Μετά περίπου δυο ώρες δρόμο, έφθασα στο γήπεδο της Ελλάς για να παρακολουθήσω την παρέλαση. Ψάχνοντας για πάρκινγκ έφθασα κοντά στη South Melbourne Market και σκέφτηκα μέχρι να περπατήσω πίσω θα τελειώσει η παρέλαση και έτσι δεν πήγα. Πολλοί ήταν αυτοί που σαν και μένα έφτασαν αργά, ταλαιπωρήθηκαν λόγω των κλειστών δρόμων και της δυσκολίας στάθμευσης, δεν πρόλαβαν και έφυγαν άπραγοι.
Δεν έπρεπε να δεχτούμε αμαχητί την απαγόρευση που μας επέβαλαν οι ιθύνοντες του Μνημείου των Πεσόντων. Είμαστε ισότιμοι Αυστραλοί πολίτες και δεν πρέπει να υπακούμε σαν υποτελείς υπήκοοι δεύτερης κατηγορίας σε αποφάσεις που μας προσβάλλουν και μας υποτιμούν. Δεν πρέπει να διδάσκουμε με τη στάση μας τα παιδιά -που συμμετέχουν με τη θυσία του παιχνιδιού τους στις παρελάσεις- ότι κατάγονται από παρακατιανούς γονείς. Το κλείσιμο στο γήπεδο αυτό το δίδαγμα αφήνει στα παιδιά.
Για να μην ξεχνιόμαστε, βρέθηκαν τότε ορισμένοι… βαρεμένοι ακροδεξιοί, κάποιοι ηγέτες Μακεδονικών σωματείων και συγκεκριμένοι εκφωνητές, που καθημερινά υποδαύλιζαν από ραδιοφώνου την παροικία να αντιδράσει, με αποτέλεσμα να γίνουν τα γνωστά έκτροπα. Αυτό έδωσε την αφορμή και ιδού τα αποτελέσματα.
Εμείς, ως ογκώδης παροικία δεν έπρεπε να δεχτούμε να κλείσουμε τα παιδιά μας στους τέσσερις τοίχους του γηπέδου για να ικανοποιήσουμε τους ιθύνοντες του Μνημείου, που με την απόφασή τους έδειξαν ότι διέπονται είτε από ρατσισμό είτε από αποικιοκρατική νοοτροπία των αρχών του περασμένου αιώνα!
Οφείλουμε από τώρα να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να επανέλθει η παρέλαση όπως γινόταν για δεκάδες χρόνια. Όταν πρωτοξεκίνησε η παρέλαση να γίνεται στο Μνημείο, η παροικία είχε ελάχιστα στελέχη που είχαν τελειώσει τα εδώ πανεπιστήμια για να μπορούν να μιλούν στις διάφορες Αρχές επί ίσοις όροις.
Σήμερα που έχουμε εκατοντάδες στελέχη, γιατρούς, δικηγόρους, πανεπιστημιακούς, τεχνίτες, βουλευτές και εργάτες μπορούμε να καταφέρουμε πολύ περισσότερα. Είναι προσβολή να μας αναγκάζουν ορισμένοι ρατσιστές να κρύβουμε τα παιδιά μας σε κλειστούς χώρους και να τα κάνουμε να αισθάνονται πολίτες κατώτερης κατηγορίας, τη στιγμή που οι παππούδες τους με τη σκληρή δουλειά και σε απάνθρωπες ακόμα συνθήκες έχτισαν αυτή τη χώρα!
Πολύ καλή η μαρκέτα του South Melbourne, από τις λίγες που έμειναν γιατί τις καταβρόχθισαν τα μονοπώλια!
Όπως προανέφερα είχα μεγάλη καθυστέρηση και δεν πήγα στην παρέλαση. Παρκάρισα στο πάρκινγκ της μαρκέτας του South Melbourne. Στη μαρκέτα αυτή, τις δεκαετίες 1970, 1980 και 1990, αλλά και μέχρι και σήμερα, οι χιλιάδες των Ελλήνων που έμεναν στο Port Melbourne, στο South Melbourne, στο Albert Park και τις γύρω περιοχές, έρχονταν και ψώνιζαν από αυτή την μαρκέτα. Φυσικά, πήγαιναν και στη Victoria Market που ήταν και η μεγαλύτερη και αρχαιότερη, αλλά κατά κανόνα πήγαιναν στη μαρκέτα του South Melbourne.
