Ο Αλέξης Μπερβανάκης δεν είναι ο κλασικός δεκαεξάχρονος που συναντάς κάθε μέρα. Δεν ξοδεύει όλες του τις ώρες παίζοντας video games ή βλέποντας σειρές στην τηλεόραση ενώ μασουλάει ανθυγιεινά φαγητά.
Όταν ήταν εννέα χρόνων πέρασε το κατώφλι της ακαδημίας Shindo Karate. Αυτό ήταν. Εκεί συνάντησε το πρώτο του μεγάλο πάθος. Το καράτε.
Ανάμεσα σε άλλα παιδιά, ο μικρός Αλέξης έδειξε από τους πρώτους του μήνες μέσα στο άθλημα ότι έχει κάτι το ξεχωριστό. Μια μίξη ταλέντου και επιθυμίας για σκληρή δουλειά που δεν συναντάς εύκολα σε παιδιά αυτής της ηλικίας.
Η απόκτηση της πρώτης του ζώνης, της λευκής, ήταν το έναυσμα της καινούριας του ζωής. Μια ζωή αφιερωμένη στο καράτε που είναι κάτι παραπάνω από ένα κοινό άθλημα.
Ο δρόμος της επιτυχίας σε ένα σπορ σαν αυτό δεν είναι απλό πράγμα. Απαιτεί δύναμη ψυχής, ωριμότητα και ατελείωτες ώρες προπόνησης που συχνά οδηγούν το σώμα σε εξουθένωση. Όλα αυτά όμως ποτέ δεν τρόμαξαν τον… τρομερό Αλέξη.
Οι δάσκαλοί του έχουν να λένε για την αφοσίωση και τον ενθουσιασμό που επιδεικνύει ο νεαρός καρατέκα από την πρώτη στιγμή που φόρεσε την άσπρη στολή. Κάθε προπόνηση είναι γεμάτη ένταση, με τον έφηβο αθλητή να προσπαθεί κάθε φορά να σπρώξει τον εαυτό του σε υψηλότερα στάνταρ απόδοσης.
Από που αντλεί όμως την δύναμη και το πάθος του;
Ο Αλέξης αγαπά να βρίσκεται στην σχολή του. Λατρεύει να προπονείται με άλλα παιδιά αλλά και να είναι μέλος μια ομάδας με κυρίαρχο στοιχείο την αγάπη για το άθλημα.
«Είναι η φύση του αθλήματος που πραγματικά λατρεύω. Ο συνδυασμός της σωματικής ενδυνάμωσης με αυτή της πνευματικής είναι κάτι το απίθανο. Επίσης το να βλέπεις άλλα παιδιά να προοδεύουν είναι μια κινητήρια δύναμη για εμένα»
Είναι περήφανος για τα μέχρι τώρα κατορθώματα του μα δεν στέκεται σε αυτά.
«Το να είμαι μέλος της Karate Elite Team και να έχω την τιμή να εκπροσωπώ την Βικτώρια, είναι κάτι για το οποίο είμαι πραγματικά περήφανος. Πέρσι ταξίδεψα στην Νέα Ζηλανδία προκειμένου να πάρω μέρος στο New Zealand Open όπου και κατέκτησα το μπρούτζινο μετάλλιο. Φυσικά η μεγαλύτερη μου στιγμή μέχρι σήμερα είναι η κατάκτηση της δεύτερης θέσης στο εθνικό τουρνουά που έλαβε χώρα στο Περθ τον προηγούμενο μήνα. Με γέμισε χαρά αλλά και πίστη για το μέλλον»
Είναι ξεκάθαρος όταν τον ρωτάμε για τον μέλλον του.
«Στόχος μου είναι να τελειοποιήσω την τεχνική μου, να γίνομαι καλύτερος κάθε μέρα και αν και γνωρίζω πολύ καλά πως είναι ακόμα νωρίς, ονειρεύομαι μια μέρα να εκπροσωπήσω την Αυστραλία σε διεθνές επίπεδο αλλά και γιατί όχι μια μέρα να προπονηθώ με την εθνική ομάδα της Ελλάδος. Θα ήταν μια τεράστια τιμή για εμένα και την Ελληνική μου οικογένεια».
Ο νεαρός αθλητής ξέρει πολύ καλά πως ο δρόμος της επιτυχίας δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Σκληρή δουλειά, σωματικός πόνος και ατελείωτες ώρες γυμναστικής τον περιμένουν. Είναι όμως σίγουρος για τον εαυτό του και πιστεύει πως με την βοήθεια της οικογένειας του και των προπονητών του θα καταφέρει να εκπληρώσει όλους τους στόχους που έχει θέσει από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στη σχολή καράτε που τόσο αγαπά.
Ο Αλέξης βρίσκεται σε αναζήτηση σπόνσορα που θα τον βοηθήσει να καλύψει τα έξοδα που απαιτούνται προκειμένου να μπορεί να παρευρίσκεται σε τουρνουά και εθνικά πρωταθλήματα.
Είναι σίγουρο πως το μέλλον του Αλέξη είναι λαμπρό. Μπορείτε να είστε μέρος του ταξιδιού του στον μαγικό κόσμο του καράτε ακολουθώντας τον στο Instagram. Αναζητήστε το όνομα χρήστη @alexbervanakiskarate
Καλή επιτυχία Αλέξη! Το μέλλον σου ανήκει!
