ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι ελάχιστοι Έλληνες της Αυστραλίας (και του εξωτερικού) έδειξαν ενδιαφέρον να ψηφίσουν στις ελληνικές εκλογές θα έπεισε, φαντάζομαι, τον ΣΥΡΙΖΑ ότι ήταν λάθος του να εμποδίσει την διευκόλυνση όσων από μας ΕΧΟΥΜΕ το δικαίωμα ψήφου, να ψηφίσουμε στις χώρες όπου ζούμε.
ΔΕΝ ΖΗΤΟΥΣΑΜΕ το δικαίωμα ψήφου. Ζητούσαμε μια διευκόλυνση. Οι πλούσιοι, που είναι γραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους της Ελλάδας μπορούν να πάνε στην Ελλάδα και να ψηφίσουν! Και ήδη κάποιοι της Νέας Δημοκρατίας, όπως μαθαίνω, ετοιμάζονται να το κάνουν.
ΑΥΤΟΙ που δεν μπορούν είναι οι μη προνομιούχοι και που, πιθανότατα, θα ψήφισαν… ΣΥΡΙΖΑ! Αυτούς «τιμώρησε» ο κ. Τσίπρας.
ΑΛΛΑ και η κυβέρνηση, που αποδέχθηκε τις τροπολογίες, το έχει κάνει τόσο δύσκολο, που είναι, σχεδόν, αδύνατο, κάνει κάποιος αίτηση για να γραφεί στους εκλογικούς καταλόγους.
ΜΙΛΑΜΕ για εμπαιγμό…
ΟΤΑΝ, μάλιστα, οι αρμόδιοι λένε στους ομογενείς που δυσκολεύονται να συμπληρώσουν την αίτηση να πάνε στα Προξενεία για να τους βοηθήσουν.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ, δεν ξέρουν ότι για να κλείσει ένας ομογενής ραντεβού στα Προξενεία μας για οποιαδήποτε υπόθεσή του, πρέπει να περιμένει… μήνες!
ΜΙΛΑΜΕ δηλαδή για κοροϊδία του χειρίστου είδους.
ΚΑΛΑ είναι τα …συγχαρητήρια, αλλά καλύτερα θα ήταν να ασχοληθούν με τα ουσιαστικά θέματα που αφορούν τη σχέση των ομογενών με την Ελλάδα. Κυρίως για το καλό της Ελλάδας!
Τ.Τ.
ΜΑ ΓΙΑΤΙ τόσος ντόρος, βρε παιδιά; Στο 4ήμερο ταξίδι του πρωθυπουργού μας, κ. Daniel Andrews, στην Κίνα αναφέρομαι. Να λοιπόν που επέστρεψε το περασμένο Σάββατο και φρέσκος-φρέσκος, όπως πάντα, είχε την απάντηση στο τσεπάκι του. Συναντήθηκε, είπε, με υψηλά ιστάμενα πρόσωπα και είχε συζητήσεις που αφορούν «τις σχέσεις Βικτώριας και Κίνας και το μέλλον της Βικτώριας». Το χαρακτηρίζει μάλιστα «πολύ επιτυχημένο».
ΤΩΡΑ γιατί τόση μυστικοπάθεια γύρω από το ταξίδι στη γείτονα χώρα, δεν το καταλαβαίνω. Δικαιολογημένα η αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ ψάχνουν τα πώς και τα γιατί. Για να πω την αλήθεια και σε μένα ακούγεται κάπως. Μα γίνεται πρωθυπουργικό ταξίδι χωρίς τη συνοδεία δημοσιογράφων;
Ο ΙΔΙΟΣ, όμως, δεν πτοείται. Χαλαρός, όπως πάντα, απάντησε στις ερωτήσεις και συνεχίζει. «Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά. Έχουμε μια ισχυρή συνεργασία με την Κίνα που συνεχώς αναπτύσσεται», είπε.
ΧΑΜΟΣ γίνεται στην πόλη. Το διαπίστωσα ( ξανά) την περασμένη Κυριακή καθ’ οδόν προς το Σανσάιν. Οι περισσότεροι δρόμοι είναι κλειστοί λόγω εργασιών και οι παραπομπές αλλαγής δρομολογίου σε οδηγούν σε μέρη που χρειάζεσαι ναυτική πυξίδα για να επανέλθεις. Και μη μου πείτε να ακολουθώ το GPS. Αυτό είναι που μ’ έκανε να χάσω τον προσανατολισμό μου. Να μου πείτε τά ‘θελες τα, τά ‘παθες τα. Εδώ 240 χιλιάδες κατέβηκαν στο σίτι για τους αγώνες της αυτοκινητοδρομίας.
