Ο Μίμης Παπαϊωάννου «έφυγε» από τη ζωή το πρωί της Τετάρτης (15/13) για να παίζει πλέον μπάλα στον παράδεισο μαζί με θρύλους του ελληνικού και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου αλλά και για να τραγουδάει με τον φίλο του, τον Στέλιο Καζαντζίδη.

Ο Πόντιος από τη Νέα Νικομήδεια της Ημαθίας έγραψε με χρυσά γράμματα το ονομά του στην ιστορία της ΑΕΚ αλλά και στην Εθνική ομάδα της Ελλάδας.

Κέρδισε τίτλους, πέτυχε εκατοντάδες γκολ, έκανε μαγικά μέσα στα γήπεδα και ψηφίστηκε το 1998 ψηφίστηκε από την παγκόσμια στατιστική υπηρεσία του ποδοσφαίρου ως ο καλύτερος Έλληνας άσος του 20ου αιώνα.

Από την αρχή έως το τέλος της ζωής του έμεινε σεμνός και ταπεινός και όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν πάντα μνηνόμευαν τον χαρακτήρα του.

Πολλά γράφτηκαν και θα γραφτούν για τον ποδοσφαιριστή και άνθρωπο Μίμη Παπαϊωάννου. Εμείς επιλέξαμε δέκα ιστορίες για αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο και θρύλο του ποδοσφαίρου μας.

Νο1. Ο μικρός κουρέας

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου γεννήθηκε μέσα στην κατοχή (1942)στη Νέα Νικομήδεια Ημαθίας, κοντά στη Βέροια. Φτωχή οικογένεια με τέσσερα παιδιά. Οι γονείς δούλευαν από το πρωί έως το βράδυ στα χωράφια για να υπάρχει ένα πιάρο φαϊ στο τραπέζι.

Ο μικρός Μίμης θυμόταν πάντα τον εαυτό του να παίζει μπάλα στο χωριό του. Πήγαινε και στα κτήματα και βοηθούσε τους γονείς του αλλά η μπάλα ήταν το μεράκι του.

Για ένα διάστημα δούλεψε και στο κουρείο του χωριού. Κούρεμα και ξύρισμα. Ήταν καλός και σε αυτό και ας ήταν μικρός. Η μπάλα όμως του έδωσε σύντομα όλα όσα είχε ονειρευτεί.

Φώτο: Eurokinissi

Νο2. Ο ΠΑΟΚ και το… μάτι του Ολυμπιακού

Από το χωριό του και το γήπεδο που εδώ και χρόνια έχει το όνομά του ο Μίμης μετακόμισε στην πρωτεύουσα του νομού για να παίξει στη Βέροια.

Η πρώτη ομάδα που τον είδε και τον ζήτησε ήταν ο ΠΑΟΚ. Ο ίδιος ήταν από μικρός ΠΑΟΚ αλλά η μεταγραφή του δεν έγινε ποτέ στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. Αργότερα όταν ήρθε η ΑΕΚ να τον δει και να τον ζητήσει αποφάσισε να πει το “ναι” γιατί και η Ένωση ήταν προσφυγικό σωματείο και είχε τον δικέφαλο αετό ως έμβλημα της.

Τον παίκτη παρακολουθούσε στενά ο παλαίμαχος άσος της ΑΕΚ ο Κώστας Πούλης, που έχει παίξει και στην θρυλική ταινία “Οι άσοι των γηπέδων”.

Την ίδια περίοδο όπως ο ίδιος έχει δηλώσει τον “τσέκαρε” και ο Ολυμπιακός. Ο τότε σκάουτερ των Πειραιωτών τον είχε δει να παίζει και εν συνεχεία του είχε πει ότι έχει μόνο ένα πόδι (το αριστερό) και ότι ο Ολυμπιακός έχει πολλούς τέτοιους παίκτες.

Σε λίγο καιρό ο Μίμης Παπαϊωάννου θα τον διαψεύσει.

Νο3. Το φάουλ στον Νεστορίδη

Όταν το 1962 ο Μίμης έφτασε στην Αθήνα για την ΑΕΚ στην ομάδα εκείνη το είδωλο ήταν ο Κώστας Νεστορίδης. Μεγάλος γκολτζής, απίστευτα έξυπνος παίκτης, που σάρωνε τα πάντα στο περασμά του.

Σε ένα διπλό της ομάδας ο Μίμης άθελά του έκανε ένα σκληρό φάουλ στον Νεστορίδη. Ο μικρός τα έχασε και πήγε στα αποδυτήρια. Είχε χτυπήσει το είδωλο.

Όταν είπαν στον Νεστορίδη ποιος ήταν εκείνος που του έκανε το φάουλ πήγε στα αποδυτήρια και είδε τον Παπαϊωάννου έτοιμο να φύγει. Του είπα ότι αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο και να μην ανησυχεί. Ήταν και οι δύο Πόντιοι και τα βρήκαν.

