Την περασμένη Κυριακή 25 Ιουνίου, συγγενείς και φίλοι, είπαν το τελευταίο αντίο στον Ζήση Δαρδάλη, στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Σιάτιστας και η ταφή έγινε στο νεκροταφείο των Δώδεκα Αποστόλων. Ο Σιατιστινός επιχειρηματίας που έζησε στην Αυστραλία, είχε φύγει από τη ζωή στις 24 Μαρτίου.
Η παραδοσιακή ορχήστρα έπαιξε το “Μάνα μου τα λουλούδια μου” και το “Μία Παρασκευή” την ώρα της ταφής, αφού ο Ζήσης Δαρδάλης λάτρευε τα παραδοσιακά τραγούδια και τα χάλκινα και λάμβανε μέρος στις εκδηλώσεις των καβαλάρηδων της Παναγίας.
Ο καρδιακός φίλος του και πρώην συμπάροικος, Ντίνος Τουμάζος, που βρέθηκε στον τελευταίο αποχαιρετισμό του, είπε στο «Νέο Κόσμο»
«Με τα αγαπημένα του χάλκινα αποχαιρετίσαμε τον εκλεκτό μας φίλο στην ιδιαίτερη του πατρίδα στην καρδιά της Μακεδονίας.
– Farewell to a wonderful man and a great humanist
Έφυγε ο Τζήκας μας.
Ο Έλληνας της Οικουμένης.
Ο Οικουμενικός Έλληνας.
Παράδειγμα προς μίμηση.


Ένας αυθεντικός και μοναδικός σύγχρονος Ζορμπάς που ξεκίνησε ορφανός από την δεινοπαθούσα από τον εμφύλιο γενέτειρα του για να κατακτήσει την ζωή και τον κόσμο αρχίζοντας από τους αντίποδες, την Αυστραλία που έμελλε να καταστεί η έδρα των επιτυχιών του και της απλοχεριάς του που ευεργέτησε τους πάντες και τα πάντα που βρέθηκαν στο διάβα του, Έλληνες και μη, μετανάστες και ντόπιους.
Η τεράστια του αγκαλιά και η μεγαλοσύνη της καρδιάς του χωρούσε όλους χωρίς καμία απολύτως διάκριση.
Οφειλόμενη απόδοση ελάχιστου φόρου τιμής από την οικογένεια του και πλήθος κόσμου συμπεριλαμβανόμενων φίλων και συνεργατών από παντού αλλά και από την αγαπημένη του Μελβούρνη, μεταξύ των οποίων και οι Πάνος και Έφη Μαργαρίτη με παιδιά και εγγόνια τους, οι Στέλιος Αγγελοδήμου και Κυριάκος Τσολάκης (πρώην πρόεδροι της Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας) και άλλοι πολλοί ανώνυμοι και επώνυμοι.
Τα χάλκινα στο τέλος και οι φτυαριές με το Μακεδονικό χώμα με το οποίο τον σκεπάσαμε.
Καλό σου ταξίδι στο φως λεβέντη μας.
Το πέρασμα σου ανεξίτηλο σημάδι παλληκαριάς».
Ο “Τζήκας ο Σιατιστινός”, όπως απλά του άρεσε να τον αποκαλούν, από ορφανός γονέων από τα παιδικά του χρόνια, μεγαλούργησε με την εξυπνάδα και την εργατικότητα στον επιχειρηματικό τομέα στην Αυστραλίαα ,ιδρύοντας την εταιρεία Marathon Foods.
Το κοινωνικό, αγαθοεργό του έργο τεράστιο.
Θέλοντας να τιμήσει τους γονείς που δεν γνώρισε γιατί ορφάνεψε μικρός, στήριξε οικονομικά την «Φροντίδα»
Για χρόνια υπήρξε χορηγός της Ελλάς Μελβούρνης με προπονητή τον Φ. Πούσκας.
Άριστος στις δημόσιες σχέσεις, φιλοξένησε στη Σιάτιστα στο αρχοντικό του, από τον δήμαρχο Μελβούρνης, τον πρύτανη του Latrobe University, μέχρι τον πρώην πρωθυπουργό της Victoria, Jeff kennet που τον αγαπούσαν για την λεβεντιά και την αυθεντικότητα που το διέκρινε.
Υπήρξε χορηγός στο πανεπιστήμιο Latrobe και συγκεκριμένα το τμήμα νεοελληνικών σπουδών και δικές του δαπάνες ίδρυσε τα αρχεία Δαρδαλη στο ίδιο πανεπιστήμιο.
Όμως ο νους και η καρδιά του χτυπούσαν στην μεγάλη αγαπημένη του την Σιάτιστα…
Πέντε με έξι φορές το χρόνο βρισκόταν για να συνεορτάσει με αγαπημένους γιορτές και να τηρήσει τα έθιμα.
Συνέδραμε, ξέροντας τι θα πει φτώχεια πολλούς αναξιοπαθούντες,πάντα με χαμηλούς τόνους. Συνιδρυτής του West Radio και West Channel της Δυτικής Μακεδονίας.
Για την προσφορά του στην πατρίδα Ελλάδα και στα γράμματα και πολιτισμό, η μεν μητέρα Ελλάδα με πρόεδρο τον αείμνηστο Κωστή Στεφανόπουλο τον βράβευσε με μετάλλιο 9σε ειδική τελετή, το δε πανεπιστήμιο Latrobe,τον ανακήρυξε Δρ.
Η ζωή και η δράση του μεγάλου Ζήση, για όσους είχαμε την τιμή και χαρά να τον ζήσουμε, με πολύ συναίσθημα, με καρδιά μικρού παιδιού, πάντα με αγάπη που ανέβλυζε για τον ελληνισμό και προπαντός για την Σιάτιστα που τόσο λάτρεψε.