ΑΥΤΟ που δεν κατάφεραν οι οργανώσεις μας, το κατάφερε μόνος του ο ομογενής Sam Kostoulias. Μετά από επίπονες και πολύχρονες προσπάθειες, κατόρθωσε να πείσει το Υπουργείο Εξωτερικών της Αυστραλίας να δώσει οδηγίες σε ομοσπονδιακές και πολιτειακές Υπηρεσίες, όπως στο θέμα του ονόματος της Βόρειας Μακεδονίας να ακολουθούν την Συμφωνία των Πρεσπών. (Κάτι που, άλλωστε, είναι και η επίσημη πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης).

ΒΑΣΙΚΑ, η οδηγία λέει ότι δεν μπορούν να γίνονται εκδηλώσεις υπό την αιγίδα Δήμων ή πολιτειακών Αρχών όπου οι βόρειοι γείτονές μας θα έχουν ως έμβλημα τον Ήλιο της Βεργίνας, τον Μέγα Αλέξανδρο ή χάρτες που θα περιλαμβάνουν και την ελληνική Μακεδονία.

«ΟΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ της εκδήλωσης πρέπει να συμμορφωθούν με τις συμβουλές του Υπουργείου Εξωτερικών και Εμπορίου (DFAT) και να μην χρησιμοποιήσουν τον όρο “Μακεδονία”, ή χάρτες με αμφισβητούμενα σύνορα, ή το εικονίδιο του ήλιου της Βεργίνας», αναφέρεται στην οδηγία του αυστραλιανού Υπουργείου Εξωτερικών.

ΜΠΡΑΒΟ (και) στον Sam Kostoulias.

ΔΕΝ ΕΧΩ πρόβλημα που η Κοινότητά μας φιλοξενεί λαϊκούς τραγουδιστές από την Ελλάδα και η ηγεσία της φωτογραφίζεται μαζί τους.

ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ, όμως που αγνοούν τον θάνατο ενός κορυφαίου Γιάννη Μαρκόπουλου ή σημαντικές ημερομηνίες (π.χ. «Ημέρα Προσφύγων») και δεν λένε λέξη, σε αντίθεση με την Αρχιεπισκοπή που εκδίδει μηνύματα και ανακοινώσεις. Ποιος είναι ο εκκλησιαστικός φορέας και ποιος ο κοσμικός;

ΕΛΠΙΖΩ να έγινα κατανοητή…

ΕΚΛΟΓΕΣ αύριο στην Ελλάδα και θα ψηφίσουν σήμερα και οι απόδημοι Έλληνες… Για την ακρίβεια θα ψηφίσουν μερικές χιλιάδες σε όλο τον κόσμο και μερικές δεκάδες εδώ στην Αυστραλία… Η ψήφος των αποδήμων είναι το απόλυτο φιάσκο…

ΔΙΑΒΑΣΑ στον «Νέο Κόσμο» ότι η νέα πρέσβης της Ελλάδας στην Αυστραλία επισκέφθηκε τα γραφεία της εφημερίδας προς ενημέρωσή της, λίγο πριν αναλάβει τα καθήκοντά της. Και από ό,τι γνωρίζω, το ίδιο γίνεται με όλους τους Αυστραλούς πρέσβεις που διορίζονται στην Ελλάδα, εδώ και δεκαετίες.

ΞΕΡΩ ότι οι γενικοί πρόξενοι -και ειδικά ο πρόξενός μας στη Μελβούρνη κ. Κακαβελάκης- διατηρούν άριστες σχέσεις με την ομογένεια και με τα ομογενειακά Μέσα Ενημέρωσης. Έχω την αίσθηση, όμως, ότι η πρεσβεία μας είναι λίγο «απομονωμένη». Ή κάνω λάθος;

ΕΥΤΥΧΩΣ που υπάρχει και το διαδίκτυο και με διαβάζουν οι ομογενείς που βρίσκονται αυτή την εποχή στην Ελλάδα… Γιατί από ό,τι κατάλαβα, πάρα πολλοί βρίσκονται ήδη στην πατρίδα. Τουλάχιστον γνωστοί μου…

Τ.Τ.

ΕΚΛΟΓΕΣ πάλι αύριο στην Ελλάδα -οι δεύτερες σε ένα μήνα- και ελπίζουμε να εκλεγεί κάποια κυβέρνηση για να μην έχουμε και καλοκαιρινά δράματα. Γιατί, ως γνωστόν, άντε βάλε τον Έλληνα να κάνει κάτι μέσα στο κατακαλόκαιρο, ειδικά τον Αύγουστο, που ‘ναι παχιές οι μύγες…

ΠΟΣΟ μάλλον εκλογές… Θα σου πει ο άλλος -και με το δίκιο του- “πας καλά ρε φίλε;” … “να στηνόμαστε τώρα στην ουρά για να ψηφίσουμε τον ένα και τον άλλον;” Ας ψηφίσουμε τώρα, που είναι ακόμα νωρίς, ας πάμε να επιδοθούμε στα πλατσουρίσματά μας στα νησιά και στις ακρογιαλιές και από Σεπτέμβρη τα σπουδαία…

ΕΔΩ έχει αρχίσει και αδειάζει η Μελβούρνη και οι άλλες μεγάλες πόλεις της Αυστραλίας από ομογενείς και η όλη διαδικασία αναμένεται να συνεχιστεί και τον Ιούλιο. Να θα γίνει το μάτι όσων μείνουμε εδώ να δούμε συμπάροικο…

