, υποτροφιών και ευέλικτων ρυθμίσεων εργασίας», εξήγησε η κα Γακοπούλου κι έκλεισε την ομιλία της με ένα δυναμικό κάλεσμα:

«Γυναίκες! Μη φοβάστε να δώσετε στον κόσμο να καταλάβει ότι είμαστε ευγνώμονες για τους αγώνες μας. Χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε ανακαλύψει τις δυνάμεις μας».

Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο πρόεδρος του Ιδρύματος «Αγάπη», Αθανάσιος Ευρυνιάδης, ο οποίος αφού χαιρέτισε τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση, έδωσε με τη σειρά του το στίγμα της ημέρας.

«ΚΛΩΤΣΑΣ ΣΑΝ ΚΟΡΙΤΣΙ…

Μια πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση με έντονα μηνύματα για την δυναμική που μπορεί να κρύβουν τα στερεοτυπικά σχόλια τύπου «κλωτσάς σαν κορίτσι», «τρέχεις σαν κορίτσι», «παίζεις σαν κορίτσι» με τα οποία βομβαρδίζονται καθημερινά οι γυναίκες από την παιδική τους ακόμα ηλικία στο σχολείο, στους αθλητικούς χώρους, ακόμα και στο σπίτι, επιμελήθηκε η γενική διευθύντρια του HUFC (Heidelberg United Football Club).

«ΕΠΕΙΔΗ ΕΓΙΝΑ ΜΑΝΑ, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ»

Μεταξύ των ομιλητών ήταν και η ομογενής επιστήμονας κι ερευνήτρια, Καθηγήτρια Ανοσολογίας και Αντιπρόεδρος του Τμήματος Έρευνας του Πανεπιστημίου Victoria στην Αυστραλία, κα Βάσω Αποστολοπούλου.

Η διεθνώς αναγνωρισμένη επιστήμονας, μοιράστηκε με τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση τις εμπειρίες της από τον εκφοβισμό που υπέστη στο σχολείο, ως κόρη μεταναστών λόγω του ελληνικού ονόματός της και του τόπου κατοικίας της στα δυτικά προάστια της Μελβούρνης, αλλά και της πίεσης που δεχόταν από το οικογενειακό περιβάλλον που ήθελε την μικρή Βάσω να διαπρέπει στα μαθήματα και να είναι πάντα «καθώς πρέπει», όπως απαιτούσαν τα πρότυπα των Ελλήνων μεταναστών της πρώτης γενιάς.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο πώς η ανταπόκρισή της σε αυτά τα πρότυπα οδήγησε σε νέα απόρριψη από τους συμμαθητές και αργότερα τους συμφοιτητές της που ζήλευαν τις ακαδημαϊκές της επιτυχίες, κάτι που το εξέφραζαν απερίφραστα με την κυνική και κάπως αγενή ερώτηση: «πώς είναι δυνατόν να τα καταφέρνεις εσύ κι όχι εμείς;».

Κι αν αυτά δεν στάθηκαν ικανά να την πτοήσουν, η πραγματικότητα την χτύπησε δυνατά στο πρόσωπο, όταν, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο πλέον, απέκτησε το πρώτο της παιδί και ζήτησε μια μέρα άδεια τη βδομάδα για να περνά λίγο χρόνο κοντά στο παιδί της και ο προϊστάμενός της αρνήθηκε, αναγκάζοντάς τη να παίρνει αναρρωτική άδεια κάθε Πέμπτη, όπως είπε η ίδια.

Όταν δε απέκτησε και δεύτερο παιδί κι ενώ βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας της, αναγκάστηκε να διακόψει για δύο χρόνια για να μεγαλώσει τις κόρες της. Ωστόσο, όταν θέλησε να επιστρέψει, διαπίστωσε πως δεν μπορούσε να βρει δουλειά ανάλογη με τα προσόντα και το επαγγελματικό επίπεδο στο οποίο βρισκόταν όταν διέκοψε, κάτι που συνέβαινε «μόνο και μόνο επειδή ήμουν γυναίκα», είπε η κα Αποστολοπούλου.

«Αναγκάστηκα να ξεκινήσω από την αρχή. Ευτυχώς μέσα σε ένα χρόνο είχα καταφέρει να ανεβάσω την καριέρα μου στο επίπεδο που ήταν πριν».