Αυτό το μαγικό δίδυμο έδωσε στην ΑΕΚ το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 23 χρόνια. Ήταν το πρωτάθλημα του 1963. Στο τελευταίο ο Μίμης ήταν αγέννητος.

Το πρωτάθλημα κατακτήθηκε στην ισοβαθμία με τον ΠΑΟ αλλά η ΑΕΚ είχε καλύτερο συντελεστή στα γκολ. Μετά από αυτόν τον τίτλο ο Παπαϊωάννου έγινε ΑΕΚ.

Νο4. Σκόρερ και τερματοφύλακας

 

Την περίοδο 1968-69 και συγκεκριμένα στην 5η ημέρα του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής η ΑΕΚ παίζει με τον Ολυμπιακό στον Πειραιά.

Με γκολ του Μίμη Παπαϊωάννου κερδίζει με 3-2. Το παιχνίδι ξεκίνησε μεσημέρι και τελείωσε βράδυ λόγω της βροχής και των πολλών διακοπών.

Ο Μίμης σκόραρε στο 78′ για να χαρίσει τη νίκη στην ΑΕΚ αλλά σε εκείνο το παιχνίδι φόρεσε και τα γάντια του τερματοφύλακα.

Ο Στέλιος Σεραφείδης είχε χτυπήσει τον Γιώργο Σιδέρη και αποβλήθηκε. Την θέση του για 4′ πήρε ο Μίμης Παπαϊωάννου ο οποίος απέκρουσε και δυνατό σουτ του Σιδέρη στο φινάλε. Έπαιξε ξανά τερματοφύλακας σε ένα παιχνίδι με την Παναχαϊκή που έληξε 3-0 υπέρ της ΑΕΚ.

Νο.5 Ο ταξιτζής πεθερός

Ο Παπαϊωάννου όταν άφησε την Βέροια για την Αθήνα και την ΑΕΚ ήταν δεν ήταν 20 ετών. Στην Αθήνα έμενε στην Αγίου Μελετίου και επειδή ήταν πάντα η φίρμα της ομάδας είχε μεγάλο σουξέ και στις γυναίκες.

Εκείνος όμως έκανε ζωή… μοναχού. Δεν έπινε, δεν κάπνιζε, δεν ξεντυχτούσε, έτρωγε πολλά φρούτα και δεν έπινε πάνω από ένα καφέ την ημέρα.

Τη γυναίκα της ζωής του, την Μαίρη, την γνώρισε αργότερα. Είχε μάθει ότι ο πατέρας της ήταν ταξιτζής και πως του είχαν πει ότι πολλοί ποδοσφαιριστές ζουν σαν αλήτες.

Όταν είχε πάει να την ζητήσει ρώτησε τον πατέρα της εάν πίστευε ότι οι ποδοσφαιριστές είναι αλήτες και του είχε πει πως ξέρει και πως κάποιοι ταξιτζήδες είναι αλήτες.

Τα βρήκαν και το πήρε το κορίτσι.

Νο6. Το δικό μου πάπλωμα

Είναι γνωστή η ιστορία του Μίμη Παπαϊωάννου ο οποίος μετά από την άρνηση της ΑΕΚ να τον δώσει στη Ρεάλ Μαδρίτης αποφάσισε να απέχει από τα γήπεδα και να τραγουδήσει μαζί με τον Στέλιο Καζαντζίδη και την Μαρινέλλα.

Για 28 ημέρες μαζί με τον Χρήστο Νικολόπουλο, που είχε κάνει την επαφή με τον Καζαντζίδη και ήταν κοντοχωριανός του Παπαϊωάνου, και το καλλιτεχνικό ζευγάρι έφυγαν περιοδεία για 28 ημέρες στη Γερμανία.

 

Φώτο: Eurokinissi

Νο 7. Ο ύμνος της ΑΕΚ

O πρώτος ύμνος της ΑΕΚ δεν ήταν αυτός που όλοι ξέρουμε σήμερα. Το «Εμπρός της ΑΕΚ παλικάρια» καθιερώθηκε αργότερα και ήταν μια σύνθεση του Στέλιου Καζαντζίδη και του Χρήστου Κολοκοτρώνη.

Ο Καζαντζίδης ήταν μεγάλος φαν της ΑΕΚ και όπως είχε δηλώσει ο ίδιος σε παλαιότερες εποχές πουλούσε σάμαλι έξω από το γήπεδο της ΑΕΚ και μετά έμπαινε στο γήπεδο για να δει τον αγώνα.

Μετά τη συνεργασία του με τον Καζαντζίδη στη Γερμανία αλλά και στην Ελλάδα ο Μίμης Παπαϊωάννου τραγούδησε το 1971 τον ύμνο της ΑΕΚ.

