Εκατό περίπου μέτρα από το σταθμό του τρένου Clayton, στο 382 Haughton Road και ακριβώς δίπλα από το Ταχυδρομείο, βρίσκεται ένα όμορφο και περιποιημένο σπίτι.

Ανήκει σε έναν μικρό Σύλλογο. Απέξω δύο κολώνες και μια αψίδα που έγιναν επί προεδρίας του αείμνηστου Θανάση Μπατσίλα. Θυμίζουν την αρχαία Ελλάδα, θυμίζουν τον ασβέστη και την αλμύρα της γλυκιάς πατρίδας.

Αρχικά ήταν σπίτι. Τα μέλη του Συλλόγου, όμως, τροποποίησαν τη διαρρύθμιση – πάντα με εθελοντική δουλειά. Μετέτρεψαν αυτό το σπίτι σε μια όμορφη αίθουσα που φιλοξενεί σε καθημερινή σχεδόν βάση Ελασσονίτες, αλλά και συμπάροικους από όλα τα διαμερίσματα της Ελλάδας. Πίνουν τον καφέ τους, παίζουν το χαρτάκι τους και περνούν ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο τους.

Αυτός ο μικρός Σύλλογος έχει στις τάξεις του ευαίσθητα και φιλότιμα μέλη με μεγάλη καρδιά.

Αυτές τις μέρες τα μέλη αυτά είναι σημαιοφόροι ανθρωπιάς στην ελληνική παροικία. Όπως έγραψε ο “Νέος Κόσμος”, αυτός ο μικρός Σύλλογος έστειλε την περασμένη Δευτέρα 10.000 δολλάρια για τους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας.

Παράλληλα, αυτό το Σάββατο, 23 Σεπτεμβρίου, διοργανώνει συγκέντρωση στην αίθουσα του Συλλόγου, στη διεύθυνση που προαναφέραμε.

Επισκέφθηκα προχθές το Σύλλογο που φέρει την επωνυμία “Ο Νικοτσάρας” προς τιμή του ήρωα του 1821 που γεννήθηκε στο χωριό Γιαννωτά της Επαρχίας Ελασσόνας που υπάγεται στο Νομό Λάρισας.

Είμαι και εγώ μέλος αυτού του Συλλόγου

Παρκάρισα το αυτοκίνητο στην πίσω αυλή του κτιρίου. Στο δρόμο μπροστά από το σπίτι του Συλλόγου υπάρχει επίσης πάρκινγκ που χωράει μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων. Στην πίσω αυλή υπάρχει μια μεγάλη σκεπαστή επαγγελματική ψησταριά που ψήνει ταυτόχρονα 6 αρνιά, τέσσερα κοντοσούβλια και δυο κοκορέτσια. Απ’ ό,τι γνωρίζω, η ψησταριά αυτή έψησε πάνω από 600 αρνιά, αναρίθμητα κοντοσούβλια, κοκκορέτσια και ΒΒQ παϊδάκια και πρασσάτα λουκάνικα.

Μετά την ψησταριά υπάρχει σκεπαστός χώρος για τους καπνιστές γιατί μέσα στην αίθουσα δεν επιτρέπεται το κάπνισμα.

Μέσα η αίθουσα είναι διακοσμημένη με διάφορες φωτογραφίες που ανάμεσά τους δεσπόζει η μορφή του ώρωα Νικοτσάρα. Επίσης σε περίοπτη θέση είναι και η πολύ όμορφη αφίσα που είχε εκδώσει το ΔΣ στη μεγάλη γιορτή που έκανε για την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821.

Στην αίθουσα συνάντησα τον πρόεδρο κ. Αθανάσιο Σακελλάρη, που επέστρεψε από την Ελλάδα δέκα μέρες πριν.

“Είχε περιπέτεια”, μου λέει, “αυτό το ταξίδι. Το χωριό που γεννήθηκα λέγεται Πουλιάνα κι εκεί έζησα τα πρώτα χρόνια. Μετά μετακομίσαμε στον Αμπελώνα, μια κωμόπολη δίπλα στον Τύρναβο. Γυμνάσιο πήγα στη Λάρισα. Στο ταξίδι αυτό επισκέφθηκα τη γενέτειρα και τον Αμπελώνα και στη συνέχεια την Καλαμάτα που είναι η γενέτειρα της αείμνηστης γυναίκας μου, και την Αθήνα.

Στην Πελοπόννησο και στην Αθήνα, όπου πήγαινα, οι φωτιές με ακολουθούσαν. Στην Αθήνα όταν καίγονταν τα Δερβενοχώρια η ζωή ήταν ανυπόφορη με την αποπνικτική ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν οι καπνοί. Έφυγα από εκεί για να γλυτώσω από τον καύσωνα και τράβηξα στη Λάρισα. Δεν κράτησε πολύ όμως η καλοπέραση και οι καταρακτώδεις βροχές διπλασίασαν το κακό”.

