Το Πανεπιστήμιο Σίδνεϊ έχει προσφάτως ιδρύσει ένα ερευνητικό πρόγραμμα που μελετά τη μη αγγλόφωνη μετανάστευση και τον αντίκτυπό της στο πολιτισμικό υπόβαθρο της Αυστραλίας. Το πρόγραμμα ονομάζεται «Opening the Multilingual Archive of Australia» (OMAA), διευθύνεται από τον καθηγητή Adrian Vickers, και πλαισώνεται από μια ομάδα ερευνητών από ποικίλα γλωσσικά υπόβαθρα όπως τα κινεζικά, ολλανδικά, γαλλικά, γερμανικά, ινδονησιακά, ιταλικά και ιαπωνικά.
Η διδακτορική ερευνήτρια Εύα Μπολέτη εξετάζει την ελληνική Διασπορά. «Η κύρια εστίασή μας είναι οι μη αγγλόφωνοι πόροι και καλούμε το κοινό, εκπαιδευτικούς και άλλους ερευνητές να χρησιμοποιήσουν τα ευρήματά μας ώστε να επανεκτιμήσουν την ιστορία της μετανάστευσης και της εγκατάστασης», είπε η Εύα στον Νέο Κόσμο.
Περισσότερες πληροφορίες για το OMAA είναι διαθέσιμες στη διεύθυνση omaa-arts.sydney.edu.au
Μιλώντας, συγκεκριμένα, από την ελληνική σκοπιά, το ΟΜΑΑ φιλοξενεί υλικό από το 1800 έως σήμερα, όλα σχετιζόμενα με την ιστορία του ελληνισμού στην Αυστραλία». Η Εύα Μπολέτη αναφέρθηκε στο Ελληνικό Ιστορικό και Πολιτιστικό Κέντρο NSW και στην «αφοσιωμένη εθελόντρια» Άννα Ιωαννίδη, που έχουν συμβάλει σημαντικά στο έργο.
Τα ευρήματα, το οποία περιλαμβάνουν επιστολές, χειρόγραφα, ημερολόγια, προσωπικά αντικέιμενα και άλλα, χρησιμοποιούνται στο ΟΜΑΑ και, παράλληλα, στη διδακτορική διατριβή της Εύας – υπό επίβλεψη του καθηγητή Αντώνη Δρακόπουλου και συνεπιβλέποντα του καθηγητή Vickers.
Παράλληλα, η Εύα πραγματοποιεί συνεντεύξεις με Έλληνες της Αυστραλίας.
«Στο πλαίσιο της διδακτορικής μου έρευνας και εργασίας, παίρνω συνεντεύξεις από Έλληνες της Αυστραλίας με σκοπό την καταγραφή και διατήρηση των οικογενειακών αναμνήσεων και ιστοριών. Οι συνεντεύξεις επικεντρώνονται σε Έλληνες της Αυστραλίας, καθώς και σε Έλληνες που έχουν ζήσει στην Αυστραλία και, στη συνέχεια, επέστρεψαν στην Ελλάδα (όπως στην περίπτωση της οικογένειάς μου)».
Η Ελληνίδα καθηγήτρια Λυκείου ήρθε στην Αυστραλία πριν από τρεισήμισι χρόνια, αν και δεν της ήταν άγνωστη η χώρα καθώς οι παππούδες της μετανάστευσαν εδώ από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 έως τη δεκαετία του 1970, οπότ και επιστρέψουν στην Ελλάδα.
«Οι παππούδες μου έχουν αποτελέσει πολύ σημαντική πηγή έμπνευσης όχι μόνο σε προσωπικό, αλλά και σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Είναι μεγάλη μου τιμή να έχω την ευκαιρία να επιστρέψω στη χώρα που τους φιλοξένησε και να μπορέσω να ακούσω παρόμοιες με τις δικές τους ιστορίες.»
«Πιστεύω ότι όλες οι ιστορίες μετανάστευσης πρέπει να διατηρούνται ως μέρος του ιστορικού αρχείου της Αυστραλίας. Η ελληνική μετανάστευση έχει μακρά και σημαντική ιστορία στην Αυστραλία, και έχει συμβάλει ως ένα από τα πιο δυναμικά θεμέλια της ταυτότητα της χώρας».
«Κάθε γενιά παίζει μοναδικό ρόλο στην καλλιέργεια της πολιτιστικής ταυτότητας και της αίσθησης του ανήκειν. Για παράδειγμα, η αγάπη των Ελλήνων μεταναστών πρώτης γενιάς προς τα παιδιά και τα εγγονάκια τους, έχει χτίσει έναν ασφαλή χώρο για τις μελλοντικές γενιές να μπορέσουν να εξερευνήσουν και να αγκαλιάσουν την πολιτιστική τους κληρονομιά», είπε η Εύα.
