ΗΤΑΝ να το γράψω την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά κάτι το ένα και κάτι το άλλο, είπαμε να γεμίσουμε τη σελίδα με κάτι πιο επίκαιρο…
“Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι ένα σχέδιο για το οποίο θα μπορούσε να πει κανείς το ίδιο πράγμα. Καμιά Ανιές, κανένας Πωλ, δεν σχεδιάστηκαν στον υπολογιστή, αλλά ακριβώς ένα πρότυπο: το ανθρώπινο ον, σε πλήθος αντιτύπων που είναι απλά παράγωγα του αρχικού προτύπου και δεν έχουν καμία ατομική ουσία. Όχι περισσότερο από αυτήν που έχει ένα αυτοκίνητο που βγαίνει από τα εργοστάσια της Ρενώ. Την ουσία του αυτοκινήτου πρέπει να την αναζητήσει κανείς πέρα από αυτό το αυτοκίνητο, στα αρχεία του κατασκευαστή. Μόνο ένας αριθμός σειράς ξεχωρίζει το ένα αυτοκίνητο από το άλλο. Σ’ ένα ανθρώπινο αντίγραφο, ο αριθμός είναι το πρόσωπο, αυτό το τυχαίο και μοναδικό σύνολο χαρακτηριστικών. Ούτε ο χαρακτήρας, ούτε η ψυχή, ούτε αυτό που ονομάζουν “εγώ” δεν αποκαλύπτονται στο σύνολο αυτό. Το πρόσωπο δεν κάνει τίποτ’ άλλο παρά να αριθμεί ένα αντίτυπο.”
ΤΑΔΕ ΕΦΗ Μίλαν Κούντερα στην “Αθανασία”. Θυμίζω ότι είναι πάνω από μια εβδομάδα που ο εμβληματικός συγγραφέας άφησε τα εγκόσμια σε ηλικία 94 ετών.
ΕΝΑΣ ακόμα συγγραφέας που έπεσε θύμα των αγκυλώσεων που διακατείχαν τη σταλινική Αριστερά της χώρας του (της πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακίας)… Ναι, των ίδιων αγκυλώσεων (εντάξει, τηρουμένων των χρονικών ή άλλων αναλογιών) που διακατέχει και τα ροζ κινήματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ -ίσως και Podemos στην Ισπανία και αλλού- σήμερα.
ΤΟ ΔΕ “Αστείο”, που αποτελεί ένα από τα πιο ουσιώδη και προβεβλημένα έργα του Κούντερα, λέει αρκετά, μιας και γράφτηκε το 1967 εν μέσω της περίφημης “Άνοιξης της Πράγας”, ακολουθώντας βέβαια ένα χρόνο μετά (το 1968) η σοβιετική επέμβαση στη χώρα αυτή.
ΤΙ ΝΑ γράψουμε, αγαπητοί αναγνώστες, για τις νέες τραγωδίες που απορρέουν από τις νέες φυσικές καταστροφές -και όχι μόνο- στη γενέτειρα. Δεν προλάβαμε να ξεχάσουμε το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, ήρθε η τραγωδία στα ανοιχτά της Πύλου. Δεν προλάβαμε να την αφήσουμε και αυτή πίσω και να οι καταστροφικές πυρκαγιές του Λουτρακίου, των Μεγάρων, της Ρόδου και πάει λέγοντας (το καλοκαίρι είναι ακόμα στα μισά).
ΒΕΒΑΙΑ, θέλοντας να μην είμαστε και τόσο απορριπτικοί και καταδικαστικοί, οφείλουμε, να πούμε ότι έβαλε και ο πρωτοφανής καύσωνας το χεράκι του. Ήταν ανάγκη ρε παιδί μου να ξεπεράσει τους 40 βαθμούς ο αθεόφοβος;
ΩΣΤΟΣΟ, επειδή η κλιματική αλλαγή είναι δεδομένη, επειδή το… εθυμοτυπικό των δασικών πυακαγιών κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι επίσης δεδομένο, δεν θα υπάρξει ποτέ μια πολιτική να προβλέψει, να προετοιμαστεί, να χαράξει μια στρατηγική από πριν;
ΕΤΣΙ όπως λειτουργούν οι αρμόδιες -οι ποιες;- υπηρεσίες στην Ελλάδα είναι σαν να έχουν κιόλας ξεχαστεί από το πόπολο οι τραγωδίες στο Μάτι και στη βόρεια Εύβοια.
