ΦΥΣΙΚΑ έχουμε συνειδητοποιήσει όλες και όλοι ότι μια μεγάλη διοργάνωση βρίσκεται σε εξέλιξη στην Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο και για όσους ακόμα θα ήθελαν επιδεικτικά να το αγνοήσουν. Μια διοργάνωση που γεμίζει τα στάδια όπου γίνονται οι αγώνες, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Τώρα υπάρχουν πολλοί, ιδιαίτερα στην ηλικιακή κατηγορία των «-ήντα» και πάνω που ακόμα προσυπογράφουν τη θεωρία ότι «το ποδόσφαιρο δεν είναι για τις γυναίκες, είναι ανδρικό σπορ». Όλοι αυτοί θα πρέπει να συμφιλιωθούν με μια νέα πραγματικότητα: Στο ποδόσφαιρο όπως και σχεδόν σε όλους τους άλλους τομείς της ζωής, οι γυναίκες μπορούν να δραστηριοποιηθούν, να διαπρέψουν και να εντυπωσιάσουν. Όσοι παρακολούθησαν παιχνίδια της εν εξελίξει διοργάνωσης θα έχουν κάνει αυτή τη διαπίστωση.

ΒΕΒΑΙΑ, όλα τα σωματεία της Αυστραλίας έχουν δημιουργήσει εδώ και καιρό γυναικείες ομάδες. Γενικά γυναικείες ομάδες υπάρχουν σε όλα τα ομαδικά αθλήματα ακόμα και σε εκείνα που θεωρούνται πιο «ζόρικα» όπως το ράγκμπι και το «footy». Το ποδόσφαιρο, όμως, το κλασικό με τη στρογγυλή μπάλα έχει κάνει τεράστια βήματα στο χώρο αυτό. Σε αυτό, φυσικά, συμβάλλει το γεγονός ότι είναι «υπό την σκέπη» της FIFA που έχει μεγαλύτερη και παγκόσμια εμβέλεια σε σύγκριση με άλλες ομοσπονδίες. Διότι, είτε αρέσει σε πολλούς είτε όχι, το δημοφιλέστατο στην Αυστραλία AFL είναι ανύπαρκτο και σχεδόν άγνωστο σε διεθνή επίπεδα. Το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών που γίνεται τώρα, σίγουρα θα σπρώξει πολλά νέα κορίτσια στο άθλημα της «στρογγυλής θεάς». Ήδη, τα μέλη της Εθνικής Αυστραλίας, των Matildas όπως είναι ευρύτατα γνωστές, συναγωνίζονται σε δημοτικότητα και αναγνωρισιμότητα πολλούς άρρενες συναδέλφους τους και σε άλλα ομαδικά αθλήματα.

ΟΛΑ αυτά, βέβαια, που αναφέρουμε πιο πάνω δεν θα έχουν καμμία αξία αν το «προϊόν» είναι κακής ποιότητας. Αν δηλαδή τα παιχνίδια που γίνονται στο πλαίσιο της διοργάνωσης δεν είναι άξια λόγου. Εδώ έχουμε άλλη μία ευχάριστη διαπίστωση. Όλοι οι αγώνες είναι υψηλής ποιότητας και προσφέρουν ωραίο θέαμα. Βέβαια, διαφορές δυναμικότητας υπάρχουν. Και εδώ -όπως παντού- έχουμε τους ισχυρούς και τους λιγότερο δυνατούς. Σε αρκετά παιχνίδια το γήπεδο φαίνεται να «κατηφορίζει» προς τη μια μεριά. Αυτό, όμως, δεν αφαιρεί τίποτα από το θέαμα. Πέρα, όμως, από την ποιότητα αν ρίξουμε μια ματιά στις κερκίδες θα τις δούμε όλες γεμάτες. Η διοργάνωση είναι μια τεράστια επιτυχία από κάθε άποψη.

ΚΑΙ μια διαπίστωση από τα μέχρι τώρα παιχνίδια: Η ομάδα της Γερμανίας ξεχωρίζει και δείχνει ότι το γερμανικό «μοντέλο» της ανδρικής ομάδας πέρασε και στη γυναικεία. Ομαδικότητα, αγωνιστικότητα και καλή τεχνική κατάρτιση κάνουν την ομάδα της Γερμανίας να φαίνεται ως φαβορί της διοργάνωσης.

ΕΔΩ θα πρέπει να τονίσουμε και κάτι άλλο: Η πολυεθνικότητα της Αυστραλίας εξασφαλίζει θεατές για κάθε αγώνα. Ίσως και για παιχνίδια που σε μια άλλη χώρα θα περνούσαν αδιάφορα. Αυτό το γεγονός είναι ένα δυνατό «χαρτί» στα χέρια της Αυστραλιανής Ομοσπονδίας για να διεκδικήσει κάποτε και τη διοργάνωση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου Ανδρών.