“Θανάση”, τον ρωτάω, “λένε ότι τις φωτιές τις έβαζαν επίτηδες. Τι γνώμη αποκόμισες εσύ;”

“Δεν αμφιβάλλω ότι μπορεί και να υπάρχουν σκόπιμες φωτιές. Όταν ήμουν μικρός στο χωριό, όπως και στα περισσότερα χωριά στην Ελλάδα, κάθε σπίτι είχε είτε πρόβατα είτε αγελάδες ή και άλλα ζώα που έβοσκαν και… ξύριζαν στην κυριολεξία όλα τα χέρσα στην ύπαιθρο. Τώρα τα χωριά είναι εγκατελειμένα από την εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση και τα χέρσα αυτά έγιναν δάση. Από την άλλη, δεν υπάρχει η απαιτούμενη κρατική μέριμνα και με τις μεγάλες θερμοκρασίες οι φωτιές -σκόπιμες και μη- κατστρέφουν τα πάντα. Προσφέρθηκαν οι Ρώσοι να στείλουν αυτά τα μεγάλα αεροπλάνα να βοηθήσουν με το σβήσιμο αλλά η κυβέρνηση δεν ήθελε να δυσαρεστήσει τους Αμερικανούς και δεν ζήτησε βοήθεια από τους Ρώσους”.

“Όπως ξέρεις”, συνέχισε ο πρόεδρος του Συλλόγου Ελασσόνας, “όταν καίγονται τα δάση δημιουργείται ένα άλλο πρόβλημα. Με την παραμικρή βροχή δεν υπάρχουν τα δέντρα να συγκρατήσουν μέρος των βροχόνερωνκαι γίνονται χείμαροι και πλημμυρίζουν πόλεις και χωριά.

Ιδιαίτερα με τις τελευταίεςκαταρακτώδεις βροχές ήταν κάτι που δεν ξανάγινε τα τελυταία εκατό χρόνια. Ήμουν εκεί δίπλα στη Λάρισα, στον Αμπελώνα. Σε κάποια φάση έλεγαν να εκκενώσουν και τον Αμπελώνα. Είχαν ήδη εκκενώσει τη Φαλάνη, τη Γιάννουλη και άλλα περίχωρα. Πλησίαζαν οι μέρες να επιστρέψω και προσπάθησα να φύγω μέσω Λάρισας. Πήγα με τη βαλίτσα κοντά στην πρώτη γέφυρα, στη Γιάννουλη, και ήταν κλειστή. Εκεί υπήρχε ένας μεγάλος φορτωτής και περνούσε άτομα με επείγοντα περιστατικά από την άλλη πλευρά προς Λάρισα. Προσφέρθηκαν να με εξυπηρετήσουν και εμένα αλλά έπρεπε να καθίσω στον κουβά του φορτωτή, έβρεχε πολύ και δεν το διακινδύνεψα”.

“Τελικά τι έγινες”, τον ρωτάω, “πρόλαβες την πτήση;”

“Εδώ η περιπέτεια δεν τελείωσε. Πήρα ταξί και μέσω Ελασσόνας πήγα απ’ τον δρόμο που διασχίζει τον Όλυμπο στην Κατερίνη και από εκεί στη Θεσσαλονίκη. Από τη Θεσσαλονίκη πήρα αεροπλάνο και έφτασα στο ‘Ελευθέριος Βενιζέλος’ και ήμουν τυχερός που πρόλαβα την πτήση για τη Μελβούρνη.

Η εμπειρία αυτή ήταν κάτι που ούτε σε όνειρο δεν την βλέπεις. Τα είδατε και εσείς εδώ από την τηλεόραση. Άνθρωποι στις σκεπές των σπιτιών να φωνάζουν για βοήθεια. Δεκαοκτώ άτομα πνίγηκαν, δεκάδες χιλιάδες πρόβατα και άλλα ζώα πνίγηκαν, σπίτια καταστράφηκαν όπως καταστράφηκαν και τα σπαρτά των αγροτών. Όταν λένε για βιβλική καταστροφή δεν είναι καθόλου υπερβολή!

Όταν γύρισα δεν το χωρούσε η καρδιά μου. Οι συμπατριώτες μας στη Θεσσαλία υποφέρουν. Χρειάζονται φάρμακα, νερό και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Συγκάλεσα συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου και λέω παιδιά πρέπει να κάνουμε κάτι. Όλοι ομόφωνα στήριξαν την πρόταση που έκανε η γραμματέας, Έφη Μπελάγια και προχθές στείλαμε ήδη τις 10.000 δολλάρια, όπως έγραψε ο ‘Νέος Κόσμος’ της Δευτέρας.

Παράλληλα, αυτό το Σάββατο θα κάνουμε συγκέντρωση και θα συγκεντρώσουμε και άλλα χρήματα για να τα στείλουμε στους πληγέντες. Πολύς κόσμος μας παίρνει τηλέφωνο και μας συγχαίρει για την πρωτοβουλία.

Συγκινητικό μήνυμα και επιταγή των 500 δολλαρίων μας έστειλε και ο γνωστός δικηγόρος Πασχάλης Ζαπάρας, ο οποίος αναφέρει: “Συγχαρητήρια στο Σύλλογο Ελασσόνας που ενήργησε αμέσως και έστειλε $10.000 στους πλημμυροπαθείς. Είμαι αισιόδοξος ότι το Σάββατο στη συγκέντρωση που θα γίνει στο οίκημα του Συλλόγου, θα συγκεντρωθούν και άλλα χρήματα γιατί πάνε για καλό σκοπό”.

“Ευχαριστούμε τον ‘Νέο Κόσμο’ που πρόβαλε το θέμα, όπως και όλα τα ΜΜΕ που μας συμπαραστέκονται. Θα χαρούμε να έρθετε το Σάββατο, στο 382 Haughton Road στο Clayton, στις 2.00μμ. Θα προσφέρουμε καφέ και γλυκά”.