ΕΛΑ ΜΟΥ ντε. Πιάστηκα αδιάβαστη.
ΑΛΛΟ ΠΑΛΙ και τούτο. Βρέθηκαν, λέει, σε φάρμα στο κεντρικό Κουίνσλαντ ακρωτηριασμένες αγελάδες και οι ιδιοκτήτες ούτε άκουσαν ούτε εντόπισαν ούτε είδαν κάτι το ύποπτο… Υποθέτω ότι οι δράστες πρέπει να ενήργησαν επαγγελματικά, αφού δεν άφησαν ίχνος από αίμα… Καλά για τους εξωγήινους που υπαινίσσονται δεν το συζητώ.
ΣΕ ΑΛΛΕΣ εποχές ίσως θα γελούσαμε. Όμως μετά την τραγωδία στα Τέμπη μόνο για κλάματα είμαστε. Υπάρχει σταθμός τρένου στη γενέτειρα (όνομα και μη χωριό) το γραφείο εισιτηρίων του οποίου, αν κατάλαβα καλά, λειτουργεί με επιλεκτικό (!) ωράριο. Στην ανακοίνωση, κολλημένη στο τοίχο διαβάζουμε: Για εισιτήρια απευθυνθείτε στην ταβέρνα …
ΜΑ ΕΙΝΑΙ σοβαρά πράγματα αυτά εν έτει 2023 και σε χώρα της Ευρώπης;
Ο ΦΙΛΟΣ Κώστας Καραμάρκος («Ν.Κ.», 1/4/2023) μάς θυμίζει ότι είμαστε στην Εβδομάδα της Αρμονίας. Όντως, ζώντας σε μια πολιτισμική χώρα όπως η Αυστραλία, θεωρείται δεδομένο ότι για να φτάσουμε μέχρι εδώ, ο καθένας μας ξεχωριστά και όλοι μαζί, βάλαμε ένα λιθαράκι στο πολυεθνικό, πολυκουλτουριάρικο και πολύγλωσσο μωσαϊκό της χώρας.
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 70 χρόνια, γράφει ο Κώστας, η Terra Australis Incognita, η χώρα του Νότου όπως συνηθίζω να την αποκαλώ, υποδέχτηκε με επιτυχία πάνω από 7,5 εκατομμύρια μετανάστες. Στη Πολιτεία της Βικτώριας υπάρχουν 320 Εθνότητες και ομιλούνται 290 γλώσσες! Βεβαίως, και δεν πρέπει να στεκόμαστε στους χορούς και τα πανηγύρια με «επιφανειακές γιορτές με κοστούμια και φαγητά με παραδοσιακές συνταγές» που οργανώνονται από διάφορες Εθνικότητες για να τιμηθεί η Εβδομάδα της Αρμονίας.
ΣΥΜΦΩΝΩ απόλυτα με τις ανησυχίες και τα ερωτήματα του Κώστα, που τα συνοψίζει επισημαίνοντας «σημεία που αγνοούνται και πολιτικές που δεν ακολουθούνται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ώστε να καθιστούν την Αυστραλία μια πραγματικά εναρμονισμένη πολιτισμική χώρα».
ΜΙΛΩΝΤΑΣ για Αρμονία, διάβασα ότι κατά τη διάρκεια της σχολικής εκδήλωσης για την 25η Μαρτίου, η μικρή Νισά, μαθήτρια του μειονοτικού σχολείου στο χωριό Σούνιο της Ξάνθης, απέδωσε τον Εθνικό Ύμνο στη νοηματική γλώσσα. Στο χωριό με τους 800 κατοίκους συμβιώνουν αρμονικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν θα πάρετε την παρακάτω είδηση στα σοβαρά. Εγώ την μοιράζομαι μαζί με όσους προγραμματίζουν ταξίδι στην Ελλάδα και δυσκολεύονται να βρεθούν στην αγκαλιά του Μορφέα. Μελέτες της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής στη γενέτειρα, αναδεικνύουν το αγελαδίσιο γάλα που αρμέγεται το βράδυ, βοηθητικό στον ύπνο. Οπότε, όσοι έχουν πρόβλημα με τον ύπνο ας το δοκιμάσουν.
