ΤΟ ενδιαφέρον της ποδοσφαιρικής Ευρώπης για το ποδόσφαιρο της Αυστραλίας είχε μειωθεί αισθητά, από την εποχή που στην Γηραιά Ήπειρο μεσουρανούσαν ποδοσφαιριστές μας όπως ο Βιντούκα, ο Κιούελ, ο Σουότσερ και άλλοι λιγότερο γνωστοί, σε λιγότερο γνωστές ομάδες…
ΤΑ τελευταία χρόνια, γνωστοί προπονητές -στους οποίους έχουμε αναφερθεί κατά καιρούς- εργάζονται σε ευρωπαϊκές ομάδες, με την ποδοσφαιρική Αυστραλία να μπαίνει ξανά και δυναμικά στον ποδοσφαιρικό τους χάρτη…
ΠΑΡ’ OΛΑ αυτά, όμως, ξαφνιάστηκα ευχάριστα, διαβάζοντας βιαστικά στα social media τον τίτλο “Ποδόσφαιρο: Από την Αυστραλία στην Ρεάλ Μαδρίτης”!
– Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν “πάει, τον χάσαμε και τον Τζέιμι Μακλάρεν, πρώτο σκόρερ του εθνικού μας λιγκ. Απόρησα, μάλιστα, όταν καλοσκέφτηκα ότι -για τα δικά μου δεδομένα- είναι αδύνατο μια σούπερ ομάδα του παγκόσμιου Φούτμπολ, να ενδιαφέρεται για έναν μέτριο ποδοσφαιριστή. Μάλλον για κανέναν ταλαντούχο πιτσιρικά ο λόγος…
ΤΟ “μυστήριο” λύθηκε όταν… γελώντας έμαθα από επίσημες πηγές και αγγλόφωνα δημοσιεύματα ότι η σπουδαία Ρεάλ Μαδρίτης, απέκτησε την Αυστραλή σταρ της εθνικής μας ομάδας γυναικών, Hayley Raso. Η ίδια η Ηαyley, που ξεκίνησε την ποδοσφαιρική της καριέρα από την ομάδα γυναικών της Canberra United, επιβεβαίωσε την μεταγραφή της στην “βασίλισσα” του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Και χωρίς να κρύβει τον ενθουσιασμό της, ανέβασε στο Tweeter φωτογραφία της με την φανέλα της νέας της ομάδας και το ενθουσιώδες σχόλιο “Hola Madridistas! I can’t wait to get started”.
Οι φήμες για το ενδιαφέρον της Ρεάλ, είχαν ξεκινήσει τον Ιανουάριο, όταν η γνωστή αθλητική εφημερίδα της Μαδρίτης MARCA έγραφε ότι η Ρεάλ ελπίζει ότι θα αποκτήσει την 28χρονη σταρ των Matildas…
Τελικά, τόσο οι ελπίδες των Μαδριλένων όσο και το όνειρο της Hayley, έγιναν πραγματικότητα και εμείς -πέρα από την χαρά (;) μας, που ο “Μάκα” (Μακλάρεν), παραμένει στην Αυστραλία- ανυπομονούμε να δούμε την Hayley, να πρωταγωνιστεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών που ξεκινάει στις 20 Ιουλίου, με τους αγώνες:
* Νέα Ζηλανδία-Νορβηγία (5.00μμ.) και Αυστραλία-Ιρλανδία (8.00μμ.).
Ο τσαίρμαν του ποδοσφαιρικού Oakleigh, Κώστας Καβαλάκης, έχει παίξει και ξέρει από ποδόσφαιρο…! Πριν λίγες μέρες στο Oakleigh, και σε μια συζήτηση για -τι άλλο;- το ποδόσφαιρο, καταφέραμε να συμφωνήσουμε… διαφωνώντας.
– Η κουβέντα ξεκίνησε με την απορία μου για το ότι η ομάδα του χρησιμοποιεί ενδεκάδα από την οποία απουσιάζουν ελληνικής καταγωγής παίκτες.