ΠΑΝΤΩΣ, ενώ στην Ελλάδα ασχολούνται, προς το παρόν, με εκλογές, κάποιοι άλλοι, αλλού, κλαίνε τη μοίρα τους…

ΓΙΑ το εξαφανισμένο βαθυσκάφος μιλάω… Βέβαια, να κάνω γνωστό ευθύς εξαρχής ότι δεν θέλω να πεθαίνει κανείς και, μάλιστα, κατ΄αυτόν τον τρόπο, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με πέντε πάμπλουτους οι οποίοι λες και υπόγραψαν τον ασφυκτικό και σιωπηλό θάνατό τους.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΑΝ σε ένα βαθυσκάφος στο ναυάγιο ενός πλοίου, πίνοντας σαμπάνια και βγάζοντας σέλφις, γινόμενοι στην ουσία το θέαμα όλου του πλανήτη που βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής λόγω του συστήματος εκμετάλλευσης με το οποίο απέκτησαν τον πλούτο που τους επέτρεψε να βρεθούν οικειοθελώς στον υγρό τάφο τους.

ΦΥΣΙΚΑ πρόκειται περί τραγωδίας και, μάλιστα, ανείπωτης, αλλά πρόκειται και για παράδειγμα αλαζονείας και, για μια ακόμα φορά, επιβεβαίωση της θανάσιμης ασημαντότητας του τουριστικού χρόνου έτσι όπως τον εννοούν οι λεγόμενοι holiday makers.

ΩΣΤΟΣΟ, με την τραγωδία του βαθυσκάφους, επισκιάστηκε -στην Ελλάδα τουλάχιστον- η άλλη τραγωδία στα ανοιχτά της Πύλου, με τη βύθιση του αλιευτικού που ήταν υπερφορτωμένο με εκατοντάδες ανθρώπους.

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ που έχουν αναδυθεί γυρεύουν μιαν απάντηση, όχι μονάχα για τους επιζήσαντες της μεγαλύτερης ναυτικής τραγωδίας των τελευταίων ετών, όχι μονάχα για τις οικογένειες που αναζητούν τους αγνοούμενούς τους, ή για κάθε πολίτη αυτής της χώρας, αλλά και, ίσως κυρίως, για εκείνους που βρίσκονται νεκροί στον βυθό.

ΕΙΜΑΙ περίεργος να δω πότε και σε ποια έκταση θα αποκαλυφθούν και αποδοθούν συγκεκριμένες ευθύνες, σε φορείς πρόσωπα και Υπηρεσίες που εμπλέκονται στη διαχείριση του ναυαγίου, που όλα κατατείνουν στο ότι θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί. Τι ακριβώς έκανε το ελληνικό Λιμενικό στιγμή προς στιγμή; Γιατί χρειάστηκε τόσες ώρες ώστε να επιχειρήσει; Κάτω από ποιες ακριβώς συνθήκες βυθίστηκε το σκάφος;

ΔΙΑΒΑΖΩ σε ελλαδικά Μέσα ότι έχει επιβληθεί στους διασωθέντες του ναυαγίου ένα καθεστώς σιωπής, οπότε κανένα Μέσο έως τώρα δεν μπορεί να καταγράψει τις μαρτυρίες τους. Πότε θα ακουστεί η δική τους εκδοχή για τα γεγονότα που παρέσυραν στον θάνατο εκατοντάδες ανθρώπους – ανάμεσά τους και πολλά παιδιά;

ΜΕΣΑ σε όλα αυτά, έχουμε και συνέχεια στην προσφιλή τακτική ορισμένων στη γενέτειρα…

ΜΙΑ νέα γυναικοκτονία, έπειτα από βιασμό, συνταράσσει τα τελευταία 24ωρα την ελλαδική -και όχι μόνο- κοινή γνώμη. Μια νεαρή γυναίκα, η Αναστάζια Ρουμπίνσκα, πολωνικής καταγωγής, η οποία είχε εξαφανιστεί από την περασμένη Δευτέρα, βρέθηκε νεκρή σε περιοχή με αλυκές ανάμεσα στο Τιγκάκι και το Μαρμάρι στην Κω. Οι πρώτες έρευνες κάνουν λόγο για βιασμό και φόνο. Συνελήφθη ένας νέος άντρας από το Μπαγκλαντές και διεξάγεται ανακριτική διαδικασία.

ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ότι το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης επιχειρείται να διαμορφωθεί μέσα σε συνθήκες καλλιέργειας ρατσισμού και μισαλλοδοξίας. Δίνεται πάλι πολύ μεγάλη προσοχή στην καταγωγή τόσο του θύτη όσο και του θύματος, προκειμένου να μας πείσουν για τον κίνδυνο νόθευσης της «καθαρότητας» του ελληνικού στοιχείου από… μιαρούς πρόσφυγες και οικονομικούς μετανάστες. Πρόκειται για μια ιδεολογία άκρως επικίνδυνη για τη σύγχρονη κοινωνικοπολιτική σκέψη και ζωή.

ΑΛΛΑ η έμφυλη βία που οδηγεί στη γυναικοκτονία, δεν έχει ούτε χρώμα ούτε φυλή. Πλήθος γυναικών βιάζονται και δολοφονούνται καθημερινά σε όλη τη Γη από ομοθρήσκους, ομογενείς, συντρόφους ακόμα και ομογάλακτους αρσενικούς.

Δ.Τ.