Η μεθαμφεταμίνη (επίσης γνωστή ως METH, ice, crystal, speed, Tina, chalk, glass) πρωτοσυντέθηκε το 1888 από τον Dr Nagayoshi Nagai του Πανεπιστημίου Tokyo Imperial, αλλά οι ψυχοδραστικές της ιδιότητες παρατηρήθηκαν αργότερα.
Από το 1960, η METH ανήκει στα διεγερτικά τύπου αμφεταμίνης στις ΗΠΑ. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Γερμανοί στρατιώτες και πιλότοι λάμβαναν την METH (με εμπορική ονομασία Pervitin) για να παραμείνουν ξύπνιοι, ενεργοί και να καταστείλουν την κόπωση και την όρεξη.
Η μεθαμφεταμίνη χρησιμοποιούνταν στις δεκαετίες του ’50 και ’60 για θεραπεία ΔΕΠΥ, κατάθλιψης, ναρκοληψίας και παχυσαρκίας, με τις εμπορικές ονομασίες Methedrine και Desoxyn.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η αυστραλιανή κοινότητα και ιδίως η νεότερη γενιά, «καλωσόρισαν» την μεθαμφεταμίνη. Μάλιστα, η συγκεκριμένη ουσία έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής κατά τη δεκαετία του 1990, εξαιτίας της πιο ισχυρής εκδοχής της (crystal-METH ή ice- 80% καθαρό), η οποία με τη σειρά της οδήγησε στην επιδημία «ice» (ένας στερεοποιημένος τύπος σκόνης μεθαμφεταμίνης).
Η τοπικά παρασκευαζόμενη μεθαμφεταμίνη, ήταν διαθέσιμη σε μορφή σκόνης με καθαρότητα μόνο 20%, γεγονός το οποίο παρουσίαζε υψηλούς κινδύνους για την υγεία.
Στην Αυστραλία, η χρήση μεθαμφεταμίνης έχει ξεπεράσει τη χρήση αλκοόλ, με το 39,8% των Αυστραλών να αναγνωρίζει τη μεθαμφεταμίνη ως το μεγαλύτερο πρόβλημα, ενώ ακολουθούν το αλκοόλ (28,4%), ο καπνός (9,4%), η ηρωίνη (7,5%) και η κοκαΐνη (3,6%). Συνολικά, το κάπνισμα, το αλκοόλ και η μεθαμφεταμίνη υπολογίζεται ότι σκοτώνουν περίπου 12 εκατ. ανθρώπους κάθε χρόνο – αριθμός ο οποίος ξεπερνά τους θανάτους που οφείλονται σε όλα τα είδη καρκίνων μαζί.
Επιδράσεις της ΜΕΘ στον οργανισμό
Η χρήση μεθαμφεταμίνης συνδέεται με ένα ευρύ φάσμα αρνητικών επιπτώσεων, όπως αύξηση της σωματικής βίας και επιθετικότητας, κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, μείωση επαγγελματικής και κοινωνικής λειτουργικότητας και σοβαρή επιδείνωση της υγείας. Επιπλέον, η χρήση της συνδέεται με γνωστική έκπτωση, κατάθλιψη, άγχος, ευερεθιστότητα, διαταραχές της διάθεσης, ψύχωση, ψευδαισθήσεις και αυξημένο κίνδυνο άνοιας, ιδιαίτερα της νόσου του Πάρκινσον. Οι χρήστες έχουν επίσης υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών προσβολών, εγκεφαλικών επεισοδίων, αυτοκτονικών τάσεων και υψηλών επιπέδων θανάτων.
Πανδημία ΜΕΘ στην Αυστραλία
Η ΜΕΘ μπορεί να ληφθεί μέσω καπνίσματος ή κατάποσης ενώ μπορεί επίσης να εισπνευστεί από τη μύτη ή να προετοιμαστεί για ένεση.
Ο εθισμός στη μεθαμφεταμίνη αποτέλεσε υγειονομική κρίση κατά την περίοδο 2010-2015. Το 2019, 1,2 εκατομμύρια Αυστραλοί άνω των 14 ετών είχαν χρησιμοποιήσει μεθαμφεταμίνη.
Ο αριθμός των παράνομων εργαστηρίων που παρασκευάζουν μεθαμφεταμίνη στην Αυστραλία αυξήθηκε κατά 200% μεταξύ 2007 και 2017, αλλά έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια λόγω μέτρων που έλαβε η αυστραλιανή κυβέρνηση για την αντιμετώπιση του εθισμού.
Πρόληψη, εκπαίδευση, τεκμηριωμένες θεραπείες, συντονισμός και συνεργασία ανάμεσα σε υγειονομικές αρχές, κυβερνήσεις και κοινωνία είναι απαραίτητα για να μειωθούν οι επιπτώσεις της μεθαμφεταμίνης και να παρέχεται υποστήριξη σε όσους τη χρειάζονται να ξεπεράσουν την εξάρτηση.
Επιπλέον, συνιστάται ένας συνδυασμός θεραπειών και, περιλαμβάνουν:
1. Θεραπεία αποτοξίνωσης που απαιτεί ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη, σταδιακή μείωση και υποστήριξη παρακολούθησης
2. Συμπεριφορικές θεραπείες, που περιλαμβάνουν στρατηγικές αντιμετώπισης, κατανόηση του εθισμού, θετικές συμπεριφορές αλλαγής και γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία
3. Ατομική συμβουλευτική, ή θεραπεία σε ομάδες υποστήριξης που παρέχουν συναισθηματική υποστήριξη και εκπαίδευση
4. Συνέντευξη με κίνητρα, μια προσέγγιση που χρησιμοποιείται για να βοηθήσει το άτομο με εθισμό να βρει τον δικό του τρόπο αλλαγής
5. Η συμμετοχή της οικογενειακής υποστήριξης μπορεί να είναι ευεργετική
6. Η θεραπεία διαμονής (εγκαταστάσεις αποτοξίνωσης) μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη, ιδίως Σε σοβαρές περιπτώσεις εθισμού στη ΜΕΘ, καθώς αυτή περιλαμβάνει παρακολούθηση 24 ώρες το 24ωρο.
7. Θεραπεία εξωτερικών ασθενών, κατά την οποία το άτομο παρακολουθεί προγράμματα για να ξεπεράσει τον εθισμό, αλλά εξακολουθεί να ζει στο σπίτι του
8. Τα προγράμματα πρόληψης της υποτροπής είναι χρήσιμα για να βοηθήσουν το άτομο να εντοπίσει τα εναύσματα της υποτροπής και τους τρόπους για να ξεπεράσει αυτά τα εναύσματα
9. Οι εναλλακτικές θεραπείες είναι επίσης χρήσιμες και περιλαμβάνουν διαλογισμό, γιόγκα, και σωματική δραστηριότητα.
10. Παρόλο που δεν υπάρχουν εγκεκριμένα φάρμακα για την αντιμετώπιση του εθισμού στη ΜΕΘ, ορισμένα φάρμακα, όπως η βουπροπιόνη, η μοδαφινίλη και η Ν-ακετυλοκυστεΐνη, μπορεί να βοηθήσουν
11. Πρόληψη: Νέες πιθανές μεθοδολογίες για τη θεραπεία/πρόληψη της υποτροπής της ΜΕΘ είναι η ανάπτυξη ενός αναστολέα της ΜΕΘ ή εμβολίου. Ως εκ τούτου, έχουμε αναπτύξει 5 σκευάσματα εμβολίου MΕΘ τα οποία διεγείρουν αντιδράσεις αντισωμάτων κατά της ΜΕΘ, ωστόσο, απαιτούνται κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.