ΚΑΙ με την ευκαιρία, είδα κάπου ότι έγινε δεκτό το αίτημα της εισαγγελικής Αρχής και αποφασίστηκε ομόφωνα από την Ολομέλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου η άρση της βουλευτικής ασυλίας της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Ρένας Δούρου, για την τραγωδία στο Μάτι.
ΚΑΛΑ, τέτοιου είδους αποφάσεις τις έχουμε δει και στο παρελθόν -παλαιότερο και πρόσφατο- όμως τις πρακτικές εφαρμογές τους δεν έχουμε δει.
ΑΛΛΑ, τι λες ρε φίλε, μην τρελαθούμε κιόλας, μιλάμε για την Ελλάδα και όχι για καμιά άλλη χώρα του κόσμου όπου, ίσως, επικρατούν άλλες νοοτροπίες…
ΟΜΩΣ, ας το διακωμωδήσουμε και λιγάκι περαιτέρω (αν και δεν ξέρω εάν το χιούμορ θα παραμείνει τελικά το τελευταίο όπλο των Ελλήνων…) Διαβάζω κάπου: “Ο πρωθυπουργός έκανε αυστηρή επίπληξη και έκκληση στους πολίτες να πίνουν πολλά υγρά και να μην χάνουν το χαμόγελό τους εξαιτίας των πυρκαγιών, προκαλώντας μελαγχολία και ενοχικά σύνδρομα στους τουρίστες.
Ομάδες Δέλτα θα περιπολούν σε όλα τα σημεία τουριστικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος της χώρας και θα συλλαμβάνουν κάθε θυμωμένο ή κατσούφικο προσωπάκι που δυσφημίζει τον φιλόξενο, παραδόπιστο πολιτισμό μας και σνομπάρει τα tips των παραθεριστών.
Διμοιρίες ΜΑΤ θα απαγορεύουν την είσοδο στα ελάχιστα πάρκα όπου οι Αθηναίοι αναζητούν τα απογεύματα ένα δροσερό καταφύγιο.
Ο Δήμος Αθηναίων θα αναλάβει την ανάπλαση των καμμένων δασών και στην θέση των πεύκων, των κουκουναριών, των πουρναριών και των πλατανιών θα εμφυτευτούν ζαρντινιέρες με μανόλιες, ορτανσίες και βιολέτες που θα πλαισιώνουν μεγάλους και τσιμεντένιους περιπάτους με άκρως οικολογικό φωτισμό φωτοβολταϊκών συστοιχιών.
Η πρόεδρος της Δημοκρατίας θα φωτογραφηθεί μπροστά στις ολοκαίνουριες ανεμογεννήτριες των βουνοκορφών διαβεβαιώνοντας τους… ιθαγενείς ότι δεν χρειάζονται πότισμα.