Τότε είχε πολύ λιγότερα καταστήματα και το κόστος ζωής ήταν πολύ χαμηλότερο. Με το μεροκάματο μιας ημέρας έπαιρνες τα ψώνια της εβδομάδας. Αυτό, όμως, σήμερα έμεινε όνειρο θερινής νυκτός, γιατί όλα ακρίβηναν και η αγοραστική δύναμη των χαμηλόμισθων και των συνταξιούχων έπεσε κατακόρυφα.
Σήμερα η μαρκέτα του South Melbourne συγκαταλέγεται στις καλύτερες, όσον αφορά τα καταστήματα που έχει, την ποιότητα των προϊόντων και τις χιλιάδες κόσμου που την επισκέπτεται, ως επί το πλείστον, νέων ανθρώπων. Είχα κοντά 8 χρόνια να την επισκεφθώ και έμεινα έκθαμβος με την καθαριότητα, την πληθώρα καταστημάτων, τη μεγάλη γκάμα προϊόντων καθώς και την καλή ποιότητά τους. Και του πουλιού το γάλα -που λέει ο λόγος- το βρίσκεις εκεί!
Παλαιότερα, η μαρκέτα αυτή ήταν γνωστή και για τα ξακουστά Dim Sims. Από όλες τις γωνιές της Μελβούρνης πήγαιναν και πηγαίνουν ακόμα εκεί να αγοράσουν τα φημισμένα Dim Sims.
Αυτό που με εντυπωσιάζει στη μαρκέτα αυτή είναι τα φρέσκα ψάρια. Δεν άντεξα τον πειρασμό και δοκίμασα Oysters με χαβιάρι και φρέσκες γαρίδες.
Έχει και πολλούς Έλληνες που εργάζονται εκεί είτε ως καταστηματάρχες είτε ως υπάλληλοι.
Στο κατάστημα South Melbourne Seafood, όπου αγόρασα τις Oysters και τις γαρίδες, εργάζονται δυο εξαιρετιμοί συμπάροικοι, ο Κύπριος κ. Γιάννης και η κα Μαρία, που σερβίρουν ασταμάτητα εκατοντάδες πελάτες. Πρόκειται για μαγαζί-χρυσωρυχείο.
Η μαρκέτα αυτή έχει μετατραπεί τελευταία σε ένα πραγματικό αξιοθέατο. Προσελκύει άτομα όλων των ηλικιών κατά κανόνα νεαρής ηλικίας. Στους εσωτερικούς διαδρόμους που εκατέρωθεν είναι τα διάφορα μαγαζιά, δυσκολεύεσαι να περπατήσεις από την πολυκοσμία.
Στην αριστερή πλευρά, εξωτερικά της μαρκέτας, πόλος έλξης είναι και το μαγαζί Greek N’ Out, που πουλάει γευστικότατο γύρο, σουβλάκια, ελληνικά ποτά και άλλα αιδέσματα. Όταν το επισκέφθηκα, η πληθώρα των πελατών απολάμβανε και τη ζωντανή μουσική που έπαιζαν οι δεξιοτέχνες Στάθης και Σπύρος, με μπουζούκι και κιθάρα. Αν είχαμε λίγο παραπάνω χώρο μου είπε υπάλληλος του καταστήματος σίγουρα θα τους ξεσηκώναμε στο χορό με συρτάκι και χασαποσέρβικα.
Σε γενικές γραμμές η μαρκέτα του South Melbourne για μένα ήταν μια πολύ ευχάριστη εμπειρία. Την συνιστώ, είτε για ψώνια είτε απλώς για μια απλή επίσκεψη για έναν καφέ στα όμορφα μαγαζιά που υπάρχουν εξωτερικά περιμετρικά της μαρκέτας.
