Ο Pat επισκέφθηκε την Ελλάδα πέρυσι καθώς του είχε γίνει πρόταση από την Ελλάδα να τρέξει για την Επιστροφή των Μαρμάρων στην Αθήνα. Τελικά από ό,τι μας είπε, δεν βρέθηκε χορηγός μέσα στα χρονικά περιθώρια που είχε και έτσι αυτή η ιδέα δεν πραγματοποιήθηκε, αλλά έδωσε την ευκαιρία στον Pat να επισκεφθεί την Ελλάδα και ιδιαίτερα τον Μαραθώνα, από όπου ξεκίνησαν όλα γι’ αυτόν: «Όπως ξέρεις, η Ελλάδα είναι η χώρα του μαραθώνιου και αν δεν ήταν για την Ελληνική Ιστορία ο Μαραθώνιος δεν θα υπήρχε καν και είναι φοβερή η κληρονομιά που μας αφήνει πίσω και που συνέχισε με ανθρώπους όπως ο Γιάννης Κούρος με τη διαδρομή Σίδνεϊ–Μελβούρνη που είχαμε εδώ στην Αυστραλία και το Ελληνικό Σπάρταθλο.
Αισθάνομαι υπερήφανος που ταξίδεψα στην Ελλάδα και είδα τον Μαραθώνα και τα εκπληκτικά μέρη της Ελλάδας, είναι απλά πανέμορφα. Επισκέφθηκα την Κάλυμνο και τα Μετέωρα επίσης. Είναι κρίμα που δεν ευδοκίμησε η ιδέα που είχαμε να τρέξω σε εκστρατεία για την επιστροφή των Μαρμάρων καθως τελικά δεν βρέθηκε χορηγός μέσα στα χρονικά περιθώρια που είχα αλλά δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει στο μέλλον».
RUN FOR THE VOICE
Το Run for the Voice είναι μία εκστρατεία 14.400 χιλιομέτρων τρεξίματος γύρω από την Αυστραλία για 6 μήνες από τον Pat Farmer με σκοπό την ευαισθητοποίηση, την υποστήριξη και την ένταξη της Φωνής των Αβορίγινων και των κατοίκων των νησιών Torres στο Κοινοβούλιο.
Αν η ιστορία του Pat Farmer ήταν ταινία, μάλλον θα λέγαμε ότι είναι «πολύ παρατραβηγμένη» για να την πιστέψουμε. Για περισσότερα από 30 χρόνια τρέχει σε υπερμαραθωνίους για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Τρελές, μεγάλες διαδρομές – το μήκος και το πλάτος ολόκληρων εθνών, Ηπείρων. Ακόμα και της υδρογείου.
Μεταξύ των επικών του ταξιδιών, ο Pat έχει κάνει το μήκος της Ινδίας και του Βιετνάμ. Έχει τρέξει από τον Λίβανο στην Ιορδανία. Έχει διατρέξει δύο φορές τις ηπειρωτικές ΗΠΑ απ’ άκρη σ’ άκρη, τερματίζοντας δεύτερος το 1993 και τέταρτος δύο χρόνια αργότερα στον Trans America Road Race. Το 1999, έναν χρόνο πριν μπει στην πολιτική, έτρεξε 14.662 χιλιόμετρα κάνοντας τον γύρο της Αυστραλίας στον εντυπωσιακό χρόνο των 191 ημερών κατά τη διάρκεια του Centenary of Federation Run που ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε στην Καμπέρα. Διατηρεί το ρεκόρ διάσχισης της ερήμου Simpson και σημείωσε το ρεκόρ κάθετης διαδρομής -που ισοδυναμεί με το ανέβασμα του Έβερεστ- σε 24 ώρες. Και -είτε το πιστεύετε είτε όχι, έχει τρέξει από τον Βόρειο Πόλο στον Νότιο Πόλο. Πάνω από 20.000 χιλιόμετρα– κατά μέσο όρο 80 χιλιόμετρα την ημέρα για περισσότερους από 10 μήνες.
