Όταν ο RESIO, ένας δημοφιλής Έλληνας καλλιτέχνης του δρόμου ανέλαβε να ζωγραφήσει μια τοιχογραφία στον τοίχο του κτηρίου της Παμμεσηνιακής Αδελφότητας «Παπαφλέσσας» στην οδό 2 Gooch στο Thornbury, ήταν πολύ ενθουσιασμένος. Ο RESIO γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μελβούρνη και γνωρίζει καλά την ελληνική μεταναστευτική εμπειρία.
Η τοιχογραφία έχει στραμμένο το βλέμμα της στην πρόσφατα μετονομασμένη σε Οδό Καλαμάτας, η οποία ήταν ένα επίτευγμα της ΠαμμεσηνιακήςΑδελφότητας Μελβούρνης «Παπαφλέσσας» και ψηφίστηκε ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο Darebin ως αναγνώριση των Ελλήνων που μετανάστευσαν στο Thornbury τη δεκαετία του 1950 από την Καλαμάτα στη Μελβούρνη.
Η πιο διάσημη ελληνική πόλη για τους Μεσσήνιουςείναι η Καλαμάτα που είναι και η πρωτεύουσα της Μεσσηνίας και παράγει τις καλύτερες ελιές στον κόσμο. Ο RESIO δήλωσε «ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην ενσωματωθεί η ελιά στην τοιχογραφία». Η τοιχογραφία του απεικονίζει ένα μονόχρωμο πορτρέτο σε απόχρωση του γκρι, μιας Ελληνοαυστραλιανής μούσας που φορά ένα κομψό στεφάνι ελιάς, τονισμένο σε βαθύ πράσινο χρώμα στα μαλλιά της.
Ο RESIO έπρεπε φυσικά να συμβουλευτεί τους ντόπιους, για να καταλάβει τη σημασία της τοιχογραφίας και να μπορέσει να την απεικονίσει στον τοίχο. Αυτό που έμαθε ήταν ότι ο Δήμος Darebin είναι μια από τις πιο ελληνοκατοικημένεςπεριοχές της Βικτώριας, οι οποίοι είναι ενεργοί και δραστήριοι έχοντας βαθύ αίσθημα ενότητας και υπερηφάνειας.
Υπάρχουν πολλές ελληνοαυστραλιανές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο Thornbury, συμπεριλαμβανομένων εστιατορίων και καφετεριών. Αυτές οι επιχειρήσεις προσφέρουν μια γεύση από την ελληνική κουζίνα και τον πολιτισμό και είναι δημοφιλείς στους Ελληνοαυστραλούς και μη.
Ωστόσο, η αφομοίωση των Ελλήνων μεταναστών στην αυστραλιανή κοινωνία δεν έγινε χωρίς γλωσσικούς φραγμούς και προκλήσεις διακρίσεων.
Οι Έλληνες επέμειναν μέσα από αυτά τα εμπόδια και με τη γνωστή φιλοξενία και τη γενναιοδωρία τους μοιράστηκαν τις πλούσιες πολιτιστικές παραδόσεις και τα έθιμά τους με τους γείτονές τους.
Αλλά η επιτυχία τους αποδίδεται ξεκάθαρα στην ισχυρή εργασιακή τους ηθική, και αυτό μπορεί να φανεί μέσω της σημαντικής συνεισφοράς τους στη διαμόρφωση της πολυπολιτισμικής και ποικιλόμορφης κοινωνίας που είναι σήμερα η Αυστραλία.
Έτσι, όπως αφηγείται ο RESIO, η ελιά μπορεί να θεωρηθεί ως μεταφορά για τον ελληνικό λαό και την ανθεκτικότητά του απέναντι στις αντιξοότητες. Η ικανότητα της ελιάς να επιβιώνει για χιλιάδες χρόνια σε όλες τις συνθήκες είναι σύμβολο αντοχής, δύναμης και ελπίδας για όλους τους μετανάστες.
Ακόμη και ο εξέχων Έλληνας ποιητής, Κωστής Παλαμάς, έγραψε στο πιο διάσημο ποίημά του «Η ελιά», ότι έχει γίνει σύμβολο της Ελλάδας και της ταυτότητάς της, που παρά τα μακροχρόνια βάσανα της (αναφερόμενος στα τετρακόσια χρόνια κατοχής υπό τον τουρκικό ζυγό), άντεξε και εφημέρευσε.
Για να παραθέσω τα λόγια του Παλαμά «Ας γίνουμε όλοι η ελιά, γερά ριζωμένοι στη γη μας, ας είμαστε όλοι όρθιοι και περήφανοι».
Είναι μια ισχυρή υπενθύμιση της αξίας της αλληλεγγύης, της ανθεκτικότητας και του ριζώματος και ενθαρρύνει τους ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα, να αγκαλιάσουν αυτές τις ιδιότητες,καθώς εργάζονται για την επίτευξη των στόχων τους και αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις τους στη ζωή.
Οι κάτοικοι του Darebin καλωσόρισαν το έργο τέχνης στο Thornbury τιμώντας δεκαετίες ελληνικής προσφοράς στην περιοχή. Είναι ένα όμορφο δώρο για τους κατοίκους, δημιουργώντας την αίσθηση του ‘ανήκειν’ μέσα από την τέχνη του δρόμου.
Ο RESIO έγινε γνωστός με τη δημιουργία της εμβληματικής τοιχογραφίας των ιθαγενών Αμερικανών για το Tonto Cafe στο Canterbury, που έχει γίνει ένα ορόσημο για την περιοχή. Πρόσφατα εργάστηκε στο έργο NGV «The Temple of Boom».
Η Παμμεσηνιακή Αδελφότητα «Παπαφλέσσας», είναι ένας μη κερδοσκοπικός πολιτιστικός και κοινωνικός οργανισμός που εστιάζει στην εξυπηρέτηση της τοπικής και ευρύτερης πολυπολιτισμικής κοινότητας της Αυστραλίας μέσω της προώθησης της Μεσσηνίας, των ελληνικών και αυστραλιανών πρωτοβουλιών στην ιστορία, την κοινότητα και την κοινωνική διασκέδαση.
*Η Ειρήνη Τσιανάκα είναι μέλος του Διοικητικού Συμμβουλίου της Παμμεσηνιακής Αδελφότητας Μελβούρνης και Βικτωρίας «Ο Παπαφλέσσας».