ΑΕΚ-ΑΕΚ-ΑΕΚ

Αναστενάζουν τα γκολπόστ

και τα δοκάρια σπάζουν,

της Ένωσης οι αετοί

τα δίχτυα κομματιάζουν.

Εμπρός της ΑΕΚ παλικάρια

σουτάρετε και σπάστε τα δοκάρια

τα δίχτυα σκίστε, την δόξα κατακτήστε,

νικήστε-νικήστε-νικήστε.

Τα δίχτυα σκίστε, την δόξα κατακτήστε,

νικήστε-νικήστε-νικήστε.

Νο.8 Με την εθνική

Από το 1963 έως το 1978 ο Μίμης Παπαϊωάννου έπαιξε σε 61 αγώνες στην Εθνική Ανδρών της Ελλάδας και από αυτούς στους 32 ως αρχηγός.

Αυτό που δεν κατάφερε η γενιά του ήταν να προκριθεί σε κάποιο μεγάλο τουρνουά όπως το Μουντιάλ ή το Euro. Η Ελλάδα εκείνη την εποχή έπαιζε με Σιδέρη, Δομάζο, Παπαϊωάννου και Κούδα αλλά δεν έφτασε ποτέ στο στόχο της.

Έφυγε από την ΕΠΟ το 1998 την περίοδο που ψηφίστηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ου αιώνα.

Νο9. Ο φόβος των πέναλτι

Ο Μίμης Παπαϊωάννου ήταν φοβερός στο παιχνίδι στον αέρα και οι κεφαλιές του έχουν περάσει στην ιστορία. Έμενε τόση ώρα στον αέρα που πολλοί θα πουν ότι ήταν ο Γκάλης του ποδοσφαίρου πριν ο Νικ εμφανιστεί στην Ελλάδα.

Το αριστερό του πόδι εξαπέλυε φαρμακερά σουτ αλλά δεν ήθελε να εκτελεί πέναλτι. Και όμως αυτός ο παίκτης πέτυχε το πιο σπουδαίο πέναλτι στην ιστορία της ΑΕΚ.

Την περίοδο 1976-77 η ΑΕΚ θα φτάσει στα ημιτελικά του τότε Κουπέλλου ΟΥΕΦΑ. Θα αποκλείσει την Ντιναμό Μόσχας, την Ντέρμπι, τον Ερυθρό Αστέρα και στα προημιτελικά παίξει με την ΚΠΡ.

Στον πρώτο αγώνα στο Λονδίνο η ΑΕΚ θα χάσει με 3-0. Στον 2ο στη Νέα Φιλαδέλφεια στο 65′ το σκορ είναι 2-0 για την ΑΕΚ με γκολ του Μαύρου και στο 81′ ο Μίμης σκόραρε και έστειλε το παιχνίδι στην παράταση και στα πέναλτι.

Ο Φάντροκ τον επέλεξε για να χτυπήσει πέναλτι αλλά εκείνος δεν ήθελε. Ο Ανδρέας Σταματιάδης που ήταν βοηθός τον πίεζε.

Πήρε τη μπάλα, σούταρε και έγραψε το 7-6 για την ΑΕΚ. Ο Χρηστίδης απέκλεισε το πέναλτι του Γουέμπ και έδωσε την πρόκριση στην ΑΕΚ.

Νο10. Για τον φίλο μου Μίμη

Ο ένας στην ΑΕΚ, ο άλλος στον Παναθηναϊκό. Μίμηδες και οι δύο. Ο ένας ο Παπαϊωάννου και ο άλλος ο Δομάζος. Μαζί για χρόνια στην Εθνική ομάδα αλλά αντίπαλοι στο πρωτάθλημα.

Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε τη σεζόν 1978-79 να βρεθούν συμπαίκτες στην ΑΕΚ. Είναι η τελευταία χρονιά του Παπαϊωαννου στην ΑΕΚ.

Όταν ο Δομάζος έφυγε από τον ΠΑΟ και πήγε στην ΑΕΚ ο φίλος του ως ένδειξη σεβασμού του πρόσφερε τη φανέλα με το Νο10 που φορούσε για χρόνια εκείνος.

Τέλος προσκεκλημένος του Δημήτρη Τσαμπασίδη ήρθε και αγωνίστηκε με την ομάδα του Πανελληνίου (Western Suburbs) της Μελβούρνης το 1979. Δέκα χρόνια νωρίτερα είχε αγωνιστεί και με την εθνική Ελλάδας στην Αυστραλία εναντίον της εθνικής Αυστραλίας, Μάλιστα στη Μελβούρνη (Olympic Park) πέτυχε ένα εκπληκτικό γκολ και αποθεώθηκε.

Πηγή: Πρώτο  Θέμα