Η ΒΙΚΤΩΡΙΑ θα φιλοξενούσε το 2026 τους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες ή Commonwealth Games όπως είναι γνωστοί. Το γνωρίζατε αυτό; Επίσης, γνωρίζατε ότι η Βικτώρια παραιτήθηκε από την διοργάνωση αυτών των αγώνων την περασμένη εβδομάδα; Ο Premier της Βικτώριας επικαλέστηκε το μεγάλο και διαρκώς «ογκούμενο» κόστος για τη διοργάνωση. Το αν έκανε καλά ή άσχημα θα απασχολήσει άλλους αναλυτές. Εδώ θα σταθούμε στο πόσο «μετρούν» σήμερα οι Κοινοπολιτειακοί Αγώνες. Δυστυχώς, η διοργάνωση δεν έχει πια τη λάμψη που είχε κάποτε. Οι Αγώνες αυτοί είναι ουσιαστικά μια «τριεθνής» συνάντηση Αυστραλών, Καναδών και Βρετανών αθλητών. Οι Αυστραλοί παίρνουν τη μερίδα του λέοντος σε μετάλλια αλλά ο ανταγωνισμός είναι μικρός έως ανύπαρκτος. Φυσική συνέπεια είναι να υπάρχει περιορισμένο ενδιαφέρον από χορηγούς και έσοδα τηλεόρασης.

ΕΤΣΙ το κόστος μιας τέτοιας διοργάνωσης γίνεται απαγορευτικό. Επομένως, η σκέψη της Βικτώριας να παραιτηθεί από τη διοργάνωση είναι δικαιολογημένη.

ΚΑΤΙ που μένει σαν απορία, όμως, είναι το γιατί η κυβέρνηση της Βικτ΄ψριας υποσχέθηκε να κάνει τους αγώνες σε περιφερειακά κέντρα (Bendigo, Ballarat, Geelong) όπου θα χρειαζόταν να γίνουν μεγάλα έργα υποδομής όπως στάδια και γυμναστήρια και δεν προέκρινε για χώρο τέλεσης την πόλη της Μελβούρνης όπου υπάρχουν όλες οι εγκαταστάσεις αφού έγιναν εδώ οι ίδιοι Αγώνες το 2006. Ίσως, ο πολιτειακός πρωθυπουργός θα πρέπει να ρίξει μια ματιά στις ομάδες των συμβούλων του. Διότι, εντάξει, καλά κάναμε και παραιτηθήκαμε από τη διοργάνωση για να μη κάνουμε περιττά έξοδα σε δύσκολες εποχές αλλά το διεθνές… ρεζιλίκι δεν το γλιτώσαμε. Άσε που θα πρέπει να πληρώσουμε και κάποια αποζημίωση για αθέτηση συμφωνίας.

ΤΕΛΙΚΑ, ο Μέσι δεν βγήκε «φραγκοφονιάς» σαν τον Ρονάλντο. Τα εκατοντάδες εκατομμύρια των εμίρηδων δεν στάθηκα ικανά να τον οδηγήσουν στη Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα. Προτίμησε κάτι το πιο ανθρώπινο. Μια ομάδα του αμερικανικού πρωταθλήματος, την Ίντερ Μαϊάμι. Με πολύ χαμηλότερες αποδοχές αλλά πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής για τον ίδιο και την οικογένεια του. Και από ότι φαίνεται μαζεύει κοντά του και άλλα… γερόντια. Ήδη, κατευθύνεται στο Μαϊάμι ο 39χρονος Ινιέστα που μαζί μεγαλούργησαν στην Μπαρτσελόνα. Φυσικό και αναμενόμενο. Ο Μέσι χρειάζεται τον «πασαδόρο» που θα του στέλνει τις μπαλιές ακριβείας για να σκοράρει. Καλή του τύχη.

ΤΟ ΟΝΟΜΑ της Χρυσούλα Κουρομπίλια. Ελληνίδα βοηθός διαιτητή. Στη Μελβούρνη την είδαμε να εποπτεύει στο παιχνίδι Καναδά – Νιγηρίας. Στην Ελλάδα δεν μπορούμε να παίξουμε με Έλληνες διαιτητές και φέρνουμε ξένους. Οι Έλληνες που δεν θέλουμε στην Ελλάδα διαπρέπουν εκτός των συνόρων. Έξω πάμε καλά, που είπε κάποτε κάποιος…

Η ΣΤΗΛΗ σήμερα, όπως θα διαπιστώσατε, έχει διαφορετικό «χρώμα». Ο λόγος είναι ότι ο τακτικός συντάκτης είναι καθ’ οδόν προς το Σίδνεϊ για να καλύψει «εκ του σύνεγγυς» τον προημιτελικό γύρο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος γυναικών. Προσπαθήσαμε να τον αναπληρώσουμε. Δύσκολο πράγμα, αλλά προσπαθήσαμε.