Στην κούρσα του αυτή από την Αρκτική ώς την Ανταρκτική αντιμετώπισε χιονοθύελλες, χάθηκε στις πυρωμένες από τον ήλιο ερήμους του Περού, απέφυγε πολικές αρκούδες, φίδια, κροκόδειλους, ένοπλες συμμορίες και πολιτοφυλακές ατάκτων, ενώ λίγο έλειψε να τον σκοτώσει ένα φορτηγό. Τα χειρότερα ήταν στην Ανταρκτική. Η σκηνή στην οποία κοιμόταν δεν ήταν ποτέ αρκετά ζεστή για να λειώσει ο πάγος στα ρούχα του. Μερικές ημέρες η θερμοκρασία ήταν 45 βαθμοί κάτω από το μηδέν. Ο Farmer παραδέχεται ότι μπορεί να μην αναρρώσει ποτέ πλήρως από τη δοκιμασία αυτή. Εκείνο που τον κάνει να συνεχίζει, λέει, είναι η ιδέα πως «οτιδήποτε κι αν αντιμετωπίζω εγώ, αυτά που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στον Τρίτο Κόσμο είναι πολύ χειρότερα».
Ανάμεσα σε όλα αυτά τα απίστευτα κατορθώματα βρήκε χρόνο να περάσει 9 χρόνια στην Καμπέρα ως ομοσπονδιακός βουλευτής του Φιλελεύθερου Κόμματος, με τρία χρόνια ως Κοινοβουλευτικός Γραμματέας (υφυπουργός) για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και την Κατάρτιση.
Είναι Πρεσβευτής της Australia Day και ανακηρύχθηκε Achiever of the Year στα Βραβεία για τον Αυστραλό της Χρονιάς το 2000. Ήταν μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων από το 2001 έως το 2010 όμως παραιτήθηκε όταν πείστηκε ότι το ιδιαίτερο χάρισμά του είναι να τρέχει υπερμαραθώνιους για ευγενείς σκοπούς. «Εδώ στο Κοινοβούλιο μπορείς να κάνεις κάποια πράγματα για να προβάλεις θέματα, όμως εγώ είμαι πάρα πολύ εμπειρικός άνθρωπος», είπε στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας, ο Pat μας μιλάει για την νέα του επική περιπέτεια που ξεκινάει σε λίγες ημέρες από την Τασμανία. Ο υπερμαραθωνοδρόμος και πρώην βουλευτής των Φιλελευθέρων που έχει περάσει δεκαετίες σε αγώνες σε όλο τον κόσμο για να υποστηρίξει ανθρωπιστικούς σκοπούς, έχει τώρα νέα αποστολή.
Το επόμενο μεγάλο του επίτευγμα θα είναι να τρέξει 14.000 χιλιόμετρα σε όλη την Αυστραλία για να ενισχύσει την εκστρατεία για την εδραίωση της «Φωνής» των Ιθαγενών στο κοινοβούλιο. Να υπενθυμίσουμε ότι το νομοσχέδιο που πρόσφατα πέρασε από την Κυβέρνηση στην Βουλή θα επιτρέψει τη διεξαγωγή Δημοψηφίσματος ώστε να αποφασίσει ο κάθε ένας Αυστραλός για το αν θα τροποποιηθεί το Σύνταγμα ώστε να αναγνωριστούν οι Πρώτοι Λαοί της Αυστραλίας με την καθιέρωση μιας Φωνής (Voice) Αβορίγινων και Νησιωτών του Στενού Τόρε. Το δημοψήφισμα είναι προγραμματισμένο να διεξαχθεί μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου φέτος.
Ο Farmer θα ολοκληρώνει σχεδόν δύο μαραθώνιους την ημέρα για έξι μήνες για να συγκεντρώσει υποστήριξη για την εκστρατεία «Ναι».
