Το «Εστιατόριο Βιβλιοφάγων» δεν ήταν ένα απλό επιμορφωτικό σεμινάριο αλλά μια απολαυστική, βιωματική εμπειρία για όλους τους συμμετέχοντες. Το σεμινάριο διοργανώθηκε από την ομάδα της Μικρής Άννας σε συνεργασία με την εκπαιδευτικό Χριστίνα Σουμή και τη θεατρολόγο Κατερίνα Πουταχίδου, που με πολύ μεράκι και ενθουσιασμό μας παρουσίασαν μεθόδους και ιδέες για την μετάδοση της φιλαναγνωσίας στους μαθητές των Ελληνικών. Όταν φτάσαμε μας υποδέχτηκαν και μας οδήγησαν στα τραπέζια μας που περίμενε ένα μενού γεμάτο “λαχταριστές δραστηριότητες”.

Για ορεκτικό μας σέρβιραν «παραμυθοσαλάτα». Σε αυτή τη δραστηριότητα ο καθένας μας έπρεπε να διαβάσει μια μικρή ιστορία της μικρής Άννας. Κάθε ομάδα (τραπέζι) είχε λοιπόν τέσσερα παραμύθια και έπρεπε να τα μπερδέψει και να δημιουργήσει μια νέα ιστορία βασισμένη στα παραμύθια της ομάδας. Να φτιάξει λοιπόν μια «παραμυθοσαλάτα».

Για κυρίως γεύμα ο καθένας από τους συμμετέχοντες έπρεπε να φτιάξει το δικό του χάμπουργκερ, χρησιμοποιώντας υλικά τα οποία είχαν γραμμένες λέξεις πάνω τους. Στο τέλος, κάθε χάμπουργκερ ήταν μια πρόταση. Αυτή είναι μια τεχνική που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε κάθε αίθουσα διδασκαλίας ώστε να μάθουν τα παιδιά τα θεμελιώδη συντακτικά στοιχεία μιας απλής πρότασης. Αυτός ο τρόπος διδασκαλίας είναι διασκεδαστικός καθώς όχι μόνο βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν την δομή μιας πρότασης αλλά μπορούν να δημιουργήσουν και πολλές αστείες προτάσεις.

Αμέσως μετά το κυρίως γεύμα, όλοι μας συμμετείχαμε στην δραστηριότητα «βάλε σάλτσα». Κάθε τραπέζι επέλεγε μια από τις 4 ιστορίες της μικρής Άννας που τους είχε δοθεί και έπρεπε να την αναπαραστήσουν δημιουργικά (π.χ. παντομίμα, μικρό θεατρικό).

Το σεμινάριο έκλεισε με τη δραστηριότητα «Με σημαία μου μια γλύκα», όπου όλοι οι συμμετέχοντες έγραψαν μια γλυκιά κουβέντα σε ένα λευκό σημαιάκι το οποίο τοποθέτησαν σε ένα cupcake. Ο καθένας μετά διάλεξε ένα cupcake τυχαία και διάβασε την σημαία που ήταν πάνω σε αυτό. Είναι πολύ σημαντικό η σκληρή δουλειά των εκπαιδευτικών να αναγνωρίζεται και να υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ συναδέλφων.

Φυσικά, στο τέλος έρχεται και ο λογαριασμός, ο οποίος δεν ζητούσε χρήματα αλλά μια «γαστρονομική» κριτική για το πλούσιο γεύμα που μας προσέφερε το εστιατόριο βιβλιοφάγων.

Ευχόμαστε αυτό το σεμινάριο να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και να δούμε και αλλά σεμινάρια τόσο δημιουργικά και ευχάριστα στο μέλλον.