Όπως σχολίασε η ομογενής επιστήμονας κι ερευνήτρια, σήμερα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα για τις γυναίκες, αν και τόνισε πως στις υψηλότερες θέσεις η ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών εκφράζεται με την θλιβερή αναλογία 1 προς 11 υπέρ των ανδρών. Η κα Αποστολοπούλου είπε πως πρέπει να ενθαρρύνονται οι γυναίκες να κάνουν αιτήσεις για ανώτερες θέσεις.

Τέλος, δεν παρέλειψε να αναγνωρίσει τη σημαντική συμβολή των ανδρών που υποστηρίζουν κι ενθαρρύνουν τις συντρόφους τους στην εξέλιξη της καριέρας τους.

Για την ίδια, δεν είναι θέμα υπερίσχυσης του ενός ή του άλλου φίλου, αλλά της συνέργειας μεταξύ τους. «Μπορούμε να συνεργαζόμαστε με καταπληκτικά αποτελέσματα», κατέληξε η κα Αποστολοπούλου.

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΤΗΣ Ε.Ε.

Στη συνέχεια, στο βήμα ανέβηκε ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Μελβούρνη, κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ο οποίος χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του περισσότερο ως «γραφειοκράτη», περιορίστηκε στην έκθεση των δεδομένων περί ισότητας των φύλων της πιο πρόσφατης έρευνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

«ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ» ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΒΑΛΕ ΚΑΤΩ

Ο κύκλος των ομιλιών έκλεισε με την πρώην πρόεδρο της «Φροντίδας», κα Τζιλ Τέιλορ-Νικητάκη, η οποία είχε πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες να μοιραστεί σχετικά με τις εμπειρίες της από τους ανδροκρατούμενους χώρους που εργάστηκε σε διάφορες θέσεις ισχύος, κατά τη διάρκεια της μακράς καριέρας της.

Ξεχωρίσαμε ένα περιστατικό από την εποχή που έκανε το ξεκίνημά της, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Τότε εργαζόταν ως επικεφαλής Οικονομικών στην Silver Top Taxi Service. Σε νεαρή ηλικία ήταν η πρώτη γυναίκα συνέταιρος και οικονομικός ελεγκτής σε έναν απόλυτα ανδροκρατούμενο χώρο. Η ίδια περιγράφει με γλαφυρότητα τη «συγκλονιστική», όπως τη χαρακτηρίζει εμπειρία της από εκείνη την περίοδο.

«Θυμάμαι να μπαίνω στην αίθουσα που συνεδρίαζε το Δ.Σ. και να αντικρίζω ένα τεράστιο τραπέζι γεμάτο άνδρες που κάπνιζαν και με κοιτούσαν καχύποπτα και να τους ανακοινώνω ότι τα πράγματα έπρεπε να αλλάξουν και ότι θα πρέπει στο εξής να πληρώνουν φόρους.

Μπορείς να φανταστείς την εξέλιξη. Από εκείνη τη στιγμή έγινα ‘αυτή η γυναίκα που θα μας βάλει να πληρώνουμε φόρους’ και δεν είχα όνομα. Όλοι με αποκαλούσαν ‘αυτή η γυναίκα’» θυμάται η κα Νικητάκη.

Όμως, εκείνη δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε να είναι ‘αυτή η γυναίκα’ που έκανε τη δουλειά που είχε αναλάβει και προχωρούσε.

ΧΑΛΑΡΗ ΚΑΙ… ΠΑΙΓΝΙΩΔΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ

Όσοι παραβρέθηκαν στην εκδήλωση, είχαν την ευκαιρία να περάσουν τέσσερις «γεμάτες» ώρες, όπου ο προβληματισμός εναλλασσόταν με την εποικοδομητική κουβέντα μεταξύ των συνδαιτυμόνων στον κύκλο των δικών τους ή των γειτονικών τραπεζιών, την ευκαιρία αναζωογόνησης παλαιών γνωριμιών ή τη δημιουργία νέων, αλλά και την επιστροφή στην ανεμελιά με την εθελοντική συμμετοχή κάποιων στα πολύ έξυπνα παιχνίδια που είχε επιλέξει η οργανωτική επιτροπή, με τους νικητές να κερδίζουν το δικαίωμα να γυρίσουν τον τροχό και να πάρουν ένα όμορφο δώρο.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε σε κλίμα ευφορίας, με τους παρευρισκόμενους να εγκαταλείπουν απρόθυμα τις συντροφιές τους με την υπόσχεση να ξαναβρεθούν σύντομα και να συνεχίσουν την κουβέντα περί ανισότητας μεταξύ των φύλων. Μια κουβέντα που κρατάει χρόνια…