«Δεν θα υπάρχουν ρεπό», μας λέει. Θα τον καλωσορίζουν με τιμές δημάρχου σε κάθε μεγάλη πόλη σε όλη τη χώρα. Σε κάθε ευκαιρία, ο Pat θα μιλά για να υποστηρίξει την «Φωνή». Πρόκειται για ένα εγχείρημα μυθικών διαστάσεων με την ελπίδα ότι θα εμπνεύσει τους Αυστραλούς να τοποθετηθούν – όχι απλώς με μία απλή ψήφο, αλλά με μια στάση υπέρ της ηγεσίας και της πρόθεσης της Αυστραλίας στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα.
Το τρέξιμό του θα λειτουργήσει με αυστηρό πρόγραμμα, ξεκινώντας με τον γύρο της Τασμανίας στις 17 Απριλίου, πριν πετάξει στο Περθ και ολοκληρώσει το γύρο της χώρας, τερματίζοντας συμβολικά στο Uluru τον Οκτώβριο.
Ο 60χρονος Farmer προπονείται για την εκστρατεία του από τα μέσα του περασμένου έτους. Η προπόνησή του αποτελείται από τρέξιμο ενός μαραθωνίου την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα, ακολουθούμενο από γυμναστήριο τα περισσότερα απογεύματα. Την Κυριακή το πρωί που του μιλήσαμε, είχε μόλις επιστρέψει έχοντας τρέξει έναν ολόκληρο μαραθώνιο… για ζέσταμα. Τον ρωτήσαμε τι τον προέτρεψε να τρέξει για τη «Φωνή» των Ιθαγενών στο Κοινοβούλιο και μας απήντησε ότι η έμπνευση ήταν της κόρης του όταν του θύμισε ότι είχε τρέξει για την Εκατονταετηρίδα της Αυστραλίας στο παρελθόν και ότι ίσως θα μπορούσε να αφυπνήσει τον κόσμο τώρα με μία μεγάλη εκστρατεία για τη «Φωνή».
«Με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι όλοι κάτω των τριάντα, γνωρίζουν και κατανοούν το πόσο σημαντικό είναι για τους Αυτόχθονες της Αυστραλίας να έχουν μία Φωνή μέσα στο Κοινοβούλιο και για τη νεολαία είναι ξεκάθαρο και αναρωτιούνται γιατί πρέπει να ψηφίσουμε καν για αυτό το θέμα, αφού εξυπακούεται» μας λέει και συνεχίζει λέγοντας «είμαστε τυχεροί που οι Αβορίγινες και οι Νησιώτες του Στενού Τόρες θέλουν να είναι μέρος του δικού μας ήδη υπάρχοντος νομικού και κοινοβουλευτικού συστήματος. Θα μπορούσαν πολύ εύκολα να γυρίσουν την πλάτη αλλά ανταυτού το μόνο που ζητούν είναι να ακουστεί η φωνή τους ώστε να επέρθει ισότητα στους τομείς της παιδείας, της στέγασης, της υγείας. ‘Οπως όλοι έχουμε ίσα δικαιώματα στην κοινωνία και προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τα θέματα της φυλετικής ανισότητας, είναι πολύ σημαντικό να αντιμετωπίσουμε και αυτό το θέμα. Αυτοί είναι οι πρώτοι Αυστραλοί και είναι πολύ σημαντικό να τους κοιτάξουμε.
ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ
ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ
Ο Pat ήταν μέλος του Κοινοβουλίου όταν τέθηκε το θέμα της δημόσιας συζήτησης για το αν θα ζητηθεί συγνώμη ή όχι στην κλεμμένη γενιά, η οποία ήταν τα παιδιά των Αβορίγινων που είχαν αρπαχθεί από την οικογένειά τους στις αρχικές ημέρες της ιστορίας της Αυστραλίας και μεγάλωσαν με θρησκευτικά γκρουπ σε ανάλογο περιβάλον. Δεν είδαν ξανά τους γονείς τους, δεν είδαν ξανά τα αδέλφια τους καθώς τα πήραν όταν ήταν μωρά και όλα αυτά γιατί στις αρχές του 1900, θρησκευτικές ομάδες πίστευαν ότι αυτό θα ήταν καλό για τα παιδιά να αφωμιωθούν στην θρησκεία ώστε – έτσι όπως έλεγαν – να προστατευτούν.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τότε, ήμουν μέλος της Βουλής και της κυβέρνησης, και όλοι οι δικηγόροι έλεγαν ότι δεν πρέπει να πούμε συγγνώμη γιατί αυτό θα φέρει μαζικές αποζημιώσεις που θα χρεωκοπήσουν τη χώρα και δεν θα αντέξουμε οικονομικά αυτού του είδους τις διαφορές. Τότε λοιπόν χάσαμε τις εκλογές το 2007, νέος πρωθυπουργός εκλέχθηκε ο Κέβιν Ραντ και αμέσως μόλις ανέλαβε την εξουσία, το πρώτο που έκανε ήταν να ζητήσει συγγνώμη. Και παρ’ ότι αυτό δεν άλλαξε τίποτα στην ουσία, δεν υπήρξαν μεγάλες αποζημιώσεις που έπρεπε να δοθούν, ήταν όμως πολύ σημαντικό βήμα στο δρόμο για την συμφιλίωση ότι κάποιος ανέλαβε επιτέλους την ευθύνη για τις πράξεις που έγιναν στις αρχικές ημέρες και την κλεμμένη γενιά.
Και αυτό ακριβώς έκανε η κυβέρνηση. Τότε και εγώ το είδα και είδα και τον ηγέτη της σημερινής αντιπολίτευσης, Peter Dutton, που είπε ότι έκανε λάθος που δεν συμμετείχε στην εκδήλωση για τη συγγνώμη τότε και ότι τώρα μετανοεί γι’ αυτό. Αυτό που θέλω να πω τώρα είναι ότι ελπίζω να μην το ξαναμετανιώσει τώρα, που δίνεται η ευκαιρία στους Αυτόχθονες να έχουν φωνή και να είναι ένας από αυτούς που θα το αρνηθούν. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι θα το κάνει, ο Peter είναι ένας άνθρωπος συμπονετικός και καταλαβαίνει τα λάθη του παρελθόντος και ειλικρινά πιστεύω ότι η αντιπολίτευση θα πρέπει να αφήσει τον κόσμο να πει τη γνώμη του σε αυτό το θέμα και όταν ο κόσμος ψηφίσει ΝΑΙ και πάει στη Βουλή, μπορούν να συζητήσουν για το θεσμικό πλαίσιο. Προς το παρόν, το καλύτερο πράγμα που έχουν να κάνουν οι πολιτικοί είναι να βγούν από την μέση, να μην επιβάλουν τη γνώμη τους στο κοινό και να αφήσουν στον κόσμο την επιλογή για το αν οι Αβορίγινες πρέπει να έχουν Φωνή στο Κοινοβούλιο».
Ερωτηθείς για την τροποποίση στο Σύνταγμα ο Pat μας λέει ότι «Θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι το Σύνταγμα έγινε σε ένα καιρό που οι γυναίκες δεν είχαν ψήφο, δεν υπήρχε φυλετική ισότητα, δεν υπήρχε ισότητα για τους Αβορίγινες. Αλλα οι καιροί έχουν αλλάξει και έχουμε προχωρήσει και είναι πολύ σημαντικό ότι οι κανόνες , οι κανονισμοί, οι νόμοι και η νομοθεσία να προχωρούν και αυτά. Εάν προκειται να μείνουμε με το ίδιο σύνταγμα εως την αιωνιότητα τότε δεν χρειαζόμαστε πολιτικούς. Αλλά το γεγονός είναι ότι οι καιροί αλλάζουν και υπάρχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις γύρω από τη στέγαση, την παιδεία, την υγεία και για αυτό έχουμε πολιτικούς που μπορούν να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές στη νομοθεσία αυτής της χώρας ώστε να αντικατροπτίζουν τις ανάγκες της σημερινής εποχής και αυτό τους ζητάμε να κάνουν και σε αυτή την περίπτωση τώρα».