Ο υπουργός Κλιματικής Αλλαγής, σχολιάζοντας την απόγνωση των αγριμιών, τα οποία πλέον βρίσκουν καταφύγιο εντός του αστικού ιστού, ανακοίνωσε ότι σύντομα οι αλεπούδες, οι λύκοι, οι χελώνες, οι δεντρογαλιές, οι σκαντζόχοιροι κτλ. θα ανακηρυχτούν ζώα συντροφιάς και θα στειρωθούν άρον-άρον ως αδέσποτα, έτσι ώστε το κράτος να ξεμπερδεύει μια και καλή μαζί τους, με τρόπο που αρμόζει στην ευαισθησία των Αρχών”… Χα, χα, χα, ε, ρε γλέντια.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ με τα αστεία και κουφά του ελληνικού διαδικτύου να και δύο ακόμα “σοφές” ρήσεις: “Μαίνονται οι φωτιές και καίγονται τα σύννεφα, οι ανεμογεννήτριες, οι Ελλάδες μας / Κόρινθος, Χαλκιδική, Θεσσαλονίκη, Ρόδος, Αττική… Να μπορούσα στα σύννεφα / να ΄χα εγώ βενζινάδικο…”
ΚΑΙ ένα άλλο ακόμα πιο σοφό, αλλά και δηκτικό ταυτόχρονα:”… η διαχείριση της φωτιάς θα μας καίει πάντα…”
ΚΑΙ μέσα σ’ όλα αυτά, να και κάτι άλλο: “Κεντρική Μακεδονία: Λουκέτο σε 117 σχολεία – 41 Δημοτικά και 76 Νηπιαγωγεία – από το ερχόμενο σχολικό έτος, στην κεντρική Μακεδονία – Κλείνει και το νηπιαγωγείο Ροδοχωρίου…” Να τα χιλιάσετε, που λέει κι ένας γνωστός μου.
ΟΣΟ για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού, εγώ πιστεύω ότι θα έχουμε και δεύτερο γύρο γνωμών, απόψεων, λιβανωτών και ό,τι άλλο θέλετε. Κάτσε να κατακαθίσει η τσίκνα από τα νέα καμμένα, κάτσε να προσκυνήσουμε και τον Δεκαπεντάγουστο -μην ξεχνάμε και τα θρησκευτικά μας καθήκοντα, ε…- και πάλι εδώ θα είμαστε, ανανεωμένοι και ανασκουμπωμένοι, εναντίον όλων αυτών που όχι μόνο έχουν πάρει των ομματιών τους και έχουν ρίξει μαύρη πέτρα, μυρίστηκαν και ψητό τώρα και καραδοκούν να αλλοιώσουν το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
ΠΑΝΤΩΣ, θα ήθελα να είμαι συνεπής με αυτό που ξεκίνησα αυτή τη στήλη. Λογοτεχνικά την ξεκίνησα και λογιοτεχνική, μαλλον ποιητικά, θέλω να τη κλείσω. Αυτές τις ημέρες ήταν και τα γενέθλια του σπουδαίου ποιητή μας Νίκου Καρούζου, ο οποίος γεννήθηκε συγκεκριμένα στις 17 Ιουλίου 1926 στο Ναύπλιο (πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου 1990 στην Αθήνα).
ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ παραθέτω το -και προσαρμοσμένο στην ελλαδική επικαιρότητα- ποίημά του “Γιορτάζω τα γενέθλιά μου με καύσωνα”
Τείνουμε ολοένα σε βεβαιότητες διαφέροντας απ’ τα ζώα
ως προς τη ζωωδία μας μονάχα.
Για συγκόλλησε την ανάπνια σου με το αντικείμενο
που τουρτουρίζει tat
είν’ η αμφίνοια στον ήλιο λάμπουσα τα κόπρανα της μαύρης αίγας
από μέσα tat απ’ έξω tat τα συνηχούμενα δίχα
σε χορογραφία της γλώσσας
εγκυμονώντας ή εκτιτρώσκοντας
μαραζωμένες φωτιές από φώκιας ασπράδι
τη νύχτα καρβουνοζωή με ζου γαμψόνυχο λένε οι Λάπωνες
τη νύχτα κλάνει το νερό στις υπναλέες βρύσες
το σύμπαν είναι ξεκάθαρα γλωσσικό – η συμφορά μας –
ανοίχτε
εγώ μυήθηκα για παγόβουνο
tat
*Από τη συλλογή «Φαρέτριον», 1981. Το πήραμε από το βιβλίο: Νίκος Καρούζος, «Τα ποιήματα, Β΄, (1979-1991)», Ίκαρος, Αθήνα 1994, σελ. 255).
(Και για την αντιγραφή)
Δ.Τ.