«Ο ρόλος των Ελλήνων παππούδων και γιαγιάδων είναι πολύ σημαντικός, αφού είναι συμβουλάτορες και δάσκαλοι, μεταβιβάζοντας δεξιότητες και γνώσεις από τη γλώσσα, παραδόσεις, μουσική, χορό και μαγειρική. Αυτή η μεταλαμπάδευση βοηθάει όχι μόνο να διατηρούν οι πολιτιστικές παραδόσεις αλλά και ενδυναμώσουν το αίσθημα της υπερηφάνειας στις νεότερες γενιές».
Η διδάκτωρ ερευνήτρια -η οποία ξεκίνησε πρόσφατα συνεντεύξεις με Έλληνες Αυστραλούς πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς- εστιάζει κυρίως στα μέσα διατήρησης της ελληνικής Γλώσσας και του Πολιτισμού.
Οι ερωτήσεις εξερευνούν θέματα όπως: ποια αντικείμενα επέλεξαν να φέρουν μαζί τους, τι μέσα χρησιμοποιήσαν για να δημιουργήσουν αυτή την αίσθηση σπιτικού στην Αυστραλία, και τι τους έλειπε από την Ελλάδα που δεν μπορούσαν να βρουν εδώ.
«Μερικοί από τους συμμετέχοντες ανέφεραν τα βότανα και μπαχαρικά, αποδεικνύοντας μια ακόμα φορά την δυναμική της πλούσιας ελληνικής γαστρονομικής κουλτούρας. Αυτά τα βότανα και τα μπαχαρικά ήταν αρκετά σπάνια στην Αυστραλία εκείνη την εποχή και θεωρούνται πολύτιμα υλικά για την πολιτιστική διατήρηση», είπε η Εύα.
«Σχετικά με το τι τους έλειπε από την Ελλάδα, κάποιοι απάντησαν ότι τους έλειπε η ελληνική θάλασσα, το μεσογειακό κλίμα και το βαθύ γαλάζιο του ουρανού. Πιστεύω ότι υπάρχει μια ακαταμάχητη γοητεία στα μεσογειακά στοιχεία που δεν μπορεί να βρεθεί πουθενά αλλού στον κόσμο».
«Με τη συμμετοχή τους σε αυτή τη μελέτη, οι συμμετέχοντες μπορούν να μοιραστούν μαζί μας τις προσωπικές τους εμπειρίες, επιτρέποντας έτσι τη διατήρηση των ιστοριών τους ως μέρος της ευρύτερης πολιτιστικής κληρονομιάς της ελληνικής κοινότητας», είπε η ερευνήτρια PhD.
«Αυτές οι ιστορίες μπορούν να χρησιμεύσουν ως πολύτιμοι πόροι για τις μελλοντικές γενιές για να μάθουν για τους θριάμβους, τις προκλήσεις και τις συνεισφορές των Ελλήνων μεταναστών στην Αυστραλία. Οι συμμετέχοντες γίνονται ενεργοί συνεισφέροντες στη συλλογική μνήμη, στην κατανόηση της ελληνικής μετανάστευσης και τη μεγάλη επιρροή της στην αυστραλιανή κοινωνία».
Η Μπολέτη δήλωσε ότι οι συνεντεύξεις θα χρησιμοποιηθούν για τη διδακτορική της διατριβή και τη μελέτη ΟΜΑΑ, με τη συγκατάθεση του συμμετέχοντος, διευκρινίζοντας ότι ακολουθούν μια διαδικασία που διασφαλίζει την άνεση του καθενός να μοιραστεί μόνο ό,τι και όπως το θέλει.
Το πρόγραμμα των συνεντεύξεων είναι ανοιχτό σε συμμετέχοντες σε όλη την Αυστραλία.
Όποιος επιθυμεί να συμμετάσχει μπορεί να επικοινωνήσει με τους/τις:
Eva Boleti (PhD candidate)
School of Languages and Cultures
Faculty of Arts and Social Sciences
Email: ebol6107@uni.sydney.edu.au
Anthony Dracopoulos (Co-investigator)
School of Languages and Cultures
Faculty of Arts and Social Sciences
Email: Anthony.dracopoulos@sydney.edu.au
Adrian Vickers (Chief Investigator)
School of Languages and Cultures
Faculty of Arts and Social Sciences
Email: Adrian.vickers@sydney.edu.au