Ο Pat αναχωρεί από το Σίδνεϊ στις 14 Απριλίου μαζί με την ομάδα του για το Χόμπαρτ καθώς η εκστρατεία ξεκινά στις 17 Απριλίου στις 9 το πρωί. Για να τον ξεπροβαδίσουν, θα βρίσκεται εκεί ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Anthony Albanese, η υπουργός για τους Αυτόχθονες Αυστραλούς, Linda Burney, ο δήμαρχος Χόμπαρτ, καθώς και πολλές διασημότητες από το χώρο του αθλητισμού αλλά και πολύς κόσμος που θα τρέξει μαζί του τα πρώτα χιλιόμετρα.
Μετά το γύρο της Τασμανίας, θα πάει στο Περθ, τρέχοντας από εκεί δύο μαραθωνίους την ημέρα όλη την Αυστραλία μέχρι τον Οκτώβριο.
Οι καθημερινές του περιπέτειες, τον κόσμο που θα συναντά, φωτογραφίες και βίντεο θα ανεβαίνουν καθημερινά από την ομάδα του στην ιστοσελίδα runforthevoice.com.au
Η ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ
«Ο κόσμος μπορεί να με στηρίξει με δύο τρόπους» μας λέει. «Ο πρώτος είναι να βοηθήσει στο κόστος και την υποστήριξη του εγχειρήματος μέσω της επιλογής στην ιστοσελίδα για δωρεά, αλλά πιο σημαντικό ακόμα είναι να έρθουν και να τρέξουν μαζί μου, μπορούν να τρέξουν ένα χιλιόμετρο ή πέντε χιλιόμετρα ή όσο θέλουν αλλά κάνοντας αυτό δείχνουν έμπρακτα την υποστήριξη τους μέσω πράξεων και όχι μόνο λόγων, την υποστήριξη τους για τη ΦΩΝΗ και για να περάσει αυτό το δημοψήφισμα».
ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΑΥΣΤΡΑΛΟΥΣ
«Γνωρίζω ότι ο ‘Νέος Κόσμος’ υποστηρίζει την εκστρατεία της Φωνής και συγχαρητήρια γι’ αυτό. Το μήνυμά μου σε όλους τους Ελληνοαυστραλούς είναι απλό: Ξέρουν πόσο δύσκολο ήταν γι’ αυτούς όταν πρωτοήρθαν στην Αυστραλία και προσπάθησαν να φτιάξουν τη ζωή τους εδώ για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, για να οικοδομήσουν ένα μέλλον, να έχουν ένα σπίτι, να προσφέρουν παιδεία στα παιδιά τους. Και αυτό είναι που θέλουμε για τους Αβορίγινες κατοίκους της χώρας. Κάνω έκκληση σε όλους τους Ελληνοαυστραλούς που έχω δει την ομορφιά της χώρας τους, να έρθουν και να τρέξουν μαζί μου και να με στηρίξουν με όποιον τρόπο μπορούν γιατί νομίζω ότι οιοσδήποτε που αγαπαέι αυτή την χώρα, που αγαπάει την Αυστραλία και που αγαπάει τις ελευθερίες που μας προσφέρει, σίγουρα θα στηρίξει αυτόν τον σκοπό».
Αποχαιρετίσαμε τον Pat Farmer με την υπόσχεση ότι όταν θα έρθει στην Μελβούρνη τον Σεπτέμβριο θα είμαστε εκεί για να τρέξουμε πλάι του.
Για να παρακολουθείτε την πορεία της επικής αυτής εκστρατείας, να τρέξετε μαζι με τον Pat ή να κάνετε δωρεά, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: www.runforthevoice.com.au.