ΚΥΡΙΑΚΗ των Βαΐων αύριο και χρόνια μας πολλά.
ΚΑΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
Κ.Γ.
ΔΕΝ θέλω να πιστέψω ότι εξακολουθούν να εκδηλώνονται επιθέσεις και διάφορα άλλα σε βάρος της 12χρονης από τον Κολωνό, της επιζώσας από μακροχρόνιους βιασμούς και άλλες κακοποιήσεις.
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, αυτό διαβάζω σε διάφορα ελλαδικά ΜΜΕ ότι είναι η έβδομη φορά από τότε που ήρθε στην επιφάνεια η όλη ιστορία και άρχισαν οι κατά συρροή συλλήψεις εμπλεκομένων στην άθλια αυτή υπόθεση, που σημειώνεται επίθεση κατά του θύματος.
ΔΕΝ θέλω να πιστέψω ότι από κρούσματα εκφοβισμού και τρομοκράτησης για να κλείσει το στόμα του το 12χρονο κορίτσι, φτάνουμε πλέον σε απόπειρες δολοφονικών επιθέσεων (;)
ΔΙΑΒΑΖΩ, δηλαδή, για επίθεση άγνωστου άντρα με καλυμμένα χαρακτηριστικά και τα παπούτσια, ο οποίος προσπάθησε να μπει από την πόρτα στο σπίτι, η μικρή την έσπρωξε, αλλά αυτός πρόλαβε να επιτεθεί στο κορίτσι με μαχαίρι, τραυματίζοντάς την στο χέρι! Το κορίτσι φώναξε δυνατά και αμύνθηκε, με αποτέλεσμα ο άγνωστος να σπεύσει να φύγει.
ΕΞΙ μήνες μετά την αποκάλυψη των βασανιστηρίων της 12χρονης, εξακολουθείται να εξοντώνεται ψυχικά, ηθικά, αλλά και οικονομικά η 12χρονη και η οικογένειά της. Έχει εγκαταλειφθεί η πολυμελής αυτή οικογένεια, με την απουσία οποιασδήποτε στήριξής της από θεσμοθετημένους φορείς και όργανα προστασίας ανηλίκων, όπως διαβάζω.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ τιμωρείται ακόμα και με την παραμονή της μητέρας στη φυλακή παρά την απουσία αποδείξεων για την κατηγορία της μαστροπείας και τις καταγορηματικές δηλώσεις των παιδιών της οικογένειας σε βάρος της.
ΔΕΝ θέλω να πιστέψω ότι η Ελλάδα είναι η χώρα του τραγέλαφου και της παλινδρόμησης. Ένα συνεχές πέρα-δώθε, από την τραγωδία στη φάρσα.
ΓΙΑ παράδειγμα, σε μερίδα του Τύπου δημοσιεύτηκαν πρόσφατα φωτογραφίες κομματιών αρχαιοτήτων στον αποθηκευτικό χώρο που διατηρεί η Αττικό Μετρό Α.Ε. στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης. Όπως έγραψε η καθηγήτρια Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ, Μελίνα Παϊσίδου: “Δημοσιεύουν στις εφημερίδες πετσοκομμένα ψηφιδωτά, ανάμεσα σε πεταμένους κίονες, οι τυλιγμένες σε νάυλον τοιχοποιίες, πλάκες του κεντρικού decumamus μέσα σε σακούλες κ.ά.”
ΜΙΛΑΜΕ, βέβαια, για τις αρχαιότητες στο Μετρό Θεσσαλονίκης, για το οποίο οι αρμόδιοι πανηγυρίζουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα… θαύμα.
ΩΣΤΟΣΟ, η μόνη -και πικρή- αλήθεια είναι ότι ο αρχαιολογικός αυτός χώρος έχει χαθεί οριστικά. Έχει χαθεί το μεγαλείο και η δυναμική ενός αρχαιολογικού τόπου, πολιτιστικά, περιβαλλοντικά, οικονομικά, τουριστικά, ως δείκτης ποιότητας ζωής, ενός χώρου που το ευρύ κοινό θα τον μάθαινε πραγματικά με την πλήρη αποκατάστασή του.
ΑΛΛΑ έτσι γίνεται πάντα. Όσοι αγαπούν την ιστορία και τον πολιτισμό και αγωνίζονται γι’ αυτά, θα μείνουν με τις χαμένες ευκαιρίες μιας πόλης που δεν αγαπάει τον εαυτό της.
Δ.Τ.