– Άμεση η απάντησή του – που σίγουρα θα έχει απασχολήσει τον ίδιο, αλλά και το ευρύτερο διοικητικό συμβούλιο.
“Ηλία δεν υπάρχουν Ελληνόπουλα, με προοπτικές να φορέσουν φανέλες ομάδων του NPL. Αν υπάρχουν κάποιοι λίγοι, τους “απορροφά” το εθνικό λιγκ, ενώ κάποιοι άλλοι, προτιμούν το εξωτερικό”.
– Είπαμε πολλά, με τον Κώστα να κάνει αναφορά στο οικονομικό όταν επέμεινα ότι μπορεί και να υπάρχουν, αν οι ομάδες διαθέτουν και τμήμα κυνηγών ταλέντων (scouter) που θα αλωνίζουν τα γήπεδα για την ανακάλυψη νεαρών που αφήνουν υποσχέσεις για το μέλλον.
– Κάπου εκεί αλλάξαμε κουβέντα και πρέπει να παραδεχθώ -και να συμφωνήσουν όλοι μαζι μου- ότι οι παράγοντες που ασχολούνται και στηρίζουν τις ομάδες, είναι αφανείς ήρωες και τους χρωστάμε πολλά.
Πάρα πολλά γιατί χωρίς αυτούς, δεν θα είχαμε, ομάδες, ποδόσφαιρο και λόγο για να γράφονται αυτά που διαβάζετε αυτή τη στιγμή…
ΚΑΙ επειδή -όπως σωστά ανέφερε ο τσαίρμαν του Oakleigh- το πολύτιμο, κατά τη γνώμη μου, έργο των scouter, απαιτεί $$$ και ικανότητες των ανθρώπων που θα αναλάβουν τον πολύ σημαντικό αυτό ρόλο, αλλάξαμε κουβέντα…!
Όχι επειδή δεν είχε ενδιαφέρον το θέμα, αλλά γιατί οι δυσκολίες είναι φανερές…
ΔΙΑΒΑΖΩ: Οκτώ αλλαγές κανονισμών θα εφαρμοστούν από τη νέα σεζόν, όπως αποφάσισε τον Μάρτιο το IFAB, που αποφασίζει για τον τρόπο που παίζεται το άθλημα.
Μεταξύ άλλων, μπαίνει “χαλινάρι” στους τερματοφύλακες, ως προς την συμπεριφορά τους κατά τη διαδικασία των πέναλτι, γίνονται διευκρινίσεις και καταργούνται κάποιοι ορισμοί.
Για να δούμε τι θα δούμε, γιατί εκείνο τα χοροπηδήματα κάποιων πορτιέρο, ήταν για κλάματα, όχι για γέλια…
ΜΕ την ευκαιρία των αλλαγών…
Μήπως πρέπει να γίνει κάτι και με τους ψευτοτραυματισμούς κάποιων παικτών, που επιδιώκοντας καθυστέρηση ή κάρτα στον αντίπαλο, πέφτουν στο χόρτο, χτυπιούνται, και λες κρίμα το παλικάρι, το χάσαμε.
Και βέβαια υπάρχουν σοβαροί τραυματισμοί στο ποδόσφαιρο. Οι fake τραυματισμοί όμως -και σ’ αυτούς αναφέρομαι- που όταν συνέλθουν από την “ετοιμοθάνατη κατάσταση” τρέχουν 100άρια σε χρόνο ρεκόρ… Είναι το πρόβλημα.
Μήπως είναι καιρός για μία ακόμη σημαντική απόφαση/αλλαγή της IFAB;
– Να στέλνει για παράδειγμα εκτός γηπέδου τους “τραυματίες-μαϊμού” για ένα 5λεπτο ή 10λεπτο, μέχρι την “αποθεραπεία” τους.
Να δείτε πόσο γρήγορα θα μειωθούν οι “θεατρίνοι”…
ΑΥΤΑ… να είστε καλά
STAY SAFE!
