”Η μνήμη δεν είναι παρελθόν, είναι σπόρος της σκέψης και του καρπού, θεμέλιο της ζωής ”
Μας λέει ο Αργύρης Σφουντούρης που επέζησε από την σφαγή του Διστόμου. Αυτή τη μνήμη πρέπει να διασώσουμε, γιατί αν δεν γνωρίζουμε το παρελθόν μας, δεν μπορούμε να έχουμε μέλλον.
Σήμερα, κοιτάμε κατάματα την Ιστορία!
Εκατόν τέσσερα χρόνια από τη σφαγή των Ελλήνων του Πόντου από τους Νεότουρκους, από τον Κεμάλ και τους φανατισμένους συνεργάτες του που ήταν αδίστακτοι εγκληματίες και συμμορίες. Τριακόσιες πενήντα τρεις χιλιάδες Έλληνες του Πόντου εξαφανίσθησαν από το 1916 έως το 1923, με σφαγές, εκτελέσεις, διώξεις, μαζικές εκτοπίσεις και εξαναγκαστικές πορείες θανάτου. Κυρίως γυναικών και παιδιών, από τα παράλια του Εύξεινου Πόντου στο εσωτερικό της Ανατολίας και από το Κουρδιστάν μέχρι την Συρία.
Ο Ελληνισμός υπέστη πολλαπλή Γενοκτονία στον Πόντο, στη Μικρά Ασία, στη Θράκη και στην Κωνσταντινούπολη, όμοια με εκείνη των Αρμενίων και Ασσυρίων. Ο ίδιος θύτης, η Τουρκία, αλλά διαφορετικό θύμα, εκατομμύρια Χριστιανοί, Έλληνες, Ασσύριοι, Αρμένιοι.
Εκατόν τέσσερα χρόνια από την τελική φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων ο θύτης μένει ατιμώρητος…
Μια μαύρη σελίδα της Ιστορίας και ένα βαθύ τραύμα στη συλλογική μας μνήμη. Άσβεστη παραμένει η Μνήμη, αλλά και ακούραστες πάντα οι προσπάθειές μας για αναγνώριση από την παγκόσμια κοινότητα.
29 χρόνια από την 24η Φεβρουαρίου του 1994, όταν η Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων με ομόφωνη απόφασή της και με το ψηφισθέν νομοσχέδιο 2193/1994 καθιέρωνε τη 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και αναγνώριζε ουσιαστικά την Ποντιακή Γενοκτονία.
Οφείλει πλέον, η Ελληνική Κυβέρνηση μετά από 29 χρόνια να θέσει το θέμα της διεθνοποίησης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, στη διπλωματική της ατζέντα.
Ο αγώνας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων, συνεχίζεται σε όλη την Αυστραλία σε Πολιτειακό καθώς και σε Ομοσπονδιακό επίπεδο.
Η ιστορία οφείλει να βρίσκεται πάντα στο προσκήνιο, μέσα στην επικαιρότητα, για να παραδειγματίζει και να υπενθυμίζει.
Τίποτα δεν πρόκειται να σβήσει από τη συλλογική μας μνήμη και συνείδηση, τα τραγικά γεγονότα που βίωσαν οι πρόγονοί μας. Κανείς δεν έχει ξεχάσει και δεν πρέπει να ξεχάσει, θα αγωνιστούμε μέχρι την τελευταία μας αναπνοή, μέχρι να υπάρξει η ηθική δικαίωση.
Αυτή η Μνήμη έφερε την ηθική δικαίωση του Αρμενικού λαού, με την αναγνώριση της γενοκτονίας από την ΗΠΑ στις 24 Απριλίου 2021. Μια αναγνώριση με τεράστια πολιτική σημασία. Μια αναγνώριση που δίνει μια νέα δυναμική και στον δικό μας αγώνα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων .
Αυτή η Μνήμη έφερε την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων,Αρμενίων,Ασσυρίων στις 11 Μαίου 2023 από την Πολειτιακή Βουλή της Τασμανίας.
Ο Πόντος ζεί στις καρδιές μας! Κάθε χρόνο τέτοια μέρα η λύρα συντονίζει τους κτύπους της καρδιάς με τους κτύπους των ψυχών των 353.000 αδικοχαμένων προγόνων μας.
Εμείς οι απόγονοί τους, όπου κι αν ζούμε, ακούμε και θα ακούμε τις κραυγές και τους θρήνους τους.
Υποχρέωση όλων μας, να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορία για τον αγώνα, γιατί μόνο έτσι θα δικαιωθούν οι ψυχές που χάθηκαν. Η Δικαιοσύνη μπορεί να υποφέρει αλλά δεν θα πεθάνει ποτέ.
Στέλνω μήνυμα ενότητας και αγωνιστικότητας για την διατήρηση της ζωντανής Μνήμης και την Διεθνή Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων.
